چرا نتفلیکس اقتباس‌های خوبی از بازی‌ها می‌سازد؟

شاید این روز‌ها، زیاد نام سریال‌ Arcane را شنیده‌ باشید. سریالی که بر اساس بازی آنلاین League of Legends ساخته شده است و این روز‌ها طرفداران زیادی را پیدا کرده است. این سریال، تمرکز زیادی بر روی شخصیت‌های خود دارد و داستانی زیبا و هیجان‌انگیزی را تعریف می‌کند. بسیاری تعجب کرده‌اند که چگونه از یک بازی آنلاین بتل آرنا، چنین داستانی عمیق و زیبایی استخراج شده است.

سریال آرکین از طریق سرویس استریمینگ نتفلیکس پخش شده است. این اولین سریال از طرف نتفلیکس نیست که بر اساس داستان بازی‌ها ساخته شده و به موفقیت رسیده است. پیش‌تر هم سریال انیمیشنی Castlevania و سریال The Witcher هم بودند که مورد استقبال قرار گرفته‌اند. البته که سریال ویچر بیشتر اقتباسی از کتاب‌های این عنوان به حساب می‌آید.

در طول سی سال گذشته در سینمای هالیوود، فیلم‌های زیادی بر اساس بازی‌ها ساخته شده است. بسیاری از این فیلم‌ها چندان در گیشه موفق نبودند و فیلم‌های باکیفیتی هم نبودند. تقریبا همگی به این عقیده رسیده‌اند که فیلم‌های سینمایی، محل مناسبی برای بازگو کردن داستان‌های بازی‌ها نیستند. دلیل‌های زیادی برای اثبات این صحبت وجود دارد.

گاهی اوقات نویسندگان این فیلم‌ها، سعی داشتند تا وقایع فیلم را کاملا شبیه به بازی‌ها بسازند. در مواقعی دیگر هم نویسنده، سعی می‌کند از جهان بازی مورد نظرش استفاده کند و یک اقتباس ساده و سطحی از بازی‌ بسازد. در کنار این موارد، گاهی اوقات بازیگران خوبی برای نقش‌ها انتخاب نمی‌شوند و کارگردانان سطح بالایی هم برای ساخت این اقتباس‌ها برگزیده نمی‌شوند. از طرفی بودجه‌هایی هم که برای این فیلم‌ها در نظر گرفته می‌شود چندان بالا نیست و همه‌ی این‌ها بر کیفیت فیلم تاثیر می‌گذارد.

در دهه ۲۰۰۰ فیلم‌های بسیاری بر اساس داستان بازی‌ها ساخته شده است. از Tomb Raider با بازی آنجلینا جولی گرفته تا فیلم مکس پین با بازی مارک والبرگ. اما نکته جالب در این خصوص آن است که تقریبا هیچ‌کدام از فیلم‌های منتشر شده در این دهه، مورد استقبال منتقدان و گیمر‌ها قرار نگرفته است.  شاید تا حدودی بهترین نمونه‌ای که می‌توانیم مثال بزنیم فیلم Prince of Persia: Sands of Time با نقش‌آفرینی جیک جیلنهال باشد که تا حدی داستان بازی‌ را خوب بازگو کرد و در باکس‌آفیس هم فروش ۳۰۰ میلیون دلاری داشته است.

حتی نمونه‌های اخیر این‌گونه فیلم‌ها با توجه به پیشرفت تکنولوژی و جلوه‌های سینمایی هم فیلم‌های با کیفیتی نبودند. به طور مثال فیلم Assassin's Creed در بعضی اوقات، یک فیلم خسته‌کننده است و صحنه‌های اکشن هم آن‌گونه که باید طرفداران سری و مخاطبان عام را به وجد نمی‌آورد. آخرین نمونه فیلم‌های اقتباسی هم فیلم Resident Evil: Welcome to Raccoon City بود که به شکل بسیار بدی، داستان دو بازی اول سری را بازگو می‌کند.

البته که نمونه‌هایی هم وجود دارند که فیلم‌های خوبی از آب درآمده‌اند. از این دسته فیلم‌ها می‌توان به فیلم اخیر سونیک اشاره کرد که تا حدودی توانسته یک اقتباس خوب از بازی‌ها باشد و حداقل برای مخاطبان عام و طرفداران این سری بازی، سرگرم‌کننده باشد. اما با توجه به آثار اخیری که از طریق سرویس استریمینگ نتفلیکس پخش شده‌اند و به موفقیت رسیده‌اند، این سوال مطرح است که چرا نتفلیکس، اقتباس‌های ویدیوگیمی را بهتر از سینمای هالیوود می‌سازد.

اولین نکته‌ای که مطرح است، مسئله زمان است. در فیلم‌سازی، نویسنده باید داستان یک بازی را در قالب یک فیلم دو ساعته تعریف کند. مثلا در فیلم اخیر رزیدنت اویل، نویسنده تلاش کرده تا داستان نسخه اول و نسخه دوم بازی‌ها را که به طور متوسط هشت ساعت به طول می‌انجامد را در دو ساعت بازگو کند و تغییراتی هم در آن ایجاد کند. نتیجه کار هم فاجعه بود.

اما مسئله زمان در نتفلیکس به شکل دیگری است. بیشتر سازندگانی که با نتفلیکس برای اقتباس‌های ویدیوگیمی همکاری کرده‌اند، ابتدا سریال ساخته‌اند. یعنی نویسنده برای پرداختن به کاراکتر‌هایش یا جهان‌سازی موردنظرش و مسائل دیگر، زمان بیشتری در اختیار دارد. به طور مثال در سریال آرکین، همه‌ی کاراکتر‌ها به طور کامل پرداخته می‌شوند. خصوصیات کاراکتر‌ها بیان می‌شود، شهر‌های پیلتوور و زان به طور کامل تصویرسازی می‌شوند و ویژگی‌های این شهر‌ها به نمایش گذاشته می‌شود.

باز هم در نظر داشته باشید که کاراکتر‌های سریال آرکین بر اساس یک بازی مالتی‌پلیر آنلاین ساخته شده است و احتمالا امروزه زیاد در فضای مجازی دیده‌اید که راجع به کاراکتر‌های Vi و Jinx صحبت‌های زیادی می‌شود. این تاثیرگذاری بر روی بینندگان، شایسته تحسین است. از طرفی تصویرسازی دو بعدی و آرت‌استایلی هم که در سریال آرکین به کار رفته هم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. یکی از نکات مثبت سریال هم در آن است که بیننده نیازی ندارد که چیزی از بازی League of Legends بداند و بدون هیچ اطلاعی از این بازی می‌تواند به تماشای این سریال بپردازد.

این نکات در سریال Castlevania هم وجود دارد. این سریال زمان زیادی را صرف شخصیت‌پردازی کاراکتر‌ها می‌کند، یا به شکل بسیار خوبی به روابط بین کاراکتر‌ها می‌پردازد. این داستان‌سرایی خوب در صورتی اتفاق افتاده است که سال‌هاست که هیچ نسخه‌ای از این سری بازی محبوب عرضه نشده است و نسخه‌های اخیر این سری بازی هم در زمینه داستان، قوی ظاهر نشدند.

البته همه‌ی اقتباس‌های ویدیوگیمی ساخته شده در نتفلیکس هم فرم سریالی ندارند و به طور مثال انیمیشن The Witcher: Nightmare of the Wolf که یک اسپین‌آف از دنیای ویچر به حساب می‌رود، یک فیلم ۸۳ دقیقه‌ای است که به عنوان یک اسپین‌آف، داستانی خوب را از جوانی‌های Vasemir به طرفداران دنیای ویچر نشان می‌دهد.

نکته‌ی دیگری هم که در موفقیت این سریال‌های اقتباسی تاثیر دارد، تیم سازنده است. سریال آرکین توسط استودیو‌های Riot Games و Fortiche ساخته شده است. استودیو Riot سازنده بازی ‌League of Legends است. شاید یکی از دلایل موفقیت سریال آرکین هم به همین علت باشد که سازنده بازی و سریال یکسان است. در این صورت سازنده، درک درستی از فضای بازی‌اش دارد و خیلی راحت‌تر می‌تواند داستان بازی‌اش را در فرم سریال تعریف کند.

یا به سریال ویچر اشاره کنیم. هنری کویل که در این سریال در نقش گرالت ظاهر می‌شود، خودش یک گیمر حرفه‌ای است. قبل از ساخت سریال، او علاقه‌اش را نسبت به سری بازی‌های ویچر نشان داده بود و اعلام کرده بود که دوست دارد روزی در نقش گرالت نقش‌آفرینی کند. البته که هنری کویل اخیرا هم اشاره کرده است که دوست دارد روزی فیلم Red Dead Redemption ساخته شود و در آن فیلم نقش‌آفرینی کند. بد نیست اشاره کنیم که هنری کویل طرفدار دوآتیشه سری بازی‌های Warhammer است.

انتخاب تیم مناسب و برگزیدن افرادی که خودشان بازی‌های ویدیویی را بازی می‌کنند و درک درستی از بازی‌ها دارند، می‌تواند بر کیفیت اثر نهایی، تاثیر بگذارد. نکته‌ای که در سینمای‌ هالیوود چندان مطرح نیست و بیشتر فیلم‌ها فقط برای درآمدزایی ساخته می‌شوند و گاهی اوقات هم بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند.

البته لازم است که بگوییم همه‌ی اقتباس‌های ویدیوگیمی نتفلیکس هم موفق نبودند. به طور مثال سریال انیمیشنی Dota: Dragon’s Blood چندان مورد توجه بینندگان قرار نگرفت اگرچه که این سریال، یک اثر بد نیست و کیفیت متوسطی دارد و برای طرفداران بازی Dota می‌تواند جذاب باشد. می‌توانیم به سریال انیمیشنی Resident Evil: Infinite Darkness هم اشاره کنیم که چندان سریال موفقی نبود و از نظر موشن کپچر و انیمیشن‌های به کار برده شده، مشکلات زیادی داشت.

اما به طور کلی به نظر می‌رسد که در زمینه اقتباس‌های ویدیوگیمی، سرویس‌های استریمینگ موفق‌تر از سینمای هالیوود عمل می‌کنند. سریال کسلوانیا آغازگر مسیر جدیدی در این زمینه بود و سریال‌های ویچر و آرکین، به بهترین شکل ممکن این مسیر را ادامه دادند. در سال‌های آینده هم قرار است سریال‌هایی بر اساس بازی‌های اساسینز کرید، اسپلینتر سل، سایبرپانک و بسیاری از بازی‌های دیگر ساخته شوند و از سرویس نتفلیکس پخش شوند.

البته این رویه فقط محدود به نتفلیکس نیست و در حال حاضر، سریال The Last of Us برای شبکه HBO در حال ساخت است. در سرویس استریمینگ Paramount Plus هم سریال Halo در دست ساخت قرار دارد. جالب است بدانید که یکی از اپیزود‌های سریال The Last of Us توسط نیل دراکمن، خالق بازی، کارگردانی می‌شود. در سریال Halo هم صداپیشه کاراکتر کورتانا، جن تیلور خواهد بود که در سری بازی‌های هیلو هم صداپیشگی کورتانا را به عهده داشت. به نوعی این شبکه‌ها هم از فرمول نتفلیکس استفاده می‌‌کنند و از افراد آشنا به ویدیوگیم، برای ساخت این اقتباس‌ها استفاده می‌کنند.

طبق آمار‌های منتشر شده این اقتباس‌ها بسیار بر فروش بازی‌ها هم تاثیر می‌گذارد. به طور مثال پس از پخش شدن فصل اول سریال ویچر، آمار بازیکنان فعال نسخه سوم بازی ویچر در استیم افزایش پیدا کرد. یا پس از پخش شدن سریال آرکین، بازیکنان بازی League of Legends افزایش پیدا کردند.

اما این‌طور که مشخص است، سینمای هالیوود به ساختن اقتباس‌های ویدیوگیمی ادامه می‌دهد. حدود یک ماه دیگر فیلم آنچارتد با بازی تام هالند اکران خواهد شد. با توجه به نمایش‌های این فیلم هم می‌شود گفت که المان‌های آنچارتد در این فیلم دیده می‌شود اما این مسئله که آیا این فیلم می‌تواند به اندازه بازی‌ها خوب و سرگرم‌کننده باشد باید صبر کنیم. فعلا تمامی شواهد نشان می‌دهد که اقتباس‌های ویدیوگیمی متعلق به سرویس‌های استریمینگ و شبکه‌های تلویزیونی هستند و احتمال موفقیت در آنجا بسیار بیشتر از پرده‌های نقره‌ای سینما است.