همه ما از تماشای یک انیمه خوب لذت می‌بریم اما کمتر کسی به مسائل و مشکلات روند تولید آن فکر می‌کند. تصور کنید درحالی که شما اوقات فراغتتان را می‌گذرانید و مشتاقانه مشغول تماشای انیمه مورد علاقه‌تان هستید، هزاران نیروی کار اعم از انیماتورها، کارگردانان، صداگذاران و غیره مشغول کار روی فصل جدید انیمه مورد‌علاقه شما هستند. مسیری که شما در طول یک شب برای تماشای یک فصل از انیمه‌های جدید طی می‌کنید پر از پیچ و خم، سختی‌ها و هزینه‌های گزاف برای استودیو تولیدکننده است؛ این مشکلات استودیوها را مجبور به اتخاذ سیاست‌های جدید در تولید و پخش انیمه‌ها کرده، سیاستی که در قالب تولید انیمه‌های 12 قسمتی دنبال می‌شود. برای آشنایی با روند ساخت این انیمه‌ها با ویجیاتو همراه باشید.
اکثر ما از هزینه‌های تولید یک انیمه در سطح متوسط برای یک فصل باخبر نیستیم؛ هزینه‌ای که توسط اسپانسرها پرداخت می‌شود و گاها اگر جبران نشود منجر به کنسل شدن آن انیمه می‌شود. تولید یک قسمت انیمه مبلغی حدود صد و پنجاه هزار دلار و برای تولید یک فصل 12 قسمتی حدود یک میلیون و هشتصد هزار دلار هزینه دارد که این مقدار هزینه با توجه به تعداد دست‌‌اندرکاران، انیماتورها و… کاملا معقول محسوب می‌شود. اما جبران این هزینه گزاف صنعت انیمه را با چالشی بزرگ مواجه می‌کند؛ آیا محتوای تولید شده هزینه‌ها را جبران می‌کند؟
تولید انیمه‌های 12 قسمتی راهکار استودیوها برای مقابله با این چالش بود، تقریبا از سال 2010 تعدادی از استودیوها انیمه‌های خود را در قالب فصل‌های 12 قسمتی تولید کردند. این سیاست علاوه بر اینکه هزینه‌ها را کاهش می‌داد، ضررهای ناشی از شکست کار را هم پایین می‌آورد از طرفی استودیوهای کوچکی که توانایی و ساپورت مالی زیادی نداشتند می‌توانستند با ریسک کمتر پروژه‌هایشان را پیش ببرند.
اما این سیاست منجر به مشکلاتی نیز شد از‌جمله محدود کردن داستان، پرهیز از جزئیات و خارج شدن از مسیر داستان برای انیمه‌هایی که با اقتباس از مانگا و ناول ساخته می‌شوند. برای مثال، انیمه پر طرفدار Tokyo Ghoul (2014_2018) که در فصل دوم سریال با خارج شدن از مسیر مانگا و تعریف داستانی جدید منجر به شکست شد، انیمه‌ای که شاید اگر در فصل‌های 12 قسمتی تعریف نمی‌شد حالا یکی از بهترین اقتباس ها از یک مانگای شاهکار بود.
از دیگر علل اتخاذ این راهکار، صرفه جویی در زمان بود.اکثر استودیوها در گذشته با تمرکز روی یک اثر وقت و انرژی زیادی برای پخش سالیانه صرف می‌کردند، سیاستی که منجر به تولید انیمه‌های 26 و بیش از 52 قسمت میشد اما این سیاست از نظر تجاری ریسک بالایی را متوجه استودیو ها می‌کرد، به خصوص استودیوهای کوچک که توانایی جبران زیان مالی ناشی از شکست اثر نداشتند بیشتر به سمت پخش فصلی انیمه‌ها رفتند. این سیاست با گذشت زمان بیشتر مورد توجه قرار گرفت و امروزه شاهد این هستیم که اکثر استودیوها در این مسیر قدم گذاشته اند؛ برای تولید یک فصل 12 قسمتی حدود 3 ماه زمان صرف می‌شود، این بازه با توجه به سطح گرافیکی انیمه و داستان متغیر است.
گاها برای تولید یک فصل بیشتر از یک سال زمان نیاز است تا خدشه‌ای به کیفیت آن وارد نشود. از طرفی تولید انیمه‌های 12 قسمتی فرصتی مناسب برای مخاطب است تا بتواند انیمه‌های دیگر فصل را هم دنبال کند. البته بسیاری از انیمه‌ها تنها در یک فصل تولید می‌شوند زیرا هدف استودیو تنها ایجاد اشتیاق در مخاطب برای دنبال کردن مانگا است، به عبارتی این انیمه‌ها ساخته می‌شوند تا تبلیغی برای فروش بیشتر مانگا باشند، از این طریق مخاطبی که تا پیش از دنبال کردن انیمه علاقه‌ای به مانگا نداشته، مشتاق و یا مجبور به خرید مانگا می‌شود.
با تمام این تفاسیر ایده تولید انیمه‌ها در قالب 12 قسمتی ایده موفق و مناسبی بوده است. تعداد زیادی از انیمه های جدید از مانگاهایی با پتانسیل بالا در 12 قسمت تولید شده‌اند و موفق شده‌اند علاوه بر حفظ مسیر مانگا، رضایت مخاطبین را به دست آورند. انیمه‌هایی مانند Yuukoku no Moriarty محصول استودیو (پروداکشن ای‌جی) نمونه‌ای موفق از این سیاست تولیدی هستند. سیاستی که اگر درست حرکت کند علاوه بر تولیدکننده به سود مخاطبین نیز است اما نباید فراموش کرد که وقفه طولانی میان فصول این انیمه‌های کوتاه مخاطبین را دلسرد می‌کند و می‌تواند منجر به شکست یک انیمه شود. در اخر اگر می‌خواهید از جزئیات انیمه مورد علاقه‌تان در بازه میان دو فصل لذت ببرید، بهتر است به جمع طرفداران مانگا بپیوندید.
با بهترین انیمه‌ها از نگاه ویجیاتو آشنا شوید:
همین ۱۲ قسمتی کردن هر فصل توکیو غول رو خراب کرد
وگرنه میشد یه شاهکار ازش ساخت
هنوز در حال دیدن ناروتو بابا لامصب تمومم شه بروتو هست:=|
حیف کدگیاس که ۵۰قسمت بیشتر نساختن
واقعا همیشه واس خودم سوال بود چرا انیمه ها انقدر تعداد قسمتشو داره کم میشه ?? توکیو غول در بهترین حالت بالای ۸۰ قسمت باید میشد تا شخصیت پردازی ها درست حسابی بشه
واقعا توکیو غول حیف بود….