بررسی بازی ELEX 2

اساسا بازی اول ELEX هم موفقیت چشمگیری نداشت که عرضه قسمت دوم آن توجیه چندانی داشته باشد. اما در هر صورت از آنجایی که IP اصلی سازنده این بازی یعنی سری Risen پس از عرضه یک سه گانه به ایستگاه آخر خود رسیده، تیم سازنده نیز ترجیح داده که فرنچایز جدید خود را راه بیندازد. Piranha Bytes که نام این استودیو کوچک و مستقل آلمانی است، با کمتر از پنجاه نیرو، معمولا بازی‌های متوسطی می‌سازد و این بار اثرشان اما در همان حد و اندازه هم نیست و واقعا ناامید کننده ظاهر می‌شود. با نقد این بازی همراه ویجیاتو باشید.

مطلب پیشنهادی:به دنبال جایگزینی برای کلش آف کلنز هستید؟ سراغ Rise of Cultures برویدیک بازی جذاب برای علاقه‌مندان عناوین استراتژیک

داستان چیست؟ یک ستاره دنباله‌دار بزرگ به سیاره ماگالان برخورد می‌کند و یک منبع جادویی اسرارآمیز به نام ELEX را نیز وارد سطح سیاره می‌کند، انرژی که باعث می‌شود هرج و مرجی در سطح سیاره به وجود بیاید. سیاره ماگالان با این حادثه فجیع وارد یک دنیای پساآخرالزمانی می‌شود و افراد باقی مانده به گروهک‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر یک رسم و رسوم خود را دارند. در واقع ELEX هم به بشریت و اکوسیستم طبیعی کمک می‌کند که با سرعت سرسام آوری پیشرفت کند ولی از ان طرف هیولاهایی نیز سر و کله‌شان پیدا می‌شود و نبردی عظیم ایجاد می‌شود و اهداف به وجود آمدن ELEX نیز برای گیمر مشخص می‌شود. شما در نقش جکس فرو می‌روید، یکی از انسان‌های باقی مانده که می‌خواهد گروه‌ها را باهم متحد کند تا سیاره را نجات دهد.

در قسمت دوم بازی نژاد جدیدی از بیگانگان به نام اسکایندز به ماگالان حمله کردند و جکس دوباره دست به کار می‌شود تا با متحد کردن نژادها و قبایل سیاره، جلوی این بیگانگان ایستادگی کند. ادامه‌ای کلیشه‌ای و سطحی که تقریبا بدون جزییات جدید داستانی است و از همان عناصر بازی قبلی بهره برده است.

 ع

تنها پیچش داستانی زخمی شدن جکس است که اگر به آن رسیدگی نکند، ذره ذره تبدیل به یکی از همین نژادها می‌شود و در واقع تبدیل به هیولای وحشتناکی می‌شود. شما در نقش جکس بازی را آغاز می‌کنید و مانند تمامی عناوین نقش آفرینی می‌توانید با این و آن گفتگو کنید تا ابعاد بیشتری از داستان ناب بازی را پی ‌ببرید. تنها نکته مثبت این سری همین داستان است که در قسمت دوم، نحوه روایت آن هم چندان درست نیست. هرچند اگر منصفانه قضاوت کنیم، دیالوگ‌هایی که بین شما و دیگران رد و بدل می‌شود خیلی خوب نوشته شدند و با توجه به صداگذاری کامل شخصیت‌ها، می‌توانید خودتان را ساعت‌ها سرگرم گفتگو با سایر کاراکترها و NPCها ببینید.

تمام شخصیت‌هایی که در بازی حضور دارند متعلق به حزب‌ها و یا قبیله‌هایی هستند که در این دنیا وجود دارند و ویژگی‌های خاص خودشان را دارند. برخی از آنها خیلی پیشرفته هستند و برخی نیز عصر حجری زندگی می‌کنند. یک گروه عقاید دینی دگمی دارد و یک گروه هم طبیعت و آسمان‌ها را می‌پرستد. تنوع نژادی که در بازی وجود دارد ریزه‌کاری‌هایی در خودش پنهان کرده که توجه به آنها نشان می‌دهد که تیم سازنده بازی واقعا برای خلق این دنیا تلاش کردند و پتانسیل خوبی را در بستر ELEX فراهم کردند اما فرصت برداشت کافی از محصولات کاشته شده‌شان نداشتند.

مطلب پیشنهادی:بازی موبایلی eFootball 2024؛ بازگشت دوباره پادشاه به مستطیل سبزیک بازی واقعا دوست داشتنی برای موبایل گیمرها

بازی خیلی کند شروع می‌شود و تا بخواهد جهانش را به گیمر بشناساند و کمی روی ریتم بیفتد، زمان طولانی را کش می‌دهد و گیمر را بیشتر درگیر مراحلی می‌کند که هیچ جذابیتی ندارند. این پاشنه آشیل بسیار بدی برای یک بازی نقش آفرینی است و درست مانند پایلوت (قسمت اول سریال) می‌ماند که اصلا جذابیت نداشته باشد. این شروع ناامید کننده باعث می‌شود بسیاری از گیمرها به ادامه دادن بازی هم فکر نکنند و عطای بازی را به لقایش ببخشند. پیشروی در داستان بازی کمی تا قسمتی آن را بهتر می‌کند اما در نهایت تا اواخر بازی هم مشکل روایت بازی پابرجاست و از همه بدتر، گیم پلی تاریخ مصرف گذشته بازی باعث می‌شود که بازی بوی کهنگی بسیار بدی بدهد.

گیم‌پلی بازی چه در خلال مبارزات و چه در زمان گشت و گذار در دنیای پهناور بازی و حتی در بخش ریزه‌کاری‌های بازی‌های نقش آفرینی، کاملا خارج از رده است و کم کاری تیم سازنده به شدت حس می‌شود. یک جت پک در بازی وجود دارد که آنهم ماحصل بازی اول است و حالا با کمی پیشرفت در این بازی هم حضور دارد، این جت پک تنها ویژگی متمایز بازی نسبت به عناوین همرده است و قطعا ویژگی بسیار اندکی برای خلاقیت در یک بازی جهان باز نقش آفرینی به حساب می‌آید. اسلحه‌ها و جادوها و ویژگی‌های قابل ارتقا در بازی کاملا تکراری هستند و شما اصلا می‌توانید بیخیال آنها بشوید و به جای تمرکز روی نبردها و اکشن کاری، با زبان چرب خود بازی را پیش ببرید.

در جای جای بازی افرادی وجود دارند که به شما مهارت‌های مبارزه بیاموزند و باید بدانید مسیری که در طول بازی انتخاب می‌کنید و همراه شدن با هر گروه و قبیله‌ای نیز می‌تواند روی ویژگی‌های شما تاثیر بگذارد و قابلیت‌‌های اختصاصی برایتان باز کند.

اما تمام این گستردگی‌ها که گفته شد با فرمول قدیمی مبارزات نقش بر آب می‌شود. در واقع فرقی نمی‌کند چه کوفتی به دست می‌گیرید و یا چه ویژگی را از چه قبیله‌ای به دست می‌آورید، شما در نهایت وارد مبارزات خشک و آزاردهنده‌ بازی می‌شوید که با هوش مصنوعی بسیار ضعیف دشمنان همراه است و انیمیشن و گرافیک بد بازی هم به این معضل‌ها اضافه می‌شود و همه چیز را با خاک یکسان می‌کند!

این هوش مصنوعی ضعیف البته لزوما به معنای آسان بودن بازی نیست چرا که بازی اصلا تکلیفش را به درستی مشخص نمی‌کند و شما می‌توانید همان دو دقیقه ابتدایی بازی با دشمنی روبرو شوید که با یک اشاره شما را دود کند و بروید هوا! عدم بالانس بودن مبارزات البته شاید ایرادی جدی نباشد و به این موضوع برگردد که بازی از شما بخواهد تا در جهان گشت و گذار کنید و با قدرت به سراغ این دشمنان بروید اما واقعیت اینجاست که بازی چیزی در چنته ندارد که بخواهد شما را مجاب به این گشت و گذار کند.

بازی پر از باگ و ایراد است و بسته به اینکه آن را روی چه کنسولی تجربه می‌کنید، می‌توانید با ایرادات بیشتری هم روبرو باشید. من خودم در وهله اول بازی را روی PS4 تجربه کردم و از شدت ضعف گرافیکی و مشکلات گرافیکی آن ماتم زده بودم و در نهایت بازی را روی PS5 تجربه کردم و دیدم وضعیت خیلی بهتر است (هرچند بازهم مشکلات زیادی وجود دارد). در واقع بازی روی کنسول‌های نسل قدیم از نظر گرافیکی و مشکلات فنی افتضاح است و روی کنسول‌های نسل جدید کمی اوضاع بهتری دارد و بهترین حالت خود را روی PC تجربه می‌کند؛ البته باید بدانید همین بهترین حالت هم در نهایت با یک بازی در سال ۲۰۱۰ برابری می‌کند و در دنیایی که ویچر و GTA بازی کردید، گرافیک بازی شبیه به یک شوخی می‌ماند!

طراحی مراحل بازی و جهان پهناور بازی کاملا با بی‌سلیقگی همراه بوده و بدتر از گرافیک، بخش صداگذاری و موسیقی بازی است که مغلمه‌ای از آواها و قطعات موسیقایی است و هیچ ارزش هنری به همراه ندارد. بخش صداگذاری بازی فقط در دوبلورها خوب اجرا شده و در دیگر بخش‌ها واقعا به بیراهه رفته و افکت‌های صوتی و صداهای تکراری و تصنعی زیادی در طول بازی شنیده می‌شود. حتی تاخیرهای عجیب و غریبی در صداگذاری بازی وجود دارد که باعث شده این بخش را بتوان یک فاجعه تمام عیار نامید!

بازی ELEX 2 دنباله ضعیفی برای یک بازی متوسط است و مسیر این فرنچایز را تبدیل به دره‌ای کرده که همین الان هم به قعر خود رسیده و بعید است که بخواهد تبدیل به سه‌گانه‌ای بشود و از این بدتر بشود. ELEX 2 فقط می‌تواند خلا نبود بازی جدیدی در این ژانر را پر کند اما واقعیت اینست که تکرار تجربه عناوین موفق سالیان گذشته، کاری به مراتب بهتر از تجربه این اثر جدید خواهد بود.