نقد انیمه حمله به تایتان فصل چهارم قسمت چهارم – رویارویی غافلگیر کننده!

قسمت چهارم انیمه حمله به تایتان همانند قسمت‌های قبلی، رفته رفته تمام عناصر را کنار یکدیگر می‌چیند تا یک زمینه‌چینی بزرگ صورت بگیرد. در این قسمت ابعاد جدیدی از شخصیت‌های جدید رو می‌شوند و در کنار آن کمی به شخصیت ارن و تکامل آن پرداخته می‌شود. در ادامه از زوایای گوناگون این قسمت را تحلیل و بررسی کردیم؛ با نقد انیمه حمله به تایتان همراه ویجیاتو باشید.

با پخش قسمت سوم به نظر می‌رسد که تمام نگرانی‌های مخطبان در مورد استودیو MAPPA، سازنده فصل چهارم انیمه حمله به تایتان برطرف شده باشد؛ در قسمت چهارم سازندگان آن نیز المان‌های لازم برای تبدیل این انیمه به چیزی که لایقش است را فراهم می‌کند. البته هنوز هم عده‌ای نگران صحنه‌های پر تنش و پر حرکت جنگ هستند که به نظر من نیازی به نگرانی نیست و این استودیو می‌تواند از پس آن بر بیاید.

قسمت چهارم انیمه حمله به تایتان بیشتر درحال پر کردن چاله‌های کوچک و بزرگ داستانی است و این تکامل داستان با جذابیت همراه می‌شود. از قسمت اول تا حالا انیمه از لحاظ سرعت و جذابیت پیشرفته‌تر می‌شود و قسمت بعدی نقطه عطف بزرگی ایجاد می‌شود که سرعت انیمه را در این چهار قسمت به اوج خودش می‌رساند.

آغاز یک دوستی؟

همانطور که از قسمت سوم معلوم شد، ارن بین مارلی‌ها نفوذ کرده و با یک اسم جعلی درحال بدست آوردن اطلاعات است. در این قسمت صحنه‌های جدیدی از ارن می‌بینیم که از لحاظ شخصیتی رفته رفته تکاملش به بیننده منتقل می‌شود.

اما نکته‌ای که باعث ایجاد شدن یک چالش داستانی می‌شود و ممکن است در قسمت‌های آینده به یک چالش مهم تبدیل شود رابطه فالکو و ارن است.

این طور که از قسمت چهارم پیداست، فالکو به ارن علاقه پیدا کرده و برای او ارزش زیادی قائل است؛ انقدر که حتی پیش او درد و دل می‌کند و از خواسته‌های درونی‌اش با او حرف می‌زند.

این رابطه نسبتا محدود و کوچیک، ظاهرا قرار است شخصیت‌های دیگری را وارد محدوده خودش کند و تصمیمات آن‌ها را دچار چالش کند؛ حتی این موضوع ظرفیت درگیر کردن شخصیت‌هایی مثل راینر و یا گابی را دارد که البته این نظریه در قسمت بعدی با پاسخ به سوالاتی که در پایان قسمت چهارم در ذهن مخاطب ایجاد شده مشخص می‌شود.

دریچه‌ای به درون شخصیت‌ها

قسمت چهارم، همانند قسمت قبلی، ما را بیشتر با امیال و لایه‌های عمیق شخصیت‌ها آشنا می‌کند و گویی دایره شخصیتی آن‌ها را کامل می‌کند.

شخصیت راینر که در قسمت سوم بیشتر به آن پرداخته شده بود، در این قسمت نکات خیلی ریز ولی مهمی در قالب زیر متن صحنه‌ها بیان می‌شود.

یکی از این صحنه‌ها زمانی بود که راینر در حال توضیح دادن اطلاعاتش درباره جزیره پارادایس به اعضای حکومتی مارلیایی بود. ممکن است در این صحنه انیمه به صورت غیر مستقیم درحال به حرکت در آوردن راینر به سوی دیگر و در راه دیگری است. منظور اینکه به نظر می‌رسد راینر در قسمت‌های آینده از راه مارلیایی‌ها جدا شود و یک راه جدیدی را آغاز کند که احتمالا هدفش با مارلیایی‌ها یکی نخواهد بود.

یکی از این عوامل، به تعویق انداختن جنگ با جزیره پارادایس است؛ در صحنه گفته شده راینر از یک موضوع درونی که به آن فکر می‌کند به نوعی محافظت می‌کند. علاوه بر این، تحقیر راینر به واسطه الدیایی بودن آن می‌تواند این ایده را تقویت کند که راینر درحال آماده شدن برای یک عصیان بزرگ است. عصیانی که نه به نفع اهالی پارادایس است و نه به نفع مارلیایی‌ها. گویا یک راه کاملا متفاوت و جدا است.

یک خاندان الدیایی

قسمت چهارم ما را با خاندان تایبور به صورت محدود آشنا می‌کند. خاندانی که طبق اطلاعات داده شده جزو خاندان‌های برتر الدیایی هستند و سال‌ها قبل در جنگ بزرگ تایتان‌ها به ارتش مارلی برای پیروزی کمک کردند. رئیس و بزرگ خانواده مارلی شخصی به اسم ویلی است، که یک شخصیت مرموز به نظر می‌رسد.

در یکی از صحنه‌ها، هنگامی که ویلی با یکی از سران نظامی الدیایی صحبت می‌کند، در زیر متن‌های رد و بدل شده متوجه رابطه سرد سران مارلی‌ها و خاندان الدیایی تایبور می‌شویم. طی گفت و گوی آن‌ها مشخص می‌شود که ویلی بدجوری به خاندانش بابت کمک به مارلی‌ها افتخار می‌کند و این افتخار را توسط یک قهرمان به نام هلوس تثبیت می‌کند که مجسمه آن درون منطقه مارلی‌ها ساخته شده و به عنوان منجی از او ستایش می‌شود.

البته در همان گفت و گو مگات به ویلی طعنه می‌زند و می‌گوید ” آن مجسمه تو خالی است” این جمله او می‌تواند یک محرک جزئی برای به چالش کشیده شدن این خاندان الدیایی با سران مارلی باشد.

معرفی عجیب شخصیت ویلی ممکن است زمینه‌ای برای تبدیل کردن این شخصیت به یک شخصیت عمیق با اهدافی جدا از اهداف مارلیایی باشد. انگار یک شخص ثالثی است که اهرم هل دادن ارتش مارلی به سمت پارادایس و حمله به هالی آن برای بدست آوردن تایتان بنیانگذار است.

البته هنوز معلوم نیست که این شخصیت قرار است یک شخصیت فرعی و بی اهمیت باشد یا یک شخصیت سرنوشت ساز و تاثیرگذار؛ این موضوع بستگی به مانور‌های او در قسمت‌های بعدی دارد و احتمالا جایگاه این شخصیت را در روند داستانی مشخص می‌کند.

به علاوه در این قسمت اشاره‌ای به تایتان چکش جنگ نیز می‌شود که توسط خاندان تایبور به ارث برده شده. این که چه کسی در خاندان این قدرت را دارد هنوز حتی برای خود اعضای خانوده هم مشخص نیست و یک موضوع مخفی است.

آنتاگونیست‌ها در راه خاکستری شدن

انیمه با قسمت‌های ابتدایی فصل چهارم، راهی را پیش می‌گیرد که در بیشتر فیلم و سریال‌های امروزی رایج شده و آن هم دادن حق تجدید نظر در رابطه با آنتاگونیست‌ها به مخاطب است. انیمه درحال خاکستری کردن شخصیت‌ها و مهم جلوه دادن سرنوشت آن‌ها در نظر بینده است. این روند، کشمکش‌های داستانی را جذاب و گاها تلخ می‌کند.

قسمت چهارم حمله به تایتان نکاتی از شخصیت‌های گابی و فالکو را بیان می‌کند که باعث می‌شود لایه‌های جدیدی به این شخصیت‌ها اضافه شود و ظرفیت آن‌ها را برای تبدیل شدن به یک کشمکش اصلی در خط داستانی بیشتر کند.

روابط گابی و فالکو و دیگر دوستانشان، زیر نظر راینر است؛ راینر نگاه خاصی به آن‌ها هنگام مسابقه فاکلو و گابی انداخت. این نوع نگاه در قسمت‌های قبلی هم وجود داشت. انگار یک دژاوو برای راینر در حال رخ دادن است. عناصری مثل غرور، افتخار، قدرت، عشق، نفرت و فداکاری که پیش از این خود راینر در با دوستانش تجربه کرده بود در حال رخ دادن است.

این امکان وجود دارد که در این روابط، انیمه به صورت غیر مستقیم درحال انتقال اطلاعات به مخاطب باشد. اطلاعاتی که هم به تکامل شخصیت راینر کمک می‌کند و هم به گسترش روابط شخصیت‌های جدید و نفوذ آن‌ها به لایه‌های عمیق داستان.

از ارن چه خبر؟

بسیار خوب، حالا بیایید بیشتر در رابطه با شخصیت ارن و حضورش بین مارلیایی‌ها صحبت کنیم.

در قسمت چهارم ما شاهد مدل جدیدی از ارن هستیم که به طور کلی دستخوش تغییر و تحول از لحاظ شخصیتی شده است؛ آن هم نه یک تحول بی دلیل و غیر منطقی، بلکه یک تحول برنامه ریزی شده و دقیق.

در قسمت‌های پایانی فصل سوم انیمه، کم کم زمینه‌هایی برای رخ دادن این تحول در حال مهیا شدن بود که در قسمت پایانی فصل سوم و زمانی که ارن نا امید به دریا خیره می‌شود به اوج خودش می‌رسد و همه چیز برای دگرگون شدن این شخصیت آماده می‌شود. ما در ویجیاتو در این مقاله شخصیت ارن را از لحاظ روانشناسی بررسی کردیم، پیشنهاد می‌کنم بخونید.

شخصیتی که هیچ تحملی در برابر حملات نرم و تکنیکی نداشت و فقط به دنبال جنگیدن با غول‌ها بود، اکنون خیلی آرام و منفعل روی نیمکتی نشسته و با یک بچه درد و دل می‌کند و هدف مجهولش را طی می‌کند.

این طور که به نظر می‌رسید شخصیت ارن درحال جاسوسی و نفوذ است، اما بعید است که همه چیز به این سادگی باشد؛ صحنه پایانی این موضوع را ثابت می‌کند.

شاید ارن برای مذاکره به آنجا نفوذ کرده و یا شاید قرار است به راینر تقاضای دوستی بدهد؛ هر چیزی ممکن است.

در پیش نمایش قسمت بعد ارن به راینر می‌گوید «من مثل تو هستم» منظور او از این جمله ظاهرا خبر از یک گفت و گوی مسالمت آمیز می‌دهد که شاید جزوی از نقشه برنامه ریزی شده ارن و دوستانش و لیوای باشد.

اما نکته دیگری که باید در موردش صحبت شود، علت بی پروا بودن ارن برای حضور در میان مارلیایی‌ها است؛ کسانی که برای بدست آوردن ارن و قدرت تایتان بنیانگذار هر کاری می‌کنند.

به احتمال زیاد ارن دست خالی روبه روی راینر آن هم بدون پا و با حالتی ضعیف نیامده. شاید چیزی دستش دارد که باعث می‌شود راینر را منفعل نگه دارد؛ شاید ارن محرکی برای جدا شدن راینر از راه مارلیایی‌ها باشد.

قسمت بعدی انیمه حمله به تایتان با یک هفته تاخیر و در چهارده روز دیگر پخش می‌شود و احتمالا یکی از مهم‌ترین قسمت‌ها خواهد بود که خیلی چیز‌ها را در روند داستانی مشخص می‌کند و به سوال‌های مهمی پاسخ می‌دهد.

نظر شما درباره قسمت چهارم از فصل چهارم چیست؟

بیشتر بخوانید:

پانزده عنوان برتر برای آشنایی با دنیای انیمه ژاپنی

در آستانه پخش فصل چهارم: خلاصه کامل انیمه حمله به تایتان را بخوانید

تحلیل شخصیت ارن – حمله به تایتان