پک من یک اسطوره در دنیای بازیهای ویدیویی است؛ اسطورهای تقریبا مرده که بیشتر از ۴۰ سال قدمت دارد با این حال طی سالهای اخیر نتوانسته خودش را احیا کند و بار دیگر سر زبانها بیفتد. عمده بازیهایی که حول محور کاراکتر پک من در سالهای اخیر عرضه شده، کلکسیونهایی از بازیهای قدیمی بوده که گردهم آمده تا بتواند هواداران این سری را کماکان زنده نگه دارد.
این کالکشنها اما دردی را دوا نکرده و فرسنگها از دوران طلایی پک من دور هستند، حال با عرضه ریمستری یکی از بهترین بازیهای این سری در عمر ۴۰ و خردهای ساله خود، باندای نامکو (ناشر و مالک این سری) سعی کردند تا پک من را احیا کنند؛ آیا آنها توانستند از ماموریت خود سربلند بیرون بیایند و بازی Pac-Man World Re-PAC یک شروع دوباره برای این سری محسوب میشود؟ با نقد ویجیاتو درباره بازی Pac-Man World Re-PAC همراه باشید.
بازی دنیای پک من یا همان Pac-Man World در سال ۱۹۹۹، تقریبا اواخر عمر پلی استیشن ۱ عرضه شد؛ یعنی درست زمانی که بازیهای پلتفرمر در دوران طلایی خود بودند و عناوینی نظیر کرش بندیکوت و ریمن و بانجو کازویی و… جولان میدادند. پک من در این ایام عرضه شد و توانست با اقبال بسیار خوبی هم از سوی منتقدین و هم گیمرها و هواداران مواجه شود. امتیازات بالای بازی پک من ورلد خبر از این میداد که پکمن توانسته در یک عنوان پلتفرمر سه بعدی هم خوش بدرخشد و و پس از آن بود که بازیهای زیادی از پک من عرضه شد و و عمر دوبارهای به این سری داده شد. بازی پک من ورلد ۲ و ۳ عرضه شدند و اصلا نتوانستند مانند شماره یک این بازی ظاهر شوند.
پک من سپس به دنیای تلویزیون راه پیدا کرد و سریال Pac-Man and the Ghostly Adventures را برای هواداران عرضه کرد که دو بازی با همین نام هم نیز در بازار انتشار یافت و یکی از یکی، بدتر بود. باید اعتراف کرد در آن دوران (سالهای ۲۰۰۵ به بعد) افول پک من سرآمده بود و این دوران تا امروز ادامه داشته است.
اولین بار در سال ۲۰۱۰ بود که تصمیم گرفته شد تا بازی شاهکار Pac-Man World به صورت یک عنوان بازسازی شده، دوباره برای کنسولها عرضه شود اما این موضوع در آن سالها منتفی شد و حالا در سال ۲۰۲۲، این بازی به صورت ریمستر و با پسوند Re-PAC به دست گیمرها رسیده است. نامکوباندای طی سالهای اخیر برخی عناوین پلتفرمر محبوب خود را به صورت ریمستر عرضه کردند و توانستهاند در این راه به خوبی ظاهر شوند (آخرین بار بازی Klonoa بود که این اتفاق برایش افتاد) و به نظر میرسد این سیاستها به مذاق این کمپانی خوش آمده و این بار سراغ اسطوره اصلی خود در این سبک عناوین یک پک من رفته است.
داستان اصلی: ۱۳ ساعت
ماموریتهای فرعی: ۱۷ ساعت
بازی Pac-Man World Re-PAC تنها بازسازی عنوان اولیه این سری است و سراغ دو بازی بعدی نرفته است، این مساله کمکاری سازندگان و همچنین کمریسک بودن کار آنها را نشان میدهد. بازی یک ریمستر تمام عیار از عنوانی است که گیمپلی آن کاملا یادآور دوران طلایی بازیهای پلتفرمر است. در واقع گیمپلی بازی Pac-Man World Re-PAC یک ترکیب از سه بازی کرش بندیکوت، ماریو ۶۴ و سری سونیک است که البته چاشنی پک من نیز به آن اضافه شده است. رنگ و بوی پک من اما در بازی بسیار کم است و بازی امضای شخصی سری پک من را در خودش ندارد و همانطور که گفته شد، ملغمهای از عناوین برتر ژانر پلتفرمر است، آن هم نه با روحیه مدرن امروزی بلکه با حال و هوای دهه نود این بازیها!
در بازی Pac-Man World Re-PAC، شما با خانواده پک من آشنا میشوید که در جشن تولد بیست سالگی این شخصیت، توسط روحها و ارباب آنها دزدیده میشوند. پک من پس از بازگشت به قلعه، متوجه این آدم ربایی (پک ربایی؟!) شده و تصمیم میگیرد که خانواده به گروگان گرفته شده خودش را پس بگیرد. او در این راه به دنیاهای متفاوتی از جمله دنیای ارواح، دنیای آینده، دنیای وسترن و... (به طور کلی شش دنیا در بازی وجود دارد) پا میگذارد و با شکست دشمنان مختلف، خودش را به کانون گرم خانوادهاش نزدیک میکند.
Pac-Man World Re-PAC از یک هاب شروع میشود که در آن میتوانید به مراحل مختلف سر بزنید و آنها را تجربه کنید. پک من میتواند با پریدن روی دشمنان آنها را نابود کند و البته گاهی وقتها از خودش یک مشت و لگدی هم در میکند! او همچنین میتوانند مانند خارپشت آبی معروف بازیها یا سونیک، دورخیز کرده و سپس با سرعت برق و باد به شکم دشمن بزند. پک من همچنین در برخی موارد میتواند با خوردن یک تکه جادویی، غول پیکر شده و همان پک من معروف خودمان بشود که دشمنانش را میبلعد و در نهایت برخی ویژگیهای تازهای نظیر پک من آهنی نیز در بازی منتظر شماست که با رسیدن به آن میتوانید یک پک من ضد ضربه و سنگین وزن داشته باشید که به عنوان مثال میتواند زیر آب هم راه برود.
در طول مراحل بازی، بیشترین کاری که باید انجام دهید اینست که میوههای مختلفی را در سوراخ سنبههای مراحل پیدا کنید و با کمک آنها دربهایی را باز کنید که پشت آنها یا تکههایی از حروف پک من به انگلیسی (Pac-Man) خودنمایی میکند و یا شما را به یک سری آیتم ویژه و یا حتی مراحل ویژه میرساند. منظور از مراحل ویژه نیز مراحلی است که به اصطلاح خود بازی Maze Mode یا همان «هزارتو» خودمان نامیده میشود و سبک و سیاقی همانند بازیهای کلاسیک و قدیمی این سری دارد؛ البته با افزوده شدن ویژگیهایی که آن را جذاب کرده است. مراحل هزارتو از جذابترین بخشهای بازی هستند و یک حالت نوستالژیک بینظیر را ایجاد میکنند که به روز شده و نوآوری در آن دیده میشود؛ چیزهایی که در بخش پلتفرمر بازی اصلا وجود ندارد و در این بخش (یعنی بخش اصلی بازی)، سازندگان با کپی پیست عناوین مطرح ژانر پلتفرمر راه خود را پیش بردهاند.
بازی سختی خاصی ندارد و قرار نیست مانند عنوانی مثل ماریو که علی الظاهر یک بازی گوگولی است ولی در باطن قرار است گیمر را به مرز سکته برساند! رفتار کند. در بازی Pac-Man World Re-PAC زمانی که شما چندین بار Game Over شوید، خود بازی پیشنهاد یک حالت سادهتر را به شما میدهد که در این حالت، باختن واقعا کار سختی است! در حالت Easy Mode کمتر پرشی وجود خواهد داشت چرا که حبابهایی مرئی در آسمان ظاهر شده و شما با راه رفتن روی آنها میتوانید به اینور و آنور بروید. به این ترتیب باید گفت که بخش آسان بازی برای گیمرهای کم سن و سالتر توصیه میشود که قصد ورود به هیچ چالش خاصی را ندارند؛ هرچند همانطور که گفته شد اساسا بازی Pac-Man World Re-PAC آنچنان بازی پرچالش و سختی به حساب نمیآید.
کاملا مشخص است که بودجه صرف شده برای بازی Pac-Man World Re-PAC بودجه ناچیزی بوده و ناشر آنچنان به این عنوان ریمستر خود بها نداده و نخواسته آنچنان ریسکی را به جان خود بخرد. در واقع به نظر میرسد پشت این بازسازی، تنها یک تفکر بوده و آن هم اینکه «آیا هنوز هواداران پک من حاضر هستند یک بازی از این سری را تجربه کنند یا کلا عطای آن را به لقایش بخشیدند؟» سازندگان با عرضه بازی Pac-Man World Re-PAC، محبوبیت پک من را محک زدهاند ولی انصافا در این راه کم کاریهای زیادی از خود نشان دادهاند. بازی کوتاه است و گیمپلی آن هیچ اصالتی در خودش ندارد؛ حتی کات سینها صداگذاری درست و درمانی ندارد و بازی عملا یک ریمستر با نمره ناپلئونی به حساب میآید. امروزه با عرضه ریمسترهایی مثل سری کرش و اسپایرو و درخشش آنها و تبلور دوباره ژانر پلتفرمر، عناوینی مثل Pac-Man World Re-PAC قطعا جایگاه خاصی ندارند و خیلی زود فراموش خواهند شد.
بازی Pac-Man World Re-PAC در دورانی ظاهر شده که با وجود کم و کاستیهایی که دارد، بخاطر فقدان بازیهای پلتفرمر میتواند کمی تا قسمتی، خودش را نشان دهد. بیایید امیدوار باشیم که عرضه این بازی، نویدبخش دوران ظهور مجدد پک من و دنبالهسازیهای بهتری باشد و پک من را در دیگر عناوین جدید در سالهای نه چندان دور هم ببینیم؛ این بار با آن کیفیتی که برازنده یک برند ۴۰ ساله است!
خلاصه بگم که...
بازی Pac-Man World Re-PAC تداعی کننده دوران طلایی بازیهای ژانر پلتفرمر (سکوبازی) در اواخر دهه نود است، یک بازی که نه گرافیک خارقالعادهای دارد و نه گیمپلی به یادماندنی و شاهکار اما میتواند در فقدان وجود بازیهای پلتفرمر، جلوهگری کند. با این حال بازی کوتاه است و قطعا یک اثر یک بار مصرف به حساب میآید.
میخرمش...
اگر برای بازی پلتفرمر دلتان تنگ شده و به خصوص اگر کمی سن و سالتان بالاست و دلتان برای پلتفرمرهای قدیمی لک زده، بازی Pac-Man World Re-PAC دقیقا همین کار را انجام میدهد!
نمیخرمش...
بازی کوتاه است و قرار نیست شاهد یک بازی پلتفرمر امروزی با المانهای به یاد ماندنی باشید. واقعیت اینجاست که Pac-Man World Re-PAC میتوانست خیلی بهتر باشد و عنوانی که الان عرضه شده، کملطفی زیادی به این بازی قدیمی و بینظیر است.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
خداییش بیین پکمن از کجا به کجا رسیدD:
انگار این سری بازی قرار نیست تموم شه و یه زمانی میرسه که بچه هام با نوه هاشون نقد پک - من ۲۰۷۷ رو توی ویجیاتو میخونن ( پسر ، زمان فقط یه توهمه ! )
این بازی به ظاهر ساده "پکمن" واقعا پدرمونو تو ۳ واحد هوش مصنوعی درآورد ??