ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

بررسی بازی Toyko 2020: The Olympic Video Game – المپیک ناقص نسل هشتمی

انتشار در ۱۳ تیر ۱۴۰۰
آرش پارساپور
نوشته شده توسط آرش پارساپور | ۱۳ تیر ۱۴۰۰ | ۲۲:۰۰
آرش پارساپور
آرش پارساپور

منتشر‌ شده در 3 سال قبل
اشتراک گذاری:

سال ۲۰۱۶ بود که شرکت سگا اعلام کرد بر اساس لایسنس رسمی که از کمیته برگزارکننده المپیک دارد، می‌خواهد که دو الی سه بازی مختلف بر اساس این رویداد ورزشی مهم و بین‌المللی بسازد. سگا در همان زمان دو بازی را معرفی کرد؛ یکی بازی رسمی المپیک ۲۰۲۰ توکیو و دیگری بازی Mario & Sonic at the Olympic Games Tokyo 2020. در اینجا قصد بررسی بازی رسمی المپیک توکیو ۲۰۲۰ را داریم که به خاطر شیوع ویروس کرونا و عدم برگزاری این رویداد ورزشی در دنیا، عرضه جهانی‌اش تا امروز تعویق افتاد و حالا می‌توانیم نسخه کامل آن را تجربه کنیم.

بدشانسی با سگا یار آشنایی شده و از زمانی که این ناشر ژاپنی تصمیم گرفت بازی‌های المپیک را تبدیل به بازی ویدیویی کند با شیوع ویروس کرونا رو به رو شد. این ناشر سونیک و ماریو را در قالب یک بازی المپیک به بازیبازان عرضه کرد و نسخه موبایلی بازی‌های المپیک را معرفی کرد که به نظر می‌رسد در آن خبری از لوله‌کش قارچ‌خور نیست چرا که اسم Sonic at the Olympic Games را یدک می‌کشد.

سگا از مدت‌ها پیش در زمینه عرضه بازی‌های المپیک تجربه دارد و اگر بخواهیم نگاهی تاریخی به این مساله داشته باشیم، می‌توان گفت یکی از اولین بازی‌های ویدئویی تاریخ در زمینه المپیک با نام Gold Olympic توسط این ناشر ژاپنی در سالهای دور ساخته شد.

همانطور که گفته شد سگا از سال ۲۰۰۸ به طور رسمی لایسنس ساخت بازی‌های بر اساس رویداد المپیک را از آن خود کرده و از همان سال هم سری بازی‌های ماریو و سونیک در المپیک را در دستور کار خود قرار داد؛ اما در این مطلب نمی‌خواهیم به بازی‌های این دو شخصیت دوست داشتنی بپردازیم بلکه نوک پیکان به سمت بازی رسمی المپیک توکیو ۲۰۲۰ (Toyko 2020: The Olympic Video Game) هدف گرفته شده است.

واقعیت این است که بازی‌های المپیک از همان سال‌های دور تا به امروز، طرفداران مخصوص به خود را داشته ولی هیچ‌وقت نتوانستند به عنوان یک بازی مطرح در زمینه بازی‌های ورزشی به حساب بیایند. تجربه کردن این بازی‌ها معمولا دو سه دلیل خاص دارد و فروش آنها نیز در گروی همین دلایل است:

یکی آنکه بازی توسط ملت کشوری که در آن المپیک برگزار می‌شود حتما خریداری می‌شود، دو آنکه معمولا تب و تاب المپیک باعث هایپ شدن بازی شده و به فروش آن کمک می‌کند و نکته آخر اینکه این بازی‌ها در حقیقت مینی‌گیم‌های مختلفی از رشته‌های ورزشی گوناگون هستند و می‌توانند نقش یک بازی ورزشی خانوادگی نسبتا کامل را ایفا کنند؛ چیزی که بازی‌های امثال Wii Sport و Kincet Rivals تجربه کردند و موفق آمیز هم بودند.

تعداد رشته‌های ورزشی گنجانده شده در Toyko 2020: The Olympic Video Game فعلا به پای عناوین قبلی (بازی المپیک پکن) نمی‌رسد اما از آنجایی که هنوز به عرضه بین‌المللی بازی مدت زمان نسبتا زیادی باقی مانده و سگا هم قول عرضه بازی‌های جدیدتر را داده؛ به نظر می‌رسد با تکمیل‌ترین بازی ویدئویی المپیک در تاریخ روبرو هستیم؛ هرچند باز هم به نظر شخص من کم است! در منوی انتخاب بازی‌ها (رشته‌های ورزشی) تاریخ عرضه چند رشته دیگر نوشته شده و در سایت رسمی بازی نیز با لیست کامل‌تری روبرو هستیم.

قبل از آنکه نگاهی موجز و کوتاه به تک تک عناوین رشته ورزشی که در نسخه Basic این بازی وجود دارد نگاهی بیندازم، باید نکاتی کلی را در مورد بازی مرور کنم. بازی می‌توانست در نسخه نینتندو سوییچ از قابلیت‌های ویژه و حرکتی این کنسول استفاده کند ولی متاسفانه چون با یک اثر مولتی پلتفرم روبرو هستیم، تیم سازنده ترجیح داده‌اند که بازی را در همه کنسول‌ها با دکمه‌های کنترلر پیش ببرند. این موضوع می‌تواند نقطه ضعف بزرگی برای بازی (لااقل در نسخه سوییچ) باشد چرا که دیگر عناوین کلکسیون ورزشی (نظیر Sports Party و...) این ویژگی‌ها را دارند. البته سگا قطعا می‌خواهد که خلاقیت‌های خود را در نسخه بازی ماریو و سونیک در المپیک رونمایی کند؛ عنوانی انحصاری برای سوییچ که سودآوری بیشتری هم برای ناشر به همراه دارد.

جدا از مبحث کنترل بازی که به ساده‌ترین شکل ممکن پیاده‌سازی شده باید گفت که بازی کمی تا قسمتی شبیه یک عنوان QTE شده و هیجان و لذت بازی کردن نابود شده است. شما باید در هر رشته ورزشی یک سری دکمه خاص را بزنید و غالبا هیچ مهارتی لازم ندارید تا بازی را درست پیش ببرید؛ بلکه بیشتر به شانس نیاز دارید و البته زمان بندی مناسب هم در فشردن دکمه‌ها انصافا بی‌تاثیر نیست.

همچنین باید گفت که بازی از حیث گرافیکی نیز چندان قوی عمل نکرده است. گرافیک بازی در حد یک بازی موبایلی است و وقت و دقت خاصی روی آن نشده است. طراحی محیط‌های ورزشی بسیار ساده بوده و افکت‌های تصویری و بصری می‌توانست بسیار هیجان‌انگیز تر باشد. طراحی کاراکترها نیز چنگی به دل نمی‌زند هرچند قابلیت Customize بسیار گسترده‌ای در بازی گنجانده شده که تا حد زیادی این نقص را برطرف می‌کند.

بخش Customize کاراکترها از تمامی بازی‌های گذشته المپیکی! دقیق‌تر و کامل‌تر بوده و با اینکه هنوز جای کار دارد ولی تقریبا اکثر مواد لازم را مهیا کرده است. گستره انتخابی شما از گزینش جنسیت و رنگ پوست شروع می‌شود تا ریزترین جزییات مانند البسه ورزشکاران و حتی خالکوبی‌ پرچم ملل روی صورت آنها پیش می‌رود. تقریبا تمامی کشورهای قاره‌ها در بازی حضور دارند و خوشبختانه ایران در بازی جدید سگا تحریم نشده و می‌توانیم با انتخاب آن، ایران را در المپیک ۲۰۲۰ به قهرمانی برسانیم. نکته جالب اینکه بازی به صورت پیش‌فرض برای افراد حاضر در تیم هر ملت اسامی انتخاب کرده و برای ایران نیز اسامی مانند: تهرانی، همایون (البته به اشتباه برای یک دختر ایرانی این اسم در نظر گرفته شده!)، پارسی، محسن و... در نظر گرفته شده است. این اسامی البته قابل تغییر هستند اما به این نکته ریز تیم سازنده باید تبریک گفت.

هر تیم یک لیدر دارد که شما آن را انتخاب می‌کنید و در بازی‌های انفرادی با همان لیدر در بازی شرکت می‌کنید. بازی در برخی رشته‌های ورزشی می‌تواند به صورت دو نفره نیز انجام بگیرد و برای همه آنها نیز قابلیت آنلاین بازی کردن نیز وجود دارد.

بازی المپیک ۲۰۲۰ شامل ۱۷ رشته‌های ورزشی و ۸۰ کشور ملی از جمله ایران خودمان است؛ توجه داشته باشید که احتمالا قرار است به این لیست ورزش‌های دیگر اضافه شود و لیست حاضر از نسخه عرضه شده روز اول تهیه شده است. همچنین یادتان باشد برای موفق شدن در تمامی این بازی‌ها، باید به طور دقیق به آموزشی که در ابتدای هر بازی برای شما به نمایش در می‌آید گوش دهید چرا که هر بازی،‌گیم‌پلی و سبک و سیاق مخصوص به خودش را دارد و فرمولی واحد برای آنها نوشته نشده است. در واقع گیم‌پلی بازی در هر روزش متفاوت است و یادگیری تک تک آنها با صبر و طمانینه می‌تواند رمز موفقیت شما در طول بازی‌های تک نفره یا دو نفره‌تان و البته رقابت‌های آنلاین با دیگر گیمرهای دنیا باشد.

لیست بازی‌های موجود در نسخه فعلی به شرح زیر است:

۱- مسابقه دو

اصلی‌ترین رشته ورزشی در المپیک که در ابعاد مختلف (۱۰۰ متری تا چندصدمتری) در بازی وجود دارد. این بخش بازی بسیار کوتاه بوده و با زدن یک دکمه پشت سر هم به اتمام می‌رسد.

۲- دو با مانع

کمی هیجان‌انگیزتر نسبت به مسابقه دو بوده ولی انتخاب زاویه دوربین بد باعث شده که کنترل در این بخش از دست گیمر خارج شود.

۳-بیس بال

بازی محبوب بیس بال به ساده‌ترین شکل ممکن در بازی گنجانده شده. اصولا تمامی بازی‌های تیمی در نسخه‌های ویدئوگیم المپیک به مراتب از نسخه‌های مجزا بدتر ساخته شده‌اند و توجیه حضور آنها در کنار دیگر بازی‌ها برای کامل شدن کلکسیون بازی است؛ گمان نمی‌کنم هیچ‌کسی در دنیا بسکتبال،بیس بال یا فوتبال نسخه‌های المپیک را به نسخه‌های مجزا ترجیح دهد.

۴-پرتاب دیسک

اگر از ویژگی‌های حرکتی استفاده می‌شد بی‌شک شاهد یک بازی هیجان‌انگیز بودیم اما چیزی که در حال حاضر در بازی وجود دارد یک شبه QTE بی‌معناست که همانطور که گفتم برای موفقیت در آن بیشتر شانس دخیل است تا مهارت

۵-بسکتبال

مانند دیگر بازی‌های تیمی حاضر در بازی است با این تفاوت که این یکی بهتر از فوتبال و بیس‌بال از آب در آمده و یک حرف‌هایی برای گفتن دارد، بازی تقریبا از متد بازی‌های معروف بسکتبال استفاده کرده و برای همین کنترل آشنایی دارد.

۶- پرش طول

فعلا خبری از پرش ارتفاع نیست اما طبق گفته‌های ناشر قرار است به زودی اضافه شود. بخش پرش طول زاویه دوربین مناسب‌تری دارد و با اینکه یک مینی‌گیم کوتاه به شمار می‌رود ولی نسبت به سایر مینی‌گیم‌های دویدنی! در بازی هیجان‌انگیزتر از آب در آمده است.

۷ - والیبال ساحلی

بهترین و فان‌ترین بازی تیمی حاکم در عنوان Toyko 2020: The Olympic Video Game به والیبال ساحلی تعلق می‌گیرد. بازی سیستم ساده‌ای را پیاده‌سازی کرده ولیکن همین سیستم ساده می‌تواند تا حدی چالش برانگیز هم رفتار کند.

۸- شنا

شنا Freestyle صد متر یکی از بی‌مزه‌ترین بازی‌های این عنوان بوده و در عوض مسابقه شنای ترکیبی هیجان به مراتب بیشتری دارد. پس اینجا را بیخیال شوید و مورد بعدی را بخوانید!

۹- شنای ترکیبی دویست متر

از پروانه تا کرال پشت و قورباغه و... بگیر تا شیرجه زدن و درست چرخیدن حین برگشت به سکوی اولیه و... در این مینی‌گیم گنجانده شده است. البته کماکان آن نقص شبه QTE بودن در بازی وجود دارد اما حس و حال این مینی‌گیم با بقیه بازی‌ها تفاوت دارد و می‌توان از آن به عنوان بهترین مینی‌گیم حاضر در بازی نام برد.

۱۰- فوتبال

بهتر است اصلا راجع به آن حرف نزنیم چرا که مزخرف‌ترین مینی‌گیم بازی به شمار می‌رود. سازندگان با اینکه سعی کردند از فرمول آشنای عناوین PES‌ استفاده کنند اما به معنای واقعی خراب کرده‌اند. اینجا گل نقره‌ای و ضربات پنالتی هم داریم.

۱۱- تنیس روی میز (همان پینگ پونگ خودمان)

مدال بهترین بازی دو نفره عنوان Toyko 2020: The Olympic Video Game هم باید به بخش پینگ پونگ آن داد. صداگذاری و سرعت بازی در این بخش بسیار شگفت‌انگیز است و بازی می‌تواند مدتها سرگرم کننده باشد.

۱۲- تنیس

هیچ حرف خاصی برای گفتن ندارد و اگر یک بار در هر بازی،حتی سوپرماریو تنیس، این ورزش را تجربه کرده باشید از مینی‌گیم تنیس موجود در بازی المپیک ۲۰۲۰ توکیو ناامید و سرخورده می‌شوید.

۱۳- مسابقات دوچرخه سواری و مسابقات BMX

از فان‌ترین مینی گیم‌های داخل بازی به شمار می‌آید و انتخاب زاویه دوربین به حالت اول شخص گزینه بسیار مناسبی برای این بخش بوده که خوشبختانه به عقل سازندگان بازی رسیده است.

۱۴- بوکس

مدال چالشی‌ترین و سخت‌ترین مینی‌گیم نیز به همین ورزش بوکس تعلق می‌گیرد که انصافا خوب از آب در آمده است؛ از کنترل بسیار بهتر نسبت به سایر مینی‌گیم‌ها گرفته تا مدت زمانی طولانی‌تر آن همه و همه دست به دست هم داده تا بوکس را به یکی از باارزش‌ترین مینی‌گیم‌های موجود در بازی تبدیل کند.

۱۵- جودو

در بازی جودو نیز گیم‌پلی خوبی به کار گرفته شده به طوری که بازی بسیار چالش برانگیز شده است. ۴ مبارز رو به روی هم قرار می‌گیرند و هر یک باید دیگری را ناک اوت کند.

۱۶- صخره نوردی

یکی از سریع‌ترین گیم‌پلی ها مربوط به این مسابقه بوده و تمام روند مسابقه تنها با یک آنالوگ در کنسول‌ها پیش می‌برد و در پی سی نیز این کار با کلید‌های جهت انجام می‌شود. شما باید در مسیر صخره‌ها جهت حرکت را نگه دارید و سریع به اینور و آنور بپرید تا بتوانید بازی را ببرید.

۱۷- راگبی

غریبه‌ترین ورزش در این بازی برای ما ایرانیان عنوان راگبی است که می‌توانیم با آن در این بازی آشنا شویم. گیم‌پلی بازی احتمالا به خاطر ناشناس بودن آن برای بسیاری از گیمرها کمی سخت‌تر قابل درک است. 

بیشتر بخوانید:

نکته عجیب در تمامی این بازی‌ها نبود گزینه Try Again بعد از به پایان رسانیدن هر بازی است؛ نکته‌ای بس آزار دهنده که باعث می‌شود گیمر در صورت خطا و بازنده شدن هر بار مجبور شود به منوی اولیه بازگردد و همه‌چیز را از اول دوباره انتخاب کند.

همانطور که قبلا گفتم این‌ها بخشی از رشته‌های ورزشی بازی Toyko 2020: The Olympic Video Game هستند و قرار است رشته‌هایی همچون صخره‌نوردی، راگبی، جودو، دو و میدانی و احتمالا ژیمناستیک و وزنه‌برداری به بازی اضافه شوند تا کلکسیون ورزش‌های Toyko 2020: The Olympic Video Game از هر بازی ورزشی-پارتی کنونی نسل حاضر بیشتر شود.

Toyko 2020: The Olympic Video Game اولین بازی المپیکی نسل هشتم به حساب می‌آید (بنا به دلایلی هیچ‌گاه شاهد عرضه بازی رسمی المپیک ریو ۲۰۱۶ نبودیم و سگا تنها عنوان Mario & Sonic at the Rio 2016 Olympic Games برای کنسول‌های وی-یو و نینتندو 3DS عرضه کرد.) البته در این میان یوبیسافت Steep: Road to the Winter Olympics را برای المپیک زمستانی ساخته بود که نتوانست آنچنان موفق آمیز عمل کند.

بازی Toyko 2020: The Olympic Video Game به هیچ وجه یک بازی ورزشی بی‌نظیر نیست و حتی به زور می‌تواند در نقش یک عنوان Party خوب ظاهر شود؛ با این حال به خاطر کامل بودن عناوین ورزشی‌اش می‌تواند برای عشاق ورزش‌های خاص، انتخاب مناسبی باشد چرا که گیر آوردن یک سری از این ورزش‌ها در قالب ویدیو گیم کار آسانی نیست. بازی‌های المپیک کلکسیونی از همین موارد هستند و رقابت‌های آنلاین و یا دونفره آن می‌تواند بسیار جذاب‌تر از بخش تک نفره باشد.



ویجی لاگ: چرا نینتندو سوییچ بخریم


خلاصه بگم که...

ویدئوگیم‌های المپیک طرفداران خاص خودش را دارد و نمی‌توان یک حکم کلی درباره آنها داد. تعداد زیاد رشته‌های ورزشی و علاقه وافر به المپیک می‌تواند نکاتی باشد که احتمال خرید و تجربه بازی را بالا ببرد، در هر حال اگر می‌خواهید یک بازی ورزشی کامل داشته باشید که بتوانید به صورت آفلاین با دوستان و خانواده خود آن را تجربه کنید، چندان گزینه‌های زیادی ندارید و بازی Toyko 2020: The Olympic Video Game می‌تواند این لحظات شاد را برای ساعاتی فراهم بیاورد.

می‌خرمش

بازی کلکسیون نسبتا کاملی از ورزش‌های مختلف المپیکی دارد و قرار است این کلکسیون تا یک سال آینده که المپیک برگزار می‌شود، کامل‌تر هم بشود. وجود تیم ایران هم در بازی برای ما گیمرهای ایرانی نکته هیجان انگیزی است.

نمی‌خرمش

گیم‌پلی اکثر عناوین موجود در بازی یک گیم‌پلی سطحی و ملال آور است که بعد از چند دقیقه سر و کله زدن،‌ به شدت تکراری می‌شود. بازی‌ها بسیار کوتاه هستند و هیچ بعید نیست که این اثر را بعد از یکی دو ساعت تجربه، به فراموشی مطلق بسپارید.

  • امتیاز ویجیاتو75
  • امتیاز
    • عالی
    • خوب
    • متوسط
    • خوب نیست!
    • ضعیف!
    میانگین امتیاز کاربران 5.6
  • امتیاز متاکریتیک72
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (2 مورد)
  • mohammadat85
    mohammadat85 | ۱۴ تیر ۱۴۰۰

    اگر برای گرافیک و کیفیت بازی وقت میزاشتن فوق العاده میشد.

  • TLmen
    TLmen | ۱۳ تیر ۱۴۰۰

    برای یه تجربه فان و ورزشی خوبه اما از نظر حرفه ای بودن در سطح ورزش ها زیاد حرفی برای گفتن نداره . در کل برای فان بودن بیشتر هست .

مطالب پیشنهادی