نقد فیلم The Pirates: The Last Royal Treasure

فیلم «دزدان دریایی: آخرین گنج سلطنتی» به کارگردانی جونگ هون کیم، دنباله فیلم «The Pirates» است که هان هیو جو و کانگ ها-نئول به عنوان ستاره در آن ایفای نقش می‌کنند. این فیلم ماجراجویی گنج اثری ساده در سبک ماجراجویی از سینمای کره‌جنوبی است که جاه‌طلبی خاصی ندارد و با داستانی بی‌هدف، شخصیت‌پردازی ضعیف و کمدی اغراق شده شروع می‌شود و با یک اکشن شلوغ و شلخته به پایان می‌رسد. در ادامه برای آشنایی بیشتر با فضای این اثر با نقد فیلم The Pirates: The Last Royal Treasure همراه ویجیاتو باشید.

آخرین گنج سلطنتی داستان گروهی از دزدان دریایی به رهبری یک زن به نام هه رانگ (هان هیو جو) را روایت می‌کند که باید با دسته‌ای از راهزنان تبانی کنند تا در یک ماجراجویی در دل دریا‌های‌ آزاد، انباری از طلا‌های گمشده سلطنتی از سلسله گوریو را پیدا کنند. این فیلم بزرگترین موفقیت داخلی باکس آفیس سال 2022 در کره جنوبی تاکنون بوده است. این پروژه که در ابتدا به عنوان دنباله مستقیم فیلم «The Pirates» در سال 2014 برنامه ریزی شده بود، پس از عدم بازگشت ستارگان اصلی خود به صورت کامل متوقف شد، و پس از مدتی فیلمنامه کار با عجله بازنویسی شد و فیلم متعاقباً برای روایت یک داستان کاملاً جدید بازسازی و فیلمبرداری در نهایت در تابستان 2020 آغاز شد.

علاوه بر این، باید گفت این دنباله نیز مقیاس بزرگتری نسبت به فیلم اول ارائه می‌دهد؛ اگرچه از نظر داستان و شخصیت پردازی، در مقایسه با فیلم 2014 یک بازگشت به عقب محسوب می‌شود، چرا که واقعا چیز جدیدی در ساختار این اثر وجود ندارد. نکته‌ای که این دو فیلم «دزد دریایی» را متمایز می‌کند، پیش‌فرض و فضایی است که این دو در مقایسه با دیگر فیلم‌های کره‌ای دارند. داستان در هر دو فیلم پیچیده نیست و گاهی اوقات حتی غیر منطقی به نظر می‌رسد. اما برای کلاس فیلم‌هایی که برای اهداف سرگرم‌کننده ساخته می‌شوند، «دزدان دریایی» و «آخرین گنج سلطنتی» مجهز به اکشن کمدی سرگرم‌کننده هستند.

اما من می‌خواهم در مورد The Pirates: The Last Royal Treasure کاملاً واضح بگویم که فیلم یک کیسه ترکیبی واقعی است که عناصر بسیار خوبی دارد، اما وجود یک عنصر واقعاً ضعیف همه چیز را تحت شعاع خود قرار داده است. مشکل من با فیلم «آخرین گنج سلطنتی» این است که فیلم از اساس چیزی به نام داستان ندارد. البته اشتباه نکنید، روایتی در این فیلم دو ساعته وجود دارد، اما این روایت ضعیف‌تر از چیزی است که بتواند چرخ چنین فیلمی را بچرخاند، به همین دلیل سناریو مرکزی فیلم حکم یک خلاصه یکبار مصرف را دارد که هیج مفهومی در آن جای نگرفته است.

اگر خلاصه داستان در ابتدای این بررسی نامفهوم به نظر می‌رسید، به این دلیل است که اتفاق خاصی در این اثر نمی‌افتد. ما در ابتدای فیلم شاهد دزدان دریایی هستیم، آنها به دنبال گنج می‌گردند، کمی فریاد می‌زنند، مقداری رفت و برگشت بین شخصیت‌ها وجود دارد، و تقریباً همه ماجرا همین است. از نظر داستانی، فیلم هرگز به جایی غافلگیرکننده نمی‌رسد و هیچ چیز جدیدی را هم امتحان نمی‌کند. این یک بازی ماجراجویی استاندارد است که در سطح بسیار ابتدایی کار می‌کند، اما برای مشاهده آن به مقدار قابل توجهی صبر نیاز است. بنابراین، داستان مزخرف است. من تا به پایان با ساختار آن دست و پنجه نرم کردم و آن را به شدت برای هر چیز دیگری در این فیلم مضر دیدم.

فیلم یک چرخه تکراری از معرفی یک خط داستانی و عدم دنبال کردن آن در طول کار را پیش می‌گیرد. بنابراین از اساس خط داستان گیج‌کننده و ناقص است. گاهی حتی خطوط داستانی غیر ضروری به تصویر کشیده شده است. برای مثال صحنه‌های مبارزه چندگانه فیلم در پایان کار را می‌توان حذف کرد، زیرا هیچ کمکی به طرح داستانی نداشتند. همچنین مفهوم حضور نهنگ و پنگوئن‌ها به راحتی می‌توانست حذف شود و هیچ تغییری در داستان ایجاد نمی‌شد. در مجموع فیلم «دزدان دریایی: آخرین گنج سلطنتی» ترکیبی گیج‌کننده از فیلم‌های متعددی است که قبلا بارها دیده شده، آن هم با صحنه‌های مبارزه بی‌پایان و جزئیات بی‌ربط و به دنبال آن کمدی ضعیف که به جشن خمیازه برای مخاطب تبدیل می‌شود و به راحتی قابل اجتناب است.

با این حال، اگر بتوانید داستان ضعیف را کنار بگذارید (و من می‌دانم که چقدر سخت است)، جنبه‌های دیگر فیلم به اندازه‌ای قابل قبول هستند که بتوان تا پایان فیلم را تماشا کرد. هر بار که شخصیتی شمشیر می‌کشید، مشتی می‌انداخت یا با طناب در هوا می‌چرخید، فیلم ناگهان زنده می‌شد. به طور کلی وقتی این فیلم به سمت اکشن متمایل می‌شود، بسیار سرگرم‌کننده است. هرچند سکانس‌های مبارزه فیلم نیز به واسطه یک تدوین شلوغ و نماهای بد خیلی جذاب نیستند. البته در مجموع کارگردانی هنری فیلم با نماهای روشن و اشباع شده که لحن ماجراجویانه را ایجاد می‌کند، ستودنی است.

اما هرچه فیلم در ساختار روایی لنگ می‌زند در بخش عملکرد تیم بازیگری خود بسیار درخشان است. اکثریت بازیگران این فیلم در اجرای شخصیت خود به بهترین شکل ممکن تلاش کرده‌اند؛ اما هان هیو جو در نقش کاپیتان دلسوز هه رانگ عملکرد بسیار خوبی از خود ارائه می‌دهد. هان هیو جو که در بین مخاطبان ایرانی با ایفای نقش اصلی سریال «دونگ‌یی» به محبوبیت رسید، شخصیت خود در این فیلم را به خوبی تجسم می‌بخشد و نمایش‌هایی مملو از کاریزما و قدرت ارائه می‌دهد، درست همانطور که از یک کاپیتان زن که یک خدمه عمدتاً مرد را رهبری می‌کند، انتظار می‌رود.

کانگ ها-نئول نیز شخصیت وو مو چی دمدمی و اغلب شوخ را به طور رضایت بخشی به تصویر می‌کشد. او گاهی اوقات برای نشان دادن نماهای جدی از شخصیت خود بهتر کار می‌کند، اما بیشتر تحت الشعاع کسل‌کننده بودن شخصیت و استفاده از شوخ طبعی است. با این حال، به دلیل بازی اغراق آمیز افتضاحی که فیلمنامه از او خواسته بود، این بازیگر نتوانسته از پهنای احساسی بازی خود استفاده کند. در مجموع شیمی بین دو قهرمان فیلم بسیار قانع‌کننده است و حس هدفمندی را به هر دو شخصیت اضافه می‌کند.

لی کوانگ سو نیز که مخاطبان ایرانی با سریال «دونگ‌یی» با او آشنا شدند، در این فیلم به کارنامه کمدی خود وفادار است. او به طور متقاعد کننده‌ای نقش ماک‌یی را بازی می‌کند و تمام بزدلی‌های شخصیت را به زیبایی برجسته می‌کند. او موفق می‌شود برخلاف تمام بازیگران دیگر فیلم، رشد شخصیتی را که کاراکترش در پایان فیلم طی می‌کند به تصویر بکشد و مقداری رستگاری به ارمغان بیاورد.

در کنار اجرای تیم بازیگری کار، عملکرد تیم جلوه‌های بصری نیز قابل ستایش است. هر چند در لحظاتی مانند نمایش گاو‌های وحشی و پنگوئن‌ها ساختار جلوه‌های بصری کمی ضعیف به نظر می‌رسد، اما از شنای زیر دریا با چتر دریایی گرفته تا یک مسابقه پر از رعد و برق، سکانس‌هایی در فیلم وجود دارد که واقعاً دیدنشان به لطف جلوه‌های بصری خوب لذت بخش است. مهم نیست که چند بار متوجه شدم که علاقه خود را به روایت جاری فیلم از دست داده‌ام، چرا که هرگز از دیدن تصاویر رنگارنگ خسته نشدم. اینجاست که فیلم واقعاً عالی است و اگر من به تنهایی به تماشای جلوه‌های بصری می‌پرداختم، از چیزی که ارائه می‌شد راضی بودم.

اما نباید فراموش کرد که جلوه‌های بصری خوب و اکشن لذت‌بخش فیلم کاملی را نمی‌سازد. برای اینکه یک فیلم کار کند، باید تمام کادرهای مورد نیاز را علامت بزند و متأسفانه، دزدان دریایی: آخرین گنج سلطنتی در بخش فیلمنامه ضعف اساسی دارد. این چیزی است که نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد و داستان ضعیف، سوراخی به شکل توپ در بدنه این فیلم ایجاد می‌کند.

در پایان باید گفت: اگر می‌خواهید یک فیلم دزدان دریایی بر اساس سبک و سیاق سینمای کره‌جنوبی تماشا کنید که دارای عنصر کمدی در کنار ماجراجویی و حتی بازی‌های خوب بازیگران است، حتما فیلم The Pirates The Last Royal Treasure را تماشا کنید. هرچند که فیلم قابل تماشاست و لحظات خوب خود را دارد، اما آن لحظات برای نجات آن از منظر مخاطب هوشمند سینمایی کافی نیستند.