حتی با وجود این که از عنوانِ دنباله فیلم Venom با نام Let There Be Carnage پرده‌برداری شده، ولی عده‌ای به این نتیجه رسیده‌اند که این اسم به شخصیتی خیلی خبیث‌تر از کلیتوس کسدی (Cletus Kasady)، میزبان سیمبیوت کارنیج (Carnage)، اشاره دارد. به هر حال، Let There Be Carnage اسم یکی از داستان‌های کمیک‌ها مارول است که به تازگی منتشر شده.
حالا این سوال پیش می‌آید که چرا سونی از این نام برای دنباله فیلم Venom استفاده کرده است؟ این کمپانی خیلی راحت می‌توانست سراغ اسامی‌ای هم چون Maximum Carnage برای استفاده از حس نوستالژیک مردم نسبت به کمیک دهه 90 کارنیج برود. یا حتی یک عنوان دم دستی مثل Venom vs. Carnage؛ ساده و واضح، یک موجود چسبناک در برابر موجود چسبناک دیگر. آیا کسی بود که با این نام‌گذاری مشکلی داشته باشد؟
اما وقتی سونی تصمیم گرفته تا با این عنوان که ریشه‌های مذهبی هم دارد (و می‌دانیم که کارنیج شخصیت مذهبی ندارد) پیش برود، ممکن است که برنامه‌های خیلی بیش‌تری جز سیمبیوت محبوب مخاطبان پشت این فیلم وجود داشته باشد.
در ادامه می‌خواهیم به بررسی این تئوری بپردازیم که عنوان Venom: Let There Be Carnage به کدام ویلن مخفی اشاره دارد. ویلنی که می‌تواند به عنوان رقیب شایسته‌ای برای ونوم شناخته شود، حتی اگر اسپایدرمنی وجود نداشته باشد. همچنین این ویلن می‌تواند کمکی باشد تا ارتباطات عمیق و دور و از دسترس سیمبیوت ونوم با دنیای سینمایی مارول شکل بگیرد و حتی فرصتی باشد تا بالاخره او طرح سفید نمادین روی سینه‌اش را نیز به دست بیاورد.
ما در این جا داریم در مورد خدای سیمبیوت‌ها حرف می‌زنیم؛ نال (Knull). اگر می‌خواهید با این ویلن از کمیک‌های مارول بیش‌تر آشنا شوید، ما را در ویجیاتو همراهی کنید.
نال کیست؟
نال که در سال 2018 توسط دانی کریتز و رایان استگمن خلق شده، یکی از شخصیت‌های جدید دنیای کمیک‌های مارول است که در شماره 3 کمیک Venom به مخاطبان معرفی شد. او یکی از خدایان کهن است که میلیاردها سال سن دارد، کسی که نسبت به روشنایی و زندگی نفرت دارد و می‌خواهد تاریکی خودش را جایگزین آن‌ها کند. اصلاً برای همین بود که او سیمبیوت‌ها را خلق کرد، موجوداتی ژله‌ایِ شروری که با سیستم عصبی دیگر موجودات ادغام می‌شوند.
با این حال، در نهایت نال در اعماق فضا زندانی شد ولی با توجه به این که او خدایی تاریک است، هنوز هم می‌تواند تعدادی از سیمبیوت‌ها را کنترل کند که یکی از آن‌ها نیز خود ونوم است. تازه، او یک هیولایی سیمبیوتی عظیم الجثه دارد که هر از چند گاهی احضارش می‌کند تا سعی بر نابود کردن دنیا کند.
اگر با اوریجین سیمبیوت‌ها آشنا باشید متوجه می‌شوید که این شخصیت به طور کلی سرآغاز آن‌ها را تغییر می‌دهد. اوریجین اولیه سیمبیوت‌ها در دنیای کمیک‌ها، این موجوداتی را به شکل مخلوقاتی شرور از فضا به تصویر می‌کشید اما مارول ماجرا را تغییر داده و حالا سیمبیوت‌ها با یک موجود فضایی کهن مرتبط شده‌اند. چنین تغییری می‌تواند به نفع دنیای فیلم ونوم باشد چرا که این دنیا، ونوم را بدون یک مورد شدیداً حیاتی به تصویر کشید؛ یک رقیب نمادین.
درست است که احتمال دارد یک روزی اسپایدرمن (احتمالاً با بازی تام هالند) را در یکی از سری فیلم‌های Venom با بازی تام هاردی ببینیم اما تا آن وقت ونوم باید مسیرش را با موفقیت و بدون حضور یک شخصیت عنکبوتی پیش ببرد. با توجه به این که نال هیچ ارتباطی با اسپایدرمن ندارد، معرفی کردن او می‌تواند اجازه دهد تا فیلم‌های Venom روی پای خودشان بایستند.
ورود کارنیج
این جا جایی است که کارنیج وارد ماجرا می‌شود. داستان نال در نهایت باعت به وقوع پیوستند رویدادی با نام Absolute Carnage می‌شود. در این ماجرا، کلیتوس کسدی «فرقه کارنیج» (Cult of Carnage) را پایه‌گذاری می‌کند، با نال ارتباط برقرار کرده و خودش را به عنوان وسیله قتل و نابودی نال معرفی می‌کند. کسدی خیلی دلیل و انگیزه محکمی برای یک قاتل سریالی بودن نداشته است. او معمولاً به عنوان شخصیت پوچ‌گرای ترسناکی به تصویر کشیده می‌شود که فکر می‌کند با به قتل رساندن قربانیانش، به آن‌ها لطف کرده و مسئولیت زندگی را از دوششان برمی‌دارد.
اضافه کردن نال به این معادله باعث می‌شود نسخه لایو اکشن کارنیج جذاب‌تر و هدف‌دارتر شود. این طور تصور کنید وقتی که کلیتوس کسدی (با بازی وودی هرلسون) با سیمبیوت قرمز رنگ برای تبدیل شدن به کارنیج ادغام می‌شود، صدای یک نوع خدا را در سرش می‌شنود. با این که خیلی عجیب و غریب به نظر می‌رسد اما خیلی از قاتلان سریالی در دنیای واقعی ادعا کرده‌اند که قتل‌هایشان برای خدمت به یک خدا بوده، پس اگر کارنیج هم در فیلم چنین چیزی بگوید، مردم چندان به این موضوع اهمیت نمی‌دهند.
اما چه می‌شود اگر در پرده سوم فیلم مشخص شود صدایی که کارنیج واقعاً می‌شنود در واقع صدای نال است، خدای سیمبیوت‌ها؟ یک سکانس بعد از تیتراژ که نشان می‌دهد نال بالاخره از زندان فضایی‌اش آزاد می‌شود هم به این ترکیب اضافه کنید و حالا فقط باید منتظر تماشای یک ویلن قدرتمند که به خوبی پیش‌زمینه او آماده شده در Venom 3 نشست. علاوه بر اضافه شدن یک ویلن فوق العاده عالی به دنیای سونی، حضور پیدا کردن نال در این دنیا می‌تواند باعث مرتبط شدن آن با دنیای سینمایی مارول نیز شود. چیزی که خیلی از طرفداران دوست دارند اتفاق بیافتد.
ارتباطات نال با دنیای سینمایی مارول
به یاد دارید که در فیلم Guardians of the Galaxy مکانی به نام نوور (Knowhere) وجود داشت که در واقع یک ایستگاه فضایی تشکیل شده درون سر یک سلستیالی (Celestial) مُرده بود؟ نال کسی بود که سر آن سلستیال را با شمشیر سیمبیوت خودش، که با نام نکروسورد تماماً سیاه (All-Black Necrosword) شناخته می‌شود، قطع کرده است.
و احتمالاً در مورد شایعات شنیده‌اید که قرار است کریستین بیل نقش گورِ سلاخ خدایان (Gorr the God Butcher) را در فیلم Thor: Love and Thunder بازی کند. جالب است بدانید شمشیر نکروسورد تماماً سیاهِ نال در نهایت به دستان گور می‌رسد و این گونه است که گور مسیر به قتل رساندن خدایان به روش کریتوس را پیش می‌گیرد.
گفته شده که این شمشیر حتی الهام بخش سلاح‌های از جنس جادوی سیاه هلا (Hela) در فیلم Thor: Ragnarok بوده‌اند. پس حتی بذر چنین ایده‌ای در دنیای سینمایی مارول نیز کاشته شده است.
هنوز کاملاً مشخص نیست که آیا قرار است دنیای سینمایی ویلن‌های اسپایدرمن روزی به دنیای سینمایی اصلی مارول متصل شود یا خیر. شاید اگر فیلم‌های ونوم را در نظر داشته باشیم، چنین اتفاقی دور از ذهن باشد اما اولین تریلر فیلم Morbius چیز دیگری می‌گوید.
اطلاعات زیادی در دسترس نیست تا بدانیم قرارداد جدید بین استودیو مارول و سونی شامل چه مواردی است که اجازه حضور بیش‌تر اسپایدرمن در دنیای سینمایی مارول را داده، اما ارتباط دادن این دو دنیا آن هم از طریق نال می‌تواند ایده جذابی باشد.
نال یعنی نو
وقتی به این قضیه فکر می‌کنیم، نال برای مسیری که سونی با ونوم آغاز کرده بسیار مناسب به نظر می‌آید. اولین فیلم Venom بیش از چیزی که انتظارش می‌رفت از نظر حال و هوا و اکشن توانست خوب ظاهر شود، پس چه چیزی بهتر از این که همین روند با اضافه شدن ویلنی که زره سیمبیوتی دارد، شمشیر سیمبیوتی به دست می‌گیرد و یک هیولای اژدهاگونه سیمبیوتی را تحت کنترل دارد ادامه پیدا کند؟
همان طور که قسمت اول فیلم Guardians of the Galaxy در سال 2014 اثبات کرد، مخاطبان عمومی هم عاشق محتوای کمیکی هستند. محتوای با پیشینه عمیق و عجیب و غریب. پس چرا باز هم از آن‌ها استفاده نشود؟
علاوه بر تمام این‌ها، نال پای نبردهای متفاوتی را نیز به سینما باز می‌کند. با درگیری ونوم و رایتوت (Riot) شاهد یک نبرد «سیمبیوت انسانی در برابر سیمبیوت انسانی» بوده‌ایم و با رو در رو شدن ونوم با کارنیج، احتمالاً شاهد یکی دیگر از همین نبردها نیز باشیم. قرار دادن ونوم در برابر نال می‌تواند به مخاطبان چیز جدیدی ارائه دهد.
رایان استگمن هر چه داشت را در نبرد ونوم با هیولای نال رو کرد و ونوم را با بال‌های اژدهاگونه به تصویر کشید. اضافه کردن تمام این موارد به یک فیلم، اکشن علمی تخیلی آن را به مرحله‌ای جدید ارتقاء می‌دهد آن هم در حالی که بخشی از توانایی‌های ونوم که تا به حال بسیاری از مردم شاهدش نبوده‌اند را به نمایش درمی‌آورد.
از طرف دیگر، نال روی سینه‌اش نماد یک اژدها دارد. وقتی نال سیمبیوت‌های دیگر را تحت کنترل خودش درمی‌آورد، نماد قرمز رنگش روی آن‌ها نیز پدید می‌آید. نه تنها چنین چیزی یک ظاهر جدید را برای ونوم در فیلم سوم به ارمغان می‌آورد، حتی بعد از شکست دادن نال، او با پاک کردن عامل تغییر رفتارِ قرمز رنگ از بدنش و سفید شدن آن، بالاخره صاحب ظاهر همیشگی و مشهور ونوم می‌شود که طرفداران به شدت مشتاق دیدن آن هستند.
به مطالعه ادامه دهید:
