21 حقیقت درباره‌ی کنسول N64 که نمی‌دانستید!

نینتندو ۶۴ یا همان N64 یکی از تأثیرگذارترین کنسول‌های تاریخ بازی‌های ویدیویی است که در سال ۱۹۹۶ عرضه شد. این کنسول با ورود به دنیای سه‌بعدی، تجربه‌ای تازه و متفاوت را برای گیمرها رقم زد و بسیاری از نوآوری‌های آن، بعدها به استاندارد صنعت بازی تبدیل شدند. در ادامه این مقاله از ویجیاتو به چند فکت جالب و کمتر شنیده‌ شده از کنسول افسانه‌ای N64 می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید: تاریخچه کنسول‌ های ایکس باکس

بیشتر بخوانید: ۱۰ تا از کنسول های دستی با بهترین کیفیت گرافیکی

---

فکت های جذاب درباره کنسول نینتندو 64

این کنسول که در سال ۱۹۹۶ عرضه شد، نخستین دستگاه نینتندو با پردازنده‌ی ۶۴ بیتی بود و گامی بزرگ به‌ سوی گرافیک سه‌بعدی محسوب می‌شد. همکاری نینتندو با شرکت Silicon Graphics که در تولید جلوه‌های ویژه‌ی فیلم‌هایی چون Jurassic Park نقش داشت و استفاده از فناوری MIPS باعث شد N64 به یک دستاورد فنی برجسته تبدیل شود. 

بیشتر بخوانید: ۵ باری که کنسول های بازی جان انسان‌ها را نجات دادند

این ترکیب نوآورانه، زمینه‌ساز خلق تجربه‌هایی شد که بعدها پایه‌ی طراحی گرافیکی در کنسول‌های مدرن شدند. یکی از بخش‌های ماندگار این کنسول، کنترلر سه‌شاخه‌ی عجیب و خلاقانه‌اش بود. نینتندو برای نخستین‌بار در تاریخ، از جوی‌استیک آنالوگ استفاده کرد که کنترل دقیق‌تر در محیط‌های سه‌بعدی را ممکن می‌ساخت. 

این ویژگی بعدها به استانداردی ثابت در تمامی کنترلرهای مدرن تبدیل شد. وجود دکمه‌ی Z در پشت دسته و افزونه‌هایی مانند Rumble Pak (برای لرزش دسته) تجربه‌ای تازه و هیجان‌انگیز برای پلیرها ایجاد کرد و نشان داد نینتندو همیشه در مرز خلاقیت حرکت می‌کند.

اسم نینتندو 64

پیش از آنکه نینتندو ۶۴ به بازار عرضه شود، مسیر طولانی و جالبی در انتخاب نام خود طی کرد. در مراحل ابتدایی توسعه، این کنسول با نام رمز Project Reality شناخته می‌شد؛ زیرا هدف نینتندو از ساخت آن، خلق تجربه‌ای بود که «واقعیت» را به دنیای بازی‌ها نزدیک‌تر کند.

بعدها، در نمایش‌های اولیه و تبلیغات پیش از عرضه، نام آن به Nintendo Ultra 64 تغییر یافت تا قدرت سخت‌افزاری و فناوری ۶۴ بیتی کنسول را برجسته کند. بااین‌حال، نینتندو در نهایت واژه‌ی «Ultra» را حذف کرد، چون شرکت Konami از قبل برند Ultra Games را ثبت کرده بود، و بدین ترتیب نام نهایی «Nintendo 64» برگزیده شد.

پس از پایان جنگ جهانی دوم، دولت کره‌ی جنوبی واردات محصولات ژاپنی را ممنوع کرده بود؛ در نتیجه نینتندو نمی‌توانست به‌طور مستقیم کنسول خود را در آن کشور بفروشد. به همین دلیل، شرکت کره‌ای Hyundai مسئولیت توزیع و بازاریابی نسخه‌ی محلی آن را برعهده گرفت و کنسول را با نام Comboy 64 وارد بازار کرد.

بیشتر بخوانید: چگونه عمر کنسول بازی خود را افزایش دهیم؟

---

نینتندو 64 تنها با دو بازی در آمریکا و سه بازی در ژاپن عرضه شد

امروزه عجیب به نظر می‌رسد که یک کنسول با کمتر از دوازده عنوان هنگام عرضه وارد بازار شود؛ حتی سرویس ناموفق Google Stadia نیز در روز نخست خود ۲۲ بازی در دسترس داشت. اما وقتی Nintendo 64 در تاریخ ۳۰ سپتامبر ۱۹۹۶ در آمریکا عرضه شد، تنها دو بازی برای آن وجود داشت Super Mario 64 و Pilotwings 64.

در ابتدا قرار بود Cruis’n USA هم جزو عناوین روز عرضه باشد، اما چند هفته پیش از انتشار به‌دلیل نگرانی‌های مربوط به کیفیت به تعویق افتاد. این بازی در نهایت در دسامبر همان سال منتشر شد، اما حتی آن زمان هم از نظر فنی چندان پورت خوبی محسوب نمی‌شد.

حداقل بازار ژاپن یک عنوان اضافی داشت به عنوان Saikyō Habu Shōgi. با وجود این آغاز محدود، نینتندو در طول عمر این کنسول کتابخانه‌ای غنی از بازی‌ها را عرضه کرد و در نهایت شمار کل عناوین منتشر شده برای N64 به حدود ۴۰۰ بازی رسید.

بیشتر بخوانید: چگونه پلی استیشن 4 را تمیز کنیم؟

---

تعداد محدود بازی‌های نینتندو 64

کنسول نینتندو ۶۴ در مقایسه با سایر کنسول‌های هم‌نسل خود، مجموعه‌ی نسبتا کوچکی از بازی‌ها داشت. این تعداد برای استانداردهای آن دوران کم محسوب می‌شد و همین موضوع باعث شده است که N64 در میان کلکسیونرها و علاقه‌مندان به بازی‌های کلاسیک محبوبیت ویژه‌ای پیدا کند. 

جمع‌آوری تمام بازی‌های این کنسول، برای بسیاری از علاقه‌مندان نه‌تنها یک چالش بلکه نوعی سرگرمی ارزشمند و نوستالژیک به حساب می‌آید. اگر تنها به دنبال کارتریج‌های بازی باشید، با کمی شانس و جست‌ و جو می‌توان اکثر آن‌ها را پیدا کرد. اما دستیابی به نسخه‌های اورجینال با جعبه و دفترچه‌ی اصلی بسیار دشوار و پرهزینه است. 

نمونه‌ی شاخص آن، نسخه‌ی Legend of Zelda: Ocarina of Time Adventure Set است که تنها ۱۰۰۰ نسخه از آن تولید شد و چند وقت پیش با قیمتی حدود ۷۰۰۰ دلار به فروش رسید. این نمونه به‌ خوبی نشان می‌دهد که ارزش و کمیابی برخی از بازی‌های نینتندو ۶۴ تا چه اندازه بالاست.

بیشتر بخوانید: 22 حقیقت جالب درباره کنسول NES که احتمالا نمی‌دانستید

---

بازی‌های انحصاری ژاپن

حدود ۹۴ بازی از کتابخانه‌ی نینتندو ۶۴ هرگز خارج از ژاپن منتشر نشدند، یعنی بسیاری از بازیکنان در سراسر جهان به تقریبا یک چهارم عناوین این کنسول دسترسی نداشتند. با این حال، امروزه نسخه‌های ژاپنی بسیاری از این بازی‌ها در کشورهای مختلف در دسترس هستند. اگر تاکنون فرصت تجربه‌ی آن‌ها را نداشته‌اید، اکنون بهترین زمان برای امتحانشان است.

بسیاری از این بازی‌ها بر دیالوگ‌ها و متون درون بازی تمرکز دارند و از آنجایی که اغلب فقط از زبان ژاپنی پشتیبانی می‌کنند، تجربه‌ی آن‌ها برای برخی بازیکنان کمی چالش‌برانگیز است. با این حال، در میان این عناوین، بازی‌های باکیفیت بالا و جذابی مانند Sin & Punishment و Bakuretsu Muteki دیده می‌شود.

اگر وقت کافی برای بررسی این بازی‌ها صرف کنید، با سورپرایزهای جالبی مواجه می‌شوید. برای مثال شبیه‌ساز قطار Densha De Go!64 برای N64 وجود داشت که کنترلر اختصاصی نیز برای آن طراحی شده بود. نسخه‌ای از سری معروف Tetris برای این کنسول عرضه شد که با سنسورهای متصل به بدن، ضربان قلب بازیکن را اندازه‌گیری و سرعت گیم‌پلی را بر اساس آن تنظیم می‌کرد. این جزئیات نشان می‌دهد که کتابخانه‌ی ژاپنی N64 نه‌ تنها کمیاب، بلکه خلاقانه و نوآورانه نیز بود.

بیشتر بخوانید: ۱۵ حقیقت جالب درباره نینتندو Wii که احتمالا نمی‌دانستید

---

بازی‌های کاستوم‌ شده و ماد N64

خوشبختانه یک جامعه فعال از مادسازان و توسعه‌دهندگان طرفدار N64 وجود دارد که هر از چندگاهی با خلاقیت‌هایشان سر و صدا به پا می‌کنند. این افراد توانسته‌اند با اصلاح باگ‌ها، عرضه‌ی نسخه‌های ترجمه شده‌ی بازی‌ها و حتی خلق بازی‌های جدید، تجربه‌ای تازه برای کنسول خاطره‌انگیز نینتندو ۶۴ فراهم کنند.

یکی از مهم‌ترین ابداعات این مادسازان، اضافه کردن یک بخش داستانی جدید به بازی GoldenEye 007 است که سلاح‌ها، محیط‌ها و داستان تازه‌ای را ارائه می‌کند. همچنین آن‌ها توانسته‌اند با ایجاد تغییراتی در بازی Super Mario 64 قابلیت COOP یا همکاری دو نفره را اضافه کنند، که تجربه‌ی جدیدی برای پلیرها فراهم می‌کند.

با وجود تمام لذت‌هایی که بازی با نینتندو ۶۴ ارائه می‌دهد، هنگام استفاده با مشکلاتی هم مواجه خواهید شد. رایج‌ترین آن‌ها، دشواری اتصال این کنسول به تلویزیون‌های جدید و مشکل خراب شدن جوی‌استیک دسته‌ها است. البته این مشکلات مختص N64 نیست و هنگام استفاده از تکنولوژی‌های قدیمی معمولا با چنین چالش‌هایی مواجه می‌شوید.

بیشتر بخوانید: چگونه PS5 خود را تمیز کنیم؟ + راه‌های افزایش طول عمر کنسول

---

نسلی زودتر از موعد؟

از ۱۰۸۰ Avalanche گرفته تا Dinosaur Planet که در نهایت به Star Fox Adventures تبدیل شد، تعدادی از بازی‌های مهم گیم‌ کیوب در ابتدا به‌ عنوان بازی‌های مخصوص نینتندو ۶۴ معرفی شدند. نینتندو ۶۴ به خاطر تعداد غیرعادی بازی‌های کنسل‌ شده بزرگ هم شهرت دارد. 

بازی‌هایی مثل Grand Theft Auto و البته مهم‌تر از همه Freak Boy، هیچ‌ وقت رنگ انتشار را ندیدند. همین باعث شد N64 به کنسولی معروف شود که پر بود از بازی‌هایی که «می‌توانستند باشند، ولی نشدند». علاوه بر ۱۰۸۰ Avalanche و Dinosaur Planet، برخی از بازی‌هایی که ابتدا برای N64 معرفی شدند ولی در نهایت روی گیم‌ کیوب عرضه شدند، شامل این موارد می‌شوند:

• Die Hard 64 که بعدها به شکل بازی Die Hard Vendetta عرضه شد
• Resident Evil Zero
• Eternal Darkness
• Luigi’s Mansion
• Pikmin
  و بسیاری دیگر.
  

بیشتر بخوانید: تیم ویجیاتو: کدوم کنسول دستی به نظرمون بهترینه؟

---

تنوع نینتندو 64

وقتی بیشتر مردم به N64 فکر می‌کنند، کنسول خاکستری را که نینتندو ابتدا عرضه کرده بود، به یاد می‌آورند. با رشد نینتندو در پی موفقیت N64، آن‌ها مجموعه‌ای از N64های رنگی مختلف را نیز عرضه کردند، از جمله سبز، آبی، نارنجی، قرمز، سیاه و صورتی.

علاوه بر کنسول‌های رنگی مختلف، نینتندو نسخه‌های ویژه‌ای از N64 هم منتشر کرد، از جمله دو نسخه آبی و یک نسخه نارنجی Pikachuه هم عرضه کرد. همچنین نسخه Pokémon Battle Set و نسخه Jungle Green به مناسبت عرضه Donkey Kong 64، و نسخه طلایی که تنها در فروشگاه‌های Toys R Us موجود بود. در مورد Donkey Kong 64 هم باید بگم که این بازی جایگاه ویژه‌ای در بین تمام بازی‌های N64 دارد، زیرا طولانی‌ترین زمان گیم‌پلی را ارائه می‌دهد.

بیشتر بخوانید: 10 تا از لوازم جانبی فراموش‌ شده دنیای بازی‌های ویدیویی

---

استفاده از کارتریج برای کنسول نینتندو 64

جدا از تمامی عناوین جذاب و درجه یکی مانند بازی Super Mario 64 و بازی Zelda: Ocarina of Time که در طول عمر کنسول نینتندو 64 منتشر شدند، شاهد یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات شرکت نینتندو در این بازه زمانی همبودیم. استفاده از کارتریج برای یک کنسول خاص مانند نینتندو 64 اشتباهی بود که هنوز هم نمی‌توان آن را توجیه کرد. 

جالب است بدانید که نینتندو اعتقاد داشت کارتریج می‌تواند بازی‌ها را سریع‌تر از دیسک لود کند. شاید این بخش از ادعای نینتندو تا حدودی صحیح باشد، اما با توجه به هزینه‌ای که تولید یک کارتریج داشت، با یک حساب سرانگشتی ساده، می‌توانیم متوجه شویم چرا استفاده از کارتریج برای این کنسول اشتباهی بزگ بود. 

کارتریج هزینه بیشتری از یک دیسک ساده داشت، چرا که بسیاری از کارخانه‌های بزرگ از تولید این قطعه کناره‌گیری کرده بودند و به دیسک روی آورده بودند. این دلیلی بود که باعث شد بازی‌های کنسول N64 حتی به قیمت 80 دلار هم برسند.

بیشتر بخوانید: ۱۷ حقیقت جالب درباره گیم کیوب که نمی‌دانستید

---

ماریو پارتی همراه با دستکش عرضه می‌شد

نینتندو با ترکیب شخصیت‌های محبوب ماریو و مجموعه‌ای از مینی‌گیم‌های پرهیجان که توسط هادسون سافت توسعه یافته بودند، یک فرنچایز مهم دیگر را با Mario Party آغاز کرد و همه‌ی ماجراهای لوله‌کش محبوب ایتالیایی را دوباره زنده کرد. اما این کار باعث شد نینتندو مجبور شود مقدار زیادی پول خرج دستکش‌هایی کند که باید همراه هر نسخه‌ی بازی ارائه می‌شدند.

این موضوع شاید عجیب باشه اما در سال ۲۰۰۰ توسط چندین رسانه گزارش شد. برای دریافت دستکش‌ها باید مراحل نسبتا زیادی را پشت سر می‌گذاشتی، اما ظاهرا این کار توسط نینتندو به عنوان پاسخی به حدود ۹۰ شکایت از دفتر دادستان کل نیویورک ترتیب داده شد، که در نهایت باعث شد آن‌ها مجبور شوند برای حدود ۱.۲ میلیون دستکش فراهم کنند و همچنین احتمالا ۸۰ میلیون دلار خسارت پرداخت کنند.

جوی‌استیک آنالوگ خبر خوبی برای همه نبود. بسیاری از مینی‌گیم‌های Mario Party نیاز داشتند که پلیرها از جوی‌استیک آنالوگ استفاده کنند، اغلب با کف دست‌شان، که گاهی باعث ایجاد تاول در دست پلیرها می‌شد. پس از یک شکایت موفقیت‌آمیز علیه نینتندو، آن‌ها از نظر قانونی موظف شدند که دستکش‌هایی را همراه بازی به پلیرها ارائه کنند تا به عنوان اقدام ایمنی استفاده شود.

بیشتر بخوانید: 21 حقیقت درباره‌ی کنسول سگا جنسیس که نمی‌دانستید!

---

حقیقت پشت دسته‌های نینتندو ۶۴

ظاهرا ایده‌ی داشتن سه دسته در کنترلر N64 به این معنا نبود که قرار است با آن‌ها Black Manta را شکست دهید، بلکه هدف این بود که در واقع شما فقط دو دسته را استفاده کنید.

کنترلر منحصر به فرد N64 سه حالت استفاده‌ی مختلف داشت و اینکه کدام حالت را انتخاب می‌کردید، بستگی به بازی‌ای داشت که در حال انجام آن بودید. به عنوان مثال، اگر یکی از بازی‌های دوبعدی کنسول را بازی می‌کردید، از دسته‌ی چپ و راست استفاده می‌کردید. بیشتر پلیرها و بازی‌ها از دسته‌ی وسط و راست استفاده می‌کردند، زیرا این ترکیب، دامنه‌ی کامل حرکت ارائه شده توسط جوی‌استیک آنالوگ را به کار می‌گرفت.

و گزینه‌ی سوم؟ دسته‌های چپ و وسط که به ندرت استفاده می‌شدند، برای شبیه‌سازی کیبورد و موس طراحی شده بودند. اما به ندرت استفاده می‌شدند، چون اکثر پلیرها ترجیح می‌دادند از دکمه‌های C برای نشانه‌گیری استفاده کنند.

بیشتر بخوانید: ۱۰ تا از کنسول های دستی با بهترین کیفیت گرافیکی

---

“هک” قفل منطقه‌ای N64 عجیب ساده بود

دور زدن سیستم قفل منطقه‌ای (Region Lock) در N64 برخلاف تصور، خیلی ساده بود. اگر می‌خواستید بازی‌های انحصاری ژاپن مثل Bangaio ،Sin and Punishment یا Last Legion UX را اجرا کنید، کافی بود پشت کارتریج ژاپنی را با پشت یک کارتریج آمریکایی جا به‌ جا کنید. این فرایند در عرض چند دقیقه قابل انجام بود.

البته، اجرای بازی‌های ژاپنی روی کنسول NTSC خیلی راحت بود، اما صاحبان کنسول‌های PAL دردسر بیشتری داشتند. مثلا اگر به هر دلیلی واقعا می‌خواستید بازی‌های انحصاری انگلستان مثل Taz Express یا Premier Manager 64 را تجربه کنید، کار کمی پیچیده‌تر می‌شد. همچنین می‌توانید با خرید یک آداپتور کارتریج، مقدار قابل توجهی از دردسرها را صرفه‌جویی کنید و حتی از آسیب رساندن احتمالی به N64 خود جلوگیری کنید.

بیشتر بخوانید: 22 حقیقت جالب درباره کنسول NES که احتمالا نمی‌دانستید

---

سگا تقریبا به فناوری‌ای که نینتندو برای N64 استفاده کرد، دست یافت

این یکی آن‌قدر عجیب است که به سختی می‌توان باورش کرد. اما در میان هزاران اشتباه کوچک و بزرگ سگا در دهه ۹۰، یک نکته وجود دارد. سگا این شانس را داشت که تکنولوژی‌ای را بخرد و استفاده کند که بعدها موتور محرک نینتندو ۶۴ شد، اما آن را رد کرد.

اوایل دهه ۱۹۹۰، شرکت Silicon Graphics (به اختصار SGI) به دنبال ورود به صنعت بازی‌های ویدیویی بود. تلاش اولیه و چشمگیر آن‌ها برای ساخت یک چیپ قدرتمند و کم‌هزینه، ابتدا توسط مدیران سگا بررسی شد. به پیشنهاد تام کالینسکی، رئیس سگا آمریکا، که پتانسیل بزرگی در این چیپ دیده بود.

اما متأسفانه، این ماجرا به یکی از نمونه‌های بارز اختلاف شدید میان شعبه ژاپنی و آمریکایی سگا تبدیل شد. مدیران ژاپنی سگا پیشنهاد SGI را رد کردند. آن هم نه یک‌بار، بلکه دو بار! حتی وقتی SGI چیپ خود را بهبود داد، سگا ژاپن باز هم گفت علاقه‌ای ندارد. در نهایت، SGI با نینتندو وارد مذاکره شد و نینتندو فورا مجذوب پتانسیل این چیپ شد. باقی ماجرا را همه می‌دانیم.

بیشتر بخوانید: ۵ باری که کنسول های بازی جان انسان‌ها را نجات دادند

بیشتر بخوانید: 10 تا از لوازم جانبی فراموش‌ شده دنیای بازی‌های ویدیویی

---

No Mercy هنوز هم ماد می‌گیرد

بازی WWF No Mercy در سال ۲۰۰۰ برای N64 منتشر شد و بسیاری آن را بهترین بازی کشتی کج نسل خودش می‌دانند. حتی بعضی از طرفداران قدیمی اصرار دارند که این عنوان همچنان بهترین بازی کشتی‌ کج تمام دوران است. با مود فوق‌العاده WWF Legends: Challenge 64 می‌توانید نسخه‌ای را تجربه کنید که شاید بهترین ورژن ممکن از یکی از بهترین بازی‌های کشتی‌کج تاریخ باشد.

این ماد تنها به تغییر لیست کشتی‌گیرها بسنده نمی‌کند، بلکه لیستی غنی از اسطوره‌های دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی را به بازی می‌آورد. علاوه بر این، همه چیز از گرافیک گرفته تا صدا و حتی تشویق‌های تماشاگران ارتقا یافته، در حالی که حس و حال بازی‌های کشتی کج اواخر دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ ساخته شرکت THQ را همچنان حفظ می‌کند.

بیشتر بخوانید: ۱۷ حقیقت جالب درباره گیم کیوب که نمی‌دانستید

---

حمایت نینتندو از نسخه انحصاری چینی N64 تا سال ۲۰۱۶ ادامه داشت

در تلاش برای مبارزه با مشکل گسترده کپی غیرقانونی بازی‌ها در چین، نینتندو به همراه شریک چینی خود یعنی iQue دستگاهی منحصر‌به‌فرد به نام iQue Player ساختند. برخلاف یک کنسول معمولی همراه با دسته، iQue Player کل سیستم N64 را درون یک کنترلر بزرگ جای داده بود که خودش نقش کنسول را ایفا می‌کرد. 

به‌عنوان یک سیستم Plug-and-Play، دستگاه بسیار جالبی بود. بازی‌ها و داده‌ها روی کارت‌های فلش ۶۴ مگابایتی قرار می‌گرفتند و کاربران می‌توانستند آن‌ها را دانلود و ذخیره کنند. بازی‌هایی مثل Super Mario 64، F-Zero X، Paper Mario، Yoshi’s Story و چندین عنوان دیگر روی iQue قابل دسترسی بودند.

اما نکته‌ای که iQue Player را متمایز می‌کرد، ارتباط آنلاین بسیار قوی‌تر آن بود؛ که منطقی هم به نظر می‌رسد، چراکه این سیستم بیش از ۷ سال پس از عرضه N64 معرفی شد. جالب‌تر اینکه نسخه‌های iQue Game Boy Advance، DS و 3DS هم ساخته شدند. حتی همین شرکت iQue مسئول توسعه شبیه‌ساز N64 برای سرویس Nintendo Switch Online است.

بیشتر بخوانید: ۱۵ حقیقت جالب درباره نینتندو Wii که احتمالا نمی‌دانستید

بیشتر بخوانید: ۱۰۵ حقیقت جالب درباره پلی استیشن ۱ که احتمالا نمی‌دانستید

---

N64 پیش از پلی‌ استیشن ۳ کنترلر بومرنگ داشت

کنترلر بدنام «بومرنگی» پلی‌استیشن ۳ همان که سونی در نمایشگاه E3 2005 رونمایی شد را به یاد دارید؟یک شرکت سخت‌افزاری شخص ثالث سال‌ها قبل‌تر چیزی مشابه ان را برای نینتندو ۶۴ ساخته بود.

کنترلر بومرنگ PS3 ظاهری عجیب داشت، اما حتی Teiyu Goto، طراح اصلی دسته پلی‌استیشن ۱ و همین طراحی بومرنگی، بعدها اعتراف کرد که این دسته بیشتر برای ایجاد واکنش بصری طراحی شده بود تا راحتی در استفاده.

اما نتیجه‌ی کنترلر Boomerang 64 ساخته شرکت Nuby چی؟ قابل حدس که بازخوردها بسیار منفی بود. طراحی دکمه‌ها عملا کنترلر را بی‌مصرف می‌کرد، چون D-Pad و آنالوگ خیلی به هم نزدیک بودند و برای بازی‌هایی که هر دو را لازم داشتند، فاجعه بود.

بیشتر بخوانید: ۱۰ کنسول برتر ۳۲ بیتی تاریخ بازی‌های ویدیویی

---

LodgeNet و سیستم Nintendo Gateway

از سال ۱۹۹۳ تا اواخر دهه ۲۰۰۰، ده‌ها هزار صندلی هواپیما و صدها هزار اتاق هتل در سراسر جهان این قابلیت را داشتند که در سفر بتوانید روی یک کنسول نینتندو بازی کنید. این ماجرا با کنسول SNES آغاز شد. سیستم Nintendo Gateway تلاشی خلاقانه از سوی نینتندو بود تا دامنه دسترسی به بازی‌هایش را گسترش دهد. این طرح به نظر بسیار موفق بود، چون نینتندو در طول بیش از ۱۵ سال با خطوط هوایی و هتل‌های زیادی همکاری کرد.

با همکاری شرکت LodgeNet، این ایده حتی به دستگاه‌هایی مثل گیم بوی هم رسید. در سال ۱۹۹۹، لوج‌نت و نینتندو بازی‌های N64 مثل Wave Race 64 و Super Mario 64 را هم به لیست خود اضافه کردند. 

بعضی از این نسخه‌ها حتی محتوای منحصربه‌فردی داشتند؛ برای مثال، نسخه Paper Mario یک صفحه اضافه داشت که به پلیرها هشدار می‌داد اگر دکمه Reset را بزنند، تمام فایل ذخیره آن‌ها پاک خواهد شد. جالب است بدانید که این سیستم حتی برای GameCube هم ادامه پیدا کرد.

بیشتر بخوانید: 21 فکت‌ شگفت‌انگیز ایکس‌ باکس ۳۶۰ که احتمالا نمی‌دانستید

---

این بازی N64 الهام‌بخش استیون اسپیلبرگ شد

اگرچه خود اسپیلبرگ هرگز به‌طور مستقیم به این موضوع اشاره نکرده، اما در کتاب Generation Xbox: How Video Games Invaded Hollywood (اثر جیمی راسل، منتشر شده در ۲۰۱۲) آمده است که وقتی اسپیلبرگ ایده ساخت یک بازی ویدیویی بر اساس فیلم ۱۹۹۸ خود یعنی Saving Private Ryan را به دریم‌ورکس معرفی کرد. پروژه‌ای که در نهایت به بازی Medal of Honor ختم شد. او از GoldenEye 007 روی N64 به‌ عنوان منبع الهام نام برد.

طبق این کتاب، این ایده زمانی در ذهن اسپیلبرگ شکل گرفت که او پسرش و دوستانش را در حال بازی کردن GoldenEye دید. او می‌خواست یک بازی جنگ جهانی دوم بسازد که هم تجربه‌ای مشابه GoldenEye ارائه دهد و هم در عین حال به جوانان درباره وقایع بزرگ جنگ آموزش بدهد.

البته اسپیلبرگ شخصا این ماجرا را تأیید نکرده، اما با توجه به علاقه زیاد او به بازی‌های ویدیویی و این‌ که مشخصا خودش یک N64 داشته، می‌توان فرض کرد این داستان چندان دور از واقعیت نیست. منطقی هم هست، چون بازی Medal of Honor شباهت‌های زیادی به شوترهای اول‌شخص آن دوران دارد و GoldenEye هم طبیعتا در صدر این فهرست قرار می‌گیرد.

جالب است بدانید اسپیلبرگ بعدها یک بازی اختصاصی برای Wii به نام Boom Blox ساخت که در خانه‌های زیادی به محبوبیت رسید. حتی یک دنباله هم برایش منتشر شد هرچند امروز کمتر کسی آن را به یاد دارد.

---

ورود Wide Boy

Super Game Boy یک افزونه‌ی نسبتا موفق برای SNES بود که به مردم اجازه می‌داد بازی‌های Game Boy را روی تلویزیون خود با یک کارتریج ویژه اجرا کنند. چیزی که ممکن است مردم متوجه نشوند این است که این بخشی از یک روند و تجهیزات جانبی بود که نینتندو از زمان فامیکام اصلی ساخته بود.

Wide Boy که تا ۱۴۰۰ دلار فروخته می‌شد، برای این طراحی شده بود که توسعه‌دهندگان و مطبوعات بتوانند بازی‌های Game Boy را روی یک تلویزیون بزرگ‌تر مطالعه کنند. آخرین نسخه‌ی Wide Boy، Wide Boy 64 بود که در نهایت ارتقایی دریافت کرد و امکان اجرای بازی‌های Game Boy Advance را هم فراهم آورد. محصولاتی از شرکت‌های ثالث هم وعده تجربه مشابه را می‌دادند، اما نتایج چشمگیر نبود.

---

عمر بیشتر SNES نسبت به N64 (در ژاپن)

به طور معمول، وقتی یک نسل کنسولی به پایان می‌رسد، عمر آن کنسول هم به پایان می‌رسد. نینتندو همیشه به پشتیبانی طولانی‌ مدت از کنسول‌هایش معروف بوده، اما نکته عجیب اینجاست که در ژاپن، SNES مدت بیشتری نسبت به N64 پشتیبانی شد.

N64 در تابستان ۱۹۹۶ در ژاپن عرضه شد، اما موفقیت آن در کشور مادری‌اش واقعا ناامید کننده بود. نبود بازی‌های نقش‌آفرینی (RPG) باکیفیت باعث شد جایی که فامیکام و سوپر فامیکام فوق‌العاده موفق بودند، N64 شکست بخورد. 

آن‌قدر که سوپر نینتندو تا سال ۲۰۰۳ همچنان پشتیبانی می‌شد و آخرین بازی رسمی آن در ژاپن در سال ۲۰۰۰ منتشر شد. در حالی‌ که N64 عمر کوتاه‌تری داشت و آخرین بازی رسمی آن در ژاپن (Bomberman 64) در سال ۲۰۰۱ عرضه شد و در نهایت کنسول در ۲۰۰۲ رسما متوقف شد. این یعنی چرخه عمر بسیار کوتاه‌تر نسبت به SNES داشت. با این حال وقتی بدانیم فقط ۱۷٪ از فروش جهانی N64 مربوط به ژاپن بود، این موضوع منطقی به نظر می‌رسد.

---

کنسول 64DD

نینتندو پس از عرضه کنسول N64 تلاش کرد تا گرافیک بازی‌هایش را افزایش دهد. اما برای این کار نمی‌توانست مانند سال جاری یک بروزرسانی ساده منتشر کند، بنابراین یک کنسول جدید با نام 64DD معرفی کرد. 

البته در ابتدای ماجرا قرار نبود این دستگاه به عنوان یک کنسول شناخته شود، بلکه یک سیستم الحاقی برای نینتندو 64 بود. اما در نهایت اوضاع خوب پیش نرفت و معرفی دستگاه 64DD تبدیل به یک فاجعه برای نینتندو شد. بسیاری از بازی‌های کمپانی به‌خاطر وجود این دستگاه دچار تاخیر‌های طولانی مدت شدند و برخی دیگر از عناوین به طور کلی کنسل شدند.

در این میان بهتر است دوباره به این مسئله اشاره کنیم که نینتندو 64 کنسولی مناسب بود و بازی‌های بسیار خوبی داشت، اما وجود 64DD اتفاقی نبود که بتواند به مشکل کارتریج نینتندو 64 کمک کند و کاملا برخلاف ایده‌های کمپانی پیش رفت.

بیشتر بخوانید: ۱۰ کنسول برتر ۳۲ بیتی تاریخ بازی‌های ویدیویی

---

فروش تا 2009

تا ۳۱ دسامبر ۲۰۰۹، N64 تعداد ۳۲.۹۳ میلیون واحد فروخته بود. از این تعداد، ۵.۵۴ میلیون در ژاپن، ۶.۷۶ میلیون در سایر مناطق جهان و شگفت‌انگیزترین رقم، ۲۰.۶۳ میلیون در آمریکای شمالی و جنوبی فروخته شد. تقریبا دو سوم N64های فروخته‌ شده در سال اول در قاره‌های آمریکا به فروش رفتند!

بیشتر بخوانید: قبل از خرید پلی استیشن دست دوم حتما این نکات رو بخون

---

کلام آخر

نینتندو ۶۴ با وجود تمام محدودیت‌ها و چالش‌هایش، یکی از مهم‌ترین کنسول‌های تاریخ باقی ماند. نوآوری‌های این دستگاه، از کنترلر سه‌دسته‌ای گرفته تا بازی‌های شاهکاری مانند Super Mario 64 و The Legend of Zelda: Ocarina of Time، میراثی فراموش‌ نشدنی برای صنعت گیم بر جای گذاشت. 

بیشتر بخوانید: 21 فکت‌ شگفت‌انگیز ایکس‌ باکس ۳۶۰ که احتمالا نمی‌دانستید

بیشتر بخوانید: راهنمای جامع اصطلاحات گرافیکی