با توجه به بزرگی و زیبایی داستان این مجموعه، انتخاب فقط ۱۰ مورد از بهترین لحظات مجموعه متال گیر سالید (Metal Gear Solid) کاری واقعا سخت و ناممکن است. حالا ما در اینجا سعی کردیم که تعدادی از این لحظات به یادماندنی را با توجه به هیجان و نوآوری‌ای که داشتند بنویسیم.
اینا رو هم بخون:
- نگاهی به بهترین لحظات مجموعه کالاف دیوتی
- نگاهی به بهترین لحظات مجموعه Assassin’s Creed
- نگاهی به بهترین لحظات مجموعه God of War
به احتمال خیلی زیاد با تمامی مواردی که قرار است ببینید موافق نباشید. هرگز شکی در این مسئله وجود نخواهد داشت که این شاهکار کوجیما پر از لحظات گوناگون مهم و خاطره‌انگیز است. پس ویجیاتو همراه باشید تا با هم چند قدم در کوچه خاطره بزنیم و برخی از رویدادهای این مجموعه افسانه‌ای را به یاد آوریم.
مبارزه با ومپ در باس فایت آخر
پس از گذشت زمان بسیار زیادی، بالاخره در متال گیر سالید 4 مشخص می‌شود که ومپ یک خون‌آشام نیست و حتی هیچ ابرقدرتی هم ندارد. تنها چیزی که باعث قدرتش می‌شد، استفاده از تکنولوژی نانومکانیک بود. تمامی توانایی‌هایش از آن می‌آمد.
در نسخه دوم این مجموعه، رایدن موفق به کشتنش نمی‌شود و بالاخره در Metal Gear Solid 4 نوبت اسنیک می‌شود. او به پشت ومپ می‌رود و یک ماده شیمیایی به او تزریق می‌کند و بالاخره به سلطنت وحشتش پایان می‌دهد. لحظه مرگ ومپ واقعا یکی از آرامش‌بخش‌ترین و بهترین لحظات مجموعه متال گیر سالید بوده و هست.
مبارزه با The End
شخصیت The End اسنایپر تیم کبرا بود و در جنگل منتظر Snake است تا بتواند او را بکشد. این مبارزه با اختلاف بهترین باس فایت کل مجموعه است؛ یک دوئل با یک اسنایپر باستانی. این مبارزه می‌تواند چند دقیقه و یا حتی یک ساعت طول بکشد. مبارزه بین شما و این پیرمرد در سه محل مختلف در جنگل بزرگ متال گیر سالید 3 اتفاق می‌افتد. بازیکن‌ها باید به آرامی در جنگل حرکت کنند و به دنبال صدای The End باشند. شما باید حواستان خیلی جمع باشد چون حتی صدای نفس کشیدنش هم می‌تواند جایش را لو دهد.
این جستجوی هیجان‌انگیز و نفس‌گیر برای پیدا کردن The End پر از نگرانی و استرس است. شما هر لحظه که بخواهید جایی را بگردید، همواره ممکن است که از یک طرف دیگر به سمتتان تیراندازی شود. در همان اوایل که The End به بازیکنان معرفی می‌شود، شما این فرصت را دارید که وقتی روی ویلچرش در حال چرت زدن است، او را بکشید. این کار باعث می‌شود تا ساعت‌ها وقت خود را در این دوئل نگذرانید. اما با این کار باعث می‌شوید که بهترین تجربه باس فایت کل مجموعه را تجربه نکنید.
نکته جالب دیگر هم این است که خود The End به آهستگی در حال مردن است. یعنی حتی اگر کاری هم به او نداشته باشید بالاخره خودش می‌میرد. بازیکن‌های ترسو می‌توانند یک گوشه قایم شوند و صبر کنند تا خودش بمیرد. اما خب این کار هم خودش به صورت صد در صدی مطمئن نیست. ممکن است که The End شما را پیدا کند و زندانی کند. حالا مجبور هستید که از زندانش فرار کنید تا بتوانید این دوئل نفس‌گیر را ادامه دهید.
گلوله صحنه آهسته آخر در باس فایت متال گیر سالید 3
فرستادن استاد اسنیک به آخرت در دردناک‌ترین حالت ممکن. این باس، شاید بهترین و عمیق‌ترین شخصیت کل این مجموعه محسوب شود. در ساده‌ترین حالت ممکن او یک مادر، یک استاد و یک سرباز است. پس از کلی فراز و نشیب‌های احساسی شما در آخر متوجه می‌شوید که Snake-Eater یک جاسوس روسی نیست. در حقیقت او یک آمریکایی وطن‌پرست است.
در آخر، نبرد نهایی اسنیک با او به اندازه شخصیتش پیچیده است. مبارزه تا لحظه مرگ در یک دشت پر از گل‌های سفید و مملو از انرژی‌های متفاوت نفرت و عشق. برای پیروزی شما باید یک لباس کاملا سفید بپوشید تا در محیط اطراف استتار کنید. سپس از پشت به Snake-Eater نزدیک شوید. پس از تمام کردن تمام سلامتی او، بازی بار دیگر کنترل را به دست شما می‌دهد و فقط می‌خواهد که دکمه مربع را برای شلیک فشار دهید و این سرباز خسته را از وظیفه‌اش مرخص کنید. لحظه شلیک گلوله تمامی گل‌های سفید قرمز می‌شوند، این اقدام خونین ولی از روی ترحم چیزی است که Snake را تبدیل به شخصیت منفی بقیه بازی‌های این مجموعه می‌کند. این یک عمل به یاد ماندنی، شجاعانه و پر از شرافت از طرف کوجیما بود که این بازی را تبدیل کرد به یک پایان فوق‌العاده برای کل مجموعه.
تونل مایکروویو
بازی Metal Gear Solid 4 همواره به ما روند ترک خوردن ذهن و بدن اسنیک را نشان می‌دهد. این جنگجو الان سنی ازش گذشته است و خیلی سریع، خشمگین و خسته می‌شود، همیشه هم که به دنبال دعوا است. هیچ‌کدام از صحنه‌هایی که ضعیف شدن تدریجی او را نشان می‌دهند به ناراحت‌کنندگی این صحنه نیست. جایی که اسنیک سعی دارد از یک تونل مایکروویو عبور کند تا بتواند یک ویروس را وارد هوش مصنوعی کند.
حتی نحوه نمایش این صحنه هم بسیار زیبا و هوشمندانه است. صفحه به دو نیم تقسیم می‌شود و اسنیک را مشاهده می‌کنید که سعی دارد با انگیزه بالا و بدون خستگی به مسیرش ادامه دهد. در تصویر دیگر دوستان و همرزمانش هستند که دارند تسلیم خستگی می‌شوند. این صحنه کمی زیادی طول می‌شد ولی حس شک و تردید را به خوبی ایجاد می‌کند. در ادامه حتی دست اسنیک می‌سوزد و شما مجبورید که دسته را به یک شکل دیگر بگیرید. در نهایت پیروزی نصیب کسانی می‌شود که انگیزه و امید دارند، نه توانایی بیشتر.
پایان عجیب متال گیر سالید 3
این مبارزات گوناگون و سریع شاید عجیب‌ترین پایان در میان تمامی بازی‌های تاریخ باشد. ابتدا مبارزه‌ای با ژنرالی روسی یعنی ولگین شما را مجبور می‌کند که دست به هر کاری بزنید تا پیروز شوید. به طور مثال خودتان را به شکل معشوقه‌اش Raikov دربیاورید یا او را با غورباقه‌های درختی بترسانید. پس از آن یک یک فرار هیجان‌انگیز از Shagohod با دوچرخه و یک ماموریت مخفیانه و غافلگیرانه با Eva که در نهایت به یک باس فایت منتهی می‌شود.
اما اینجا تمام نمی‌شود. شما بعد از این‌ها باید با آسلات، رولت روسی بازی کنید. درست است که شما در این بازی نمی‌توانید ببازید ولی خب برای فقط چند لحظه این حس بهتان منتقل می‌شود که آیا همه این زحمات برای هیچی بود؟!
بالا رفتن از نردبان خفن متال گیر سالید 3
اکثر اوقات، بازی‌های اکشن به شما اجازه تفکر و چند دقیقه سکوت نمی‌دهند. دلیلش هم تفکر امروزی رسانه بازی است که در آن بازیکنان همواره باید با بازی در تعامل باشند. شما دائما باید حواستان باشد که چه اتفاقاتی می‌افتد و چه کسی با چه چیزی در چه جایی چه کاری انجام داد. گاهی اوقات واقعا اعصاب آدم را خورد می‌کند.
در نسخه سوم این مجموعه، پس از کشتن The End شما باید به مدت دو دقیقه از یک نردبان بالا بروید. اما چرا چنین چیزی جزو لیست بهترین لحظات مجموعه متال گیر سالید است؟ دلیلش این است که در طول این مدت تنها صدایی که وجود دارد، آهنگ آهسته و آرام Snake-Eater است. شما این دو دقیقه را صرف فکر کردن به وضعیت ذهنی اسنیک و سلامتی روحی‌اش می‌کنید. شاید در ظاهر ساده باشد، ولی پس از چیزهایی که پشت سر گذاشتید، چنین جایی در بازی واقعا نیاز است. نیازی که بازی به نحو احسن برایتان رفع می‌کند.
صفحه شکست خوردن دروغین
این حرکت یکی از شاهکارهای کوجیما بود؛ جایی که در آن نقشه فوق‌العاده هوشمندانه گروه Patriots مشخص می‌شود. رایدن و سالید اسنیک به کمک هم، با سربازان Tengu مبارزه می‌کنند و سعی دارند که ارتش آن‌ها را شکست دهند که ناگهان یک اتفاق عجیب می‌افتد. بازی یک صفحه شکست خوردن دروغین را به شما نمایش می‌دهد که بالای آن به جای «Mission Failed» عبارت «Fission Mailed» نوشته شده است.
ژنرال کمبل عصبانی می‌شود و به شما می‌گوید که کنسول خود را خاموش کنید و تسلیم شوید. این صحنه در حقیقت کوجیما است که سعی می‌کند همانطور که Patriots شخصیت رایدن را گول زدند، ما را گول بزند.
بازگشت به جزیره Shadow Moses
ماموریت «The Best Is Yet To Come» موقعی شروع می‌شود که اسنیک از هلیکوپتری در جزیره Shadow Moses پیاده می‌شود. این صحنه با اقتدار بزرگترین حس نوستالوژی ممکن در کل این مجموعه را ایجاد می‌کند. وقتی که شما وارد می‌شوید، اولین چیزی که چشمتان را می‌گیرد نابودی هلیپورتی است که از طریقش وارد شدید.
به طور واضحی مشخص است که این محل در حال فروپاشی است و این شما را یاد ژن‌های نابود کننده خود اسنیک می‌اندازد. آهنگی که در لحظه ورودتان نواخته می‌شود، دقیقا همان آهنگی است که بازی متال گیر سالید با آن تمام می‌شود و تیتراژ پایانی پخش می‌شود. دیدن چنین صحنه‌ای برای تمامی بازیکنان قدیمی این مجموعه واقعا سنگین بود.
مبارزه به همراه Snake
هدف کوجیما از مجبور کردن بازیکنان به بازی کردن به عنوان رایدن در Metal Gear Solid 2 اقدامی بیهوده نبود. هدف او این بود که ما شخصیت اسنیک را از دید دیگری ببینیم. یک مبارز افسانه‌ای و قدرتمند، نه شخصیتی که با آن در بازی اول خو گرفتیم. در طول بازی رایدن در مواقعی کوتاه اسنیک را می‌بیند تا در نهایت که با او متحد می‌شود. این صحنه خیلی سکانس قوی‌ای است. در اینجا است که ما اسنیک را می‌بینیم که به همان هیولای ترسناکی تبدیل می‌شود که در ادامه این مجموعه عاشقش خواهیم شد.
برای فقط چند لحظه کوتاه، اسنیک و رایدن با هم همدست می‌شوند تا لشکریان سربازهای Tengu را شکست دهند. مخفی‌بازی را به طور کلی بیخیال شوید. اینجا نبرد گلوله و باروت و شمشیر و عرق است که هیجان ایجاد می‌کند. در اینجا شما اسنیک واقعی را می‌بینید. فرزند بیگ باس، بزرگ شده جزیره Shadow Moses و ماهر‌ترین سربازی که دنیا به خودش دیده است. این مبارزه در کنار اسنیک واقعا یکی از بهترین لحظات مجموعه متال گیر سالید است. شاید حتی بهترین آن هم باشد.
خوب است مگر نه؟
وقتی که سالید اسنیک پیر سعی می‌کند تا خودش را بکشد ولی موفق نمی‌شود، یک چهره آشنا می‌بیند. پدر ژنتیکی خودش، یعنی بیگ باس، که خیلی‌ها فکر می‌کردند خیلی وقت است که کشته شده بود.
چگونه می‌توانید برای یک مجموعه به این بزرگی یک پایان مناسب بسازید؟ مجموعه‌ای که ژنتیک و سیاست و علم و اقتصاو هر چیز دیگری را مسخره می‌کند. بازی‌هایی که به طور کاملا واضحی از تفکرات عجیب کوجیما پیروی می‌کنند و حتی بازیکنانش را هم دست می‌اندازد. جوابش در همین صحنه است. وقتی که بیگ باس سیگار آخرش را می‌کشد و به پسر از دست رفته‌اش می‌گوید «این خوب است مگر نه؟»
چه چیزی خوب است؟ حس خودت؟ سپری کردن آخرین لحظات زندگی با پسرت؟ نه. در حقیقت این بازی‌ها هستند که خوبند. این آخرین چشمک و پوزخند کوجیما در بازی‌ای بود که شاید دیگر مشابهش هیچ‌وقت ساخته نشود. پس تمامی این‌ها خوبند. این یک پایان بی‌نظیر برای مجموعه‌ای بود که ذهن چندین نسل از گیمرها را تحت تاثیر قرار داد. پس بله. این خیلی خوب بود.
باس فایت آخر MGS 4 نبرد تن به تن با لیکوئید اسلات
اونجایی که تو Metal Gear REX با Metal Gear RAY میجنگی
اینا جا موند
مقاله خیلی خوبی بود، خسته نباشید آقای وفاراد?
جای خالی پایان mgs5 خیلی حس میشه :)
Raiden wins
FATALITY
عجب مقاله ای – دم آقای امیرحسین وفاراد گرم واقعا
گیمرهایی این صحنه های بیاد ماندنی را متوجه می شوند که الان سنی دارند و این بازی ها را در زمان خودشان و با فضا و تکنولوژی همان زمان، تجربه کرده اند.
یاد و خاطره مجموعه متال گیر سالید گرامی
ننگ بر کونامی
درود بر استاد کوجیما و همه بازی سازها و گیمرهای آزاده دنیا
خاطراتم زنده شد – درود و سپاس
به نظر من لحظه کور شدن یکی از چشم های بیگ باس هم خیلی دردناک و بیادماندنی بود (بخصوص تحمل و خودداری که استادش و مادر معنویش و رئیسش، همانا باس (Boss) از خود نشان داد)
تا جایی که من یادمه من با end مبارزه ای نداشتم ، طبیعیه ؟
مبارزه با لیکویید رو متال گیر تو بازی اول و باس فایت متال گیر ری ها تو بازی دوم با اون پایان عجیب بازی دوم هم خیلی خوب بودن
مبارزه با متال گیر رکس و مبارزه با لیکویید اسنیک بعد از اون از متال گیر سالید ۱ هم می تونست تو لیست باشه .
فارغ از باس فایت ، اینجا یسری ازبهترین کاتسین های بازی قرار داشت
اسپویل
.
.
.
.
.
.
.
.
موقع فداکاری گری فاکس نمی شه ناراحت نشد ، یا بسته به روندی که تو بازی پیشبردی جسد مریل رو ببینی یا اینکه باهاش همراه بشی .