فیلمگردی نوروز ۱۴۰۰؛ انیمیشن سینمایی: Lorax

سیزده به در یا همان روز طبیعت روزی است که در آن قرار است ارزش و قدر طبیعت و جنگل‌های سرسبز را بدانیم. خارج از این موضوع که برخی مردم سیزده به در را طوری برگزار می‌کنند که عملا به دشمنی با جنگل در آمده‌اند، باید گفت که این رسم و آیین باستانی نشان می‌دهد که ایرانیان همواره به طبیعت علاقه‌مند بودند و در راستای حفظ آن می‌کوشیدند. اما چرا مقدمه یک پیشنهاد فیلم را با مناسبت امروز شروع کردیم؟ در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.

انیمیشن Lorax می‌تواند بهترین گزینه برای تماشا در سیزده به در باشد، انیمیشنی درباره حفاظت از محیط زیست و جنگل‌های سرسبز که به زیباترین شکل ممکن این پیام را منتقل می‌کند، بدون آنکه پیامش شعاری باشد و یا حوصله‌سربر.

دکتر سئوس، نویسنده کودک که در خیلی از کشورهای دنیا شناخته شده است و طی سالهای اخیر پای برخی آثارش به بازار کتاب ایران هم باز شده، خالق شخصیت لوراکس است، موجودی عجیب و غریب که به نوعی نگهبان جنگل‌ها به شمار می‌رود. از دکتر سئوس آثار متعددی منتشر شده که برخی از آنها نیز تبدیل به فیلم و انیمیشن هم شده‌اند، آثاری که احتمالا درباره آنها شنیده‌اید عبارتند از گرینچ، هورتون و یا گربه در کلاه.

آثار دکتر سئوس فضای خاص و عجیب و غریبی دارد و منحصر به فرد خود اوست، درست مانند رولد دال و آثارش که شگفت انگیزانه خودش هستند و رنگ و بوی خاص خود را دارند. دکتر سئوس پیام‌های اخلاقی بیشتری نسبت به رولد دال در آثار خود پنهان می‌سازد و مخاطب خود را نیز کم سن و سال‌ترها در نظر می‌گیرد و از همین رو با زبانی ساده و در اکثر مواقع، زبانی آهنگین، داستان‌هایش را پیش می‌برد.

انیمیشن لوراکس یکی از موفق‌ترین اقتباس‌ها از روی کتاب دکتر سئوس است، کتابی کم حجم که شاید در نگاه اول کشش تبدیل شدن به یک انیمیشن سینمایی بلند را نداشته باشد ولی سازندگان به خوبی توانستند با شاخ و برگ دادن به داستان اصلی، ضمن وفادار بودن به کتاب، قصه‌های جدیدی تعریف کنند که بتواند نظر مخاطب را به خود جلب کند.

صداپیشگان لوراکس هم سنگ تمام گذاشته‌اند و به این کاراکترها عمقی بخشیده‌اند که بتوان با آنها بهتر و راحت‌تر همذات پنداری کرد. موسیقی و آواز همانند ریتم آهنگین خود کتاب اصلی نیز از جمله ویژگی‌های بارز لوراکس است و وجود چند قطعه موسیقایی با کیفیت در انیمیشن، تماشای آن را جذاب‌تر ساخته است.

طراحی چهره‌ها و محیط انیمیشن کاملا بر آثار دکتر سئوس وفادار بوده و همانند نقاشی‌های خود او از آب درآمده است. مساله «رنگ» در انیمیشن لوراکس از باقی آثار اقتباسی از کتب دکتر سئوس مهم‌تر است، ما قرار است رنگارنگ بودن دنیای سرسبز را با دنیایی بدون جنگل مقایسه کنیم و موضوع رنگ به خوبی توانسته این قیاس را در ساده‌ترین شکل ممکن، فراهم بسازد.

رنگ نارنجی کاراکتر لوراکس نیز به خودی خود هوشمندانه انتخاب شده است. این رنگ احساسات ما را آزاد و باعث ترویج احترام به خود می شود و به خاطر اثر تحریک کنندگی آن با افسردگی مقابله و شوخ طبعی را در انسان پرورش می دهد.این رنگ چون ترکیبی از زرد و قرمز است به عنوان یک رنگ انرژی زا در نظر گرفته می شود. رنگ نارنجی به طرق گوناگونی شاد به نظر می رسد و مثل زرد تحریک کننده و مانند قرمز مملو از شور و علاقه و نشاط؛ هرچند که با یک درجه کمتر، می باشد.رنگ نارنجی به گرما ، خورشید ، انرژی و پاییز اشاره دارد.

لوراکس با انسان‌ها دوست می‌شود و همانطور که می‌تواند حدس زد، اعتمادی که او به انسان‌ها می‌کند منجر به نابودی جنگل‌ها می‌شود چرا که حرص و طمع انسان در برابر درآمدزایی از منابع طبیعی تمامی ندارد. لوراکس در کنار هشدارهای زیست محیطی خود به مبارزه با نظام سرمایه‌داری نیز پیش می‌رود و با نگاهی کم و بیش افراطی، این سیستم را صریحا و بدون رودربایستی، نقد می‌کند.

اهمیت محیط‌زیست و مسائل پیرامون آن در زندگی انسان‌ها و حیوانات از دغدغه‌های همیشگی دکتر سئوس در آثارش است؛ وقتی درختان در شهر لوراکس از بین می‌رود گویی لطافت و عشق نیز نابود می‌شود و همه چیز جای خود را به سودجویی مادی می‌دهد و زندگی حیوانات و انسان‌ها به خطر می‌افتد. 

قصه لوراکس فراز و نشیب‌های خودش را دارد و با اینکه مانند بسیاری از انیمیشن‌های بچه‌ها، پیچیدگی‌های خاصی ندارد اما ریتم خود را از ابتدا تا انتها حفظ می‌کند. جنس کمدی درون قصه نیز خوشبختانه فقط مختص به کودکان نیست و انیمیشن Lorax کاری می‌کند که بزرگترها هم بتوانند کنار خردسالان خود از دیدن انیمیشن لذت کافی را ببرند.