نقد فیلم The Woman King | حماسه تاریخی شایسته

فیلم تاریخی «پادشاه زن» یا «سلطان بانو» یک ویولا دیویس درخشان را در مرکز یک درام احساسی قرار می‌دهد که هر آنچه از یک حماسه اکشن می‌خواهید برای شما برآورده می‌کند. در واقع ارائه یک داستان حماسی و اکشن بدون قربانی کردن توسعه شخصیت، چیزی است که این فیلم را به اثری تماشایی تبدیل کرده است. در ادامه با نقد فیلم The Woman King همراه ویجیاتو باشید.

با تماشای The Woman King، جدیدترین فیلم کارگردان جینا پرینس-بایدوود، چند چیز مشخص می‌شود: یک: باید فیلم پیشین او «The Old Guard» که یک فاجعه واقعی بود را به دست فراموشی سپرد. دو: سبک او در این فیلم، به همان اندازه که ساده است، همزمان چیزی شبیه به حساس و انقلابی است، اما منحصر به فرد نیست. بدون شک تازه کردن زیرژانر درام تاریخی کار سهل و آسانی نیست، اما او این کار را بدون زحمت و با ظرافت در این پروژه انجام می‌دهد که هرگز مخاطب را ناامید نمی‌کند. پادشاه زن با عملکرد پر ستاره از سوی تیم بازیگری خود، کنش‌های داستانی تقویت‌کننده، و یک پس‌زمینه تاریخی جالب، چیزی جز یک اثر حماسی در گونه درام تاریخی نیست.

داستان این فیلم در سال 1823 میلادی در غرب آفریقا می‌گذرد و نانیسکا (ویولا دیویس)، فرمانده جنگجوی ارتش آگوجیه که تماماً از زنان تشکیل شده است را دنبال می‌کند. آنها مسئول حفاظت از مردم داهومی به رهبری پادشاه قزو (جان بویگا) هستند. چندین زن توسط برده‌هایی از امپراتوری اویو ربوده شده‌اند، که با آنها رقابت دارند. علاوه بر این، اویو با برده‌فروشان پرتغالی اتحاد تشکیل داده است.

در این بین پادشاه قزو برای محافظت از مردمش از نانیسکا می‌خواهد که جنگجویان دیگر را آموزش دهد تا نبردی را آغاز کنند که آنها را از یوغ اتحاد همسایگانشان با اروپایی‌ها رها کند؛ و این شروع داستانی است که با کش و قوس‌های فراوان تبدیل به یک درام احساسی با حوادث گوناگون می‌شود. این یک حماسه الهام گرفته شده از آثاری مانند «شجاع دل» و «گلادیاتور» است که در نهایت موفق می‌شود داستان خود را آزادانه بر اساس رویدادهای واقعی روایت کند. به طور کلی The Woman King یک درام اکشن فرمولی اما خوش ساخت است که به استعدادهای جلو و پشت دوربین اجازه می‌دهد تا می‌توانند بدرخشند.

این روزها، حماسه‌های تاریخی قدیمی به طور قطع نادرتر از گذشته هستند، به طوری که فیلم‌های برنده بهترین فیلم اسکار مانند «شجاع دل» و «گلادیاتور» همتایان معاصر کمی دارند. اما جینا پرینس-بایدوود با «پادشاه زن» جان تازه‌ای به این ژانر می‌بخشد، زیرا او فیلم را با همان هیجان، احساس و مقیاس بزرگی که در آن آثار دیگر دیده می‌شد، پُر می‌کند.

فیلم The Woman King با یک انتخاب جالب شروع می‌شود، زیرا یک نوشتار آغازین به سبک جنگ‌ستارگان در همان ابتدا خودنمایی می‌کند تا مخاطب متوجه شود که داستان کجا و چه زمانی اتفاق می‌افتد. بقیه فیلم نیز کار بسیار خوبی در ساختن دنیای اطراف این پادشاهی انجام می‌دهد. طراحی تولید عالی است و ما را به قرن نوزدهم در تمدنی می‌برد که اکثراً با دیدن آن ناآشنا هستند. کار فنی و میدانی زیادی در این فیلم وجود دارد که تجربه تماشای این اثر سینمایی را جذاب می‌کند، زیرا همه چیز در محیط درون فیلم باورنکردنی به نظر می‌رسد.

از بسیاری جهات، پادشاه زن برای مخاطب عام سینمای امروز، یک ناهنجاری است. اما چرا؟ چون این فیلم نه تنها یک حماسه تاریخی درباره زنان است، بلکه فیلمی درباره سربازان زن سیاه پوست است. اثری سینمایی که وابسطه به فرنچایزی بزرگ نیست و با بودجه 50 میلیون دلاری و بازیگران سرشناس رنگین پوست موجود در این صنعت ساخته شده است. بنابراین، با دانستن همین مختصات می‌توانید ببینید که چگونه فیلم‌هایی مانند Black Panther راه را برای دریافت بودجه برای این فیلم هموار کردند و نتیجه آن عمدتاً چیز خوبی است.

باید بدانید این اثر سینمایی زمان زیادی را صرف ایجاد رابطه و پویایی بین شخصیت‌های خود می‌کند، که از روایتی متعارف در اطراف جمعیتی پشتیبانی می‌کند که نیاز به محافظت در برابر دشمنان خود و رویدادهایی که منجر به نبرد می‌شوند، دارد. همچنین این واقعیت که فیلم توسط زنان نوشته و کارگردانی شده است، دیدگاه منحصر به فردی است که در این اثر و شخصیت‌های آن خودنمایی می‌کند. برای مثال در حالی که ژنرال نانیسکا (ویولا دیویس) یک شخصیت قوی و قدرتمند است، اما یک آسیب پذیری قدیمی دارد که سعی می‌کند آن را پنهان کند.

در واقع شخصیت او به عنوان یک قهرمان در لحظاتی معیوب است و همین نکته‌ای است که مخاطب را برای تماشای این داستان مشتاق‌تر می‌کند. فیلم پادشاه زن مجموعه‌ای از شخصیت‌ها را به نمایش می‌گذارد که همگی دارای جنبه‌هایی هستند که آنها را از هم‌دیگر متمایز می‌کند، چه در گذشته یا هدفی که باید به آن برسند. همه شخصیت‌ها از ریز و درشت در فیلم تلاش می‌کنند تا بهتر عمل کنند، و در حالی که اهمیت دادن به همه آنها در یک زمان چالش برانگیز است، اما بازهم تیم تولید و در راس آن شخص فیلمنامه‌نویس و کارگردان در این زمینه کار خوبی انجام می‌دهند.

البته در این میان ذکر یک نکته ضروری است؛ داستان در ابتدای «پادشاه زن» گاهی اوقات ممکن است فاقد یک جذابیت عام باشد و برای اینکه کاملاً جذب آن شوید، باید به فیلم زمان بیشتری برای معرفی خودش بدهید. با این حال، سکانس‌های اکشن در فیلم به خوبی طراحی شده‌اند که این خود جذابیتی است که مخاطب کم‌ حوصله‌تر را پای فیلم نگه‌ می‌دارد. سکانس‌های مبارزه درون این اثر پویا هستند؛ و این به دلیل بدلکاری مناسب و طراحی خوب پشت آن است. همه چیز در یک سکانس نبرد در مقیاس بزرگ بین دو نیروی متضاد به اوج خود می‌رسد که به خوبی کارگردانی شده و مملو از لحظات تماشایی است، اما از نظر احساسی تا حدودی عقیم است.

به طور کلی فیلم پس از این نبرد بزرگ، به نظر در شرف انتشار تیتراژ پایانی است، اما اینطور نیست. فیلم خیلی بیشتر از پایان طبیعی خود ادامه می‌یابد، حتی بلافاصله بعد از آن در یک سکانس اکشن دیگر فرو می‌رود. در نتیجه، فیلم بسیار طولانی‌تر از آنچه باید احساس می‌شود. همچنین همان خطای موجود در اثری چون ارباب حلقه‌ها: بازگشت پادشاه در این فیلم دیده می‌شود. جایی که به نظر می‌رسد پایان‌های زیادی وجود دارد. و هر بار که فکر می‌کنید فیلم در شُرف پایان است، بازهم آن به سادگی ادامه پیدا می‌کند.

اما حلقه وصل این فیلم که مخاطب را جذب در تماشای آن می‌کند بازی‌های موجود در آن است که دیویس، سوسو امبادو، لاشانا لینچ و جان بویگا به ویژه در این فیلم فوق‌العاده هستند. ویولا دیویس در قامت نانیسکا یک بانوی مستحکم فرمانده در این فیلم است که به آرامی لایه‌های سخت روی شخصیت خود را جدا می‌کند تا با پیشرفت فیلم، عمق احساسی بیشتری را برای شخصیت خود آشکار کند. و جالب اینجاست که در کنار دیویس سوسو امبادو در نقش ناوی نیز یک اجرای تماشایی را ارائه می‌کند.

امبادو پس از یک بازی درخشان در سریال «راه‌آهن زیرزمینی» ساخته بری جنکینز، ثابت می‌کند که در اولین نقش بلند سینمایی‌اش نیرویی است که می‌توان روی توانایی او در آینده حساب باز کرد و صحنه‌های او با دیویس، قلب تپنده و هسته عاطفی فیلم را تشکیل می‌ٔدهد. در این جمع لاشانا لینچ نیز صحنه‌های زیادی را به عنوان ایزوگی که بسیاری از اعضای جدید آگوجی را آموزش می‌دهد، مال خود می‌کند. او شخصیتی قدرتمند، جذاب و طنازانه دارد که مخاطب را از ابتدای معرفی او به خود جذب می‌کند.

به طور کلی، به ندرت پیش می‌آید که فیلمی تا این حد اکشن محور باشد و در عین حال فضا را برای درخشش شخصیت‌های زیادی فراهم کند، اما آگوجیه یک واحد است، یک تیم. و این نکته‌ای است که کارگردان و فیلمنامه نویس کار به آن توجه ویژه داشته‌اند. شخصیت‌های درون این فیلم ممکن است همیشه با هم کنار نیایند، اما برای یکدیگر می‌جنگند، و این رفاقت و خواهری در هر فریم از این فیلم هیجان‌انگیز احساس می‌شود. در واقع فیلمنامه دانا استیونز در کنار شیمی خارق‌العاده‌شان، زمان زیادی را صرف ساختن شخصیت‌های منحصربه‌فردی می‌کند که ما واقعاً برای آینده آنها احساس نگرانی می‌کنیم، نه اینکه منتظر باشیم تا سکانس اکشن بعدی اتفاق بیفتد.

اما فراتر از کاراکتر و داستان، «پادشاه زن» فوق‌العاده خوب ساخته شده است. در حالی که این روزها بیشتر فیلم‌های اکشن در استودیو‌ها و جلوی پرده‌سبز فیلم‌برداری می‌شوند، این فیلم اثری پویاست که اکشن درون آن نیز زنده‌تر به نظر می‌رسد، زیرا بسیاری از فیلم‌برداری‌ها در لوکیشن‌های درجه یک و با اجرای مبارزه واقعی شکل گرفته‌اند. این لحظات همراه با موسیقی متن هیجان‌انگیز ترنس بلانچارد، تجربه تماشای فیلم را لذت‌بخش‌تر می‌کند.

کارگردانی پرینس-بایدوود نیز مطمئن و واضح است زیرا او هرگز اجازه نمی‌دهد تماشاگر در طول روایت گم شود، حتی در میان سکانس‌های اکشن. او عاقلانه پس از توسعه دقیق شخصیت‌، اکشن را بر روی شخصیت‌ها متمرکز می‌کند، بنابراین تا زمانی که به سومین پرده فیلم می‌رسیم، نه تنها آگوجی به‌عنوان یک گروه، بلکه هر شخصیت جداگانه دارای هویت می‌شود.

در پایان باید گفت: پادشاه زن یا سلطان‌بانو فراتر از همه انتظارات من بود و همین نکته‌ای است که فیلم را در این سال مدعی جوایز در برخی‌ شاخه‌ها می‌کند. عنصر ضعیف بزرگ و عجیبی در این فیلم وجود ندارد. از فیلم‌برداری گرفته تا موسیقی، لباس‌ها و تدوین و البته بازی‌های خیره‌کننده هستند، و این فیلم و ساختارش تا جایی که می‌تواند بی‌نقص است. امیدوارم این اثر درها و فرصت‌های بیشتری را برای روایت داستان‌های جدید دیگر باز کند تا توانمندسازی سیاه‌پوستان، به‌جای ترومای سیاه‌پوستان، تبدیل به یک هنجار در داستان‌گویی سینمای هالیوود شود.

---

چکیده‌ای از نقد و بررسی فیلم «پادشاه زن» یا The Woman King

داستان فیلم | قصه پادشاه زن در قرن نوزدهم در پادشاهی داهومی در غرب آفریقا اتفاق می‌افتد. ژنرال این گروه، نانیسکا، نسل جدیدی از جنگجویان را برای مبارزه با دشمنی که می‌خواهد شیوه زندگی آنها را نابود کند، آموزش می‌دهد.

نکات مثبت فیلم | از نظر سبک، بازگشتی است به حماسه‌های قدیمی و جذاب که تماشاگران آن‌ها را دوست داشتند. شخصیت‌پردازی مناسب به همراه مدیریت درست سکانس‌های اکشن و بازی‌های درخشان از دیگر نکات شاخص این فیلم است.

نکات منفی فیلم | وجود چند داستان فرعی نه‌چندان کامل و البته طولانی بودن فیلم با وجود چند سکانس با پتانسیل تمام کردن داستان!

چشم انداز اسکار | بهترین فیلم، بهترین بازیگر زن، بهترین بازیگر نقش مکمل زن، بهترین طراحی صحنه و لباس و بهترین موسیقی متن