چطور در ایران بازی کنیم و پول بگیریم؟
شاید شما هم این جمله را در گوگل جستجو کرده باشید. خب حق هم دارید. خیلیها از طریق بازی کردن پولدار شدهاند. از بازیکنهای حرفهای گرفته تا استریمرهای معروفی که همه ما میشناسیم. اما آیا ...
قبل از اینکه بخواهید برای کسب درآمد از بازی کردن داوطلب شوید و ثبت نام کنید بگذارید برایتان یک داستان تعریف کنم.
«خان وارز را ۲۴ ساعته بازی میکردیم»
امید برایم تعریف میکند که بازی کردن را از ۷ سالگی با بازیهایی نظیر ژنرال شروع کرده و کمکم به سمت بازیهای گروهی رفته و روی هیچ گیمی به اندازه خان وارز برایش تا آن زمان جدی نبوده: «در سه شیفت، ۲۴ ساعته بازی میکردیم. ساعتهای ۶ صبح، ۲ ظهر و ۱۰ شب ساعت کوک میکردیم و نوبتی در شیفت ۸ ساعته بازی میکردیم. در دنیای شماره ۵ همیشه اول بودیم.»
کمی بعد پای امید و رفقایش به گیمنتها باز میشود: «اول با گیمنت استار ایکس شروع شد. گیمنت خیلی بزرگی بود، پر از کنسول و سیستم. فکر کنم آن زمان بزرگترین گیمنت تهران هم بود. با بچهها جمع میشدیم ژنرال و کانتر بازی میکردیم. آنجا با گیمرهایی آشنا شدم که دوتا ۲ بازی میکردند. کاملا مشخص بود که مدل آنها با ما فرق دارد. نه شوخی بود و نه خنده. برخلاف ما کاملا جدی بازی میکردند.»
داستانِ شکلگیری مجموعه واج که به گیمرها خدماترسانی میکند از همین نقطه شروع میشود: «جذب این شدم که اصلا دوتا چه هست و پای صحبتهایشان نشستم. کمی بُر خوردیم و با هم گشتیم. گلایههایشان زیاد بود. مهمترینش پینگ. دومین گله این بود که وقتی من میخواهم بازی کنم هیچ حمایتی از من صورت نمیگیرد و آرزوی همهشان بلااستثنا شرکت کردن در TI بود. پیش خودم گفتم شاید مشکل از خودشان است. بنابراین گفتم بگذار شروع کنم به حرفهای بازی کردن.»
اما شرایط همیشه مطابق میل پیش نمیرود و همه امکانات برای شروع یک مسیر نو فراهم نیست: «گیم در خانواده من جایی نداشت، سیستمی هم برای بازی کردن نداشتم و اگر بود برای بازی کردنم ساعت مشخص میشد. پس به بازی موبایلی Vainglory روی آوردم.»
وقتی از امید میپرسم که آیا موبایل گیمینگ برایش راه فرار از نوع نگاه خانوادهاش به بازی بوده پاسخش مثبت است: «دقیقا همینطور بود و حتی قبل از آن Vainglory هم کلش آف کلنز را شروع کردم. با یکی از دوستانم که آن زمان لول ۹۰ کلش آف کلنز داشت شروع کردم. توی کلن همه لول ۹۰ به بالا بودند. من هم شروع کردم و یک هفتهای به لول ۹۶ رسیدم.»
«با کلش آف کلنز کاملا Pay to Win برخورد کردم»
از سرعت پیشرفتش تعجب کردم و پرسیدم قطعا پول زیادی این وسط پای بازی ریختهای. امید تکذیب نمیکند: «کلش آف کلنز بسیار Pay to Win بود و با بازی کاملا Pay to Win برخورد کردم. فکر کنم سال ۹۲-۹۳ بود، ۳ میلیون تومان در یک هفته هزینه کردم.»
امیدی که آن سالها ۱۷-۱۸ سال بیشتر نداشته اما میگوید مستقل بوده و هر پولی که بابت بازی کردن خرج کرده را خودش با کار کردن به دست آورده: «۱۳ سالم که بود از لندن مدرک رسمی انیمیشن و سهبعدی سازی گرفتم و از ۱۶ سالگی وارد بازار کار طراحی شدم. ۱۷ سالگی یک تروجان نوشتم و یک سال بعد هم وارد دانشگاه شدم ولی بین درس و کار، کار را انتخاب کردم.»
تجربه شکست در اوایل دوران دانشگاه راه امید را برای ادامه روشنتر کرد: «وارد بیمه ملت شدم و چند ماه کارآموزی کردم. برنامهنویسی اندروید یاد گرفتم و درست لحظهای که باید استخدام میشدم، همه نیروها تعدیل شدند و با من هم خداحافظی کردند. چند ماه گذشت و من درگیر دانشگاه شدم. به این فکر میکردم که چه زندگی تباهی دارم. اوایل ۹۶ بود که دوباره پایم به گیمنتها باز شد. توی گیمنت مایا زندگی میکردم. آنجا خیلی کارها کردم. گفتم باید یک کار جدید کنم و یک اتاق این گیمنت را مخصوص موبایل کردم. شدیم اولین گیمنتی که اتاق موبایل داشت. چرا؟ چون من Vainglory بازی میکردم.»
«بازی یک شغل است، ارزش آن را بدانید»
به قدری بازی امید در Vainglory خوب شده بود که تصمیم گرفت ورکشاپی برگزار کند و این اتفاق باعث ارتباطات جدیدی شد: «مدیرعامل موباجیم با من تماس گرفت و به من گفت بیا مسابقات Vainglory را با هم برگزار کنیم. بعدها در این استارتاپ مشغول بهکار شدم. مدتی گذشت و همه KPIها را زدیم و همانجا جرقه واج در ذهنم خورد.»
امید تلاش کرد تا ایدههایش را در موباجیم عملی کند اما گویا سیاستهای مجموعه با اهداف امید همسو نبود: «در نهایت خوشی از موباجیم جدا شدم و کار روی واج را شروع کردم. ۸ ماه برایش تلاش کردم و ۱۲۰ صفحه پروپوزال نوشتم که به بیش از ۱۵ سرمایهگذار ارائه شد. در نهایت دیماه سال گذشته کار به نتیجه رسید و واج با سه هدف شکل گرفت: بازی یک شغل است، واج حامی گیمرهای ایرانی است و هر آنچیزی که گیمرها به آن نیاز دارند را میتوانید در واج پیدا کنید.»
برای ورود به واج باید پولی پرداخت شود؟
خیر. هیچ بازیکنی برای ثبتنام در برنامه حمایتی واج مبلغی پرداخت نمیکند اما پس از ورود میتواند از گزینههایی مثل حضور در رویدادها استفاده کند و مبلغی بپردازد که این مبلغ هم باز به عنوان جایزه به خود بازیکنها باز میگردد.
آیا همه گیمرهایی که به واج ملحق میشوند کسب درآمد خواهند کرد؟
کاربران میتوانند با فعالیت در واج ارز دیجیتال یا واج پوینت به دست آورند و آن ارز را در دنیای حقیقی هزینه کنند. بسته به فعالیتهایی که هر فرد میکند این درآمدزایی میتواند متغیر باشد. اما به طور کلی گیمرهایی که مورد حمایت قرار بگیرند تجهیزات گیمینگ، پوشش رسانهای و حقوق ثابت ماهیانه از واج دریافت خواهند کرد.
امیرحسین محبوبی که در دنیای دوتابازها او را با نام AmirPhanThom میشناسند و عباس وهابزاده که با نام Xathritess در توییچ بازیهای ایپکس لجندز و فورتنایت را استریم میکند جزو اولین مهرههای واج هستند و برای این مجموعه استریم میکنند.
ماجرای تیمداری در واج اما هنوز جای کار بسیاری دارد. امید علیپور میگوید به دلیل مشکلات زیادی که بر سر راه آنها وجود داشته فعلا تیمداری را در سطوح پایینتری پیگیری میکنند اما به حمایتشان از گیمرها ادامه خواهند داد که یکی از اولین گامها در این راستا ایجاد شبکهای اجتماعی برای گیمرها است که در آن فضا با یکدیگر تعامل داشته باشند. مورد دوم اما پیشبینی مسابقات بینالمللی است. برای پیشبینی مسابقات Epicenter واج مجموعا ۴ میلیون تومان جایزه اهدا کرد. از ایکس باکس وان اس برای نفر اول گرفته تا هدست گیمینگ و جوایز نقدی برای نفرات دوم تا دهم. این رویه برای مسابقات بعدی هم ادامه پیدا خواهد کرد و احتمالا با مسابقات The International 2019 به اوج خواهد رسید.
علیپور پاسخ میدهد: «وارد شدن به خانواده واج چند قابلیت در اختیار گیمر قرار میدهد. اول از همه مطمئن خواهی بود که اینجا گیم یک ارزش و شغل خواهد بود. در مرحله بعد، خیلی سریع به درآمدزایی خواهی رسید و اگر حرفهای بازی و تلاش کنی به شهرت میرسی. و سوم اینکه اگر تیمی داری، مطمئن هستی که تیم تو با حمایتهای واج روزی به مقام بالایی خواهد رسید. و اگر گیمر حرفهای نیستی از آموزشهای حرفهای استفاده خواهی کرد و دورههای آکادمیک برایت برگزار خواهد شد که میتوانی برای حرفهای شدن در بازیهای مورد علاقهات استفاده کنی.»
خدماتی که مجموعه واج قرار است در اختیار مخاطبین گیمر خود قرار دهد اگر راه حلی برای همه مشکلات ساختاری گیمینگ در ایران نباشد اما میتواند برخی موانع بزرگ بر سر راه گیمرهای ایرانی را بردارد. برای شما شروع مسیری نو شاید از مقصد واج بگذرد. از طریق این لینک میتوانید به رایگان ثبتنام کنید.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
کد امنیتی بالا نمیاد
سلام برو بچ من یه کامپیوتر متوسط دارم و بازی های آنلاین مثل نینجا و کرانکر بازی میکنم دوست دارم منم فیلمی استریمی چیزی بزارم برای ویجیاتو فقط میخام ویجیاتو یکم کمک کنه و نقد و بررسی بازی های آنلاین هم میتونم بکنم و خلاصه خیلی کارای دیگه که دوست دارم انجام بدم
توایران پول زیاد همه منظور م همس در نمیارن از این موضوع
سلام
شرمنده من کامپیوتر یا لپ تاب ندارم می خواستم بدونم راهی هست که بشه با گوشی اندروید بازی کرد و درآمد داشت بدون فیلم گرفتن از خودمون فقط بازی کنیم بعد نرم اون نرم افزار به ما که داریم بازی می کنیم پول بده اونم تو ایران
منم تو همین فکرم نمیدونم بشه یا نه اگه بشه که خیلی خوبه
من با فیلتر شکن باز کردم اس بدین بگم چجوری میشه باز کرد و ثبت نام کرد
Yg
سایت بالا نمیاد شمارمو میذارم شاید راهنمایی کنین 09193981734
سلام سایت با فیلتر شکن هم باز نمیشه لطفا تماس بگیرین۲۰۸۸ ۰۹۱۷۸۸۸
سلام من میخواهم ثبت نام کنم ولی سایت وبازنمیشهلطفا به من زنگ بزنند بعد من را راهنمایی کنند و شماره ام رامینویسم 09109648789
با عرض سلام و خسته نباشید من سعی کردم ثبت نام کنم ولی سایت باز نمیشه لطفا راهنمایی کنید یا دلیلش را عنوان کنید ممنون.
سلام من می خواهم ثبت نام کنم ولی سایت باز نمی شه لطفا به من زنگ بزنند و من را راهنمایی کنندو من شماره ام را مینویسم 09109648789
سلام
من توی بازی فورتنایت بازیم عالیه میخواستم بدونم میشه عضو تیم واج شم و کسب درآمد کنم
سلام ببخشيد من يه بازي دارم به نام فورتنايت و ديدم كه از خودشون تو يوتيوب فيلم ميزارن و بيش از حد پول در ميارن و ميخوام منم اين كارو بكنم ولي نميشه بايد چي كار كنم با تشكر ??
چرا فقط میگه حصاب شما فعال نشده من ثبت نام کردم
برا چی سایت واج بالا نمیاد
من شروع به بازی با گوشی کردم و جدیدا COD mobile رو بازی میکنم بازیم هم بد نیست مثلا این فصل توی قسمت br کاپم رسیده بالای ده هزار و هی دارم میرم بالا تر ،میخواستم بدونم میشه از این راه واقعا توی ایران پول در اورد یا فقط برای تفریح بازی کنیم؟!
چرا سایت واج بالا نمیادش؟
چرا کد نمیاد؟
سلام من تو مسابقه ماشین همیشه برنده ام حتی با بدترین ماشین
در ضمن برای پبت نام حتما باید 18 سال داشت؟
برای ثبت نام حتما باید بالای ۱۸ سال بود؟
سلام و درود و خسته نباشید نمیدونم وقتی بعد از مدتی برمیگردی سراغ علاقه قدیمیت چی باید گفت..... خدمت ادمین های سایت عرض کنم که هر چی سعی میکنم داخل سایت ثبت نام کنم امکان پذیر نیست، کد تایدییه برام ارسال نمیشه هم با ایرانسل امتحان کردم هم همراه اول، رو سایت هم که زدید نسخه آزمایشی. آیا سایت غیر فعال هست؟
اقا نگا من چجوری از بازی زولا پول در بیارم من داخل بازی زولا اسمم kiisworgen هست و خیلی قوی ام میشه از زولا پول در اورد و نکته من اونجا با اکانتی به اسم kingslayer00 چیت میزنم میشه پول در اورد
سلام و خسته نباشید خدمت این گروه عزیز
باید خدمتتون عرض کنم که بنده در زمینه فوتبال پلی استیشن2 با جرئت میگم که جزء 10 نفر برتر ایرانم.اگر که میبینید میتونید با این بازی واسم درامد خوب و تپلی جور بشه منم همه جوره پایتونم.من 10 ساله مدام بازی میکنم از لحاظ فوتبال پلی2 خیالتون راحت.اگرم خواستین یکیتون باهام بازی کنه تا بفهمین چه غولیم تو فوتبال پلی2
مرسی.اگه میتونید درامدزایی کنید این رشته رو برام بیزحمت ایمیل بزنید بهم منم همه جوره پایتونم
مرسی از توجهتون.فعلا
داداش پلستیشن ۲ سال هاست از دور خارج شده فکر یه کنسول جدید باش
سلام مسابقات کشتی کج مورتال تیکن شما برگدار میکنید
نگو که تیکن دلم خونه عاشقشمحریف میلیونی میخام
در پاسخ به آقا مهرداد و آقا شایان از نظر من صنعت گیم که الان درموردش حرف میزنین مثل بازی هایی مثل اکثر بتل رویال ها یا FPS Shooter ها و استراتژی های همزمان فقط تا یه حدی به خود فرد از نظر توانایی های ذهنی کمک می کنه که شامل تمام پلیر ها میشه که در این بین بعضی با جدی گرفتن بیش از حد شاید دچار مشکلات روحی و اعتیاد بشن در مرحله بعد یک گیمر حرفه ای یا استریمر معروف فقط میتونه درآمد خودش یا تیمشو زیاد کنه که شامل دونیت یا اسپانسر شرکت های دیگه شدن هست که این امر در ایران یسری محدودیت شامل پینگ قیمت بالای سخت افزار که بتونه با پلیر هایی که در کشورهای دیگه روی سیستم های چند هزار دلاری و موس هایی با حساسیت بالا رقابت کنه که همین هم چند سد دیگه هست پس اینو باید بدونین که کل پروسه گیمینگ حرفه ای در نهایت به جمع شدن ثروت برای یه عده که تو چند مرحله بالا امکانات و وقت و در آخر استعداد داشتن منجر میشه و فقط وقتی باعث ایجاد شغل و رشد صنعت میشه که به تولید سخت افزار گیم روی بیاریم
جالبه که تک تک این گروه ها دوست دارن خودشون رو گیمر بخونن، فرضا ما همه این انجمن ها رو این کلمه در نظر بگیریم که خیلی از معنی افتاده ولی نسل های گذشته هدف سرگرم کردن یه عده خاص بود که از گیم پلی بیشترین لذت رو می برد در کنار این بازی داستان متوسط رو به خوبی هم داشت. الان چی شده؟ اکثرا به فکر این افتادن که از بازی و کاربراشون پول بکنن. هدف اصلی بیشتر شرکت های بزرگ این شده که تا می تونن بازی ها رو با جناح های مختلف جامعه قاطی کنن که افراد بیشتری وارد بشن و بیزینس خودشون رو تکمیل کنن. توی همین توییچ چند تا از اسم های بزرگش رو میشه گیمر واقعی خوند؟ مشخصا همه ی استریمر ها اینطوری نیستن ولی فرهنگ عموم استریم این شده که با یک تیپ خوب جلو یه سیستم گرون بشینی و امیدوار بشی شاید یکی ازت خوشش بیاد و بهت پول دونیت کنه.
و خیر، درک شخصی که بازی موبایل رو ترجیح میده با اونی که به تجربه بازی به چشم مسابقه و کیف پول نگاه میکنه و کسی که حکم بازی واسش سرگرمی و دونستن یه داستان خوب هست زمین تا آسمون فرق داره پس نمیشه همه رو "گیمر" خوند. و لطفا ایده های مختلف خودتون رو با استفاده از این کلمه نفروشید.
اقا من تو ذات این کار مشکل دارم
چه مزیتی داره؟ حالا یه نفر ورزشکاره خب میره بازی میکنه مدال میاره برا کشورش مردم رو تشویق به ورزش میکنه خیلی هم عالی
اما بازی های کامپیوتری چی داره؟ بجز این که یه ادم منزوی پرخاشگر با کلی مشکلات گردن و کمر تحویل جامعه میده بعد یه مدت؟
جز ترویج اتلاف وقت به جوون ها میشه؟ جز این میشه که راه آسون پول در اوردن و ترویج تنبلی میکنه ؟
من خودم 25 سالمه بازی هم میکنم نمیگم بده یا برا بچه هاس اما اولا به اندازه من نهایت از سر کار میام یکم بشینم پای بازی تموم
یا مثلا اخر هفته ها با دوستام بریم گیم نت یکم روحیم عوض بشه . اما وقتی فکر کنیم میبینیم بازی بصورت حرفه ای چیز جالبی نیست
مثلا شرود یا نینجا رو ببینید تهش چیه ؟ تا کی میخوان بشینن پا سیستم استریم کنن پول در بیارن یه جا خسته میشن بالاخره یه جا میبینن هیچی نشدن تو زندگی اونوقت به پوچی میرسن . من خودم حقیقت یه بازه زمانی چون بیکار بودم واقعا به فکر افتاده بودم برم سراغ بازی حرفه ای اما یبار از خودم پرسیدم اخرش که چی ؟ خجالت نمیکشی پس فردا بگی بازی میکنم پول زن و بچه رو میدم ؟ خلاصه یکم فکر کردم کشیدم کنار.
سلام مهرداد جان، یه مقدار با نظر شخصی داری به موضوع نگاه میکنی که خب اشکالی هم نداره. اما دوست دارم یه مقدار بحث کنیم در این مورد و خوشحال میشم اگه مکالمه رو ادامه بدی.
در مورد پرخاشگری که گفتی حقیقتاً هیچوقت به اثبات نرسیده که بازیهای ویدیویی باعث بروز این خصیصه تو افراد میشه، قطعاً شاید یک سری افراد تحت تاثیر بازیهای ویدیویی «و فاکتورهای محیطی دیگه» به پرخاشگری برسن اما هیچ شواهدی وجود نداره مبنی بر اینکه بازیها به صورت مستقیم و بدون هیچ فاکتور میانی این رفتار رو در همه گیمرها رقم بزنن.
از طرف دیگه به این اشاره کردی که نینجا و شراود احتمالا به این نتیجه میرسن یه روز که هیچی نشدن. چیزی شدن یا نشدن قطعاً یه ذهنیت و هدفگذاری فردیه، شما شاید موفقیت رو در مثلا کارآفرینی برای 30 نفر ببینی، شخص دیگهای مثل شراود در این میبینه که در یک کار (که میشه همون ویدئوگیم بازی کردن) جزو «بهترینهای جهان» باشه. و درباره ترویج تنبلی هم موضوع اینست که گیمرهای حرفهای سبک زندگی کاملا متفاوتی با بنده و شما دارن، برنامههای زمانی مشخص و تمرینهای فردی و تیمی سنگین جزو اصلیترین پیشنیازهای کارشونه و اینطور نیست که یک نفر صرفاً یه دوربین جلوش بذاره و گیم بازی کنه و پول در بیاره. بگذریم از اینکه اون فرد باید شومن خوبی هم باشه که هزاران طرفدارشو سرگرم نگه داره. همین شو من اگه در قالب استندآپ کمدین کار کنه احتمالاً براش کف و هورا میکشیم اما وقتی توی توییچ فعالیت میکنه، میشه ترویجگر تنبلی.
البته خوشبختانه معیارهای کاربران توییچ با معیارهای ما متفاوته (مثلا همون قضیه گفتن اینکه پول زن و بچمو با بازی کردن در میارم) و کسی که از بهترینهای کار خودشه مورد تحقیر جامعه قرار نمیگیره و اتفاقا دهها برابر بیشتر از افرادی «با مشاغل آبرومند» درآمدزایی میکنه که قطعاً استحقاقش رو هم داره.
حرف شما در مورد پرخاشگری صحیحه من حرفم رو پس میگیرم.
اما ببینید هرکاری با چه معیاری ارزش گذاری میشه؟ بریم چند تاش رو برسی کنیم
1)ارزشمند بودن برا خود شخص
چه ارزش و دستاوردی برای شخص در نهایت داره که توی فلان بازی بهترین باشه ؟استاد کار بودن بهتره یا کانتر باز بودن ؟
اون وقتی که میتونه بزاره برای ورزش تحصیل کار چی میشه؟
2)خدمت به مردم:
چه خدمتی توی بازی کامپیوتری کردن برای بقیه مردم هست ؟ حالا شما قهرمان کانتر بشو کلی پول بزن به جیب چه عایدی برای مردم میتونه داشته باشه؟ همونطور که گفتم باز توی ورزش میشه گفت تشویق مردم به ورزش و جامعه سالم . اما توی بازی کامپیوتری چی هست ؟
شو من یه قشر وسیعی از جامعه رو شاد میکنه خیلی هم عالی اما مثلا توی تورنومنت های کامپیوتری چی ؟
3)آینده نگری :
یه نوجوان وقتی بخواد به پروپلیر تبدیل بشه اولا باید کلی هزینه کنه تمام پلیرا سیستم های قوی دارن که ممکنه خانواده هزینه نکنن
و دوما باید کلی وقت بزاره تو دورانی که مراجل رشدس سپری میشه بالاخره روزی 10 یا 12 ساعت میخواد دیگه
سبک سنگین کنیم نهایت میبینیم ارزش سرمایه گذاری نداره حقیقتا
ممنونم از پاسخت مهرداد جان، سعی میکنم مثل خودت به تفکیک به موضوع بپردازم که زنجیرههای فکری از بین نره.
1. در مورد سوال اولت، واضحترین جواب میشه درآمد هنگفتی که خب رویای اکثر مردم جهانه. شاید تلخ باشه ولی حقیقت داره. استادکار بودن بهتره یا کانترباز بودن در غاییترین حالت احتمالاً چیزی بیشتر از تمایل شخصی و نگاه جامعه نباشه. اگر یک نفر از ساخت یک اثر هنری لذت میبره، نفر بغلی از این لذت میبره که روی استیج یه استادیوم چند ده هزار نفری و مقابل چشم میلیونها نفر قهرمان جهان بشه؛ این همون رویاییه که فوتبالیستها هم دارن اما صرفاً به خاطر قدمت بیشتر فوتبال و اون اهمیتی که فوتبال از نظر ملی-میهنی تو ابعاد جهانی پیدا کرده، پذیرشاش برامون راحتتر شده. اما فوتبال هم علیرغم ذات ورزشیش، برای عموم مردم چیزی بیشتر از یه سرگرمی نیست.
بخش دوم سوالت رو هم اگه بخوام کوتاه پاسخ بدم اینه که توی لایف استایل اکثر بازیکنای حرفهای، ورزش و مدیتیشن بخش مهمیه و علاوه بر این، از اون جایی که اکثر بازیکنا با عبور از سن 25-26 سالگی دیگه مهارتهای سابقشون رو ندارن، یا برمیگردن دانشگاه یا وارد مشاغل دیگه توی همین صنعت گیم یا اصلا حرفههای دیگه میشن. نکتهای که باید بهش دقت کرد اینه که در نهایت بازیکن حرفهای بودن ذاتاً شغلی برای تمام عمر نیست و در بهترین حالت میتونه 10 سال از زندگی شخص رو در بر بگیره.
2. احتمالا اولین مسئلهای که باعث میشه این سوال برامون به وجود بیاد، اینه که گیم در ابتدا قرار بوده سرگرمی باشه و حالا کسی که از بازی کردن درآمدزایی میکنه، برخلاف یک استادکار برای جامعه بیفایده به نظر میرسه که البته حقیقت نداره. گیمرهای حرفهای تاثیر عظیمی روی رشد صنعت گیم توی چند سال اخیر داشتن، بازیکنهای حرفهای، بازیا رو بین مردم محبوب میکنن، دانش اونها رو درباره بازیها افزایش میدن و منجر به شکلگیری مسابقاتی با جوایز میلیون دلاری میشن. مسابقات میلیون دلاری صدها هزار بیننده رو به خودشون جذب میکنن و به مرور صنعت گیم از لحاظ سرگرمکنندگی و مقبولیت تو جامعه به اندازه فوتبال مهم میشه. وقتی صنعت خود به خود اینطور رشد میکنه، گردش مالی افزایش پیدا میکنه، خرید و فروش بازی بیشتر میشه و مشاغل بیشتری هم تو این حوزه شکل میگیره؛ چه مشاغل جدید مثل افرادی که در برگزاری مسابقات و فراهمسازی پلتفرمهای لازم فعالیت میکنن، چه خبرنگارایی که برای این حوزه تربیت داده میشن و چه خیلی ساده نیازی که به بازیسازهای بیشتر به وجود میاد. نمیخوام القا کنم که همه این اتفاقات به خاطر بازیکنهای حرفهای میفته، اما این افراد قطعاً چرخدهنده مهمی تو این ساعت بزرگن.
3. مثل خیلی از مشاغل، دسترسی به پول و تجهیزات قطعاً توی پیشرفت کاری موثره، اما بهت اطمینان میدم که پرو پلیر شدن صرفاً ملزم به داشتن سختافزارای آنچنانی و سرمایهگذاری مالی نیست. حداقل تو ابتدای راه، یه کامپیوتر معمولی که بازیهایی مثل دوتا، لیگ آو لجندز، کانتر، اوورواچ یا کال آو دیوتی رو صرفا اجرا کنه و یک کیبورد تنها چیزیه که لازم داری، و البته یه خط اینترنت باثبات. بقیه مسائل فرعیاته و اگه خود اون شخص استعداد و مهارت و تجربه کافی رو نداشته باشه، بهترین سیستمهای گیمینگ هم تفاوتی در نحوه بازی کردنش به وجود نمیاره. فکر میکنم خیلی از گیمرها، این اعتقاد اشتباه رو دارن که چون صرفاً تجهیزات درست رو ندارن، بازیکن خوبی نیستند. اما تعهد پرو پلیرها به بازی کردن در روز برای ساعاتی مشابه به ساعات استاندارد کار اداری و البته فاکتورهای نسبتاً شانسی اما تاثیرگذار مثل استعداد، نگاه خانواده و جامعه و داشتن وقت کافی برای سرمایهگذاری رو یک حرفه در فاز ابتدایی و عدم نیاز به داشتن درآمد ثابت برای گذران زندگی رو فراموش میکنن.
در نهایت بازم چیزی که حداقل من بهش باور دارم اینه که پرو پلیر شدن یه انتخاب و هدف شخصیه و اگه اون شخص بتونه به جایگاه مهمی توی حرفه خودش برسه قطعاً نهایتِ رضایت فردی رو تجربه میکنه.
حقیقت از این دیدگاه شما به موضوع نگاه نکرده بودم
به قول شما تو صنعت گیم یه سری شغل های جدید هم به وجود میاد و چون برای ما جا نیوفتاده عجیب بنظر میرسه خب حرف درستی هست
این حرف هم که بعد از یه مدت وارد یه کار دیگه میشن هم میتونه صحیح باشه از این جنبه که یه سرمایه شخص تو دوران اوجش حمع کرده و میتونه حالا کسب و کار خودش رو راه اندازی کنه
اما خب راستش هنوز یسری مشکلات هست
مثلا یه گیمر که از 15 سالگی شروع کرده به تمرین حرفه ای قاعدتا زیاد وقت روی مسائل دیگه نزاشته مثل دانشگاه یا کار واقعی و برای همین وقتی دوران اوجش تموم بشه که به قول شما زود هم بازنشسته میشن
ناگهان خودش رو تو شرایطی میبینه که دیگه خواهان نداره و تازه خودش رو تنها میبینه تو شرایطی که چیزی به جز بازی بلد نیست و احتمالا اکثر پولش رو صرف خوشگذرونی و خرید تجهیزات گیمینگ هم کرده
خب قطعا تبعات منفی داره .
حالا اگه خانوادش بتونن این تعادل رو تو این دوران برقرار کنند خوبه باز
اهان یه مورد دیگه بحث تجهیزات که گفتید
من خودم یه دورانی حرفه ای کانتر گلوبال بازی میکردم سیستم معمولی بود پینگ هم خوب بود
روزی 10 ساعت هم شاید بازی میکردم تا حد خودم هم پیشرفت داشتم
اما خلا تجهیزات رو کاملا حس میکردم
وقتی یه نفر یه موس حرفه ای داره قطعا هدف گیری بهتری داره تا من واکنش سریع تر میتونه داشته باشه
یه کیبرد مکانیکی میتونه راحتی رو خیلی بیشتر کنه
من تجهیزات پرو پلیر ها رو میدیدم تو نت کمترین کانفیگشون رو هم من توانایی خرید نداشتم
مثل این که بگیم راننده با 206 هم میتونه حرفه ای رانندگی کنه بله شاید یسری چیزا رو بتونه اما برا حرفه ای شدن باید ماشین هم پتانسیل داشته باشه هر چقدر راننده خوب باشه باز نمیتونه مثل کسی که bmw z4 داره دریفت بزنه یعنی ماشینش این اجازه رو نمیده
یا مثلا من که نهایت fps سیستمم 30 بود واکنش کمتری دارم نسبت به کسی که fps 100 داره هرچقدر هم پروپلیر باشم
خب اینا مسائلی هستن که وجود دارن و نیازه چند نفر جمع بشن و هر کدوم یه گوشه کار رو بگیرن بکشن بالا، باید بهش یه جور دیگه ای نگاه بشه، وقتی تو باور یه سری افراد از حالت بازی و سرگرمی به عنوان یه شغل مطمعنا در آینده فراگیر بهش نگاه بشه اونوقت سرمایه گذاری های خوبی هم روش میشه. امیدوارم این اتفاقات به زودی بیفته
الان شما برو حسن پاجانی رو نگاه کن،وقتی قهرمان میشه هم مدال میگیره، هم ازش استقبال میکنن، هم پرچم ایرانو میاره بالا، یه چند وقت دیگه که این مسابقات تو کشور ما هم رسمیت پیدا کنه، مطمعن باش خیلی ها بهش گرایش پیدا میکنن و از خیلی از ورزش های دیگه و کارهای دیه بیشتر طرفدار پیدا میکنه، وقتی تو تلویزیون پخش مستقیم بذارن اونوقت مثل فوتبال، مثل مسابقات کشتی خیلی ها میشینن پای تلویزیون تا مسابقات مقدماتی رو ببینن، بعد طرفدار کسی میشن، تا فینال پیگیری میکنن و تهش از کسی که قهرمان شده استقبال میکنن، سلیقه ایه دیگه، الان تو ایران مسابقات بسکتبال یا قایقرانی یا چوگان چه ارزشی داره؟ داری به قضیه اینطوری نگاه میکنی که تو کشور ما برای چی ارزش قائلن، الان میبینیم مسابقات جهانی پابجی تو دبی برگزار میشه چند صد هزار نفر توریست پا میشن میرن دبی که مسابقات رو از نزدیک نگاه کنن و 500 هزار دلار جایزشه، به این مسئله اینطوری نگاه کنی میبینی چقدر دنیای جالبی میشه، اتفاقا نه توش جنگ و خونریزی میشه نه کسی کسی رو مشت و لگد میزنه، تو فوتبال ببین چقدر دعوا و درگیری میشه. هر چند اینجا هم بعدا این اتفاق میفته
خب داداش، بقیه کارا تهش که چی؟اینایی که قهرمان شطرنجن چطور؟ هر کسی توی هر جایی واسه خودش به فکر و خلاقیت نیاز داره، بازی شرود رو ببین، چقدر خلاقیت به خرج میده تو روش حمله یا حتی کمپ کردنش، تو انواع و اقسام شلیک کردن و پرتاب نارنجکش، این یعنی خلاقیت دیگه، چه فرقی میکنه، همین کارایی که اون و امثالش انجام میدن تو دنیا پخش میشه، یه سری شرکت های بازی سازی حتی از کارایی که اینا انجام میدن الهام میگیرن و بازی های بهتری میسازن یا یه سری چیزایی به بازیهاشون اضافه میکنن، فکر میکنی یه بوکسور که میره مسابقات دهنش سرویس میشه تهش که چی؟ یه فوتبالیست که میره تو زمین امکان داره قطع نخاع بشه که داریم و دیدیم، افرادی که ضربه مغزی شدن، اونایی که تو مسابقات موتور سواری جونشون رو از دست دادن، اونایی که تو چتر بازی، شنا، قایق رانی، یا حتی اونایی که تو معماری و راه سازی از ارتفاع افتادن و از بین رفتن، هر کاری مزایا و معایب خودش رو داره، شمایی که فقط واسه تفریح این کارو انجام میدی خب مشخصا ادم برون گرایی هستی و بیشتر دوست داری بری بیرون تا بخوای یه جا بشینی و بازی کنی، اما واسه من یه جا نشستن و بازی کردن عشقه