قسمت اول از فصل دوم سریال محبوب و جنگ ستارگانی مندلورین چند روز گذشته با سر و صدای فراوان از دیزنی پلاس به نمایش درآمد. این اپیزود تحت عنوان مارشال به کارگردانی و نویسندگی جان فاورو (خالق سریال)، شخصیت‌های محبوب ماندو (پدرو پاسکال) و بیبی یودا دوست داشتنی را با یک ماجرای اکشن و انفجاری به قاب تلویزیون خانه‌های مردم بازگردانده است.
فصل دوم سریال از همان‌جایی که اپیزود پایانی فصل قبل به اتمام رسید، آغاز می‌شود. در واقع ماندو در جستجوی جهان و خانواده بیبی یودای سبزِ بامزه، در سفر است. بنابراین این ماجراجویی، دین جارین را روانه پیدا کردن دیگر مندولوریان‌های موجود می‌کند تا از آنها برای یافتن خانواده بیبی یودا کمک بگیرد.
اگر بخواهم به صورت خلاصه این اپیزود را توصیف کنم، باید بگویم مارشال، به طرز شگفت‌انگیزی استاندارد‌های بالا فصل پیش را تکرار می‌کند. مطمئناً این قسمت طرفداران سریال را نیز سرگرم خواهد کرد. اگر برخی مشکلات کُلی را کنار بگذاریم، می‌توان گفت: “مارشال” بیشتر از آن که اشتباه کند، درست عمل می‌کند. با ما همراه باشید تا در ادامه به صورت مختصر به نقاط قوت و ضعف این اپیزود بپردازیم.
کیفیت تولید کماکان شگفت‌انگیز است!
با توجه به هزینه‌های دیزنی برای جذب مخاطب فراوان، نباید تعجب کرد که آثار پل‌فرم دیزنی پلاس نیز خرج تولیدشان بلاک‌باستری باشد. بنابر همین رویه خاص – مندولورین نیز بسیار زیبا و بزرگ به نظر می‌رسد.
منظور من از کیفیت تولید چند مورد را شامل می‌شود. برای بهتر درک شدن باید گفت: فیلمبرداری سریال مطابق معمول بسیار باشکوه است، برای مثال تصاویر و شات‌های آغازین از سیاره تاتویین بسیار زیباست. این درحالی است که طراحی لباس و صحنه نیز باشکوه است. در کنار این باید به موسیقی لودویگ گرانسون نیز اشاره کرد که واقعا سنگ تمام می‌گذارد.
فصل پیش سریال هم در زمینه اثرات عملی و گریم‌های دیدنی، پیشتاز بود. این قسمت نیز با همان کیفیت و البته استفاده از جلوه‌های بصری خیره‌کننده مسیر موفقیت فصل قبل را تکرار کرده است. این سریال به نسبت کار فنی پیچیده‌اش، کمی از آثار سینمایی بزرگ ندارد. همین موضوع آزادی ویژه‌ای به سازندگان آن داده تا حتی کوچک‌ترین ماجراجویی‌ها را نیز بزرگ جلوه دهند. به طور خلاصه باید گفت اپیزود مارشال از نظر فنی بسیار چشمگیر است.
معرفی شخصیت کاب وانت با بازی خوب تیموتی اولفینت
حضور تیموتی اولیفنت با عنوان مارشال در این قسمت حکم یک شگفتانه را برای بینندگان سریال داشت. وقتی ماندو برای پیدا کردن مندولورین‌ها به شهر کوچک موس پلگو آمد، با کاب وانت روبرو شد. شخصیتی که حکم کلانتر و ناجی را برای مردم آن منطقه بازی می‌کند.
روایت جالب و وسترن‌گونه زندگی این شخصیت جذاب، یکی دیگر از نقاط شاخص این اپیزود بود. قصه‌ای که با شگفتی به یکی از شخصیت‌های ماندگار دنیای جنگ‌ستارگان نیز منتهی می‌شود. کاب وانت به واسطه زره خاصش به شخصیت افسانه‌ای بوبا‌فِت ارجاع می‌دهد، که نکته کلیدی این اپیزود است.
اما خود تیموتی اولیفنت که پیش از این نیز با ژانر و قهرمانان وسترن بیگانه نبوده است، کاب وانت را با شکوه خاصی به تصویر می‌کشد. شخصیت او یک کهن الگوی کلاسیک وسترن است (این افتتاحیه با ذوق و شوق خاصی به ژانر وسترن متمایل می شود). بازی او در این شمایل ما را یاد قهرمانان خاص ژانر وسترن و آثار ماندگار این ژانر می‌اندازد. نمی‌دانم در ادامه فصل با این شخصیت روبرو خواهیم شد یا نه، اما با این وجود هم حضور این کاراکتر در همین حد کوتاه هم برجسته بود.
این همان ماندویی است که همه ما می‌شناسیم و دوستش داریم
یکی از نکات مهم سریال مندولورین شخصیت قهرمان آن، با بازی پدرو پاسکال بود. با شروع این قسمت و دیدن ماجراهای آن، بینندگان خوش‌حال خواهند شد که هنوز ماندو، همانی است که ما در سال پیش عاشق آن بودیم. قسمت جدید هنوز هم ترکیبی از همان سبک اکشن و وسترنِ اصیل سه‌گانه ابتدایی جرج لوکاس را دارد که باعث موفقیت در فصل اول شد و در عین حال شور و حال زیادی نیز ایجاد کرد.
فرمول ماندو چیز ساده‌ای است. در واقع فرمول این سریال بازی با اِلمان‌های نوستالژیک جنگ‌ستارگان به همراه خورده روایت‌های ساده است که با شخصیت‌های جذاب هم ترکیب شده‌اند.
لحن سریال مندولورین، به شکل ویژه‌ای وسترن است، اما در این قسمت فضا چیزی شبیه به وسترن اسپاگتی با تمامِ محتویاتش است. اگر بگویم “مارشال” وسترن‌ترین قسمت این سریال است، حرف بی‌راهی نگفته‌ام.
بازگشت بوبا‌فِت…
قاب نهایی این قسمت یک شوک جذاب برای بینندگان سریال فراهم می‌کند که آن – دیده شدن شخصیت ماندگار بوبا‌فِت است. هرچند چند ماه پیش شایعه حضور این شخصیت در سریال به گوش همه رسیده بود، اما دیدن تمورا موریسون در قامت بوبا هنوز هم بسیار دیدنی است.
با اینکه هنوز از داستان این شخصیت چیزی نمی‌دانیم، اما بی‌تردید دین جارین و بوبا در برهه‌ای از از این فصل بایکدیگر برخورد خواهند کرد. پس، از حالا باید انتظار یک فصل جذاب را داشته باشیم.
یک داستان اپیزودیک، چیزی که می‌تواند پاشنه آشیل باشد!
عدم پیشرفت داستان فصل قبل و نمایش یک اپیزود صرفاً سرگرم کننده به خودی خود مشکل کمی نیست. داستانهای اپیزودیک در فصل اول هم وجود داشت اما تکرار این رویه هم خطرناک است و هم نگران‌کننده. چرا که ما دوست داریم در مورد شخصیت بیبی یودا و ماف گیدیون که شاکله فصل قبل را شکل می‌دادند بیشتر بدانیم.
یک نظریه است که می‌گوید داستانهای اپیزودیک سرعت روایت قصه اصلی را به شدت کم می‌کنند و این واقعا موضوع ناراحت کننده‌ای است. حالا اپیزود مارشال هم دنباله‌رو همین سبک است و این کمی ناامید‌کننده است.
نتیجه:
اپیزود مارشال، به عنوان یک قسمت مستقل سرگرم‌کننده و دارای اصول مثبت فصل پیش است. اما این قسمت برای پیشرفت قصه اصلی سریال چیزی در چنته ندارد. البته ایجاد استاندارد‌هایی که برای خیلی از سریال‌ها مثل آرزو می‌ماند، برای مندولورین یک نکته عادی به نظر می‌رسد که ناشی از تیم فنی بزرگ و کار بلد پشت آن است.
بنابراین، شخصیت‌ها جذاب هستند، بیبی یودا هنوز هم شیرین است و ماندو نیز همان اسطوره سابق است. قسمت مارشال به من امید می‌دهد که به جلو حرکت کنم، به شرطی که به آنچه مؤثر است پایبند بماند و آنچه را که مهم نیست، دور بریزد.
من که صبر میکنم همه قسمتها بیاد بعد نیگاه کنم
خیلی ممنون بابت نقدی که گذاشتید
چند تا نکته هست ، که به نظرم در نقد بهش اشاره ای نشد ، در واقع نکته ای که اگر ادامه دار بشه ، میتونه ضربه بزرگی رو به سریال وارد کنه ، اونهم بیبی یوداست
تو فصل اول تقریبا تو اکثر اپیزود ها بیبی یودا ، تاثیری روی داستان داشت ، و یا تعاملی با ماندو داشت ، حتی اگر محدود به یه صحنه برداشتن اون توپی که روی یکی از اهرم های سفینه بود بشه ، به نظرم یکی از اصلی ترین چیزهایی که بعد احساسی و عاطفی خوبی به داستان میبخشید همین ارتباطه بود ، تو این اپیزود اما کاری که اپیزود با بیبی یودا کرد دقیقا همون کاری بود که ماندو تو بحبوحه نبرد کرد ، یه لگد به اون قنداقه عجیبش زد و از جلو دست و پا دورش کرد? در واقع بیشتر نقشش محدود شده بود به نشون دادن ری اکت هاش به موقعیت ها ، نکته دیگه که توی یه نقدی خونده بودم و به نظرم یکی از دلایل اصلی موفقیت سریال هم هست اینه که فاورو نیومد عین آبرامز ، استار وارز های قبلی رو کپی پیست کنه ، بلکه همون مضامین اصلی استاروارز مثل رستگاری ، ازادی و امید و غیره رو گرفت و در قالب جدیدی ارائه کرد که نقطه قوت بسیار بزرگیه براش
نکته اخر هم اینکه با این قضیه که میگن این اپیزود حکم یک ساید کوئست رو داشت کمی موافق و هم کمی مخالفم ، از یه جهت داستان فصل قبل رو پیش نمیبره ، اما مسیر رو برای حضور یکی از ایکونیک ترین کاراکتر های استار وارز هموار کرده که از این جهت به نظرم با توجه به نقش پر رنگی که احتمالا در اینده داره ، به نظرم اهمیتش بیشتر از یه ساید کوئست میشه
ببخشید اگر طولانی شد?
امروز قسمت اولش رو دیدم عالی بود