هیاهو و توقع بالای از چیزی، همیشه و همه‌جا خطرناک است. اما به نوعی می‌توان گفت که بیشتر اوقات این امر اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسد. در واقع، زمانی که یک بازی یا فرنچایز موفق در آستانه عرضه یک قسمت دنباله جدید است، اینکه برای آن هیوها و هیجان نداشته باشیم، حتی اجتناب‌ناپذیرتر از قبل می‌شود.
در طول این سال‌ها که سازندگان بیشتر به جای خلق محتوای جدید و ریسک کردن، دست به ساخت دنباله بازی‌های خود می‌زنند، بیش از چندین بار شاهد انتشار دنباله‌هایی از بازی‌های ویدئویی بر اساس انتظارات بی‌شمار و تمام نشدنی بودیم که باید گفت نتوانستند آنطور که باید و شاید به خوبی قسمت اول یا قسمت پیشین سری خود باشند و چیز دندان‌گیری به حساب نمی‌آمدند.
اکنون در این مقاله قصد داریم به چند نمونه از این دنباله‌های ناموفق بپردازیم که شاید بتوان گفت ارزش وقت و هزینه برای تجربه کردن را نداشتند، چه رسد به اینکه برای آن‌ها شور و اشتیاق زیادی هم داشته باشیم. مثل همیشه منتظر نظرات شما همراهان همیشگی هستیم که جای چه بازی‌هایی در این لیست خالی هستند.
Pokemon Sword and Shield
اگر با اکثر طرفداران پوکیمون شروع به بحث و گفتگو درباره‌ی بدترین دنباله بکنید، به شما می‌گویند که این سری از زمان عرضه Black and White در یک مارپیچ رو به پایین بوده و Sword and Shield احتمالاً پایین‌ترین نقطه سری تا به امروز بوده است. حتی اگر جنجال‌های پیرامون شکست مفتضحانه National De را نادیده بگیرید، Pokemon Sword and Shield همچنان بازی‌های ناامیدکننده‌ای هستند. فقدان وجود جاه‌طلبی، فقدان وجود هر گونه چالش خاصی، خطی بودن بیش از حد و موارد دیگر باعث شده بودند که اولین عنوان اصلی پوکیمون در کنسول نینتندو سوییچ به شدت پایین‌تر از حد انتظارات باشد.
Star Wars The Force Unleashed
زمانی که بازی Star Wars: The Force Unleashed عرضه شد و طرفداران آن را تجربه کردند، متوجه شدند که این بازی بسیار بهتر از آن چیزی که انتظار داشتند شده، بنابراین انتظارات از دنباله آن بسیار بالا رفت. متأسفانه این سری بازی‌های فرعی ثابت کرد که تنها یک بار شگفتی می‌آفریند. مطمئناً (در آن زمان) از نظر بصری بسیار زیبا به نظر می‌رسید، اما در حالی که نسخه اول بازی احساس یک عنوان منحصر به فرد و سرشار از عشق و علاقه را داشت، The Force Unleashed 2 مانند یک بازی پولکی بی‌روح بود که تلاش می‌کرد از موفقیت شگفت انگیز بازی اول به نفع خود استفاده کند. نه تنها به طرز بسیار خسته‌کننده‌ای تکراری بود، بلکه احتمالاً یکی از بدترین داستان‌های جنگ ستارگان تمام دوران را نیز روایت می‌کرد که در این دوره و زمانه نشان می‌دهد که چقدر بد بوده است.
Mass Effect: Andromeda
ساخت دنباله پس از عرضه یک سه‌گانه محبوب در سطح جهانی مانند Mass Effect نمی‌تواند کار آسانی باشد، اما استودیو بایوور (BioWare) مطمئناً این کار را برای خود سخت‌تر نیز کرده بود. پروسه ساخت بسیار شلخته و درهم برهم و تغییر در موتور ساخت بازی، منجر به لطمه خوردن و خدشه دار شدن دید کُلی سازندگان برای بازی شد. در عین حالی که بازی Mass Effect: Andromeda به خودیِ خود بازی آنچنان بدی نبود و حتی برخی نقاط قوت نیز داشت، اما حتی به نزدیکی اوج نسخه‌های سه‌گانه پیشین مس افکت نزدیک هم نمی‌شد.
Ninja Gaiden 3
Ninja Gaiden 3 یک نمونه بارز از این موضوع است که چگونه وقتی یک فرنچایز هویت خود را در تلاش برای جذب جمعیت بیشتری، کمرنگ‌تر از قبل می‌کند و جوهره‌ی آن را از دست می‌دهد، ممکن است همه چیز اشتباه پیش برود و یک محصول ضعیف از آب در بیاید. چالش سخت و بی‌گذشت سری چیزی بود که بازی‌های پیشین را تعریف کرد و حذف آن از معادله بدترین تصمیمی بود که سازندگان برای Ninja Gaiden 3 می‌توانستد بگیرند. محصولی که در نتیجه به دست آمد، تجربه‌ای کم‌عمق و غیرجذاب بود که تقریباً به طور کامل از هر چیزی که طرفداران در مورد سری دوست داشتند، غافل شده بود.
Crackdown 3
با وجود اینکه شاید در وهله‌ی اول اینطور به نظر نمیرسید، اما بازی Crackdown 3 از همان ابتدا محکوم به شکست بود. مایکروسافت جاه‌طلبی‌های بزرگی برای این بازی داشت، اما تاخیرهای متعدد و تغییرات پیش آمده در سازندگان بازی باعث شد اکثر این جاه‌طلبی‌ها به دور ریخته شوند. دنیای باز راکد، گیمپلی کسل کننده و تکراری به همراه مکانیک‌های کاملاً منسوخ شده تنها تعداد کمی از مشکلات بسیار زیادی بودند که این بازی را آزار می‌دادند.
Dynasty Warriors 9
باید گفت که محبوب شدن سبک جهان باز منجر به خلق بازی‌های بسیار خوبی در سال‌های اخیر شده است، اما در عین حال فرنچایزهایی که هیچ ارتباطی به این سبک جهان باز ندارند نیز قربانی این ترند شده‌اند. Dynasty Warriors 9 یکی از نمونه‌های بارز این قربانی شدن‌ها بود. از دنیای باز خسته‌کننده و بی‌جان گرفته تا انبوهی از مشکلات فنی گرفته تا نبود بسیاری از محتوای مورد علاقه طرفداران که از نسخه نهایی کنار گذاشته شده بودند، Dynasty Warriors 9 ثابت کرد که یک اثر ناموفق برای این سری است.
Metroid: Other M
بازی Other M از بسیاری جهات یک عنوان در آشفتگی مطلق بود. اگر بخواهیم منصفانه بگوییم، مکانیک‌های مبارزه مثل همیشه خوب بودند، اما جنبه داستانی این بازی بود که یک فاجعه به تمام عیار بود. نویسندگی بسیار بد، شخصیت‌پردازی ضعیف ساموس و پیچ و خم‌های داستانی غیرمعمول و بی‌منطق همگی گرد هم آمده بودند تا این بازی را به یکی از بدترین عناوین این سری محبوب بکنند.
Driv3r
این بازی به نوعی یک انتخاب واضح در این لیست بود. تقریباً هر چیزی که ممکن بود در ساخت یک بازی ویدئویی اشتباه پیش برود، در Drive3r اشتباه پیش رفته بود. رگبار مشکلات فنی، دنیای باز بی‌جان و ساکن، طراحی وحشتناک ماموریت‌ها، بازی مملو از مسائل فلج‌کننده بود که در نهایت لذت تجربه کردن را کاملاً از بین می‌برد. این واقعیت که بازی در زمانی منتشر شد که آثار جهان باز مشابه در حال ساخت و عرضه بودند، هیچ نفعی برای آن نداشت.
Dino Crisis 3
شرم آور است که کپکام اجازه داده است که آی‌پی Dino Crisis برای مدت طولانی بی سر و صدا بماند و نسخه جدیدی از آن عرضه نکرده است. با این وجود حتی اگر به نظر برسد که تقاضای زیادی برای احیای آن وجود دارد، با نگاهی به گذشته متوجه می‌شویم که چرا این شرکت هیچ تمایلی ندارد که بار دیگر این سری بازی‌ها را برگرداند. زیرا اگرچه پتانسیل آشکاری برای موفقیت بزرگ وجود داشت، در بدترین حالت Dino Crisis چیزی شبیه به یک فاجعه بود. به عنوان مثال، Dino Crisis 3 بدترین تمایلات و گرایشات این سری را به نمایش گذاشت، از دوربینی که مانع بازی کردن میشد تا داستانی که تقریباً به محض شروع آن، هیچ معنا درستی نداشت.
Resident Evil 6
احتمالاً تا تیتر مقاله را دیدید، می‌دانستید یکی از بازی‌ها قسمت ششم سری ترسناک رزیدنت اویل خواهد بود. خوشبختانه این سری در حال حاضر با عرضه قسمت هفتم و هشتم در وضعیت بسیار خوبی قرار دارد، اما کمتر از یک دهه پیش، در پایین‌ترین نقطه خود قرار داشت. به این دلیل که در رزیدنت اویل ۶، کپکام تصمیم گرفت بر روی تمام آن چیزهایی تمرکز کند که رزیدنت اویل هرگز بر اساس آن‌ها ساخته نشده بود. انفجارهای بسیار مضحک که حتی کارگردان سینما مایکل بی را به وحشت می‌انداخت، عدم تاکید بر چاشنی ترس در بازی و داستانی که آنقدر احمقانه بود که تقریباً احساس میشد از عمد اینقدر بد نوشته شده است. تمام این مسائل در قسمت ششم ترکیب شده بودند تا بدترین نسخه اصلی این سری تا به امروز را شاهد باشیم.
Halo 5: Guardians
تقریباً به محض اینکه استودیو بانجی هیلو را به استودیو 343Industries تحویل داد، این سری بازی‌های محبوب به تقلا افتادند اما هیچکس نمی‌توانست انتظار نداشت که در حد بازی Halo 5: Guardians به پایین‌ترین سطح خود سقوط کند. اگر انصاف را رعایت کنیم، بخش چندنفره‌ی بازی واقعاً خوب بود، اما کمپین تک‌نفره یک آشفتگی بزرگ بود. نه تنها هیچ شباهتی به آنچه در بازاریابی پیش از انتشار از بازی دیده بودیم، نداشت، بلکه مشکلات مربوط به خود را نیز داشت، از یک طرح داستانی پیچیده گرفته تا عدم تمرکز بر شخصیت محبوب Master Chief.
Perfect Dark Zero
با اینکه از نظر فنی این بازی حکم یک پیش درآمد داستانی را داشت، اما نمی‌توان از این واقعیت گذشت که در ادامه نسخه اصلی منتشر شده بود و Perfect Dark Zero پایین‌تر از حد انتظارات عمل کرد. البته بدین معنا نیست که بازی بدی بود، به اندازه کافی در این بازی عواملی وجود داشت که حداقل طرفداران سری بازی‌ها را تا حدودی راضی نگه دارد، اما قطعاً انتظاراتی را که همگان برای این بازی داشتند، برآورده نکرد. اکنون امیدواریم که احیای مجدد این مجموعه در آینده بتواند اوضاع را دوباره به روال سابق خود برگرداند و یک اثر در خور و شایسته نام قسمت اصلی عرضه کند.
Mirror’s Edge Catalyst
نمونه دیگری از این که چگونه یک محیط جهان باز اجباری می‌تواند حتی یکی از هیجان‌انگیزترین فرنچایزها را نیز نابود کند. Mirror’s Edge Catalyst باید یک بازی عالی و بی عیب و نقص از کار در می‌آمد و مطمئناً گیم پلی عالی بخش پارکور آن مطمئناً شالوده اثری خاص را پایه‌گذاری کرده بود. اما سبک دنیای باز به طور غیرمنتظره‌ای برای این عنوان غیرضروری بود و منجر به طراحی ماموریت‌های خسته کننده و بدون الهام شد. به دلیل چنین رویکردی و دارا بودن یک داستان بسیار ضعیف، Mirror’s Edge Catalyst در نهایت هر آینده بالقوه‌ای که برای این مجموعه وجود داشت را از بین برد.
Mafia 3
Mafia 3 یک بازی عجیب برای نقد کردن است، زیرا با وجود تمام ایراداتش، چیزهای زیادی برای دوست داشتن در این بازی وجود دارد. داستانی تماشایی را روایت می‌کند و آن را واقعاً بسیار خوب بیان می‌کند. لینکلن کلی (Lincoln Clay) یک قهرمان فوق‌العاده است و نویسندگی و اجراهای فوق العاده به طرز شگفت‌انگیزی به او و سایر شخصیت‌های بازی، جان بخشیده بودند. در عین حال قسمت سوم مافیا با دنیایی خشک و کسل‌کننده، مکانیک‌های گیمپلی بدون الهام، طراحی ضعیف ماموریت‌ها و مجموعه‌ای از مسائل و مشکلات فنی روبرو بود که نادیده گرفتن آن‌ها غیرممکن بود. اگر گیمپلی Mafia 3 می‌توانست عدالت را برای داستان خود ادا کند، به یکی از بهترین بازی‌های نسل خود تبدیل میشد. اما در عوض به یک ناامیدی بزرگ بدل شد.
Banji-Kazooie: Nuts and Bolts
در آخر با یکی از آثار فرنچایزهای استودیو Rare روبرو هستیم که نتوانست از پتانسیل خود استفاده کند. Banjo-Kazooie: Nuts and Bolts باید یک عنوان پلتفرمر سه بعدی عالی همچون نسخه‌های پیشین خود میشد، اما تلاش برای نوآوری و ابداع دوباره در این سری بازی‌ها، منجر به این شد که در نهایت هویت اصلی خود را از دست بدهد. گیمپلی بخش وسایل نقلیه در این بازی گاهی اوقات می‌توانست لذت‌بخش باشد، اما در نهایت Banjo-Kazooie: Nuts and Bolts از آن احیا دوباره‌ای که طرفداران سری به آن امیدوار بودند، فرسنگ‌ها فاصله داشت. این واقعیت که از آن زمان تاکنون بازی جدیدی از سری بانجو عرضه نشده، خطاها و اشتباهات آن را بسیار بدتر از قبل می‌کند.
مطلب پیشنهادی:کوییز ۴۳ ویجیاتو؛ چقدر با انحصاری‌های ایکس‌باکس و مایکروسافت آشنا هستید؟خریدار بزرگ، خالق هیلو
جای کوانتوم بریک و استار وارز بتلفرانت ۲ خالی بود
کوانتوم بریک به خودی خود بازی بدی نبود
اما خیلی براش هایپ ایجاد کردن دوم اینکه اثن شبیه بازی های قبلی رمدی نبود شاید داستانش خوب بود اما اصن به حد الن ویک و مکس پین نمیرسید
بیشتر رو گراغیک بازی کار کرده بودن تا داستان
حتی گیمپلی هم اعصاب خورد کنه
بتفرانت ۲ هم قربانی یک سری کار های احمقانه شد
اول زیاده روی تو خرید های درون برنامه ای بود
دوم بخش تک نفره
یعنی اگه مثل بتلفیلد ۱ و یا نسخه قبلی بتلفرانت تمام تمرکز رو رو بخش انلاین میگذاشتن انقدر فاجعه نمی شد بازی
چون دایس رو همه میشناسیم و میدونیم چقدر تو مولتی پلیر عالیه
هیلو ۵ هم خودم فکر میکردم داستانش خیلی خوبه رفتم داستانشو دیدم
خیلی بد بود اصن از روایت بدش گذشته چرا انقدر شخصیت پردازی کورتانا و چیف بد بود
که حالم داشت بهم میخورد
اسپارتان لاک هم اصن شخصیت نداشت شبیه یه رباتی بود که فقط بهش دستور میدادن میخواست دستورو انجام بده
اصن از همه اینا بگذریم
چرا بجای اینکه تمرکز اصلیتون روی داستان چیف و کورتانا باشه چرا انقدر به فرعیات می‌پردازید
مراحلی که با لاک طی میکنیم واقعا داستان خاصی ندارن بیشتر جنبه داستانی توی همون بخش مستر چیف هست
با این نقاط ضعف تو داستان
بخش مولتی پلیر بازی خیلی خفن بود
گان پلی هم نو شده بود و همه هم باهاش حال میکردن
کرک داون ۳
اوایل که معرفی شد تا سال ۲۰۱۷ واقعا میشد روش حساب کرد چون قابلیت های تخریب خیلی داشت و همینطور اینکه قرار بود بازیرو افراد کار بلدی بسازن
اما بعدش که روند ساخت بازی تو ۲۰۱۷ ریبوت شد و استودیو سازنده هم که شد سومو دیجیتال اصن معلوم بود چی میشه
به شخصه با این که خودم فن هیلو ام
وقتی هیلو ۵ رو برای اولین بار شروع کردم به قدری بدم اومد که حذف کردم
درواقع ۳۴۳ میخواست یه بازی مثل کالاف بسازه و افتضاح در اومد
ولی واقعا هیلو اینفینیت عالی بود
به یکی از بهترین تجربه ها از سال ۲۰۱۹ تا الان شد
Shadow of the tombraider ???
رزیدنت اویل ۶ در جهت ریشه های ترس و بقا بد بود ولی از اون طرف فروش خیلی زیادی کرد و داستان بزرگی داره .
به هرحال یه علتی بود که بالانس بین اکشن و ترس به وجود بیاد و اویل ۷ و ۸ اینقدر خوب باشن که هم طرفدارای اکشن بخوانش هم ترس
Prince of persia forgotten sands
بقیه رو نمیدونم.. مافیا ۳ و درایور ۳ خیلیم بد نیستن.. باحالن
(درایور که دیگه اصن تو این فاجعه بازی‌های امروزی یکی از بهترین بازی‌ها بشمار میاد ?)
رزیدنت اویل ۶ حتی بخاطر بدی‌هایی که داره حداقل بخاطر داستانش باید پلی میشد
خیلیخوب مقاله ممنون فقط من با mirrors edge catalyst مخالفم. اتفاقا جهان باز شدن بازی خیلی بهش کمک کرد و خیلی عالی بود فقط شخصیت پردازی و کات سین هاش یکم بد از آب در اومده بود بقیش خیلی عالی بود
تا جایی که میدونم رینبو سیکس سیج هم موقعی که عرضه شد طرفدار کم داشت اما یوبی سافت تونست این بازیو بهتر کنه و الان کلی طرفدار داره اما اینا هیچکاری نکردن درسته داستانو نمیتونستن عوض کنن ولی حداقل مکانیزم هاشونو درست میکردن یا یه دی ال سی میدادن داستان بهتری داشته باشه
مافیا۳ رزیدنت اویل ۶ بدترین ها بودند مخصوصا دیگه مافیا ۳ درایور ۳ هم چیز خیلی خیلی داغونی بود انصافا. شاید خیلی ها با نظر من مخالف باشن ولی از نظر من بدترین دنباله یک فرنچایز مربوط به سری فناف و نسخه اخر اون بود که اصلا ترسناک یا هیجانی یا…. نبود اصلا چرا ساخته شد واقعا؟
با هیلو و مافیا به شدت موافقم
خیلی برام عجیبه که تو ی هچین لیستی که gaming bolt نوشته، nfs 2015 و payback نیست!
این لیست میتونه پارت دو هم داشته باشه. دمتون گرم
انصافا مس افکت آندرومدا اونقدرا هم بد نبود
انصافا هیلو ۵ نباید در کنار همچین بازی های داغونی قرار بگیره
خوب بود ممنون از نویسنده
هیچ کدومو جرعت نکردم بازی کنم چون مردم گفتن افتضاحن. جز یکی شون Resident Evil 6 این یکی رو بخاطره علاقم به این سری بازی کردم هی بدک نبود خوبم نبود
بنظرم جاست کاز هم دیگه نباید ادامه بدن با این وضع
خداروشکر اولانچ ولش کرد بجاش کنترابند میسازه
بازی های بیشتری میتونستن توی این لیست جا بگیرن و بنظرم یکی از اون ها بازی god of war ascension بازی که خیلی بد بود برای این فرنچایز و همچنین استدیو سازنده بازی که بخاطرش ای پی سانتا که خیلی بازی قوی بود کنسل شد و همچنین اسیب بدی به سانتا زد و حتی ممکن بود برای همیشه ای پی گاد از بین بره
شما چه دنباله ای بود که تو ذوقتون زد و نتونست راضیتون بکنه؟
حیف درایور برا من شاهکار تکرار نشدنی بود که اونم دیگه شده از یاد رفتگان??
❌هشدار اسپویل❌
اسپویل لست اف اس۲
.
.
.
.
.
.
.
.
لست آف آس ۲ بخاطر مردن جوئل?
سونیک ۲۰۰۶ هم باید می بود
فاجعست
فاجعه
داستان از بیخ تو دیوار و مشکلات فنی در حد فاجعه
لیست خوبی بود ، دستتون درد نکنه ??
مکس پین ۳ و بتمن ارکام سی تی جای خالیشون تو لیست حس میشد
اگر میتوانید در قسمت های بعدی اضافه کنید?