چرا باید مستند Welcome to Earth را تماشا کنیم؟

مستند Welcome to Earth یا «به زمین خوش آمدید» یک اثر شش قسمتی است که توسط ویل اسمیت میزبانی می‌شود، جایی که او می‌تواند به مکان‌هایی «فراتر از انتهای زمین» برود و باعث شگفتی خودش و مخاطبان شود. بنابراین، عامل شگفتی دلیلی است که سریال اکتشافی جدید National Geographic را به اثری سرگرم‌کننده بدل کرده است. دیدن این مستند مصداق تجربه یک زمان شیرین و آموزشی است؛ زیرا ما تماشا می‌کنیم که اسمیت با بینندگان به نقاط دوردست جهان سفر می‌کند و رازهای پنهان مادر طبیعت را تجربه و کاوش می‌کند. در ادامه با بررسی مستند Welcome to Earth همراه ویجیاتو باشید.

«به زمین خوش آمدید» شبیه به یک نسل جدید از مستند‌های مربوط به طبیعت است. اما چرا؟ چون این اثر چیزی نیست که توسط کارشناسان یا دانشگاهیان با تجربه به مخاطبان گفته شود. بلکه توسط یک سلبریتی روایت می‌شود که خودش برای اولین‌بار این شگفتی‌ها را تجربه می‌کند و می‌بیند. در واقع ویل اسمیت فقط می‌تواند «سِر دیوید اتنبرو» این نسل باشد که سعی می‌کند ما را با جهانی پنهان از ندیده‌ها روبرو کند. در این عصر شهرت رسانه‌های اجتماعی و احساسات ویروسی اینترنتی، و ویدیوهای کوتاه، کسی بهتر از ویل اسمیت نمی‌تواند نسل جدیدی از زمینیان را به گوشه‌های دوردست جهان بیاورد تا چیزهای جدید ببینند (و بشنوند و تجربه کنند).

از سوی دیگر، تماشای این سریال مستند در زمانی که محتوای پخش جریانی همچون سریال‌های نتفلیکس، بیشتر درگیر جنبه‌های مخوف بشریت است، مصداق یک هوای تازه است. بنابراین، سریالی مانند به زمین خوش آمدید یک تغییر سرعت و یادآوری به موقع است که چقدر درباره این سنگ مرمر آبی کوچک خود می‌دانیم. البته این رویکرد مستند کمک می‌کند که سریال توسط «دارن آرونوفسکی»، فیلمساز مشهور آثار معمایی و درگیرکننده ساخته و تولید شود. (این دومین باری است که او بعد از مجموعه مستند «One Strange Rock» در سال 2018 با ویل اسمیت و نشنال جئوگرافیک همکاری می‌کند.)

نکته دیگر در مورد Welcome To Earth، فیلمبرداری کاملاً زیبایی است که همه ما از یک محصول نشنال جئوگرافیک انتظار داریم. تصاویر هوایی فراگیر از آتشفشانی در حال انفجار، فیلم حرکت آهسته از یک جشنواره انفجاری در آمریکای جنوبی، موجودات درخشان آبی روشن در یک دریاچه، سنجاب‌های بنفش نئون دیسکویی و چراغ‌های گیج‌کننده 1000 متر زیر آب تنها قسمتی از زیبایی‌های بصری این کار هستند؛ به نظر من هیچکس خلق تصاویر از طبعیت را بهتر از یک گروه دوربین نشنال جئوگرافیک انجام نمی‌دهد.

به طور کلی تعداد زیادی مکان از جهان وجود دارد که برای بسیاری یک راز باقی مانده است. خدمه «به زمین خوش آمدید» به ما کمک می‌کنند تا آن جهان را کشف کنیم، و ویل اسمیت به عنوان جانشین بیننده عمل می‌کند. او شخصیت بزرگی است که می‌خواهد درباره چیزهایی که تجربه کرده یا تجربه نکرده است صحبت کند. قابل اعتماد بودن او باعث می‌شود بینندگان با او به سفر بروند. اسمیت ترس‌های خود را به اشتراک می‌گذارد و اینکه چرا می‌خواهد با آنها مقابله کند. بینندگان با او یاد می‌گیرند که اسمیت چگونه در تندبادهای خطرناک آب‌های سفید پیمایش می‌کند، از داخل یک آتشفشان فعال بالا می‌رود، در دریا غواصی می‌کند، به اعماق اقیانوس شیرجه می‌زند و الگوهای مهاجرت حیوانات وحشی را پیش‌بینی می‌کند.

پس از تماشای چند قسمت از Welcome To Earth، واقعاً تعجب می‌کنیم که آیا اسمیت در حرفه طولانی و متنوع خود شاخه جدیدی پیدا کرده است. چرا که این مرد می‌تواند رپ بخواند و نقش‌های اکشن کمدی موفق بازی کند. اما او همچنین می‌تواند میزبان یک برنامه طبیعت گردی باشد که کار هیچ کس نیست، و کیفیتی بی‌نظیر را به این ژانر بیاورد که غالباً از سبکی که اکثراً می‌بینیم، متفاوت باشد. شاید این تازگی به این دلیل است که اسمیت برای اولین بار این کارها را انجام می‌دهد، و حتی به متخصص بودن نزدیک هم نیست، بنابراین ما به شگفتی هایی که او در هنگام تجربه این فعالیت ها ابراز می‌کند، توجه می‌کنیم.

به نوعی، ویل اسمیت در این سناریو تبدیل به همه ما می‌شود، و شوخی‌هایی که او برای پوشاندن وحشت و شگفتی‌اش انجام می‌دهد، فقط نسخه پیچیده‌تر از شوخی‌های عصبی است که احتمالاً ما اگر در موقعیت‌های مشابهی قرار می‌گرفتیم، انجام می‌دادیم.

به زمین خوش آمدید برخی از محیط‌های واقعاً قابل توجه را به تصویر می‌کشد، و اگر تلویزیون خوبی داشته باشید، دیدن این مناظر شگفت‌انگیز به نظر می‌رسند. این شامل دیدن نمایش نور زیبا از اعماق دریا، لانه‌های زیبای زنبور عسل در کنار صخره‌های وسیع، دامنه حماسی صحرا، آتشفشان زنده دودی و غیره است. در واقع به زمین خوش آمدید دارای شش قسمت است که هر کدام به یک پدیده متفاوت روی زمین می‌پردازد، و واقعاً بر حواس تمرکز دارد و اینکه چگونه زمین می‌تواند آنها را به طرق مختلف به چالش بکشد. از دید انسان گرفته تا صدا، رایحه و حرکت، به زمین خوش آمدید، سیاره ما را به گونه‌ای به نمایش می‌گذارد که واقعاً قبلاً ندیده‌ام.

اما آرنوفسکی و روت با کمک فیلمبرداری شگفت انگیز برندان مک گینتی، هر قسمت را به گونه‌ای ساخته‌اند که صدا و سرعت یک فیلم پرفروش اکشن ویل اسمیت را تقلید کند. نماهای شگفت‌انگیز و موسیقی تنش‌زا به کیفیت حضور اسمیت می‌افزاید، چه صحنه‌هایی که در آن حضور دارد و چه فقط صحنه‌هایی که روایت می‌کند. همه اینها قطعا بیننده را در صحنه با اسمیت و فیلمسازان قرار می‌دهد، و به سختی می‌توان به این احساس غوطه‌ور با نمایش‌های طبیعت نه گفت.

در کنار این موارد ذکر یک نکته ضروری است؛ مستند Welcome To Earth به دیلل روایت تجربه کاوشی و اکتشافی‌اش خیلی از موارد را بیان می‌کند، اما باز نمی‌کند. با این حال، یک فرصت وجود دارد. توصیه من این است که این سریال را با ذهنی باز و کنجکاو و شاید حتی با قلم و کاغذ تماشا کنید. سوالاتی را که ممکن است کودک کنجکاو درونی شما (یا کودک بیرونی واقعی شما) داشته باشد، یادداشت کنید و آن را جستجو کنید. از هر قسمت به عنوان نقطه پرش استفاده کنید، و این کاری است که خود من نیز آن را انجام دادم.

در نتیجه باید گفت: مستند «به زمین خوش آمدید» راهی خلاقانه برای پوشش جغرافیا و کنجکاوی‌های محیطی پیدا می‌کند. اگرچه مستندهای زیادی مانند آن وجود دارد، اما ویل اسمیت یک افزونه سرگرم‌کننده برای این برنامه است. این مستند به شما یادآوری می‌کند که علیرغم اینکه در قرن بیست و یکم هستیم، هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد مکانی که همه ما آن را خانه می‌نامیم باقی مانده است. بنابراین همبستگی منحصربه‌فرد بین زمین و حواس ما، به زمین خوش آمدید را از دیگر مستندهای هم نوع خود متمایز می‌کند، و امیدوارم در آینده شاهد کارهای بیشتری شبیه به آن باشم.