بهترین فیلم‌های ساخته‌شده درباره خبرنگاران

تصور عموم مردم از روزنامه‌نگاری شغلی خسته‌کننده و مردان و زنانی است که با سرعت تمام مشغول تایپ هستند درصورتی‌که خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در دنیای عجیب‌وغریب امروزی نقش به سزایی در آگاهی افکار عمومی دارند و شغل بسیار هیجان انگیزی دارند. در ادامه ویجیاتو به مناسبت روز خبرنگار نگاهی داشته به برترین فیلم‌هایی که درباره خبرنگاران ساخته‌شده است. در این لیست سعی کردیم برترین فیلم‌ها را از کمدی، کلاسیک، جنایی، درام و... کنار هم جمع کنیم.

همه مردان رئیس‌جمهور ( All The President’s Men 1976)

همه مردان رئیس‌جمهور را می‌توان از قدیمی‌ترین فیلم‌های ژورنالیستی‌دانست که استانداردهای بسیار بالای آن حتی میان فیلم‌های جدید هم بی‌رقیب است. ماجرای فیلم درباره رسوایی واترگیت و پیگیری‌های دو خبرنگار به نام‌های باب وودوارد (با بازی رابرت ردفورد) و کارل برنشتاین (با بازی داستین هافمن) است که منجر به استعفای نیکسون از سمت ریاست جمهوری می‌شود. ترکیب وقایع مربوط به صنعت روزنامه و تریلر سیاسی، همه مردان رئیس‌جمهور را به یک فیلم کلاسیک پارانوئید تبدیل کرده که حال و هوای آمریکا در دوران واترگیت را به‌خوبی نشان می‌دهد.

از دیگر نقاط قوت این فیلم می‌توان به بازی‌های خوب ردفورد و هافمن اشاره کرد. همه مردان رئیس‌جمهور در چندین رشته نامزد دریافت جایزه اسکار و نهایتاً موفق به دریافت آن در بخش بهترین فیلم‌نامه و بهترین بازیگر مکمل برای «جیسون روباردز» شد.

تقریباً مشهور (Almost Famous 2000)

تقریباً مشهور روایتگر داستان نوجوانی به نام ویلیام در دهه 70 میلادی است که برای تهیه مقاله از گروه راک معروفی به نام استیل واتر، از طرف مجله راک اند رول با این گروه همراه می‌شود. «کمرون کرو» کارگردان فیلم مانند اثر پیشینش جری مگوایر (Jerry Maguire) تمرکز ویژه‌ای بر پیچیدگی‌های انسانی دارد.

«کیت هادسون» و «فیلیپ سیمور هافمن» بازی‌های بی‌نقص و به‌یادماندنی دارند. تقریباً مشهور فیلمی درباره دنبال کردن علایق، تصویر ایده آل و واقع‌گرایانه‌ای از خبرنگاران ارائه می‌کند.

اخبار تلویزیون (Broadcast News 1987)

اخبار تلویزیون بر اساس زندگی واقعی روزنامه‌نگاری به نام «سوزان زیرنسکی» است و ماجرای کمدی رمانتیک و درامی را درباره تیم خبری یک شبکه تلویزیونی روایت می‌کند. جین کریگ (با بازی هالی هانتر) در یک شبکه تلویزیون مشغول به کار است و عاشق مجری تازه‌وارد و بی‌روحی به نام تام گرانیک (ویلیام هرت) می‌شود، از سوی دیگر آرون هالتمن (آلبرت بروکس) همکار قدیمی جین نیز به‌طور پنهانی عاشق اوست.

اخبار تلویزیون نه‌تنها یک کمدی رمانتیک جذاب است بلکه جزئیات جالبی درباره اخلاق و شیوه‌های روزنامه‌نگاری را بیان می‌کند. همچنین مطالعه روانشناسی پیچیده‌ای درباره سه شخصیت اصلی و رویکردشان در زندگی کاری و شخصی را ارائه می‌دهد. اخبار تلویزیون یکی از بهترین فیلم‌های سال 1987 است که در چندین رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین بازیگری نامزد دریافت جایزه اسکار شد.

همشهری کین (Citizen Kane 1941)

همشهری کین بی‌شک یکی از بهترین و الهام‌بخش‌ترین فیلم‌های تمام دوران است و ماجرای زندگی پیچیده روزنامه‌نگار بزرگ چارلز فاستر کین (اورسن ولز) است که به‌عنوان آخرین کلمه پیش از مرگ واژه «غنچه رز» را به زبان می‌آورد و دسته‌ای از خبرنگاران به دنبال کشف مفهوم این عبارت‌اند.

شخصیت کین از «ویلیام راندولف هرست» الهام گرفته‌شده است البته به هیچ‌کدام از مقالاتش در فیلم اشاره‌ای نمی‌شود. همشهری کین ماجرا سلطه قدرت و ثروت بر صنعت روزنامه‌نگاری است که کین را فردی ایدئالیست به روزنامه‌نگار مجله‌های زرد تبدیل می‌کند که با غلو کردن ماجراهای احساسی به دنبال فروش بیش‌تر و کسب قدرت و ثروت است.

نفوذی (The Insider 1993)

نفوذی بر اساس مقاله «مردی که زیاد می‌دانست» Vanity Fair ساخته‌شده است. جفری وایگند (راسل کرو) کارمند ارشد یک کمپانی دخانیات است که با تضمین تهیه‌کننده‌ای به نام برگمن (آل‌پاچینو) برای افشاگری درباره این صنعت در برنامه تلویزیونی حاضر می‌شود اما قدرت زیاد صنعت دخانیات مانع از پخش برنامه می‌شود.

بازی‌های آل‌پاچینو و راسل کرو را از بهترین اجراهای کارنامه هنری‌شان است؛ بنابراین اگر به فیلم‌هایی با موضوع خبرنگاران علاقه‌مندید، تماشای این تریلر سیاسی را از دست ندهید.

شبکه (Network 1976)

داستان شبکه درباره هاروارد بیل (با بازی پیتر فینچ) مجری یک برنامه تلویزیونی است که پس از اخراج از کارش، درحالی‌که در شرایط روحی نا به سامانی قرار دارد در برنامه تلویزیونی اعلام می‌کند به‌زودی جلوی دوربین خودکشی می‌کند. در این بین زن فرصت‌طلبی به نام دایانا (فی داناوی) از فرصت استفاده می‌کند و تصمیم می‌گیرد با استفاده از دیوانه‌بازی‌های بیل مخاطبان شبکه را افزایش دهد.

شبکه فیلمی درباره پیچیدگی روابط انسانی و انحطاط اخلاقیات است که در رشته‌های زیادی نامزد جایزه اسکار شد و جایزه بهترین فیلم‌نامه، بهترین بازیگر زن و بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد.

پست (The Post 2017)

پست یک تریلر سیاسی/ بیوگرافی درباره روزنامه واشنگتن‌پست است و ماجرای کاترین گراهام (مریل استریپ) به‌عنوان نخستین رئیس زن و بن بردلی سردبیر اجرایی واشنگتن‌پست است که درصدد افشای اسناد طبقه‌بندی‌شده پنتاگون مبنی بر دخالت ایالات‌متحده آمریکا در جنگ ویتنام است.

بازی‌های پست از تام هنکس و مریل استریپ تا سارا پلسون، باب ادنکریک، دیوید کراس و ... بی‌نظیر است. پست نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم و بهترین بازیگر نقش اول زن برای مریل استریپ بود.

شیشه شکسته (Shattered Glass 2003)

شیشه شکسته درام جنایی بر اساس خاطرات واقعی است. ماجرا درباره روزنامه‌نگاری به نام استفن گلس (با بازی‌ هایدن کریستنسن) است که در اواسط دهه نود میلادی داستان‌های طنز و فکاهی می‌نوشت که به خاطر آن توبیخ می‌شود. همکاران گلس ابتدا در کنار او می‌ایستند تا اینکه مشخص می‌شود بیش از نیمی از مقالات او جعلی است!

هایدن کریستنسن اجرای بی‌نقصی از استفن گلس دارد و فیلم روند تغییر شخصیت او از روزنامه‌نگاری موفق و محبوب به یک دروغ‌گوی تمام‌عیار را به‌خوبی نشان می‌دهد. تماشای این درام جنایی درباره اخلاق روزنامه‌نگاری را به‌هیچ‌عنوان از دست ندهید.

اسپات لایت (Spotlight 2015)

اسپات لایت یکی از بهترین فیلم‌ها با موضوع روزنامه‌نگاری است و ماجرای آن درباره تیم اسپات لایت در روزنامه بوستون گلوب است که در سال 2001 بر پرونده آزار جنسی کودکان توسط چند کشیش کاتولیک در منطقه بوستون تحقیق می‌کنند. این اقدامات نهایتاً منجر به توجه رسانه‌های اصلی و بزرگ به این موضوع وحشتناک شد.

اسپات لایت نگاه جالبی به روند کار این روزنامه‌نگاران در افشای حقایق دارد و موفق به کسب اسکار بهترین فیلم‌نامه غیر اقتباسی شد.

زودیاک (Zodiac 2007)

در آخر می‌رسیم به ‌زودیاک یکی از بهترین فیلم‌های «دیوید فینچر» که ماجرای تعقیب قاتلی به نام زودیاک در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 میلادی است. رابرت گری‌اسمیت (کاریکاتوریست سیاسی)، پال آیوری (گزارشگر جنایی) و کارآگاه دیوید توشی به دنبال افشای هویت قاتل هستند. زودیاک برای توجه به جزئیات تاریخی و ارسال لباس‌های خونین و نامه‌های رمزنگاری‌شده به روزنامه‌ها شناخته می‌شود.

زودیاک به‌خوبی نشان‌دهنده عطش عدالت خبرنگاران است که می‌تواند به قیمت از دست دادن زندگی شخصی‌شان باشد. تماشای این شاهکار دیوید فینچر را به‌هیچ‌عنوان از دست ندهید.