نگاهی به مجموعه ابرقهرمانی The Boys

مجموعه The Boys پیش از این به عنوان یک اثر متفاوت و جدید معرفی شده است؛ مجموعه‌ای متمایز، واقع‌گرایانه و تلخ که با هرآنچه از عناوین ابرقهرمانی (مانند DC یا مارول و یا حتی کتاب‌های کامیک) دیده‌ایم، تفاوت دارد. این مجموعه می‌تواند برای آن دسته از افراد که به دنبال یک طعم تازه و جدید از دنیاهای ابرقهرمانی هستند، حائز اهمیت و دلچسب باشد.

هنگامی که مجموعه The Boys را با آثاری ایده‌آل‌گرایانه و شفاف مانند Arrow و Supergirl، یا مثلاً فیلم‌ها و سریال‌های مارول مقایسه می‌کنیم، مشخصاً آمازون پای در عرصه‌ای نو و دست‌نخورده گذاشته است. The Boys بر اساس کتاب‌های کامیکی به قلم گارت اِنیس ساخته شده و کمتر شباهتی به دنیای ابرقهرمانان کلاسیک دارد؛ اما این مرز دقیقاً کجا قرار گرفته است؟ در ادامه این مقاله قصد داریم به برخی وجوه مشترک و نقط تمایز میان این مجموعه و دیگر آثار ابرقهرمانی بپردازیم. با ویجیاتو همراه باشید.

تفاوت: شغل ابرقهرمانان

در بسیاری از فیلم‌ها و مجموعه‌های ابرقهرمانی یک شرکت یا کمپانی عظیم در مسائل مختلف دخیل است؛ در سریال Arrow کمپانی Queen Consolidated وجود دارد و در The Flash ما شاهد STAR Labs هستیم. اما در هیچ مجموعه‌ای به ابرقهرمان بودن به چشم یک تجارت و حرفه نگاه نمی‌شود؛ در حالی که این امر پایه و اساس سریال The Boys است.

شخصیت‌های اصلی سریال معروف به «هفت نفر» همگی عضو یک کمپانی بزرگ هستند و این کمپانی ابرقهرمانان مختلف را برای حفاظت از شهرها و مناطق خاص استخدام می‌کند. آن‌ها مراسم‌هایی دارند و سیستم تجاری مخصوص خود را دنبال می‌کنند. این ایده واقعاً جذاب و نابی است که تاکنون چیزی شبیه به آن را ندیده‌ایم.

شباهت: محافظت از شهر

یکی از مرسوم‌ترین راه‌هایی که کتاب‌های کامیک قهرمانان را به ما عرضه می‌داشتند، معرفی یک منطقه حفاظتی مخصوص آنان بود. به عنوان مثال سوپرمن از Metropolis محافظت می‌کرد، اسپایدرمن از کوئینز، فلش از سنترال سیتی و بسیاری موارد مشابه دیگر. با اینکه آن‌ها در زمان‌های خاص از محدوده خود خارج می‌شدند تا به یکدیگر کمک کنند، امّا معمولاً به شهر و محل زندگی خود وابسته بودند.

مجموعه The Boys باوجود اینکه بسیاری از ساختارهای قدیمی و رایج در دنیای ابرقهرمانان را نادیده می‌گیرد، امّا همچنان مسئله داشتن یک محدوده و «خانه» در آن وجود دارد. قهرمانان The Boys به شهرهای مختلفی تعلق دارند و وظیفه محافظت از آنان بر عهده‌شان است.

تفاوت: خون و خونریزی!

با مشاهده تریلر اولیه مجموعه The Boys می‌توان فهمید که این عنوان با کسی شوخی ندارد و تاریکی و خشونت آن از چشم کسی پنهان نمی‌ماند. نکته جالب آن است که جلوه‌های ویژه و صحنه‌های نبرد عجیبی در سریال دیده نمی شود و در مقابل، خشونت‌ها و درگیری‌های آن به واقعیت نزدیک‌تر است؛ حتی زمانی که قدرت‌های ماورایی در کار دخیل باشد.

اگر بگوییم The Boys پر است از خون و خونریزی، بی‌راه صحبت نکرده‌ایم. و این چیزی است که در کمتر سریالی دیده می‌شود؛ به عنوان مثال در Arrow الیور کوئین ممکن است ده‌ها و صدها نفر را با کمان خود از پای در آورد، امّا همچنان کمتر خونی ریخته می‌شود.در مقابل، The Boys این دست از سانسورها و مراعات‌ها را کنار گذاشته و به شکلی «بدون محدودیت» اوج خشونت و نتایج آن را به تصویر می‌کشد.

شباهت: تیم‌سازی

شخصیت‌های The Boys به تیم‌سازی علاقه زیادی دارند. کاراکترهای اصلی سریال که بالاتر در قالب «هفت نفر» (The Seven) به آن‌ها اشاره کردیم، تیمی مانند «انتقال‌جویان» شکل می‌دهند تا ماموریت‌های سخت‌تر را همراه یکدیگر به پایان برسانند.

چنین المان‌هایی در دنیاهای قهرمانی به سبک کلاسیک هم به وفور یافت می‌شود. در مورد سریال‌های CW، هرساله شاهد چند اپیزود هستیم که شخصیت‌های Arrow، Supergirl، The Flash و The Legends of Tomorrow باهم ایفای نقش می‌کنند و اصطلاحاً به آن کراس‌اوور گفته می‌شود. میزان تبلیغات و درآمدزایی چنین عناوینی به مراتب بیشتر از فیلم‌های سولو است.

تفاوت: احساس گناه

معمولاً در عناوین ابرقهرمانی می‌بینیم که قهرمان داستان مجبور به آسیب زدن یا به قتل رساندن افراد شده و کمتر دیده می‌شود که این شخصیت‌ها برای تفکر راجع به کارهایشان توقف کنند. اغلب این حس وجود دارد که همیشه حق با کاراکترهای قهرمان داستان است و تمام افعال آن‌ها باید به دلایلی قابل‌توجیه و درست باشد. همه می‌دانیم که این قهرمانان در حال مبارزه با دشمن هستند، امّا شاید خوب باشد که فکر کنیم حتی یک سرباز ساده دشمن در جنگ هم خانواده‌ای دارد!

بر خلاف عناوین معمولِ ابرقهرمانی، در مجموعه The Boys شخصیت‌ها - چه مثبت و چه منفی - گاهی به کارهایی که می‌کنند فکر کرده و شاید از افعال خود پشیمان هم بشوند.

شباهت: هویت‌های مخفی

با اینکه در اولین فیلم دنیای مارول، تونی استارک به راحتی هویت خود به عنوان Iron Man را فاش کرد، اما همچنان داشتن یک هویت مخفی جزئی جدایی‌ناپذیر از فیلم‌های ابرقهرمانی است.در مجموعه The Boys هم می‌توان چنین عنصر مهم و جالب توجهی را پیدا کرد که از اصول ابرقهرمانان کلاسیک است. وقتی به کسانی چون «بتمن»، «اسپایدرمن» و امثالشان نگاهی داشته باشیم، می‌بینیم این قهرمانان دوست نداشتند هویت اصلی‌شان فاش شود، مخصوصاً برای جلوگیری از آسیب دیدنِ عزیزانشان. در عنوان The Boys گاهی مرز میان یک قهرمان شریف و یک قهرمان‌نما، در همین موضوعات خلاصه می‌شود.

تفاوت: چهره‌های مذهبی

از گذشته‌های دور، برخی از افراد سعی می‌کردند ابرقهرمانان را به‌وسیله عقاید مذهبی مقایسه کنند. جدیدترین مثال از این موضوع را می‌توان Superman در دنیای دی‌سی دانست. امّا در مجموع چنین مسائلی در دنیای قهرمانان کمتر از هرچیز دیگری وجود خارجی داشته‌ است.

گرچه، در سریال The Boys این نوع از افکار و دیدگاه‌ها بیشتر به چشم می‌خورد. برخی از شخصیت‌های داستان عقاید یکدیگر را زیر سوال می‌برند و برخی دیگر هم برای مطرح کردن خود، در پوشش مذهبی پناه می‌گیرند. این تم در روایت داستان از جنبه‌های تازه‌ای است که The Boys وارد دنیای ابرقهرمانان کرده و می‌تواند جذابیت آن را دوچندان کند.

شباهت: قهرمانان موجب به وجود آمدن ضدقهرمانان می‌شوند

اگر به خطوط داستانی در کتاب‌های کامیک، فیلم‌ها و سریال‌های ابرقهرمانی دقت کنید، متوجه برخی الگوهای مشخص در آنان می‌شوید. به عنوان مثال رفتار، خلقیات و کنش‌های قهرمان داستان کم‌کم تمام شهر را فرا می‌گیرد و به یک ایدئولوژی خاص مبدل می‌گردد. خلق شدن چنین چیزی به سرعت می‌تواند ایدئولوژی‌های دیگری که ضد قهرمان داستان هستند را به‌وجود آورد.

چنین تمی دقیقاً در سریال The Boys وجود دارد و البته، شکلی صریح‌تر به خود گرفته است. تک‌تک کارهایی که قهرمانان داستان انجام می‌دهند می‌تواند آینده سریال را رقم بزند و بسیاری از ضدقهرمانان، از دل همین شخصیت‌های ناجی و افعالشان به‌وجود خواهند آمد.

تفاوت: پلیدی‌هایی که در ابرقهرمانان هم یافت می‌شود

یکی از مسائلی که The Bpys از اظهار کردنش ابایی ندارد، آن است که ابرقهرمانان داستان قدیس یا کودکی معصوم نیستند. آن‌ها آدم‌هایی هستند که صرفاً یک سری قدرت ماورایی دارند و نه چیزی بیشتر. البته، کسانی مانند الیور کوئین در سریال Arrow هم از گناه و اشتباه منزه نبوده و گاهی مرتکب افعال شر می‌شوند. امّا این مرز هیچ‌گاه از حد مشخصی فراتر نمی‌رود. در واقع آن اشتباهات به حدی نیستند که بتوانند شخصیت ابرقهرمان را خدشه‌دار کنند.

در این‌سو، کتاب‌های کامیک The Boys حاوی صحنه‌هایی است که مستقیماً به مخاطب می‌گوید: «اینجا قهرمانان جور دیگری هستند!». در قسمت اول سریال هم Billy Butcher شخصیت هیوز را به یک باشگاه شبانه می‌برد و آنجا قهرمانان تا حد مرگ به خوشگذرانی مشغولند. در آن‌ صحنه مخاطب حس می‌کند این‌ها آن قهرمانانی نیستند که از سال‌ها پیش می‌شناخته و انتظارش را داشته است؛ این‌ها تنها مردان و زنانی عادی، با قدرت‌های عجیب هستند و نه یک قدیس!

شباهت: رتبه‌بندی قهرمانان

در تمام آثار ابرقهرمانی، شخصیت‌های اصلی مراتب مختلفی دارند؛ برخی قوی‌تر از دیگری هستند و برخی در امر رهبری تواناتر. در دنیای DC به عنوان مثال، The Green Arrow رهبر گروه محسوب می‌شود. در مارول شخصیت‌های تونی استارک و کاپیتان آمریکا فرماندهان انتقام‌جویان هستند و یا مثلاً واندر وومن همیشه می‌تواند بر آکوآمن یا سایبورگ برتری یابد.

چنین مسائلی در مجموعه The Boys هم مشاهده می‌شود و در گروه «هفت‌ نفر»، هوم‌لندر نقش رهبر را ایفا می‌کند. شخصیت‌هایی مانند A-Train و The Deep هم در حلقه‌های پایین‌تری قرار دارند. در طول داستان هم نقش این قهرمانان و اثری که روی دنیای اطراف خود دارند کاملاً متفاوت است.

فصل اول سریال The Boys روز جمعه، ۲۶ جولای (۴ مرداد) از سرویس آمازون و در ۸ قسمت پخش شد و انتظار می‌رود فصل دوم آن هم به همین منوال منتشر گردد.