چگونه مانتیس مارول در کمیک‌های دی‌سی حضور پیدا کرد؟

اعضای گروه نگهبانان کهکشان به لطف سری فیلم‌های Guardians of the Galaxy دنیای سینمایی مارول به آوازه‌ای جهانی رسیدند. اکنون که این تیم از دارایی‌های ارزشمند مارول به شمار می‌آید، شاید باعث شگفتی و تعجب مخاطبان شود اگر بفهمند در بین آن‌ها مانتیس در دوره‌ای راه به کمیک‌های دی‌سی (و حتی دیگر ناشران) یافته بود!

ماجرای این جا به جایی از آن جا آغاز شد که استیو اینگلهارت، یکی از افراد پرسابقه در صنعت کمیک بوک، در دهه ۷۰ میلادی از انتشارات مارول جدا شد و به دی‌سی پیوست. یکی از کاراکترهایی که او آفریده بود، مانتیس به شمار می‌آمد. روی هم رفته، زمانی که یک پدیدآورنده، شخصیتی را برای هر کدام از دو غول صنعت کمیک (مارول و دی‌سی) خلق می‌کند، آن کاراکتر نه متعلق به خالق بلکه ناشر خواهد بود. اگر هنرمندی از آن ناشر راه خود را سوا می‌کرد، عملا مخلوق خود را نیز پشت سر می‌گذاشت.

طبیعتا، چنین چیزی باعث می‌شد حقوق مانتیس در اختیار مارول بماند تا اینگلهارت نتواند در دوره فعالیت خود برای دی‌سی از یک شخصیت متعلق به مارول استفاده کند. با همه این اوصاف، استیو اینگلهارت توانست با نوآوری خود کاری کند که این انتقال بی‌سابقه بین مارول و دی‌سی ممکن شود.

ایده جا به جایی مانتیس هنگامی به سر اینگلهارت رسید که در گردهمایی کمیک سن دیگو، یکی از هواداران مانتیس با او گفتگویی داشت. این طرفدار به دنبال این بود تا ببیند که آیا جدا شدن این نویسنده از مارول به این معنا بود که مانتیس و خط روایی او رها خواهند شد یا نه. همین باعث شد تا استیو اینگلهارت به این اندیشه بیفتد که روایت مانتیس را در انتشارات دی‌سی دنبال کند. همین اتفاق نیز با رونمایی از مانتیس در سال ۱۹۷۷ و شماره ۱۴۲ کمیک Justice League of America رخ داد.

البته، همان گونه که می‌توان انتظار داشت، همه‌چیز به همین سادگی هم نبود. مارول مالک مانتیس محسوب می‌شد و برای همین امکان نداشت دقیقا خود این کاراکتر را در کمیک‌های رقیبش به کار برد. برای همین، شخصیتی که اینگلهارت در شماره ۱۴۲ کمیک Justice League of America معرفی کرد در واقع با نام ویلو شناخته می‌شد و اوریجین و سرگذشت ناآشکار داشت.

با همه این اوصاف، رفتار و دیالوگ‌های ویلو نشان از این داشتند که او همان مانتیس است و برای محافظت از فرزندی که به دنیا خواهد آورد از دست دشمنانش به این جهان پا گذاشت. در پایان این شماره نیز این دنیا را ترک می‌کند تا به جایی امن برای به دنیا آوردن فرزندش برود. طبیعتا این کار به شیوه‌ای انجام شده بود که قوانین کپی‌رایت را نقض نکند تا جلوی دعواهای حقوقی گرفته شود.

این تنها باری نبود که اینگلهارت آفریده خود را از یک انتشارات کمیک به یک ناشر دیگر منتقل کرد. پس از این که این نویسنده در انتشارات اکلیپس کامیکز سرگرم به کار شد، یک بار دیگر مانتیس را در سری Scorpio Rose به کار برد. این بار مانتیس با اسم لورلی در شماره ۲ کمیک Scorpio Rose معرفی شد که یک پسر به دنیا آورده بود.

با همه این ماجراها، هنوز به پایان جا به جایی‌های مانتیس و استیو اینگلهارت در بین ناشران کمیک بوکی نرسیدیم. اکلیپس کامیکز هرگز ناشر بزرگی نشد و در انتها، کار این انتشارات به تعطیلی کشید. شماری از داستان‌های منتشرنشده اکلیپس سرانجام سر از ایمیج کامیکز درآوردند تا داستانی از لورلی توسط این ناشر عرضه شود. بدین گونه، مانتیس عملا توسط چهار ناشر منتشر شد و در آخر دوباره به مارول بازگشت.

شاید جالب‌ترین نکته در بین همه این انتقال‌ها این باشد که انتشارات مارول، نگارش‌هایی از مانتیس که توسط دیگر ناشران عرضه شده‌اند را پذیرفته است. اگر به عنوان Official Handbook of the Marvel Universe: Avengers 2005 که توسط خود مارول منتشر شده است سر بزنید، خواهید دید که هر دو هویت ویلو و لورلی به عنوان دیگر نام‌های منتیس ذکر شده‌اند.