نگاهی به انیمیشن Turning Red – اثر جدید پیکسار
شاید تماشای دنباله‌هایی از انیمیشن‌های سابق محبوب دیزنی مانند «داستان اسباب‌بازی» و «ماشین‌ها» و دیدن دوباره شخصیت‌های وودی و باز بسیار جذاب و خاطره‌انگیز باشد، اما نباید از حق گذشت که پیکسار طی سالهای اخیر ...
شاید تماشای دنباله‌هایی از انیمیشن‌های سابق محبوب دیزنی مانند «داستان اسباب‌بازی» و «ماشین‌ها» و دیدن دوباره شخصیت‌های وودی و باز بسیار جذاب و خاطره‌انگیز باشد، اما نباید از حق گذشت که پیکسار طی سالهای اخیر انیمیشن‌های اورجینال و خلاقانه بسیاری به مخاطبان ارائه داده است.
انیمیشن Turning Red (قرمز شدن) یکی از جدیدترین آثار استودیو پیکسار است که از اکران در سینماها جا مانده و از همین رو به طور انحصاری در روز ۱۱ مارس (۲۰ اسفند) در سرویس دیزنی پلاس عرضه خواهد شد. دیزنی همچنین قصد دارد این فیلم را برای کشورهایی که سرویس استریم در دسترس نیست، در سینماها اکران کند.
این انیمیشن به کارگردانی دومی شی که پیش از این انیمیشن کوتاه Bao را کارگردانی کرده و در ساخت فیلم‌های Inside Out و Incredibles 2 نیز نقش داشته، ساخته شده و داستان دختر ۱۳ سالهای را دنبال می‌کند که در زمان هیجان (استعاره‌ای از دوران بلوغ که فوران احساسات مختلف در نوجوانان صورت می‌گیرد) به یک پاندای قرمز تبدیل می‌شود. شی در واقع روایتی دلچسب، توانمند و سرگرم‌کننده از دوران بلوغ زنانه و تغییر رابطه مادر/دختری را به تصویر کشیده است.
وقایع انیمیشن Turning Red در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی و تورنتوی کانادا اتفاق می‌افتد. داستان آن روی یک دانش‌آموز ممتاز ۱۳ ساله چینی ـ کانادایی به نام می (با صداپیشگی روزالی چیانگ) عاشق موسیقی و نوازنده فلوت تمرکز دارد. می همچنین در معبد محله چینی پدر و مادرش که به جد سون یی اختصاص داده شده است کار می‌کند ــ زنی با توانایی خدادادی برای تبدیل شدن به یک جانور جادویی برای محافظت از دهکده‌اش ــ و دائماً به دنبال راضی کردن مادر سخت‌پسند و بی صبر و قرارش، مینگ (با صداپیشگی ساندرا اوه) است.
می کم کم متوجه می‌شود که نسبت به پسرها، احساسات عجیب و غریبی پیدا کرده و وقتی مادرش دفترچه او را که نقاشی پسر مورد علاقه‌اش (منشی فروشگاه محلی) در آن بود پیدا می‌کند، موقعیت شرم‌آوری برایش رقم می‌خورد. این هیجانات بعضا منفی و استرس‌های مداوم، مجموعه‌ای از کابوس‌ها را برای او ایجاد می‌کند که در پی آن در صبح روز بعد تبدیل به یک پاندای پشمالوی قرمز ۸ فوتی (حدودا ۲ و نیم متر) می‌شود و وقتی خودش را به آن شکل می‌بیند، بسیار عصبی، ناراحت و متعجب می‌شود.
می پس از آنکه خودش را به این شکل در آینه می‌بیند در مقابل مادرش فریاد می‌زند که :«من یک هیولای درشت و زشت هستم.» دختر جوان کم کم متوجه می‌شود که اگر آرامش خودش را حفظ کند و آرام شود، به جز موهای قرمزش، به حالت عادی باز می‌گردد. پس از این ماجرا وقتی وارد مدرسه می‌شود، احساس می‌کند چیزهای زیادی در دنیای او تغییر کرده است. با این حال، برخی از اطرافیان می متوجه می‌شوند که این پاندا جنبه مثبت و جدیدی از او را به نمایش می‌گذارد.
Turning Red بدون شک سعی دارد وارد قلمروی آشنای فیلم‌های مخصوص نوجوانان شود. وقتی مینگ (مادر می) اجازه نمی‌دهد می در کنسرت مورد علاقه‌اش حاضر شود، این جوان مبتکر و دوستانش با استفاده از قدرت پاندا هیاهویی را ایجاد می‌کنند تا به زرنگی پول بلیط را بدست آورده و دزدکی از آنجا خارج شوند. می‌توان گفت این انیمیشن جدید پیکسار که برای به نمایش گذاشتن دنیای فوق واقع‌گرایانه و بسیار دراماتیک یک دختر نوجوان طراحی شده، به سطح استاندارد انیمیشن‌های همیشگی پیکسار می‌رسد.
فیلمنامه شی و جولیا چو مملو از دیالوگ‌های عالی و سه آهنگ از گروه پسران (4Town) است که توسط خواننده پاپ، بیلی آیلیش و برادرش فینیاس اوکانل به ترتیب نوشته و اجرا شده و به همان اندازه که انتظارش را دارید مضحک و جذاب است. پیکسار در بهترین حالت خود زاویه‌ای متفاوت برای پرداختن به امور شخصی پیدا می‌کند. شاید بهترین بخش‌های انیمیشن Turning Red یادآور این باشد که چگونه «Inside Out» دوران رشد را با تمام وجود و از عمق قلب، شوخ طبعی و گه‌گاه با لطیفه‌های بامزه بررسی کرده است. این داستان احتمالا برای دختران جوانی که با تغییرات فیزیکی بدن و هورمون‌های جدید سر و کار دارند و مادران و پدرانی که قصد کمک به فرزندانشان را دارند، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.
در کل شاید نیاز باشد تا روایت‌های بیشتری از فضای دوران بلوغ برای دختران و پسران نوجوان در قالب انیمیشن ببینیم، چراکه اتمسفر آنها نه‌آنقدر بچگانه است که از مسئله اصلی دور شود و نه‌آنقدر جدی است که فضای خشک و غیرقابل باوری برای آنها به وجود بیاورد.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
یه سوال دوستان انیمیشن رو دیدید ؟ چطور بود ارزش دیدن داره ؟
خانواده پسند نبود اصلا
نسبت به لوکا بدتر بود ولی در کل خوب بود
بد نبود
من که دوست داشتم با دوبله سورن ببین خیلی جالب بود فیلم
(پیکسار، موشکافانه به موضوع بلوغ زنان پرداخته است)
این بده ?
ذهن وی بسیار منحرف است?
فکر کنم خوب باشه
منتظرم ببینم چه شکلیه
بنظر میاد خیلی خوب باشه از تریلر جذابی که داشت و مخصوصا من از مامانش خیلی خوشم اومد ??
متاش از داستان اسباب بازی 4 هم بیشتر شد
چه باحال
فکر نکنم فیلم خوبی بشه
خیلیا انتظار داشتن این فیلم شکست بخوره ولی نشون داد زود نباید قضاوت کنید، پیکسار با اینکه رقیب نداره (اگه انیمیشن‌های ژاپنی رو حساب نکنیم) ولی بازم سعی میکنه آثار با کیفیتی بسازه جای تقدیر داره. البته شاید چون رقیب نداره ما فکر میکنیم پیکسار خوبه!
الان نمراتش رو تو سایت همسایه دیدم برام جالب شد هر وقت دوبله اومد نگاه کنم
الان داخل سایت ها هستش دانلود کنم؟
واقعا موافقم.
تو کل دنیا واقعا محتوا های زیادی برای نوجوانان و در مورد آنها خیلی کم هست.(تو هر زمینه ای:کتاب،فیلم و سریال،انیمیشن،گیم و...)
خیلی خوبه که دنیا داره کم کم می‌فهمه یکی از مهمترین جنبه های زندگی یک فرد،دوران نوجوانی این هست.
من خودم وقتی تو این دوران بودم واقعا نه ارزش واقعی این دوره رو میدونستم،نه ازش خاطر خوشی دارم.
وقتی تو شرایطی باشی که هم توقع بچگی ازت ندارن نه توقع بزرگسالی و همینطور با شناخت کمی که جامعه از نوجوان داشت،با نوجوان خیلی سطحی و غیر منطقی برخورد می‌کرد.
همین الان هم من میگم هنوز جامعه بدرستی این گروه سنی رو نشناخته.
از کتاب های واقعا کم در این موضوع و اطلاعات تک بعدی از نوجوانان تا محتوای های سرکوب گرایانه برای نوجوانان(در مورد سرگرمی های نوجوانان مثل گیم مخصوصا) و غیر مرتبط با نوجوان.(مانند شبکه امید که من چند بار با دیدنش فقط احساس کردم دارند یه کپی پیست از برنامه های شبکه های دیگه میگیرند)
من خودم یادمه که سر گیم با اینکه خانواده من اجازه میداد با قوانینی بازی کنم،ولی واقعا به طور غیر مستقیمی حس میکردم که با این قضیه خیلی خوب نیستند.
اینکه پیکسار درباره نوجوانان و علایق تغییر یافته آنها و اخلاقیات آنها یک محتوای انیمیشنی ساختن،باعث میشه امیدوار بشم که جامعه انگار داره کم کم شناختی از گروه سنی نوجوان بدست میاره.
داداش توهین نباشه ولی یه طوری نوشتی انگار زدی تو گوگل ترنسلیت داری ترجمه میخونی
می‌دونم?
یکمی نوع کامنت دادنم یه جوریه انگار دارم ترجمه یه مقاله رو با ترنسلیت میخونم.
اشکال نداره مهم اینه که منظورتو فهمیدم لایک هم دادم?
بنظر جالب میاد
وقت اگه باشه حتما میبینم.
متاش از سول و لوکا و انکاتو و رایا بیشتر و هم اندازه داستان اسباب بازی 4 هست
سه تا از ضعیف ترین انیمیشن های مورد انتظار اخیر که ایده های خوبشونو با یه داستان آبکی خراب کردن
فقط لوکا یکم (تاکید می کنم یکم) ضعیف تر از بقیه آثار پیکسار بود
انیمیشن تاریخ مصرف داره که نمیتونی 10 بار ببینی همون لذت رو ببری مثل خیلی از انیمیشن های واقعا شاهکار پیکسار
سول که معرکه بود ?
5 سال دیگه اگه یادت موند داستانشو و همچنان ازش اسمی برده بشه یعنی معرکه بوده
با سول مخالفم چون واقعا شاهکار بود ولی فقط مخاطبانی که میتونن داستانشو لمس کنن ازش لذت میبرن برای همین شاید برای همه اونقدری که من میگم جذاب نبوده باشه
سول که شاهکار بود ولی طوری بود که همه نمیتونستن داستانش و لمس کنن و اونطوری که لایقشه ازش لذت ببرن
باید با نمک باشه
باید جالب باشه
پیکسار بهترین استودیو انیمیشن سازی با اختلاف
?
بلو اسکای:
Just give me a gun. Just.??
هرجور حساب کنی پیکسار خیلی بهتره
اونو قبول دارم ولی با اختلاااااف رو به هیچ وجه