کمپانی‌ها و استدیوهای بازی‌سازی همیشه در عین حفظ هواداران قدیمی، به دنبال جذب مخاطب جدید هستند؛ کاری که شاید در نگاه اول خیلی هم سخت به نظر نرسد، اما وقتی به برخی از این تلاش‌ها در صنعت گیم نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که این کار نه تنها دشوار است، بلکه می‌تواند باعث نابود شدن یک فرنچایز یا از دست دادن هواداران اصلی -و قدیمی- مجموعه هم شود. در این مقاله می‌خواهیم به برخی از این بازی‌ها که اصلا به مذاق طرفداران اصلی خوش نیامد سری بزنیم و بررسی‌شان کنیم:
Dead Space 3
Dead Space همیشه با الهام از میراثی که ریدلی اسکات با فیلم سینمایی Alien خلق کرد، به دنبال ارائه‌ی تجربه‌ای علمی-تخیلی و ترسناک بوده که با ترکیب وحشت فضاییِ Alien با داستان و دنیای خاص خود بازی، اثری شایسته و منحصر به‌فرد به بازیکنان تقدیم کند.
با توجه به این گفته‌ها، سخت نیست که بفهمیم Dead Space 3 بازی چقدر از آرمان‌های دو نسخه اول دور شده بود. آن فضاسازی معرکه و ترسناک که شما را پارانویید میکرد و حس ترس را در رگ‌های بازی به جریان می‌انداخت دیگر در کار نبود و شاهد تمرکز بازی روی اکشن و تیراندازی بودیم و بدتر از همه، کوآپی که از ناکجا آباد سر و کله‌اش پیدا شده بود هواداران اصلی مجموعه را به تعجب انداخت.
نسخه سوم با امید به پیدا کردن فن‌بیس و مخاطب جدید، دست به کارهای عجیب و غریبی زد و هواداران قدیمی خود را به کل جا گذاشت، با توجه به اینکه نسخه سوم، پایانی بر سه‌گانه هم حساب میشد باعث عجیب‌تر شدن ماجرا شد چرا که هیچ مخاطب جدیدی با دیدن این چرخش ۱۸۰ درجه‌ای وارد مجموعه نخواهد شد و بیشتر از آن دوری خواهد کرد.
DmC: Devil May Cry
وقتی کپکام برای سری محبوب خود از کمک Ninja Theory کمک گرفت و بازی را به دست آنها داد، کمتر کسی فکر میکرد که هواداران قدیمی مجموعه انقدر عصبانی شوند، عصبانیتی که اصلا منطقی نبود و بیشتر آنها به اشتباه سمت نینجا تئوری روانه شدند، چرا که DmC: Devil May Cry واقعا بازی خوبی بود و لیاقت بیشتر دیده شدن را هم داشت.
چیزی که هواداران قدیمی را آزار می‌داد، نه گیم‌پلی ضعیف و نه مسئله ریبوت بود، بلکه اغلب آنها به دلیل تغییر رنگ و مدل موی دانته عصبانی شده بودند و چه دیواری کوتاه‌تر از این قضیه برای کوبیدن بازی!
درست است که این نسخه از بازی شاهد تغییرات زیادی بود، اما با قطع یقین می‌توان گفت بیشتر آن تغییرات مثبت بودند و باعث پیشرفت سری شدند؛ فرمول قدیمی کپکام دیگر به کار نمی‌آمد و خود مجموعه نیز نیازمند ایجاد تحولاتی بود که نینجا تئوری توانست به خوبی این کار را انجام دهد. داستان بازی نیز دست‌خوش تغییراتی شده بود و دانته هم ظاهر جدیدی به خود گرفته بود که عمدتا برای جذب مخاطبین جدید به اکوسیستم DMC بود. در هر صورت DMC 5 توانست هوادارانی که از کپکام ناامید شده بودند را دوباره به آغوش مجموعه بازگرداند و همه گروه‌ها را راضی کند.
Medal of Honor
Medal of Honor فرنچایزی بوده که همیشه هم‌راستا با Call of Duty منتشر می‌شده و به دنبال رقابت با این مجموعه محبوب بوده. گرچه نمی‌توان اشباع بازار عناوین شوتر اول شخص را انکار کرد، اما آیا این دلیل واقعی سقوط Medal of Honor بود یا مسائل دیگری مثل ریبوت و ورود فرنچایز به عصر جنگ‌های مدرن؟
جواب دادن به این سوال کمی دشوار و البته پیچیده است: با وجود فراگیر شدن عناوین شوتر اول شخص با تم تاریخی که اغلب هم در جنگ جهانی دوم جریان داشتند، کسی منتظر شوترهای مدرن بود؟ با ارزیابی بازار و مقایسه مقدار فروش می‌توان به وضوح دید که جامعه مخاطبین بیش از پیش به بازی‌های تاریخی محور علاقه‌مند بودند و پول خود را خرج چنین محصولاتی می‌کردند.
سری Medal of Honor که تا حوالی ۲۰۱۰ با تمرکز روی جنگ جهانی دوم ساخته و پرداخته میشد ناگهان تغییر رویه داد و وارد فاز جنگ‌های تروریستی و تبعا مدرن شد، فازی که اصلا به مذاق هواداران اصلی خوش نیامد و با دور شدن بازی از ریشه‌های قدیمی‌اش باعث مهجور شدن بازی میان مخاطبین گردید.
Hitman: Absolution
گرچه IOI توانسته با سه‌گانه World of Assassination مجموعه Hitman را به اوج خود باز گرداند و پایانی محشر برای داستان‌های مامور ۴۷ بنویسد، اما چند سال قبل‌تر از آن، اوضاع چندان هم بر وفق مراد IOI نبود و سری هیتمن از مشکلات عمیقی رنج می‌برد.
Hitman: Absolution قرار بود یک سافت ریبوت برای سری باشد و برخلاف کیفیت راضی‌کننده و نسبتا متوسط خود، نتوانست چندان به هدف اصلی که بازگرداندن طرفداران قدیمی و جذب مخاطبین جدید بود برسد. واکنش منتقدین نیز به بازی خیلی مثبت نبود و Hitman: Absolution را بیش از پیش به گوشه راند.
مهم‌ترین ایرادی که از این نسخه بازی گرفته میشد، خطی‌تر شدن و محدود سازی انتخاب‌ها بود، امری که برای عنوانی با آزادی عمل بالا مثل هیتمن اصلا مناسب نیست و خلاف چیزهایی است که در نسخه‌های اولیه و مخصوصا Hitman: Blood Money دیده بودیم. نبود آزادی کافی در انجام فعالیت‌ها و کشتن اهداف در هر مرحله بیشتر میشد و نهایتا این نسخه را نزد هواداران قدیمی از چشم انداخت.
Resident Evil 6
این مورد شاید نیازی به معرفی و توضیح هم نداشته باشد اما قطعا برای درک نحوه تکامل Resident Evil باید Resident Evil 6 را هم درک و البته بررسی کنیم. سری رزیدنت اویل تقریبا همه راه‌های مختلف برای پرداخت داستان یا ارائه گیم‌پلی را امتحان کرده: از دوربین ثابت با المان‌های وحشت و بقا گرفته تا تیراندازی سوم شخص با المان‌های ترس، تا یک اکشن کامل شبیه فیلم‌های مایکل بِی و اخیرا هم بازگشت ترس با دوربین اول شخص و داستان‌پردازی مدرن‌تر.
با توجه به ترکیب‌هایی که همین الان حرف‌شان را زدیم احتمالا توانسته‌اید گزینه غیر معقول را حدس بزنید و بفهمید که مناسب مجموعه نبوده. رزیدنت اویل 4 شاید نسبت به نسخه‌های قبل‌تر از خودش تفاوت‌های بسیاری داشت اما توانست انقلابی به پا کند که هم مخاطب قدیمی و هم مخاطب جدید را مجذوب خود نماید. این بازی توانست با دوربین نوآورانه خود و مکانیزم‌های جدیدی که برای عناوین شوتر تعریف کرد در دل بازیکنان بگنجد و تبدیل به محبوب‌ترین نسخه‌ی مجموعه گردد. رزیدنت اویل 6 اما کاملا خلاف این جریان حرکت کرد و بازی را طی عقب‌گردی عجیب به اوایل ۲۰۰۰ و ترندهای آن زمان برد، ترندهایی که مخصوص آثار اکشن ادونچر بودند و جایی در بازی‌ای مثل رزیدنت اویل نداشتند.
زامبی‌هایی که اسلحه حمل می‌کردند، انفجارهایی که تمام صفحه را به خود اختصاص می‌دادند و مدام تکرار می‌شدند و لحظات ترسناکِ بسیار کم، من جمله مواردی بودند که در رزیدنت اویل 6 شاهدشان بودیم که باعث نارضایتی هواداران قدیمی مجموعه و منفور شدن این نسخه از بازی شد.
رزیدنت اویل یک مجموعه بسیار قدیمی به شمار می‌آید و طبیعی است که شاهد فراز و نشیب‌هایی بوده باشد، از همین جهت می‌توان نسخه چهارم را قله مجموعه دانست و رزیدنت اویل 6 را ضعیف‌ترین تلاش کپکام برای ارائه‌ی یک تجربه‌ی واقعی از رزیدنت اویل.
حال شما بگویید: کدام بازی و کدام نسخه از مجموعه محبوب‌تان را دوست نداشته‌اید و فکر می‌کنید ضعیف‌تر از باقی عناوین همان فرنچایز عمل کرده؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
زندگی بی رحمه اون موقع فهمیدم که وقتی اورجینال بودم رفتم تایید….
You picked the wrong house,fool?
Oh✔Sir,you have chosen the incorrect
residense
A?All you had to do was to follow the damn train,cj
B✔There was only one task from this mission left to go and it was following the damn train and where it goes,mr carl johnson,also known as cj
یه نکته ای هم هست در این مورد اینکه طرفدار قدیمی یک بازی احتمالش هست با اینکه قست جدید بهتر باشه باز هم ازش خوششون نیاد یک دلیل کاملا علمی داره برای مثال شما بازی رو انجام میدید و از اون لذت میبرید داحل مغزتون یکسری اعصاب مربوط به خاطرات و لذت از اون بازی شکل میگیره هرچی بیشتر بازی کنید این اعصاب قوی تر و تثبیت میشن بعد مدتی نسخه بهتر بازی میاد اما چون اون متابق اون حسی که داشتین نیست ازش خوشتون نمیاد به این حالت فکر کنم میگن NAS (Novelty Aversion Syndrome) برای همین بعضی ها از csgo یا نسخه های جدید تر بازی که شاید بهتر هم باشن خوششون نمیاد من خودم سر کلی بازی اینطوری شدم از جمله بازی های ori و dishonored که نسخه دومش واقعا بهتر بود ولی من نسخه اول رو بیشتر دوست داشتم اونم بدون دلیل منطقی!!
رزیدنت اویل ۶ حقش بود تو این لیست باشه چون بازی ای نبود که بشه اسمشو گذاشت رزیدنت اویل . هیتمن رو تا حالا بازی نکردم ولی ریبوت دویل می کرای رو بازی کرده بودم و باید بگم بد نبود ولی اصلا شبیه چیزی نبود که تو بازی های قبلی مجموعه دیده بودم . راستی دوستان میخواستم یکی از نسخه های دد اسپیس رو تجربه کنم . کدوم رو پیشنهاد میدین ؟
بنده حاضرم ثابت کنم رزیدنت ۶ فاجعه نبود
خودم از کسایی هستم که به خاطر عوض شدن فضاش ناراحت بودم اما اصلا نمیتونم قبول کنم این بازی انقدر هیت میشه. اگرچه رزیدنت بدی بود اما بازی خوبی بود
نکته ی این لیست اینه که تقریبا همه ی عناوین در بدترین حالت عنوان خوبی بودن
پس دوک نوکم و مافیا ۳ رو باید کجای کار گذاشت؟
اونا که علارغم تغییرات بازم خراب کردن
اگر کسی فکر میکنه اشتباه میکنم بنده حاضرم باهاش بحث کنم البته اگر کسی حوصله داره .
این قسمت هیتمن بدلیل اینکه از مخفی کاری کم کرد و تشویقت میکرد مثل کالاف دیوتی بری همه رو با تفنگ جلو همه بکشی باعث شد واقعا من رو عصبانی و ناراحت کنه
من یه مشکل خیلی بزرگ در لول دیزاین بازی رزیدنت ایول ۸ ویلیج پیدا کردم که باعث میشه دیگه نتونید از یک جای به بعد از بازی عبور کنید و اصطلاحا بازی شما سافت لاک بشه و مجبور بشید دوباره از اول بازی کنید.
اسپویل رزیدنت ایول ویلیج:
.
.
.
.
.
درجایی از بازی که وارد خانه دانا بنویتو عروسک ساز میشید بعد از اینکه نوار فیلم رو بدست میاورید و معمای نوار فیلم رو حل می کنید به یه راهرو تنک می رسید و اونجا یک قیچی پیدا می کنید که با اون قیچی دو کار میشه کرد:
۱:پاره کردن باندی که دور عروسک میا پیچیده شده و بدست آوردن مدال سوم
۲:باز کردن یه دریچه کوچیک با اون قیچی که منتهی به یک در میشه
اما اگر یادتون بره که اول کار (۲) رو انجام بدین و بعد از به دست آوردن مدال سوم برید وارد ساه چال بشید اون کلید رو بدست بیارید بعد از خروج از سیاه چال که با اون نوزاد غول پیکر مواجه میشید چون اون در رو از قبل آنلاک نکردید و به خاطر نوزاد غول پیکر
دیگه نمی تونید به اون دریچه دستیابی پیدا کنید دسترسی بازی براتون عملا قفل میشه و مجبورید از اول بازی کنید.
.
.
.
.
.
پایان اسپویل (نکته مهم):
اگر هنوز بازی رزیدنت ایول ویلیج رو بازی نکردید پیشنهاد می کنم بعد از ورود به خانه بنویتو انجام هیچ کاری رو از قلم نیندازید
ولی هیتمن ابسولوشن با اختلاف بهترین هیتمنه.یه بالانس فوق العاده حرفه ای تو همه ی بخشاش داره
ولی خب مثلا رزیدنت ۶ آشغاله.اما ابسولوشن لیاقتش این نیست
اگر رزیدنت اویل ۶ تو لیست نبود سایتو آتیش میزدم?(شوخی)
جدیدا بدجور رزیدنت اویل فن شدم و همین الان که دارم پیام میدم دارم میرم سدلر رو تو رزیدنت اویل ۴ بزنم
۶ فاجعه است.خود کپ کام هم میدونه و بار های به این موضوع اشاره کرده?
دایی نظرت درباره ۴ چیه
متاسفانه بدی رزیدنت ۶ برای بیش از حد اکشن بودنش بود
لینکی که فرستادم رو ببینین
https://vigiato.net/p/115599
این سیستم تایید چرا اینجوریه ؟ گاهی اوقات یه کتاب مینویسی و بدون تایید ثبت میشه گاهی هم یه نقطه میره واسه تایید !!!?
خیلی جالبه حتی کامنت معمولی هم میدم حرف یکیو تایید میکنم دیس بارون میشه باشه باو سایت واسه شما من دیگه تو سایت کامنت نمیدم یا حق امیدوارم وضع کامنتا بهتر بشه
این مقاله باید پارت ۲ داشته باشه
تیتر رو خوندم فاجعه رزیدنت اویل۶ (گذاشتن اسم رزیدنت اویل روی این گیم واقعا جفا هست بر سری رزیدنت اویل. من از میکامی عذر میخوام) مثل برق اومد جلو چشمم
بهتره از اسم فاجعه ۶ استفاده کنیم
دد اسپیس ۳ با نسخه های قدیمی فاصله داشت ولی من اولین بار بود که این فرانچایز رو شروع کردم ۳ رو بازی کردم و کلی حال کردم
من که طرفدار سر سخت pes بودم، efootball واقعا نا امیدم کرد
اول مدال آف آنر بود . بعد کالاف اومد و ترکوند همرو . ولی واقعا با رزیدنت اوبل ۶ موافقم که کلا پروفایل رزیدنت اویل رو خراب کرد . رزیدنت اویل ۵ هم خیلی بد بود . اون نسخه فرعی دویل می کرای بد نبود اونقد…
آقا جدا یه سوال مگه رزیدنت ایول ۷ پرفروش ترین نیست.
یوبیسافتم زیاد اینکارو کرد
اما من این نسخه هیتمن رو خیلی دوست داشتم
Hitman absolution اصلا خوب نبود /:
Hitman: Absolution یه خوبی که داشت این بود که با اینکه تمرکز بازی روی مخفی کاری نبود و روی با تفنگ بکش برو جلو بود بیشتر مراحلش رو می شد به صورت کاملا مخفی کاری جلو برد و به صورت نسبی از بازی لذت برد
ولی باید باور کنیم که بودن بازی مثل Hitman: Absolution یا اویل ۶ باعث شد که این بازی ها بتونن با مدیریت درست خودشون رو به اوج برسونن و تنها دلیلشم وجود این بازی ها بود
تعریف من از نسخه های اصلی مجموعه رزیدنت ایول
رزیدنت ایول ۰: بازی که روند سه گانه شاهکار رزیدنت رو ادامه داده اما به خاطر مشکلات لول دیزاین و تکراری شدن روند دوربین ثابت و غیره تبدیل به یک بازی صرفا خوب شد.
رزیدنت ایول ۱: شاهکاری در عرصه ویدیو گیم که توانست سبک وحشت بقا را تعریف کند و با لول دیزاین و معما های معرکه اش در ذهن همه باقی بماند.
رزیدنت ایول ۲: پیشرفت قابل توجهی نسبت به نسخه اول دارد و جذابیت بیشتر(عامه پسند تر) نسبت به آن که تونست موفقیت نسخه اول را تکرار کند.
رزیدنت ایول ۳: پیشرفت های اندک نسبت به نسخه های اول و دوم کمی اکشن تر شدن و بالا رفتن قابل توجه ترس به لطف نمسیس که توانست کمی ضعیف تر از نسخه ۱ و ۲ عمل کند اما همچنان بازی خیلی خوبی باشد.
رزیدنت ایول ۴: پیشرفت و تغییر بسیار زیاد نسبت به سه گانه اصلی و تحول هایی مثل دوربین پشت شانه که باعث شد بازی های بعد از خود از این بازی تاثیر بگیرند و این بازی توانست با لول دیزاین معرکه اش و اکشن تر کردن روند و نگه داشتن المان ترش به اندازه کافی تبدیل به یکی از برترین بازی های تاریخ تبدیل شود.
رزیدنت ایول ۵: لول دیزاین ضعیف تر نسبت به نسخه های قبل اکشن بیش از حد بار کم ترس جریان داشتن بازی در هوای روشن و شبیه شدن به بازی های سری گیرز او وار کاری کرد که طرفداران از بازی استقبال کمی کنند و بازی به بازی ای ضعیف تبدیل شد
رزیدنت ایول ۶: بازی ای از بیرون پر زرق و برق و از درون بازی ای بسیار ضعیف بازی از اصالت خود به شکل کاملی دور شده بود و عملا تبدیل به کال اف دیوتی شده بود و انقد بار ترس بازی کم و بار اکشنش زیاد بود که این بازی را تبدیل به یک فاجعه کرد که هیچ کس دوستش نداشت.
رزیدنت ایول ۷: بازگشتی با شکوه و تمام عیار برای سری به ریشه هایش بازی تنها بازی ای بود که توانسته بود در بعضی مکان هایش از P.T الهام بگیرد و موفق باشد آنقدر ترسناک بود که که خانه بیکر ها می توانست به بزرگ ترین کابوس شما تبدیل شود و جوری حس بقا را در شما زنده می کرد که برای از دست دادن یک تیرتان هم برای خود متاسف باشید اما بازی مشکلاتی چون تنوع کم دشمنان ، شخصیت پردازی کاغذی کاراکتر ها و افت بازی در پرده آخر کاری کرد که بازی از تبدیل شدن به یک شاهکار یا حتی بهترین بازی سری باز داشته شود.
رزیدنت ایول ۸:پیشرفت نسبت به نسخه قبل ، داستان پردازی عالی ، شخصیت پردازی خوب ، لول دیزاین خیلی خوب ، الهام درست از نسخه چهارم ، نکاتی دیگر جزو نقات قول بازی بودند اما بازی یک مشکل اساسی داشت بار ترسش از بار اکشنش کمتر بود که همین یک مشکل باعث شد بازی تبدیل به یک بازی خیلی خوب شود.
بعد از مثلث برمودا این موضوع یکی از پیچیده ترین مسائل جهان
من نمیدونم چرا اینجا همه میگن رزیدنت ایول ۵ فاجعه بود ۵ اتفاقا خیلی خفن بود ۶ فاجعه بود بازی که متای ۸۳و۸۴ میگیره نمیتونه فاجعه باشه دلیل اینقدر هیت نسبت به این نسخرو متوجه نمیشم تازه یوزر اسکورش هم رو دو کنسول نسل ۷ سبز هستش بقیه لیستم بنظرم مدال ۲۰۱۰ بازی خیلی خوبیه به همراه دداسپیس ۳ و دی ام سی واقعا سرگرم کننده بودن هیت منو بازی نکردم نمیتونم نظر بدم
مکس پین ۳
لیست خوب و ناراحت کننده‌ای بود البته میشد چند مورد دیگه هم اضافه کرد مثل:
fallout 76 و fallout4
نسخه های جدید assassin’s creed
چند قسمت از call of duty مخصوصا اونایی که مال آینده بودن
کلی بازی از سونیک
halo 5: guardians
the last of us part2 با اینکه نظرات در موردش ضد و نقیض ولی میتونست داخل لیست باشه
و کلی بازی دیگه که دل قدیمی ها رو شکوند…..
مورد آخر رزیدنت اویل ۵ هم میتونست باشه این اویل ۵ چقدر مزخرف بود اصلا بهش فکر میکنم اعصابم خرد میشه حیف اون وقتی که گذاشتم پاش اه
درضمن فکر کنم کال آف دیوتی هم از این تغییر ها داشته
فاجعه فقط اویل ۵ و ۶.?.البته دد اسپیس ۳ بد نبود.حداقل واسه من.
تا مقاله رو دیدم رزیدنت اویل۶ اومد تو ذهنم?
اویل ۵ و ۶ فاجعهههههههه بودن
انقدر که چرت بودن قلبم واقعا شکست????
(وقتی دل قدیمی‌تر‌ها شکست…)
چقدر این جمله قشنگ بود