ریبوت لاک‌‌پشت‌های نینجا باید این نکات را از سریال فراموش‌شده ۲۰۰۳ بیاموزد

از آنجایی که ست روگن (بازیگر، نویسنده و تهیه کننده فیلم‌های هالیوودی) وظیفه تهیه‌کنندگی ریبوت لاک‌پشت‌های نینجا (TMNT) را برعهده دارد، به نظر می‌رسد این‌بار قرار است سازندگان اشتباهات پیشین را تکرار نکنند و از ورژن قدیمی سریال پرطرفدار Teenage Mutant Ninja (لاک پشت های نینجای جهش یافته نوجوان) که در سال ۲۰۰۳ ساخته شد، درس بگیرند. به هر حال ست روگن با سریال Boys و Preacher نشان داده در این زمینه تبحر دارد.

سریال TMNT سال ۲۰۰۳ که در ۷ فصل از شبکه Fox (که بعدها به 4Kids TV) تغییر نام داد پخش می‌شد، یکی از پرطرفدارترین سری‌های TMNT تا به امروز است. اما متأسفانه بنا به دلایلی این مجموعه به کلی به دست فراموشی سپرده شده و تا به امروز شاهد آثار این چنینی نبودیم.

عنوان Teenage Mutant Ninja Turtles دومین سریال انیمیشنی است که بر اساس داستان‌های کمیک، توسط کوین ایستمن و پیتر لیرد ساخته شده بود. این سریال همکاری مشترکی از کمپانی 4Kids و استودیو‌های شخصی ایستمن و لیرد از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۰ بود که نسبت به کارتون سال ۱۹۸۷ فضای تاریک و تلخ‌تری داشت و به کمیک‌های اورجینال TMNT شبیه‌تر بود. در نهایت می‌توان گفت این سریال موفق عمل کرد و با سبکی متفاوت و جذاب نظر هر دو گروه از مخاطبان (یعنی بزرگسالان و کودکان) را به خود جلب کرد.

متأسفانه به دلیل مالکیت حقوق TMNT توسط کمپانی Viacom در پی موفقیت‌های سریال، تماشای آن در دهه گذشته دشوار بوده، چراکه این شرکت همواره سریال‌های خود را در شبکه Nickelodeon تبلیغ می‌کرده است. سه فصل اول سریال لاک‌پشت‌های نینجا (۲۰۰۳) به صورت دیجیتالی در یوتیوب و آمازون قابل خریداری است، اما هیچ نسخه فیزیکی یا دیجیتالی رسمی از آن موجود نیست.

فصل‌های ۴ و ۵ عملا در هیچ سایت موثقی پیدا نمی‌شوند و کپی‌های قدیمی DVD سریال تنها به صورت آنلاین و با قیمت‌های گذاف در دسترس است. بنابراین به‌خاطر کمیاب شدن و همچنین هم‌زمانی پخش آن با فرنچایزهای محبوب دهه ۹۰، این مجموعه این روزها به‌طور کل فراموش شده است.

با این حال، آثار ۲۰۰۳ شایستگی‌های ویژه‌ای دارد و ریبوت جدید اگر این سریال را به نوعی الگوی خود قرار دهد و اشاراتی به آن داشته باشد، بدون شک عملکرد خوبی خواهد داشت. پس از ساخته شدن سری لایو اکشن TMNT در سال ۱۹۹۰ و موفقیت شگفت‌انگیز آن، فیلم‌های اقتباسی از لاکپشت های نینجا از طرف فن‌ها و همچنین منتقدان به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند که البته دلایل متعدد دیگری هم پشت آن وجود داشت.

اما در این میان سریال انیمیشنی (۲۰۰۳) با پرهیز از یک سری المان‌ها به سرنوشت عناوین پیشین دچار نشد و عملکرد بسیار خوبی داشت؛ این درحالی است که فیلم‌های لاک‌پشت‌های نینجا همواره مشکلاتی را نشان می‌دادند که اغلب نادیده گرفته می‌شد.

چرا مجموعه تلویزیونی لاک‌پشت‌های نینجا (سال ۲۰۰۳) بسیار موفق ظاهر شد؟

پس از موفقیت‌های عظیم فیلم‌های TMNT در دهه‌های ۸۰ و ۹۰، مجموعه تلویزیونی ۲۰۰۳ چالش‌های فراوانی برای بازتولید فرنچایز در عصری جدید پیش‌روی خود داشت. نتیجه آن اثری عجیب و مضحک از دنیای لاک‌پشت‌های نینجا بود که تفاوت زیادی با فیلم‌های شناخته شده پیشین داشت. اما سوال اینجاست که چه مشخصه‌ای باعث موفقیت این سریال شد؟ خب می‌توان گفت عوامل متعددی در این میان نقش داشتند.

اول از همه باید ذکر کرد که این عنوان نسبت به تمام جنبه‌های مربوط به یک اثر کارتونی برتری چشم‌گیری داشت ـ فیلمنامه آن بامزه اما لوس و احمقانه نبود. صداپیشگی فوق‌العاده و خطوط داستانی نقش عمده‌ای را در طول اپیزودها و همچنین تمام سریال ایفا کردند. به ویژه سبک انیمیشنی شگفت‌انگیز آن که به جذابیت و برجستگی سریال افزوده بود.

---

بیشتر بخوانید:

• تئوری: فیلم Spider-Man 3 با محوریت داستان اسپایدر ورس ساخته می‌شود؟
• ۱۰ فیلم برتر ابرقهرمانی خارج از دنیای مارول و دی سی
• ۱۵ مورد از بهترین فیلم‌های ابرقهرمانی غیر هالیوودی

---

مبارزاتِ هیجان‌انگیز، موسیقی خارق‌العاده و جوک‌های پی‌در پی، همه و همه از نقاط قوت این سریال بودند. ورای این ویژگی‌های اساسی، سریال لاک‌پشت‌های نینجا توانسته بود بین عملکرد شخصیت‌ها و همان فضای ناشناخته علمی ـ تخیلی توازن دقیقی ایجاد کند. این مجموعه همچنین نیم‌گاهی به همه ژانرها داشته؛ ساحره‌های دوران جادویی، دایناسورهای مهاجم فضایی، ربات‌های نانو، سازمان‌های مخفی دولتی، شیاطین باستان و بسیاری دیگر.

همه این موارد هم‌زمان در سریال جای گرفته‌اند و طوری مدیریت شده‌اند که هماهنگی خوبی با یکدیگر دارند. طبیعتا اگر فیلمنامه و شخصیت‌های اصلی به اندازه کافی قوی نبودند، نمی‌توانستیم چنین انتظاری از سریال لاک‌پشت‌های نینجا داشته باشیم.

لاک‌پشت‌ها (لئو، مایکی،دانی، راف) هرکدام برای درخشش خود در سریال، موقعیتی پیدا می‌کنند و هیچ‌کدام از آنها به الگوهای اولیه‌ای که گاها با آن شناخته می‌شدند خلاصه نمی‌‌شوند. داناتلو هم‌زمان که مبارزه می‌کند، شوخ‌طبعی‌های خودش را هم دارد. مایکل آنجلو (مایکی) با عدم اعتماد به نفس و ناامنی دست و پنجه نرم می‌کند.

رافائل باید قبول کند که بعضی از چیزها از توانایی او خارج هستند و او نمی‌تواند آنها را درست کند. حالا نوبت به رهبر گروه یعنی لئوناردو (لئو) می‌رسد که تمام فشارها را تحمل می‌کند. در حقیقت این لاک‌پشت‌های شبیه به برادرهای واقعی هستند.

موارد کوچک‌ زیادی هستند که این سریال را به اثری فوق‌العاده تبدیل کرده‌اند، از طراحی‌های الهام گرفته‌ شده تا هر موضوع کوچک دیگری که در اواخر سریال به آن باز می‌گردیم. این سریال بسیار فراتر از یک عنوان بی‌نقص است. اگرچه فصل‌های پایانی سریال کمی دچار افت شده بودند و برخی از خطوط داستانی آن کمی بیش از حد پیچیده هستند، اما این سریال در مجموع، سرگرم کننده، زیبا و درگیرکننده است.

فیلم‌های پیشین لاک‌پشت‌های نینجا کجای کار اشتباه کردند؟

شکست عناوین گذشته لاک‌پشت‌های نینجا به طور کل به تعادل ضعیف میان لحن جدی‌تر کمیک‌ها و بزرگ‌نمایی مضحک ژانر علمی ـ تخیلی فرنچایز برمی‌گردد. درحالی که فیلم سال ۱۹۹۰ به درستی از پس این کار برآمد، دنباله‌های دیگر به دام کمدی افراطی و فضایی کودکانه گرفتار شدند. در مقابل، فیلم‌های سینمایی سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶ به تهیه‌کنندگی مایکل بی دقیقا در جهت برعکس این مسیر حرکت کردند و هدفشان پیاده کردن لحنی پخته‌تر و بالغانه‌تر بود. اما در نهایت رنگ‌ و بوی سکانس‌های اکشن و طراحی لاک‌پشت‌های شجاع به خوبی حس می‌شد.

از بین تمام فیلم‌هایی که به دنبال فیلم Teenage Mutant Ninja Turtles محصول سال ۱۹۹۹ ساخته شدند، تنها عنوان انمیشنی (۲۰۰۷) بود که با نام TMNT شباهت و هماهنگی بسیار زیادی با سریال (۲۰۰۳) داشت. داستان فیلم TMNT عمدتا روی برادرها تمرکز دارد؛ اینکه پس از مدتی جدایی دوباره باهم متحد می‌شوند و در قالب یک خانواده با هم کار می‌کنند. متأسفانه فیلم (۲۰۰۷) نیز در طول داستان بامزه‌گی خود را از دست داده و بیشتر زمان خود را صرف انتقال به قلمروهای دیگر می‌کند.

ریبوت لاک‌پشت‌های نینجا چگونه می‌تواند از سریال (۲۰۰۳) درس بگیرد؟

ست روگن با الگو قرار دادن این سریال می‌تواند بار دیگر میان فضای علمی ـ تخیلی خشک و روایت شخصی جذاب آن تعادل برقرار نماید. این لاک‌پشت‌ها مهم‌ترین عضو داستان خصوصا در قالب یک خانواده هستند و باید فراتر از خصایص شخصیتی‌شان مورد توجه قرار گیرند. مجموعه ۲۰۰۳ ثابت کرد که لازم نیست بامزه‌گی را فدای باورپذیری کاراکترها کنند؛ چراکه کودکان درعین علاقه به اکشن، داستان‌سرایی خوب را هم دوست دارند.

البته ریبوت جدید نباید از فضای عجیب و ناآشنایش دور باشد؛ بلکه می‌بایست همان کاری را کند که سریال (۲۰۰۳) انجام داد و در کنار آن کمی چاشنی داستان‌های کمیک را هم به آن اضافه کند. در دورانی نه‌چندان دور، فیلم‌های پرمخاطب با بودجه‌های کلان نمی‌توانستند دنیای عجیب داستان‌های کمیک موفق را بپذیرند، اما دنیای سینمایی مارول در عصر حاضر با فیلم‌هایی نظیر Guardians of the Galaxy و Avengers: Endgame نشان داد که این موضوع دیگر صدق نمی‌کند.

این روزها مخاطبان با موضوعاتی مانند سفر در زمان، ابعاد چندگانه، جهان‌های موازی، موجودات فضایی، جادو و ابرقهرمان‌ها آشنایی کامل دارند و با آغوش باز از آنها استقبال می‌کنند. دیگر لازم نیست مخاطبان کم سن و سال‌تر با مفاهیم پیچیده علمی ـ تخیلی آشنا شوند، چراکه بسیاری از فیلم‌ها این اشتباه را مرتکب شده و وقت زیادی را صرف تفسیر و توضیح مفاهیم نام‌آشنایی چون "سفر در زمان" می‌کنند.

عنوان جدید TMNT می‌تواند از فضای ناآشنای دنیای لاک‌پشت‌ها استفاده کند و با آمیختن بخش‌های مختلف آن، حس و حال سرگرم‌کننده و مدرنی به آن اضافه کند. این حرکت باعث می‌شود بتوانیم با تمرکز بیشتری فیلمنامه قوی و توسعه شخصیت‌ها را درک کنیم ـ کاری که فیلم‌های اخیر دنیای سینمایی مارول با تکیه بر ان توانسته‌اند تا این حد موفق شوند.

برای مثال شخصیت راکت راکون هم‌اکنون به یکی از محبوب‌ترین کاراکترهای MCU تبدیل شده و تنها دلیل آن نیز سادگی و احساسات قوی است که از قضا اسلحه به دست هم هست. این دوگانگی همان نکته‌ای است که درمورد سریال لاک‌پشت‌های نینجا (۲۰۰۳) جواب داد و باز هم می‌تواند کلید راه‌گشای عنوان جدید باشد.

به نظر شما ریبوت جدید لاک‌پشت‌های نینجا می‌تواند ناکامی‌های اخیر را جبران کرده و باز هم به دوران محبوب خود بازگردد؟

بیشتر بخوانید:

• نقد فیلم Project Power – کپسول ابرقهرمانی با دوز میکرو در نیواورلئان
• ریبوت فیلم The Thing در مراحل اولیه تولید قرار دارد
• ریبوت فیلم «جن‌گیر» در سال ۲۰۲۱ راهی سینماها خواهد شد
• نگاهی به مجموعه Looney Tunes – بازگشت باگز بانی و دوستان