نقد انیمیشن The Croods: New Age – خانواده عصر حجر مدرن

انیمیشن The Croods (خانواده کرودها) در سال ۲۰۱۳ عرضه شد و حالا پس از ۷ سال دنباله‌ای بر آن ساخته شده، اثری که شاید در ابتدای امر این علامت سوال را برای مخاطب ایجاد کند که آیا اصلا ضرورتی وجود داشت تا قسمت نخست را ادامه داد؟ احتمالا بعد از دیدن قسمت دوم احتمالا جواب این سوال را خواهید گرفت، با ویجیاتو همراه باشید تا باهمدیگر به این پاسخ برسیم.

استودیو دریم ورکس زمانی در انیمیشن سازی رقیب سرسخت پیکسار شده بود و فرنچایزهای پولسازی را تولید و عرضه کرده بود. شرک، پاندای کونگ‌فوکار و سری ماداگاسکار از جمله این موارد بودند که شاید به پای قصه سرایی‌های جادویی پیکسار نمی‌رسیدند اما از بسیاری جهات با آنها رقابت تنگاتنگی داشتند و تبدیل به برندهای جهانی شدند.

با بسته شدن پرونده هر سه این سری انیمیشن‌ها، دریم ورکس عملا به جز سری «چگونه اژدهای خود را تربیت کنید» چیزی در چنته نداشت و قسمت سوم و باشکوه این انیمیشن نیز در سال گذشته، پرونده این یکی را هم تمام کرد و استودیو را با حوض خودش تنها گذاشت!

یکی از عادات از نظر من بد و شاید از نظر دیگران جالب دریم ورکس، اینست که شیره تمام سوژه‌ها و انیمیشن‌های خود را بیرون می‌کشد و تا جایی که می‌تواند از یک برند پولسازی می‌کند. او این کار را در قالب ساخت آثار کوتاه، سریال انیمیشنی، بازی، اسپین آف، برنامه‌های ویژه تلویزیونی و... انجام می‌دهد و کاری می‌کند که اسم برند کماکان مطرح باشد، حتی اگر برند خاصی نباشد.

انیمیشن The Croods در سال ۲۰۱۳ از جمله همین موارد است، اثری کاملا معمولی که نه فروش خیلی ویژه‌ای داشت و نه منتقدین و مخاطبین خیلی لی لی به لالایش گذاشتند. Croods مانند بسیاری از انیمیشن‌های این استودیو نظیر Home و مگامایند و Turbo و... شبیه به اثری بود که یک نسخه از آن ساخته شود و بعد هم خداحافظ تا یک اثر بعدی! اما دریم ورکس قصد نداشت به این راحتی دست از عصر حجر مدرن خود بکشد.

سریال Dawn Of Croods یاد این سری را طی دو سه سال نگه داشت و این سریال هم برخلاف دیگر سریالهای ساخته شده از انیمیشن‌های دریم ورکس نتوانست آنچنان که باید مطرح شود. با این وجود سازندگان ناامید نشدند و کلید ساخت قسمت دوم را زدند و در نهایت در بدترین حالت شانس ممکن، اثرشان به اکران رسید؛ دقیقا در ایام کرونا زده سینماهای جهان.

این فراز و نشیب نسبتا طولانی از فرنچایز The Croods را گفتم تا درک کنیم که ساخت قسمت دوم چه مراحل عجیب و غریبی را طی کرده تا به دست مخاطبین برسد. نیکلاس کیج (که این روزها صرفا آثار ضعیف بازی می‌کند و طرفدارانش را روز به روز ناامیدتر می‌کند) بار دیگر صداپیشگی پدر خانواده را بر عهده گرفته و باید گفت که کیج در سالهای اخیر در دنیای انیمیشن به مراتب بهتر از فیلم‌های سینمایی ظاهر شده (صداپیشگی او در Teen Titans Go نیز بی‌نظیر بود) و شاید باید در نیمه دوم زندگی خود روی به این عرصه بیاورد!

داستان از زبان کیج (پدر خانواده و به نوعی قهرمان قصه) روایت می‌شود. خانواده کرودها حالا پس از وقایع قسمت اول، همچنان روزها در پی شکار و غذا هستند و شب‌ها هم در هم می‌لولند و می‌خوابند. اگر یادتان باشد این خانواده عجیب و غریب در قسمت یک صاحب یک مهمان جدید شدند که به عنوان نامزد دختر خانواده شناخته شد. این پسر (با صداپیشگی جذاب رایان رینولدز) از اینکه او و نامزدش هیچ حریم شخصی در خانواده کرودها ندارند و دائما باید با آنها شب و روز و روز و شبشان را سپری کنند، به ستوه آمده و قصد دارد که با دخترک از خانواده بکند و مستقل شوند.

پدر خانواده اما از این موضوع چندان راضی نیست و هرکاری می‌کند تا این دو کفتر عاشق کمتر باهم ملاقات کنند و کمتر به هم نزدیک شوند. او در نهایت یک باغ اسرارآمیز و پر از خوراکی را پشت دیواری بلند پیدا می‌کند و به خانواده پیشنهاد می‌دهد که در این قحطی، باید در آنجا و در کنار هم زندگی کنند. همه چیز بر وفق مراد این مرد خانواده است تا وقتی که مشخص می‌شود آنها در آن سرزمین سحرامیز و پر از غذا تنها نیستند و خانواده‌ای مدرن‌تر از آنها که از قضا آشنای پسر جوان هستند، در آنجا زندگی می‌کنند...

تقابل سنت و مدرنیته که در برخورد بین دو خانواده پیش می‌آید، بیشتر بار کمدی انیمیشن را بردوش گرفته است. خانواده‌ای عصر حجری را داریم که می‌خواهد از دیوار راست بالا برود و از آنسو خانواده‌ای وجود دارد که از یک اتاقک بالابر برای این صعود استفاده می‌کند. خانواده عصر حجری نه حمام رفتن بلدند و نه لباس شیک پوشیدن و شب‌ها مانند اهالی برره روی هم می‌پرند و می‌خوابند اما خانواده مدرن برای تک تک اشخاص اتاق جداگانه‌ای دارند که تازه برخی از این اتاق‌ها چیزی به نام پنجره! دارد.

خانواده کرود در ابتدا از این تغییرات خوششان می‌آید، البته همه به جز پدر داستان که نگران فروپاشی خانواده‌شان است. نیکلاس کیج در قالب این پدر بیش از حد نگران و عصبانی آنچنان خوب ظاهر می‌شود و به کاراکترش عمق می‌دهد که چندین بار تحسین کردن او کافی نیست. او به زیبایی حرص می‌خورد، فوق‌العاده کرم می‌ریزد و بسیار بامزه عصبانی شده و از کوره در می‌رود. باید اعتراف کرد که هیچ شخصیتی بهتر از او در بین اعضای این خانواده کذایی وجود ندارد.

دیگر صداپیشگان نیز غوغا به پا کرده‌اند، از اما استون و رایان رینولدز که در قسمت پیشین نیز حضور داشتند گرفته تا پیتر دینکلیج که صدای جادویی خود را به شخصیت جدیدی از انیمیشن اعطا کرده است. اساسا اینکه چرا پیتر دینکلیج در ابتدای امر فعالیت هنری خود با صدایش شناخته نشد و در کمتر انیمیشنی صحبت کرده، بسی جای سوال دارد. دینکلیج (که او را از نقش لینیستر کوتاه قد بازی تاج و تخت می‌شناسید) شخصیت پدر خانواده مدرن را پا به پای همپای خود یعنی پدر کرودها جذاب می‌سازد و این دو زوجی می‌سازند که در کمتر انیمیشنی شاهدشان بودیم.

برگ برنده قسمت دوم انیمیشن Croods در گروی همین صداپیشگانش است. واقعیت اینجاست که نه داستان قسمت اول و نه داستان قسمت دوم، مواردی نیستند که در ذهن مخاطب به یادگار باقی بمانند. خود سازندگان نیز حدس زده‌اند که احتمالا پس از هفت سال، بسیاری از تماشاگران قسمت اول آن را فراموش کردند و در وهله اول یک مقدمه کوتاه برای یادآوری وقایع قسمت نخست به تصویر می‌کشند. قسمت دوم هم احتمالا همین سرنوشت را پیدا خواهد کرد و پس از تماشا خیلی زود از ذهن مخاطب زدوده خواهد شد و تنها چیزی که در یاد باقی خواهد ماند اینست که «انیمیشن بامزه‌ای بود.»

اگرچه در ابتدای صحبت از شانس بد Croods 2 و اکران شدنش در ایام کرونا زده گفتم ولی می‌خواهم آن حرف را پس بگیرم چرا که شانس دیده شدن این انیمیشن در سالی که از قحطی محتوای خوب رنج می‌برد، دوچندان شده است. همین الان که مشغول خوانش این مطلب هستید، قسمت دوم The Croods از منظر فروش در VODها از اثر بلاک باستری چون TENET نولان پیشی گرفته و مخاطبین بیشتری را به خود جذب کرده است. تا قبل از عرضه شدن Soul (اثر جدید پیکسار که نود و نه درصد فاتح جوایز امسال حوزه انیمیشن خواهد شد) قسمت دوم کرودز دیده و دیده می‌شود، حتی اگر یک اثر معمولی بامزه باشد.

انیمیشن The Croods New Age دلیلی نداشته ساخته شود اما از آنسو باید اعتراف کرد دلیلی نداشته که ساخته هم نشود! در واقع ساخته شدن و نساخته شدن آن فرق چندانی نداشته اما تماشای این خانواده که شخصیت‌های بامزه‌ای درون خود دارند، خالی از لطف هم نیست. کار جدید دریم ورکس به پای شاهکارهایی که پیش‌تر ساخته نمی‌رسد و بعید است زمینه ساز ساخت قسمت سومی هم بشود چرا که قابلمه پتانسیل این سری در همین قسمت دوم هم به ته‌دیگ خود رسیده است.

انیمیشن The Croods New Age از برخی جهات از قسمت اول بهتر است، کاراکترهای بیشتر و شناختی که از آنها پیدا کردیم کاری کرده که انیمیشن بتواند از شناساندن آنها به ما فرار کند و این مرحله ملال آور را به سرعت رد کند و روی سکانس‌های کمدی و شوخی‌هایش وقت بیشتری بگذارد. ما با یک اثر بامزه‌تر روبرو هستیم که صداپیشگان قدرتمند آن نیز دوست داشتنی ظاهر شدند. تماشای Croods 2 لحظات مفرحی را برای یک خانواده اعم از کوچک سال و بزرگسال رقم می‌زند و توصیه تماشایش در روزهای سختی که در آن به سر می‌بریم، از واجبات است.