نقد فیلم The 355 – بدترین فیلم سال؟

مامور ۳۵۵، اولین مامور مخفی زن آمریکایی در تاریخ این کشور است. هیچکس از هویت دقیق او باخبر نیست و همچنان،‌ این پنهان بودن او وجود دارد. پس تا الان شاید فکر کنید که انتخاب یک اسم دقیق، برای یک فیلم جاسوسی با محوریت زنان نوید یک اثر خوب را می‌دهد، اما خیالتان را از همین اول راحت می‌کنم: خیر! همچین خبری نیست. فیلم The 355 یک موضوع بسیار مهم را در سال ۲۰۲۲ بهمان ثابت می‌کند: برای ساختن یک فیلم خوب و موفق،‌ باید چیزی فراتر از فن سرویس و موج سواری بر روی موضوعات پربحث روز انجام بدهید. با نقد این فیلم همراه ویجیاتو باشید.

فیلم The 355، فیلمی اکشن هیجانی به کارگردانی سیمون کینبرگ و نویسندگی سیمون کینبرگ و تریسا ریبک است. از بازیگران این فیلم می‌توان به جسیکا چستین، سباستین استن، لوپیتا نیونگو و پنه لوپه کروز اشاره کرد. جانکی ال ایکس، موسیقی متن اثر را زده است. تیم موریس جونز فیلمبرداری و جان گیلبرت به همراه لی اسمیت،‌ تدوین اثر را برعهده داشته‌اند. داستان فیلم درمورد یک سری از ماموران مخفی زبده از سرتاسر جهان است که بر حسب اتفاق،‌ مجبور می‌شوند یک دستگاه بسیار خطرناک را نابود کنند.

اگر تا الان حدس زده‌اید که قرار است با یک اثر کلیشه‌ای و قابل پیش‌بینی رو به رو شوید، باید بگویم حدستان درست نیست! The 355 فرای یک فیلم عادی بد است. با فیلمی طرف هستیم که تک تک ثانیه‌هایش همانند یک شکنجه می‌باشد. تنها نکته خوب فیلم بازی جیسون فلیمینگ در نقش شرور فیلم است. اما برای نکات منفی فیلم، حتی نمی‌دانم از کجا باید شروع کنم! به طور خلاصه بخواهم بگویم: فیلم به شدت آماتور، سفارشی گونه و احمقانه است که اگر می‌خواهید از یک نفر حرف بکشید، می‌توانید به عنوان شکنجه The 355 را برای او پخش کنید! اگر باز هم کنجکاو هستید که چرا این فیلم اینگونه است، ادامه نقد را بخوانید تا به جوابتان برسید. یک قلم و کاغذ هم در کنار خود بگذارید تا بفهمید برای خلق یک اثر خوب باید از چه کارهایی دوری کنید!

از کارگردانی و بخش فنی فیلم شروع کنیم. سیمون کینبرگ اولین تجربه کارگردانی‌اش نیست. او فیلم Dark Phoenix و سریال Invasion را در کارنامه کاری‌اش دارد. هرچند این دو اثر چندان موفق نبودند،‌ اما انتظار می‌رفت که بتواند پیشرفتی داشته باشد و حرفه‌ای‌تر کارش را انجام بدهد. در یک کلام، کارگردانی کینبرگ فاجعه است. کسی که برای مدتی طولانی تهیه کننده فیلم‌های موفقی بوده، در کارگردانی عملکرد بسیار بد و خنده داری دارد. او از بازیگران سرشناسش بازی خوبی نمی‌گیرد، در میزانسین و دکوپاژ کلیشه‌ای رفتار می‌کند و تیم فنی‌اش همانند او عملکرد بسیار بدی دارند.

موریس جونز،‌ سابقه فیلمبرداری دو فیلم مهم گای ریچی یعنی Snatch و Lock, Stock and Two Smoking Barrels دارد. در این دو کار،‌ عملکرد درخشانی از خود نشان داده ولی در The 355،‌ یک فاجعه تمام عیار است. درست است این مورد نیز به فقدان یک کارگردان کار درست برمی‌گردد اما زوم‌های نا‌به‌جا و تکان خوردن‌های پشت سر هم و بی‌دلیل دوربین،‌ کاری می‌کند که مخاطب دچار سر درد شود. تدوین هم بسیار بد صورت گرفته و به شدت به ریتم فیلم ضربه می‌زند؛ با اینکه تدوینگر فیلم Inception تدوین این اثر را انجام داده،‌ اما خودش نیز به یک معضل برای The 355 تبدیل می‌شود. موسیقی جانکی ال ایکس همانی است که از او انتظار داریم و مشخص است برای رفع تکلیف! صرفاً چیزی را ساخته و تحویل داده است. هیچ مورد مثبتی در بخش کارگردانی و فنی فیلم یافت نمی‌شود.

نقط ضعف دیگر فیلم، خلق سکانس‌های اکشن است. به صورت دیگر بخواهم بگویم، فیلم در رسیدن به یکی از اهدافش، با سر محکم به زمین می‌خورد. اگر خوره فیلم‌های اکشن باشید، می‌دانید که بدلکاری، موسیقی متن،‌ فیلمبرداری و تدوین باید در این سکانس‌ها در بهترین حالت خود باشند. اما فیلم چنان پتانسیل سکانس‌های اکشنش را هدر می‌دهد که می‌خواهیم سرمان را محکم به دیوار بکوبانیم! حتی نحوه‌ای که بازیگران اصلی تفنگ را در دستشان می‌گیرند، حرکات رزمی خود را انجام می‌دهند یا می‌خواهند یک نفر را در حد مرگ بزنند مسخره و احمقانه است! ما شاهد خلاقیتی در این سکانس‌ها نیستیم و فیلم در خلق حداقل یک لحظه اکشن خوب، شکست فجیعی می‌خورد.

در بخش بازیگری، این بار فیلم به طرز نگران کننده‌ای ضعیف است! بازیگران اصلی، سطح بالا و درجه یک هستند و آثار خوب و مهمی را در کارنامه کاری خود دارند. اینکه چگونه توانستند اینقدر بد و حال به هم زن بازی کنند خودش یک معمای عجیب است. جسیکا چستین در قالب زنی است که هیچوقت اختیار خود را نداشته و تمام عمرش تنها بوده، اما هیچگاه این حس درماندگی را از خودش نشان نمی‌دهد. پنه لوپه کروز، به شدت بازی روی اعصابی دارد که چنین چیزی از او، در نوع خودش غیر عادی است. این موارد درمورد بقیه بازیگران نیز صدق می‌کند. بازیگران باید تا می‌توانند به شخصیتی که بهشان واگذار شده، شاخ و برگ اضافه کنند و آن را برایمان قابل درک کنند. اما نه تنها به شخصیت پردازی بسیار بد فیلم کمکی نمی‌کنند، بلکه بیشتر از قبل آن را نابود می‌کنند. تیم بازیگری The 355 لایق یک تمشک طلایی است.

فیلمنامه، بد، مقوا و کلیشه است. بعد از ده دقیقه اول فیلم می‌توانید فیلم را متوقف کنید و پیش بینی خود را جایی بنویسید و سپس فیلم را ادامه دهید. حتی دیالوگ‌ها، گره‌ها و سکانس‌های نقطه اوج، خسته کننده و قابل پیش بینی هستند. فیلمنامه چکیده‌ای از بدترین فیلمنامه‌های ژانر اکشن سال‌های اخیر است. کینبرگ خود دو فیلمنامه خوب در کارنامه کاری‌اش دارد اما ریبک، سابقه چندان خوبی ندارد و او از نویسندگان فیلم Catwoman است. (لازم به ذکر است که او در عرصه تئاتر و تلوزیون سابقه درخشان‌تری نسبت به سینما دارد.) هدف فیلم این بود که شخصیت‌هایی از هر ملت معرفی کند و با بخشیدن یک لایه شخصیتی،‌ آن‌ها را برای مخاطبان قابل درک کنند. اما آنقدر شخصیت پردازی بد است که حتی مخاطب ممکن است متوجه تنها و بی‌کس بودن شخصیت اصلی نشود!

The 355 را می‌توان به نوعی فن سرویس تشبیه کرد. شکی نیست که امروزه بسیاری از کارگردانان و فیلمنامه نویسان، سعی دارند کسانی را در مرکز دید بگذارند که قبلاً از این فرصت برخوردار نبودند. می‌توان به نمونه‌های موفقی از جمله Moonlight، Green Book و مینی سریال Watchmen اشاره کرد. خالقان این آثار به گونه‌ای از این موارد استفاده کردند که حتی سختگیرترین مخاطبان را هم راضی کنند. متاسفانه در سینما شخصیت‌های خفن و کله شق زن که نقش اصلی فیلم را برعهده داشته باشند، کمتر خلق شده‌اند. به لطف سینمای مارول و دی سی، تا حدی این اتفاق افتاده اما در بقیه موارد،‌ سعی کرده‌اند با بازسازی و جایگزین کردن زنان به جای مردان،‌ این کار را انجام دهند.

می‌توان از کینبرگ بابت خلق داستانی اورجینال و ادای احترام به مامور ۳۵۵ متشکر بود، اما این کار او همانند دوستی خاله خرسه است!‌ او شخصیتی ماندگار خلق نمی‌کند و در خلق فیلم اکشن خوبی باز می‌مانند. فارغ از این موارد، حتی ممکن است کاری کند که مخاطب سختگیر ما بعد از فیلم، تنفر بیشتری به این موضوعات داشته باشد!‌ اخیراً نتفلیکس فیلم Kate را ساخت که آن هم اثر چندان خوبی محسوب نمی‌شود،‌ اما ایرادات به شدت کمتری نسبت به The 355 دارد و می‌توان آن را تا پایان تحمل کرد!‌ این قضیه، باید چیزی فراتر قرار دادن یک شخصیت مونث در لباس‌های خوشگل و آرایش باشد و نشان بدهند که آن‌ها چیزی کمتر از یک مرد ندارند و می‌توانند به نوع خودشان خفن و باحال باشند.

فیلم The 355 چیزی به جز ناامیدی محض نیست. در طول دیدن فیلم، بارها زمان را نگاه می‌کردم و منتظر پایان یافتن آن بودم. بهترین لحظه فیلم که من را هیجان زده کرد، لحظه پخش شدن تیتراژ پایانی بود؛ چون واقعاً تیتراژ جذابی برای آن ساخته‌اند! کینبرگ قرار بود اثری خلق کند که درمورد برابر بودن زنان با مردان و پیوند و صمیمیت بین نژادها را در قالب یک اکشن هیجان انگیز نشان بدهد، که نه تنها به هدفش نمی‌رسد،‌ بلکه به این موارد توهین نیز می‌کند. امیدوارم کینبرگ دور کارگردانی را خط بکشد یا برای دفعه دیگر، از چند شخص کاربلد کمک بگیرد تا دیگر چنین آثاری را خلق نکند.