بهترین فیلم‌های پاپ کورنی زیر 90 دقیقه

ما در روزگاری هستیم که فیلم‌ها همیشه طولانی‌تر از گذشته‌ می‌شوند. با توجه به این که اکثر فیلم‌های پرفروش حداقل دو ساعت به طول می‌انجامند و برخی از فیلم‌های بزرگتر به سه ساعت نزدیک می‌شوند، طبیعی است که مخاطب هوس داستان‌های کوچکتر و قابل هضم تری کند. البته برای یک فیلم بلند سخت است که یک داستان منسجم و رضایت بخش را در کمتر از 90 دقیقه به تصویر بکشد، بنابراین فیلم‌هایی که در این چارچوب قرار می‌گیرند، معمولاً به یاد ماندنی هستند. حالا این پانزده فیلم که در لیست ویجیاتو قرار دارند هر آنچه را که ممکن است از یک تجربه سینمایی پاپ کورنی بخواهید در یک بسته باریک و جذاب ارائه می‌دهند. پس این شما و بهترین فیلم‌های پاپ کورنی زیر 90 دقیقه. (لازم به ذکر است این لیست هیچ گونه ترتیبی ندارد)

Red Eye

مدت زمان: ۸۵ دقیقه – دهه 2000 میلادی دهه هیجان انگیز آثار هواپیمایی بود، در واقع فیلمسازان از روندی که از ترس پرواز و تروریسم در جهان پس از 11 سپتامبر رخنه کرده بود، نهایت استفاده را در جهت تولید چنین آثاری کردند. حالا فیلم Red Eye ساخته وس کریون یکی از بهترین نمونه‌های چنین آثاری است. داستان فیلم درباره زنی (ریچل مک آدامز) است که در اواسط یک پرواز توسط یک غریبه (کیلیان مورفی) تهدید به قتل می‌شود، در واقع این غریبه از او می‌خواهد در نقشه تروریستی‌اش به آنها کمک کند.

این اثر می‌گوید مراقب پروازهای تاخیری و غریبه‌های جذاب باشید! چشم قرمز در چند دقیقه اول خود به سمت نماد‌های ژانر کمدی رمانتیک متمایل می‌شود و واقعاً مدتی شما را از رایحه اصلی کار بیرون می‌اندازد اما ناگهان ما را در هواپیما کنار زوج عجیب فیلم می‌نشاند آن هم با هیجانی حاصل از یک معما. این فیلم ساخته استاد فقید سینمای وحشت وس کریون است. وس کریون با عناوین برجسته‌ای مانند کابوس در خیابان اِلم، جیغ، تپه‌ها چشم دارند و مردم زیر پله‌ها (مورد علاقه شخصی من)، بیش از چهل سال مخاطبان ژانر وحشت را مجذوب خود کرد. با این حال هیچ کس چشم قرمز را به یاد نمی‌آورد، یک فیلم کمتر شناخته شده از کریون که هنوز هم بسیار سرگرم‌کننده است.

این فیلم یک اثر التهاب آور و پُر تنش است، آنهم با یک مورفی سرد و یک مک آدامز جذاب. در واقع این اثر چنان سرعت تندی دارد که ضربات تعلیقی فراوانی به بیننده می‌زند که هرگز نخواهید توانست جلوی نفس نفس زدن خود را بگیرید. بدون هیچ گونه حاشیه‌ای این فیلم یکی از بهترین آثار کارنامه وس کاریون به عنوان یک فیلمساز موفق در ژانر وحشت است.

---

---

Army Of Darkness

مدت زمان: ۸۱ دقیقه – فرنچایزِ محبوب «شیطانِ مرده»، سال‌های سال مورد توجه هر دو دسته‌ی مخاطبان معمولیِ سینمای وحشت و مخاطبان جدی‌تر (منتقدان) قرار گرفته است؛ همواره این سه گانه، جایگاه پررنگی در دهه‌ی ۸۰ و خصوصاً فیلم‌های ترسناک داشته است، چرا که به نوعی آغاز کننده‌ی راهی جدید بود و تلفیقی از سبک‌های مختلف و نوآوری‌ را به بهترین شکل در خود جای داده بود. اما فیلم مورد نظر ما یعنی ارتش تاریکی سومین قسمت این فرنچایز است.

سام ریمی پس از ساخت قسمت اول Evil Dead و قسمت دوم آن، به موفقیت و بودجه زیادی رسیده بود که ساخت فیلم سوم در سال ۱۹۹۲ را برایش ممکن می‌کرد. بروس کمپل به صورت اتفاقی به سال ۱۳۰۰ میلادی منتقل می‌شود و در تلاش است تا راه بازگشت به خانه را پیدا کند. این فیلم ترکیب جالبی از ژانر بسیار دشوار وحشت و کمدی است و به خوبی از پس آن بر آمده است. لازم به ذکر است که ارتش تاریکی یکی از محبوب ترین فیلم‌های ژانر کمدی ترسناک در دهه ۹۰ میلادی است. این فیلم امتیاز ۷٫۵ از ۱۰ را در سایت imdb بدست آورده است.

Airplane

مدت زمان: ۸۷ دقیقه – این اثر ممکن است دیوانه کننده ترین فیلمی باشد که تا به حال ساخته شده است، اما انرژی عفونی و خنده‌های ساده و سرگرم‌کننده موجود در آن فیلم را به نوعی اثر دیوانه تبدیل می‌کند، از آن نوع که می‌توانید در هر زمان از سال و با هر حال و هوایی از آن لذت ببرید و با لبخند بر روی صورت از آن جدا شوید. علیرغم طنز اصلی آن، فیلم در بسیاری از سطوح شگفت انگیز است. گرفتن بازیگران دراماتیک و قرار دادن آنها در نقش‌های کمدی هر یک را خنده‌دار می‌کند و شیوه‌های مبتکرانه‌ای که فیلمنامه می‌تواند کلمات و عبارات بی‌ضرر را بگیرد و از آنها شوخی بسازد چیزی درخشان است.

در نهایت، باید گفت این فیلم یک سرگرمی بی‌ضرر و کاملاً پاپ کورنی است. در واقع این اثر هیچ چیزی از مخاطب نمی‌پرسد و سعی نمی‌کند با شوخی‌های تند و ترفندی از شما جلو بزند؛ فقط کارهای عجیب و خنده دار زیادی انجام می‌دهد و به خوبی نیز انجام می‌دهد.

Chronicle

مدت زمان: ۸۳ دقیقه – قالب فیلم Chronicle در زمان انتشارش در سال 2012 بسیار حیله‌گرانه بود؛ در واقع فیلم کاملاً ابتکاری به نظر می‌رسید. چرا که یک داستان اصلی ابرقهرمانی را با یک درام نوجوانانه در هم آمیخته بود و آن را با یک احساس خاص تند و تیز ترکیب کرده بود. در این اثر چیزهای زیادی در حال رخ دادن است و این نشان دهنده قدرت کارگردانی جاش ترانک (و اجرای فوق العاده سه بازیگر جوان فیلم) است که بسیاری از این معنا از طریق حرکات بدن، تیک‌ها و حالات صورت منتقل می‌شود.

سه دوست، بعد از برخورد با موجودی عجیب در یک چاله‌ی غیرمعمول زیرزمینی، قدرت‌های خارق العاده‌ای پیدا می‌کنند. آنها می‌توانند با نیروی ذهن، اجسام را به حرکت در آورند و حتی به پرواز در آیند. از آنجایی که قدرت آنها بی‌حد و حصر به نظر می‌رسد قرار می‌گذارند در چارچوب قوانینی که وضع کرده‌اند حرکت کنند تا به کسی آسیب نرسد، اما همه چیز به خوبی پیش نمی‌رود.

Honey I Shrunk the Kids

مدت زمان: ۹۰ دقیقه – این اثر یک فیلم پرفروش پاپ کورنی است که ثابت می‌کند اندازه یا زمان برای جذابیت یک چنین فیلمی مهم نیست. در حالی که بسیاری از بلاک‌باستر‌های هالیوود ما را به مناطق عجیب و غریب، کهکشان‌های دور و حتی واقعیت‌های جایگزین می‌برند، مخترع مبهوت این فیلم یعنی وین زالسینسکی و اسلحه اشعه کوچکش ما را به یک ماجراجویی وحشی می‌برد که حتی حیاط خلوت خانه او را نیر ترک نمی‌کند.

فیلم عزیزم، من بچه ها را کوچک کردم، یک سواری هیجان انگیز برای خانواده است، جایی که زنبورها مانند یک دایناسور پرنده خطرناک و بزرگ به نظر می‌رسند، مورچه‌ها قهرمانانی شجاع هستند و غلات موجود در حیاط شما می‌تواند آخرین وعده غذایی شما باشد. همه این موارد به روش خوب و شیرین دیزنی، به یک دانشمند جالب و خانواده‌اش کمک می‌کند تا آنچه را که بیشتر در زندگی اهمیت دارد به یاد بیاورند.

Babe

مدت زمان: ۸۹ دقیقه – بیب یک فیلم خانوادگی کامل و سرگرم‌کننده است که در سال 1995 اکران شد و ارزش مهربانی و اعتماد به نفس را به مخاطبانش آموزش داد. هنگامی که بیب به سینماها آمد، عملاً یک موفقیت واقعی بود. البته دور از ذهن نیست فیلمی که با صراحت برای خانواده‌ها تولید شده باشد، با چنین تحسینی روبرو شود. قدرت این اثر کوچک این است که بدانید چگونه می‌توانید برنامه‌های سرگرمی خالص را به خوبی با پیام‌های بسیار عمیق مخلوط کنید. بنابراین، بیب یکی شیرین ترین و دیدنی‌ترین آثار این لیست است.

Premium Rush

مدت زمان: ۹۰ دقیقه – دوست داشتنی ترین مرد فیلم‌های مستقل و محبوب ترین بازیگر کریستوفر نولان، یعنی جوزف گوردون لویت در فیلم جذاب و ماجراجویانه «نهایت سرعت» تبدیل به یک قهرمان دوچرخه سوار شده است.

نهایت سرعت که دیوید کپ کارگردانی آن را برعهده داشته، از آنچه که فکرش را می‌کنید، مهیج‌تر است. در این این فیلم که بیشتر در خیابان‌های شلوغ و پرهیایوی نیویورک فیلمبرداری شده، جوزف گوردن نقش پیک دوچرخه‌ سواری را دارد که توسط یک پلیس خرابکار ( با بازی مایکل شنون) تحت تعقیب است. این فیلم حماقت محض ویلی (جوزف گوردن) در به تصویر کشیدن هنر دوچرخه‌سواری او در خیابان‌های پر ترافیک نیویورک را به وضوح نشان می‌هد.

Attack the Block

مدت زمان: ۸۸ دقیقه – این فیلم در مورد گروهی از دوستان است که باید از محله خود در مقابل فضایی‌ها محافظت کنند. اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که دوست دارید یک اثر، ترکیبی از صحنه‌های ترسناک، خنده‌دار و تفسیر اجتماعی ببینید، فیلم Attack the Block کاملا مناسب شما است. این فیلم یک اثر دلهره‌آور و علمی تخیلی است که با سرعت خوبی داستان خود را به مخاطب منتقل می‌کند. تازه تمام این موارد به کنار، اینکه این فیلم عطر و طعم کشور انگلیس را هم در خود دارد، امتیاز بیشتری را به دست می‌آورد.

ما در این فیلم شاهد داستان یک گروه از جوانان سرسخت درون شهری هستیم. آن‌ها در تلاش هستند تا از محل زندگی خود دربرابر یک سری موجودات بیگانه مهاجم و وحشی دفاع کنند. همین ماجراها باعث می‌شود تا یک مجتمع آپارتمانی ساده که در جنوب لندن قرار دارد، تبدیل به یک منطقه جنگی فرازمینی شود. این اثر فیلمی تنش‌زا و ترسناک با طراحی خلاقانه هیولاها و بازیگری‌هایی درخشان است.

Liar Liar

مدت زمان: ۸۶ دقیقه – یک داستان ساده، نقش‌آفرینی خوب جیم کری و فیلمی که بسیاری از خانواده‌ها می‌توانند ببینید و از آن لذت ببرند. فیلم Liar Liar به یک وکیل بسیار موفق می‌پردازد که استاد دروغ‌گویی است و همیشه کار خود را با فریب دادن افراد جلو می‌برد. دروغ فقط یک عنصر مهم در زندگی حرفه‌ای او نیست. بلکه بخش قابل توجهی از زندگی شخصی او را هم تحت ثاثیر خود قرار داده است. او حتی به فرزند خود هم دروغ می‌گوید و در کل نمی‌توان به حرف‌های وی اعتماد کرد. اما یک شب پسرک آرزو می‌کند که پدر دیگر فقط برای یک روز، به هیچ عنوان توانایی دروغ گفتن را نداشته باشد. نتیجه همان‌قدر که فکر می‌کنید، خنده‌دار خواهد بود.

اما فارغ از وجه کمدی فیلم که به بیان شدن حرف‌های نادرست در مکان و زمان غلط توسط مرد مربوط است، فیلم Liar Liar واقعا گاهی بیننده را در فکر فرو می‌برد. زیرا بعضی از حرف‌های او فقط از لحاظ کاری و اجتماعی غلط نیستند. بلکه خود خود حقیقت هستند؛ حقایقی که اگر بسیاری از آدم‌های عادی و نه‌چندان دروغ‌گو هم به هیچ عنوان توانایی دروغ‌گویی را نداشتند، احتمالا بارها آن‌ها را به زبان می‌آوردند.

در نتیجه همزمان با سرگرم کردن و خنداندن مخاطب، فیلم Liar Liar به کمک فانتزی روی این حقیقت تاکید می‌کند که چه‌قدر دروغ تبدیل به بخشی جداناشدنی از بسیاری از زندگی‌ها شده است. به‌گونه‌ای که اگر نباشد، نصف گفت‌وگوهای روزمره‌ی آدم‌ها با یکدیگر هم سرتاسر زشت به نظر می‌آید.

Cube

مدت زمان: ۹۰ دقیقه – در فیلم مکعب پنج غریبه با شخصیت‌های کاملاً متفاوت، به طور غیر ارادی در پیچ و خمی بی انتها که شامل تله‌های کشنده‌ای است قرار می‌گیرند. مکعب فیلمی است که به بررسی ماهیت وجودی انسان که با تلاش‌هایی غریزی برای بقا و در مقابل آن حس انسان دوستی است می‌پردازد. ولی فیلم cube این موضوع را که قبلا نیز در سینما به آن پرداخته شده است را این بار به سبکی ساده و با طرح بسیاردقیقی انجام می‌دهد که می‌تواند هر بیننده‌ای را به نحوی جلب کند. قدرت اصلی این فیلم در رمز و راز آن نهفته است.

«مکعب» یک فیلم ترسناک کلاسیک است که به شیوه مدرن روایت می‌شود و یک آشفتگی ذهنی را برای مخاطب خود به ارمغان می‌آورد. این فیلم با قرار گرفتن در ژانر وحشت، علمی تخیلی ، درباره 8 زن و مرد است که پس از بیدار شدن بدون آن که دلیل این مساله را بدانند خود را در اتاقی عجیب و مکعبی شکل می‌بینند. ولی این مکعب یک مکعب معمولی نیست، در این مکعب عجیب که توسط چند ریاضیدان و هکر معروف ساخته شده، زمان هم به گونه‌ای دیگر عمل می‌کند و اگر فردی در یکی از اتاق‌ها بمیرد، دوباره تولید خواهد شد. با این تفاوت که هیچ چیز را به یاد نمی‌آورد.

Run

مدت زمان: ۹۰ دقیقه – فیلم فرار کن داستان مهر و محبت جنون وار مادری است که دخترش درگیر آن شده و باید برای خلاصی از آن برای خودش راهی پیدا کند. فیلم خوش ساخت بوده و حس تعلیق و دلهره زیبایی را در برخی سکانس‌ها فراهم می‌آورد به طوری که به اصطلاح مخاطب بر «لبه صندلی» بنشیند و مبل را چنگ بزند!

فیلم Run شاید یک اثر ترسناک صرف نباشد و در واقع یک فیلم از تلفیق ژانرها باشد اما می‌تواند مخاطبین سینمای ترسناک را نیز به خود جلب کند، در واقع باید گفت با وجود مادر هیولا صفتی که در فیلم وجود دارد و وحشتی که در جای جای سکانس‌ها قایم شده، همه طرفداران این سبک از دیدن این فیلم راضی می‌شوند. فرار کن یک فیلم پاپ کورنی خالص است.

Shoot ‘Em Up

مدت زمان: ۸۶ دقیقه – تماشای «بهشون شلیک کن» یکی از سرگرم‌کننده ترین 86 دقیقه‌هایی است که می‌توانید با آن به تماشای یک فیلم اختصاص دهید. کلایو اوون این کمیک اکشن را زنده می‌کند، که در زمان‌های متناوب به همان اندازه هیجان انگیز، خنده دار، پَست و شگفت‌انگیز است. صحنه‌های اکشن توسط مایکل دیویس کارگردان با افراط و تفریط به نمایش گذاشته می‌شود، اما شاید هرچه کمتر در مورد طرح صحبت شود، بهتر است.

این فیلم شاید واقعاً معنی چندانی نداشته باشد، اما باز هم این نکته در اینجا مهم نیست. چرا که Shoot ‘Em Up فیلمی است که همه چیزش درباره لذت سینما است، آن‌هم با اجرای تفنگ‌های باله گونه، حرکات وحشیانه و لحنی طنز که در آن کلایو اوون به عنوان یک قاتل با شادی به دشمنان خود با ده،ها روش خلاقانه و همیشه لذت بخش شلیک می‌کند.

Phone Booth

مدت زمان: ۸۱ دقیقه – تصور کنید دیوید فینچر نسخه‌ای از «هفت» را بسازد که تمرکزش به‌جای آن‌که بر رابطه‌ی میان کارآگاهان و قاتل باشد، بر روی کشمکش میان قاتل و قربانی است. این همان ایده‌ی مرکزی «باجه تلفن» است. هرچند که لری کوهن ایده‌ی این فیلمنامه را بسیار پیش‌تر از شاهکار فینچر در ذهن می‌پروراند، اما شباهت تماتیک آن با «هفت» غیر قابل کتمان است. قاتلی مذهبی که قربانیانش را از میان گناهکاران انتخاب می‌کند.

آنچه در پی این اثر می‌آید استفاده خلاقانه از یک مرد در فضایی به دام افتاده است که به فارل فضای زیادی برای نشان دادن استعدادهای بازیگری خود می‌دهد و باعث می‌شود ما به رنج او با وجود شرایط کاملاً باورنکردنی ایمان آوریم. باجه تلفن به کارگردانی جوئل شوماخر فقید در حالی که هرگز به ارتفاعات استادانه سینمای هیچکاک نمی‌رسد، اما تأثیرات هیچکاکی خود را با افتخار به تن می‌کند و در بیشتر موارد یک ادای احترام مناسب و یک تریلر تعلیق آفرین مدرن کاملاً لذت بخش به سینمای آلفرد هیچکاک بزرگ است. این اثر همچنین یکی از آخرین بار‌هایی است که باجه تلفن می‌توانست به طرز قانع کننده‌ای در فیلمی استفاده شود، چرا که اساساً امروز دیگر باجه تلفن نقش چندانی در ارتباطات ندارد.

Crawl

مدت زمان: ۸۷ دقیقه – خزیدن به کارگردانی الکساندر آجا فیلمی است که در آن هنگامی که یک طوفان و سیل عظیم به ایالت فلوریدا سرازیر می‌شود، آب‌های طغیان آور تعدادی از تمساح‌های غول پیکر را به ارمغان می‌آورند و یک پدر و دختر را در فضای ناچیز زیر خانه‌شان دچار رنج و فشار می‌کنند. این شکارچیان ترسناک منتظر فرصتی برای شکار هستند و در مقابل شخصیت‌های انسانی نیز برای زنده ماندن امید و شکار نشدن با همه چیز مبارزه می‌کنند. 

بر خلاف بسیاری دیگر از فیلم‌های هیولایی یا فاجعه‌ای، Crawl موفق می‌شود یک فیلم جالب با فیلمبرداری عالی و به شدت فنی باشد و توجه ما را از همان آغاز تا پایان به خود جلب کند. بیننده وقتی همراه با شخصیت‌های فیلم در یک فضای کوچک به دام می‌افتد، احساس برخورد آن‌ها با کلاستروفوبیا یا تنگناهراسی را کاملا درک خواهد کرد. استفاده درست از صدا، کار دقیق دوربین و کارگردانی هوشمند بر جذابیت این فیلم پاپ کورنی افزوده است.

The Shallows

مدت زمان: ۸۶ دقیقه – دریا هر چند زیباست اما در پس امواج دل‌نشین و افق آبی‌اش رازهای ترسناکی پنهان است. زیبای بی‌رحمی که چه با امواج دل‌فریب اما خطرناکش و چه با موجودات زشت و زیبایی که در دل خود پرورش می‌دهد، می‌تواند هر انسانی را به زانو دربیاورد. به همین دلیل است ‌که تاریخ سینما از دریا و موجودات در آن برای خلق موقعیت‌های دراماتیک استفاده‌های زیادی کرده است تا داستان‌هایش را تعریف کند؛ به عنوان مثال جزایری که در اقیانوس‌ها شکل گرفته‌اند یک جنبه از این استفاده را نشان می‌دهند؛ مکان‌هایی ناشناخته، خوفناک و گاه رازآلود که شخصیت‌ها را به چالش می‌کشند.

حالا در آب‌های کم‌عمق باز هم دریاست که دستمایه‌ی روایت ماجرایی دیگر قرار می‌گیرد. اما این ‌بار همه‌چیز کمی متفاوت‌تر است. فیلم‌نامه‌نویس و به تبع آن کارگردان فیلم تلاش می‌کنند با ایده‌ی مخلوط کردن جنبه‌های مختلف استفاده‌ی سینما از بستر دریا، ‌چنان که ذکرش رفت، داستان جدیدی تعریف کنند و به نوعی دو ایده‌ی «تلاش برای بقا در جزیره‌ای دورافتاده» و «رویارویی با موجود ترسناک آبزی» را در کنار هم به ‌کار بگیرند. داستان این فیلم سرگرم‌کننده از این قرار است که نانسی دختر جوانی‌ست که برای موج‌سواری به سواحل مکزیک سفر می‌کند. او تنها و آزاد در میان امواج دریا موج‌سواری می‌کند اما حمله‌ی یک کوسه همه‌چیز را به هم می‌ریزد.

---

---

گزینه ویژه نویسنده: Grabbers

مدت زمان: ۹۰ دقیقه – چرا باید فیلم هیولایی Grabbers را دید؟ یک فیلم ژانری خوب، تمیز، سرگرم‌کننده و یک اثری که در سیستم امروزی هالیوود به ظاهر دست نیافتنی است. این فیلم چیزی است که در دهه هفتاد و هشتاد میلادی در هالیوود شبیه به آن زیاد بود، اما حالا در قرن ۲۱ آثار ابرقهرمانی و بلاکباستر‌های اکشن عجیب و غریب جای آن را گرفته‌اند و هر از چند گاهی چنین آثاری در بریتانیا دیده می‌شوند؛ و فیلم هیولایی ایرلندی با نام Grabbers نمونه‌ای از آنها است. فیلم کمدی وحشت و هیولایی جان رایت، فیلمساز ایرلندی در یک جزیره کوچک جریان دارد که توسط بیگانگان خون خوار مورد تهاجم قرار گرفته است. این فیلم نمونه بارز یک اثر دوست داشتنی‌، تکنیکی و گیرا در ژانر وحشت هیولایی است. این اثر به شدت من را یاد آثار ادگار رایت انداخت، به ویژه تریلوژی خون و بستنی او.

معرفی بهترین فیلم‌های سینمایی را در ویجیاتو دنبال کنید:

• ۱۰ بازسازی سینمایی که از فیلم اصلی هم بهتر بودند
• ۱۰ فیلم دنباله و پیش‌درآمد که تا پایان امسال اکران می‌شوند
• ۱۰ فیلم لایو اکشن دیزنی که به دست فراموشی سپرده شده‌‌اند
• معرفی ده فیلم اقتباس شده از بازی‌های ویدیویی سبک مبارزه‌ای
• معرفی بهترین اقتباس‌های سینمایی که بر اساس کتاب‌ها ساخته شد‌ند