چه ایراداتی آینده بازی Fall Guys را تهدید می‌کنند؟

از همان اولین بار که Fall Guys را در کنفرانس Devolver Direct دیدم، فهمیدم که با یک عنوان موفق مواجه خواهیم بود. معلوم بود که رقابت‌ در یک ستینگ رنگارنگ و سرشار از لحظات مفرح با آن کاراکترهای بامزه و احمق در این دوران تلخ و تاریک، احتمالا بسیار بسیار سریع‌تر از ویروس ابر واگیری مثل این کووید ۱۹ لعنتی، گسترش پیدا می‌کند. همینطور هم شد.

فال گایز به چشم بر هم زدنی تبدیل به همه‌گیرترین بازی این روزها شد. در کانال هر استریمر ریز و درشتی که می‌رفتی تعدادی آدمک با رنگ‌های درخشان در حال جست و خیز بودند. تمام شبکه‌های اجتماعی پر شد از عکس‌ها و استیکرهای دو نقطه‌ی سیاه در یک دایره‌ی سفید که قرار است دو چشم پشت نقاب قهرمان‌های گلابی بازی باشند (واقعا شبیه گلابی هستند). حتی سلبریتی‌های خارج از دنیای گیمینگ هم در حال پروموت کردن بازی بودند.

فال گایز بدون شک یک موفقیت عظیم در تاریخ گیم است. بازی‌ای که تمام تصاویرش همراه با خنده و شادیست در زمانی که کره‌ی زمین در ابر افسردگی فرو رفته واقعا موفقیتی بزرگ است. اما حالا وقت آن رسیده که جشن گرفتن این موفقیت به پایان برسد و تلاش برای حفظ آن آغاز شود. برای این کار سازندگان نخست باید با این سوال مواجه شوند که چه چیزهایی موفقیت‌شان را تهدید می‌کند؟

تکرار

اساسا تکرار سم کشنده هر محتوایی ا‌ست. حتی بزرگترین نویسندگان، فیلمسازها و بازی‌سازها هم وقتی دچار مرض تکرار می‌شوند، شان‌ و جایگاهشان را از دست می‌دهند. Fall Guys هم به‌عنوان یک بازی از این قاعده مستثنی نیست. البته در حال حاضر بازی برای این مرحله تنوع نسبتا خوبی دارد اما توزیع این تنوع اصلا خوب نیست.

۲۵ نقشه و زمین بازی مختلف در فال گایز وجود دارد. هر بار که بازی را شروع می‌کنید با ۵۹ بازیکن دیگر در یکی از این نقشه‌ها قرار می‌گیرید. در یک رقابت ۲۰ تا ۳۰ درصد بازیکنان حذف می‌شوند و افراد باقی مانده به راند بعدی که در یک نقشه‌ی دیگر اتفاق می‌افتد می‌روند. این روند آنقدر ادامه پیدا می‌کند تا از یک راند فقط یک برنده بیرون بیاید.

اینکه می‌گویم توزیع تنوع در بازی ضعیف است، به همینجا بر می‌؛ردد. تعداد نقشه‌هایی که در ۲ راند ابتدایی از آن‌ها استفاده می‌شود از ۵-۶ عدد تجاوز نمی‌کند. این روند به خصوص برای بازیکن‌های تازه وارد که اغلب در همان راندهای اول حذف می‌شوند، ممکن است تکراری و خسته کننده شود. چه بسا که برای بسیاری نیز بعد از مدتی عبور از این مراحل آسان می‌شود و چیزی بیشتر از یک لودینگ اسکرین برای مراحل بعدی نخواهد بود.

شلختگی

این عامل به نوعی با عامل شماره‌ی ۱، علت و معلول‌اند. همانطور که گفتم بازی هم در گیم‌پلی و هم در کازمتیک‌ها تنوع خوبی دارد. اما این تنوع دچار یک نوع شلختگی ا‌ست. دسترسی‌پذیری به اسکین‌ها و رنگ‌بندی‌های مختلف دشوار است. نه از این حیث که به ‌دست آوردنشان سخت باشد. آن روند منطقی خودش را دارد. از این حیث که پیدا کردنشان دشوار است.

بخش فروشگاه بازی ساختاری زمانی دارد. هر چند ساعت یک بار تعدادی آیتم خاص در دسترس قرار می‌گیرند که شانس شما را برای خریدن آیتم محبوبتان کم می‌کند. هیچ نظم و ترتیب و دسته‌بندی (به جز دسته بندی کمیابی آیتم‌ها) خاصی هم برای این کازمتیک‌ها وجود ندارد که بر چه اساسی در فروشگاه قرار می‌گیرند تا بتوانیم آن‌ها را بخریم.

این عدم دسته‌بندی به اسکین‌ها محدود نمی‌شود و شلختگی در ژانرهای گیم‌پلی هم دیده می‌شود. بعضی از مپ‌ها ژانر بقا دارند، بعضی بر اساس کار تیمی‌اند، بعضی دیگر به مثابه یک مسابقه دو با مانع هستند و حتی یکی دو مپ حافظه و بازی ذهنی هم وجود دارد. این گوناگونی خوب است اما همانطور که در بخش قبلی هم اشاره کردم، ژانرهای مهیج‌تر معمولا در مراحل بالاتر دیده می‌شوند. اینکه گاهی در مراحل اولیه هم دیده می‌شوند گواه این است که دسته‌بندی خاصی برای سختی و آسانی آن‌ها وجود ندارد.

امکانات اجتماعی

بازی عملا هیچ امکانات اجتماعی خاصی برای ارتباط بین بازیکن‌ها ندارد. البته به جز گرفتن، بغل کردن و ایموت‌های داخل بازی. دوستانتان را باید از پلتفرم استیم یا PSN به پارتی اضافه کنید و هیچ امکان گفتگوی متنی و یا صوتی وجود ندارد. به جز این موارد، پروفایل و ثبت سوابق و آمارهای هر بازیکن هم در این بازی جایی ندارد.

البته Fall Guys با کنار گذاشتن اسم کاربری و دادن کدهای ۴ رقمی به بازیکنان، به طور ضمنی تایید می‌کند که رویکرد منحصر به فرد خودش را به امکانات اجتماعی بازی دارد. اما کامیونیتی فال گایز بدون این امکانات خیلی زود از هم خواهد پاشید. امکان اضافه کردن دوست‌هایی که در جریان بازی پیدا می‌کنیم و گفتگوی متنی داخل پارتی حداقل چیزیست که مدیاتونیک می‌تواند به جامعه‌ی خوش انرژی‌اش هدیه دهد و البته امکان گزارش و ریپورت بازیکن‌های مزاحم و متقلب‌ها

تقلب

متقلب‌ها همه جا هستند. اینکه یک بازی اینقدر دوستانه است که در عمل مقوله‌ی رقابت را در اولویت دوم قرار داده، دلیل نمی‌شود که کسانی برای پیروزی دست به روش‌های کثیف نزنند. همین دیروز خود من هنگام بازی کردن با یکی از این متقلب‌ها مواجه شدم. بازیکنی که با یک پرش در کمتر از ۴ ثانیه به خط پایان رسید و در مراحل بالاتر با غلبه بر جاذبه روی هوا می‌ایستاد و بدون هیچ تلاشی، زحمات دیگران را تماشا می‌کرد و احتمالا به آن‌ها می‌خندید.

من که همان راند دوم حذف شدم، اما کنجکاو شدم تا عاقبت این متقلب را ببینم و ادامه‌ی مسابقه را تماشا کردم. علاوه بر ابزارهای ضدتقلب که بازی‌های آنلاین از آن‌ها استفاده می‌کنند، ابزارهای اجتماعی قوی و سیستم گزارش و پیگیری کارآمد هم می‌تواند به بازیکنان قدرت مبارزه با تقلب را بدهد. باور نمی‌کنید چقدر حس استیصال بدی است وقتی یک نفر به صورت علنی تقلب کند و هیچ کاری هم از دست شما برنیاید. شاید اگر بازیکنان امکان برقراری ارتباط قوی‌تری را در بازی داشتند، با اتحاد می‌توانستند یک جوری جلوی آن متقلب را بگیرند.

بیشتر بخوانید:

• آیا بازی Fall Guys به سوییچ، ایکس باکس و موبایل خواهد آمد؟
• چگونه بازی Fall Guys یک شبه راه صد ساله را طی کرد؟
• بهترین روش‌ها برای پیروز شدن در هر ۲۴ بازی Fall Guys

به جز این‌ها، بازی مشکلات جزئی دیگری‌ هم دارد. از مشکلات مچ‌میکینگ و شبکه تا نارسایی‌های گاهی آماتور در طراحی رابط کاربری بازی. مشکلاتی که بزرگترین عناوین MMO از با تجربه‌ترین شرکت‌ها هم در هفته‌های اول عرضه دارند، چه رسد به تیم نسبتا کوچک مدیاتونیک که احتمالا انتظار این حد از استقبال و آمادگی لازم برای پشتیبانی این تعداد بازیکن مشتاق را نداشته‌اند.

به هر حال آن‌ها می‌توانند با برطرف کردن این کاستی‌ها و کاستی‌های دیگری که احتمالا از چشم من دور مانده‌اند، به روند رویایی خود ادامه دهند و این عنوان شایسته را در اوج نگه دارند. بدیهی‌ است که اشاره به ایرادهای بازی، ناظر بر انکار شایستگی‌ها و نقاط قوت این عنوان دوست داشتنی نیست. فال گایز کاملا لیاقت جایگاهی را که به دست آورده دارد. اما برای حفظ جایگاه باید به نقص‌هایش هم نگاه و آن‌ها را برطرف کند.