نقد فیلم Beast | مبارزه برای خانواده

گاهی اوقات، خلاصه کردن مفهوم یک فیلم می‌تواند دشوار باشد. اما گاهی اوقات، می‌تواند به سادگی پنج کلمه باشد: ادریس البا با شیر می‌جنگد. این پیش فرض «جانور» است، یک فیلم هیجان‌انگیز جدید با بازی البا در نقش دکتر نیت ساموئلز. این دکتر پدر بیوه دو دختر جوان است که خانواده خود را به سفری به آفریقای جنوبی می‌برد، جایی که آنها به زودی باید با یک شیر وحشی مبارزه کنند. داستان ساده است، سرعت آن فشرده است و فیلم کار می‌کند. جانور یک ماشین بقای کوچک و متوسط است که با کارگردانی و اجرای عالی خود بیننده را سرگرم‌ می‌کند. برای آشنایی بیشتر با این اثر و زیرژانر خاص آن در ادامه با نقد فیلم Beast همراه ویجیاتو باشید.

حیات وحش همیشه با ابهت و برای بسیاری از مردم وحشتناک است. در واقع حقیقت این است که اگر به آن احترام بگذاریم و در فرآیندهای آن مداخله نکنیم، همزیستی با آن مسالمت آمیز خواهد بود. بنابراین، نوع بشر فقط باید آنچه را که نیاز دارد از محیط خود بگیرد و مزاحمت دیگری برای آن ایجاد نکند. این نکات ایده‌های پشت فیلم «جانور» ساخته بالتازار کورماکور هستند. واضح و روشن به نظر می‌رسد که هدف فیلم این است که مخاطب از شدت بحران شکار در آفریقای جنوبی مطلع شود. از بیش از 200000 شیر در یک قرن پیش، امروز تنها حدود 20000 شیر باقی مانده؛ و این عدد همچنان رو به کاهش است.

مادر طبیعت می‌تواند معشوقه وحشتناکی باشد. هر زمان که شخصی جرأت می‌کند وارد ناشناخته‌های وحشی شود، این امکان وجود دارد که انواع موقعیت‌های خطرناک در هر گوشه و کناری به وجود بیاید. به این ترتیب، به راحتی می‌توان درک کرد که چرا تهدید واقعی رویدادهای طبیعی غیرقابل پیش بینی برای مدت طولانی نقطه کانونی محبوب فیلم‌های ترسناک بوده است. به جای انتخاب تمرکز یک فیلم حول محور یک قاتل سریالی یا یک غول ماوراء الطبیعی، فیلمی با آنتاگونیستی که به طور منطقی در زندگی واقعی با آن مواجه می‌شویم، مطمئناً مخاطب را بیشتر دچار استرس و ترس می‌کند.

حال فیلم «Beast» که اخیراً منتشر شده، جدیدترین قسمت در سنت «فیلم‌های ترسناک طبیعی» است. در این فیلم، خانواده‌ای آمریکایی از یک روستای دورافتاده در آفریقای جنوبی بازدید می‌کنند، جایی که شیری تشنه به خون بی‌امان به آنها حمله می‌کند. این گربه‌سان بزرگ با دندان‌های تیغ مانند تیز و چنگال‌های گوشت پاره کن خود یکی از وحشتناک‌ترین شرورهای ترسناک در خاطرات اخیر من از چنین سینمایی است. فیلم جانور در پی خود، مقدار حیرت آوری قتل عام و هرج و مرج به همراه دارد که تعلیق موجود در آن تماشاگران را بر لبه صندلی‌های خود با استرس نگاه می‌دارد.

ادریس البا بازیگر مورد علاقه طرفداران در تمام ژانرها است و در هر دو دنیای مارول و دی سی بازی کرده است. او در این فیلم نقش یک پزشک را بازی می‌کند که برای حفظ و نگهبانی از خانواده‌اش با خود طبیعت روبرو می‌شود. البا اولین بازیگری نیست که در فیلم با طبیعت وحشی (یا شیرها) روبرو می‌شود. این فیلم جدید نمونه‌ای از شیفتگی انسان‌ها برای مقابله با چیزی یا شخصی است که کشنده‌تر و قوی‌تر است. این موضوعات در یک زیرژانر ترسناک به نام «فیلم‌های مبتنی بر حیات وحش یا اکو ترسناک» بررسی می‌شوند.

در تعریف فیلم ترسناک طبیعی باید گفت که این آثار صرفاً یک زیرژانر ترسناک هستند که در آن نیروهای طبیعی در حیات وحش تهدیدی برای شخصیت‌های انسانی به حساب می‌آیند. معمولاً این نیروهای طبیعی گیاهان یا جانوران هستند. هیچ محدودیتی برای اینکه چه چیزی می‌تواند نیروی مخالف انسان‌ها باشد وجود ندارد. این زیرژانر می‌تواند با ژانرهای دیگر مانند ژانر بقا نیز ترکیب شود.

لازم به ذکر است کارگردانان مشهور مختلف شانس خود را در زیرژانر اکو ترسناک امتحان کرده‌اند. آلفرد هیچکاک با فیلم «پرندگان» در سال 1963 جهان را به وحشت انداخت. استیون اسپیلبرگ با فیلم «آرواره‌ها» در سال 1975 و «پارک ژوراسیک» در سال 1993 هرج و مرج و ترس مادام العمر از کوسه‌ها و سواحل و همچنین موجودات ماقبل تاریخ ایجاد کرد. و در سال‌های اخیر «Crawl» از الکساندر آجا نیز نبرد انسان با تمساح‌های آدم‌خوار را در این زیرژانر به نمایش گذاشته است. تمام فیلم‌های ذکر شده در بالا به نوعی بر جامعه تأثیر گذاشته‌اند. و آرواره‌ها قابل توجه ترین آن‌ها است، زیرا مطالعات متعددی در مورد تأثیر این فیلم‌ و آثار شبیه به آن انجام شده است.

اما فیلم جانور یا همان «Beast» ساخته بالتازار کورماکور ایسلندی جدید‌ترین اثر در این زیرژانر جالب است. تازگی خاصی در جانور وجود دارد که فیلم‌هایی از این دست همگی آن را دارند. این فیلم یک تریلر سنتی با بودجه متوسط است که بر اساس هیچ آی‌پی خاصی نیست و در آن چند شخصیت در زمان و مکان محدودی که دارند برای زندگی خود می‌جنگند. بنابراین، جانور یک اثر مهیج 90 دقیقه‌ای با محوریت بقا است که در مدت زمان اجرای خود به شما هیجان، کشتار و لرزی را می‌دهد که فیلمی مانند این باید داشته باشد. این یک ویژگی مهم در چنین آثاری است که هرگز تعلیق و هیجان پیش فرض خود را رها نمی‌کنند.

فیلم آرواره‌ها یک کوسه داشت، پارک ژوراسیک یک تی‌رکس داشت، کرال تمساح داشت و جانور یک شیر دارد. فیلمنامه این فیلم نوشته رایان انگل از بهترین‌های این ژانر الهام گرفته است؛ زیرا ما شخصیت‌هایی داریم که باید برای زنده ماندن بجنگند. این یک فیلم پرتنش و خوب نوشته شده است که گهگاه از شخصیت‌هایی که تصمیم‌های احمقانه‌ای می‌گیرند رنج می‌برد، اما هنوز هم به اندازه کافی با مفهوم خود، خوب عمل می‌کند.

دلیل بزرگی که فیلم تا این حد خوب کار می‌کند، کارگردانی بالتازار کورماکور است که بخش اعظمی از کارنامه خود را در نزدیکی چنین ژانر‌هایی گذرانده است. بسیاری از صحنه‌های فیلم دارای نماهای گسترده و بدون وقفه هستند که نقش بسیار خوبی در حفظ تماشاگر در چشم‌انداز شخصیت‌ها دارند. وقتی صحبت از اجرای خوب یک سناریو ساده می‌شود، بالتازار کورماکور بهترین انتخاب است.

او تصمیم می‌گیرد در جانور سکانس‌های واقعا طولانی را بسازد که هم واقعی هستند و هم در تدوین به گونه‌ای روی آن‌ها کار شده تا حس حضور در فیلم را ایجاد کنند، انگار ما آنجا با شخصیت‌هایی هستیم که با این خطرات وحشتناک روبرو هستند. برای مثال در توصیف کار کورماکور همین کافی است که لانگ شات‌های او هرگز مانند فیلم‌های دیگر، فریبنده نیستند. این یعنی کورماکور سعی نمی‌کند از « 1917» یا هر فیلم دیگری مانند آن تقلید کند، نماهای او حتی توجه را به خود جلب نمی‌کنند. اما نکته این است که همه چیز این تصاویر آن است که باعث شود ما خطر را روی صفحه احساس کنیم.

علاوه بر فیلمبرداری و تدوین شگفت انگیز، فیلم دارای جلوه‌های بصری بسیار قوی است. البته فیلم در بیشتر سکانس‌های اکشن خود از حیوانات دیجیتالی استفاده می‌کند. چرا که قرار دادن حیوانات واقعی در این موقعیت‌ها کاملا غیرمسئولانه خواهد بود. به همین دلیل، حیوانات با استفاده از CGI ایجاد شده‌اند و نتیجه کاملا رضایت بخش است. مخصوصاً وقتی صحبت از شیر اصلی فیلم می‌شود، هیولایی غول پیکر که در خشم و هوشش هم باشکوه و هم وحشتناک است.

این فیلم همچنین به خوبی کار خود را در ترکیب درام خانوادگی در یک فیلم هیجان‌انگیز بقا محور انجام می‌دهد. در اوایل، فیلم داستان خانواده و چگونگی تأثیر مرگ مادر بر آنها را مشخص می‌کند. این نکته در سناریو چیز پرداخت شده‌ای نیست. اما همین برای مخاطب کافی است که کمی شکاف موجود در پیوند خانواده مرکزی فیلم را بهتر درک کند. در نتیجه با وجود چند صحنه که در آن همه چیز به طور منطقی دور از ذهن به نظر می‌رسد، در آخر Beast یک تریلر میخکوب‌کننده با 90 دقیقه هیجان است.

به طور کلی جانور نوعی فیلم است که ممکن است در اواخر شب در یکی از شبکه‌های تلویزیون با آن روبرو شوید، و به راحتی تا پایان آن را تماشا کنید؛ زیرا بسیار هیجان انگیز است. بازی دراماتیک و عالی ادریس البا این فیلم را برای مخاطب هدف بهتر پایه گذاری می‌کند و ما را نگه می دارد تا ببینیم چگونه آنها زنده می‌مانند. همچنین باید گفت شیر CGI محور کار نیز بسیار چشمگیر است و تماشای سیمبا در حال خالی کردن خشم، تمام سرگرمی است که ما به آن نیاز داریم.

در پایان باید گفت: فیلم‌های اکشن در اشکال و مدل‌های مختلف تولید می‌شوند. به لطف موفقیت «آرواره‌ها» هم در پرده بزرگ و هم در سال‌های بعد، در پخش مجدد تلویزیون، صنعت سینما به حملات حیوانات به عنوان راهی برای تکرار موفقیت فیلم استیون اسپیلبرگ و کسب درآمد خوب از آن روی آورد. اما با گذشت زمان آن فیلم‌ها از مد افتادند. به تصویر کشیدن حیوانات به عنوان موجودات خطرناک چیز بسیار کلیشه‌ای و گاهی تکراری بود و بنابراین فیلم‌ها بیشتر به تهدیدات انسانی یا ماوراء طبیعی روی آوردند.

بنابراین، همین دلیلی است که چرا دیدن اثری چون «Beast» در قرن جدید عجیب است. جانور انگار اثری است که در اواخر دهه هشتاد یا اوایل دهه نود میلادی ساخته شده. با این حال، پیشرفت‌های جدید در فناوری فیلم و تکنیک‌های سینمایی برای خلق چیزی بسیار عمیق‌تر از آن فیلم‌های گذشته، باعث شده تا جانور اثری قابل توجه باشد. در مجموع نتیجه فیلمی است که اصلاً بی عیب و نقص نیست، اما سرگرم‌کننده است و مستقیماً سر اصل مطلب می‌رود.

جانور اصلاً گویای یک سینمای پر هیاهو نیست. فیلم ژانر خود را می‌شناسد و سپس می‌رود و سعی می‌کند با مهارت فنی واقعاً قوی و بازیگری عالی آن را ارتقا دهد. این فیلم فقط 90 دقیقه طول می‌کشد، بنابراین می‌داند که نباید زمان را از دست بدهد. با این تفاسیر، پایان فیلم ممکن است به لطف ماهیت ناگهانی آن کمی ضعیف به نظر برسد. اما، این فیلم یک سرگرمی عالی است و همه باید زمانی که در حال و هوای یک نوع فیلم ساده و مستقیم هستند به آن فرصت بدهند.