Portal with RTX یا یک ریمستر باورنکردنی!

به دلیل تنوع بالا، شاید انتخاب یک بازی برای ریمستر شدن از بین آثار قدیمی پی‌سی کار به شدت دشواری به نظر برسد؛ اما از آن‌جایی که Portal دارای طراحی بصری به‌یادماندنی و ویژه‌ای است، بهترین گزینه برای این کار به حساب می‌آید.

Portal RTX، ریمستر یکی از مهمترین عناوین معمایی صنعت بازی است که در سال ۲۰۰۷ توسط ولو (Valve) خلق شد؛ اثری که اکنون به واسطه جدیدترین ابزار شرکت انویدیا (Nvidia) با نام RTX Remix به جدیدترین ویژگی‌های گرافیکی مجهز شده تا حسابی عرق سیستم پی‌سی گیمرها را دربیاورد. برای آشنایی بیشتر با Portal RTX ادامه مطلب را در ویجیاتو مطالعه کنید.

همانطور که اشاره کردیم، این عنوان یک جورایی به کرایسیس نسل جدید تبدیل شده تا از تمام توان سخت افزار مورد استفاده کاربران استفاده کند، اما با تمامی این تفاسیر پورتال آرتی‌اکس یک ریمستر بی نقصر نیست. عملکرد اجرایی بازی روی قوی‌ترین کارت گرافیک‌های شرکت ای‌ام‌دی به طرز باورنکردنی‌ای بد است و حتی تمامی دارندگان سری کارت‌های RTX هم نمی‌توانند از تجربه‌ای بی نقص لذت ببرند.

اما پیش از پرداختن به مزایا و معایب این ریمستر، بد نیست شما را با ابزار RTX Remix آشنا کنیم. همزمان با معرفی کارت گرافیک‌های RTX 40، شرکت انویدیا از ابزار آرتی‌اکس ریمیکس رونمایی کرد که به طور ساده می‌توان از آن به عنوان موتور ریمستر سازی یاد کرد؛ به این صورت که بازی‌های قدیمی که از DirectX 9 پشتیبانی می‌کنند را به فناوری رهگیری پرتو و DLSS مجهز می‌کند. علاوه بر دو مورد قبل، این ابزار به کاربر امکان تعویض تکسچرهای بازی مورد نظر را نیز می‌دهد.

البته مسلماً کار با این ابزار به سادگی توضیحات آن نخواهد بود اما مطمئناً زمانی که در اختیار modderها قرار بگیرد، شاهد ریمسترهای فوق‌العاده‌ای خواهیم بود. از این رو، استودیو داخلی شرکت انویدیا با نام Lightspeed که پیش‌تر بازی Quake II RTX را توسعه داده بود، وظیفه کار روی Portal with RTX را نیز برعهده داشت. ریمستر پورتال یک شوکیس عالی برای نمایش توانایی‌های این ابزار است و با این وجود که تغییرات آن باورنکردنی هستند، بهای آن عملکرد ضعیف بازی روی برخی از سخت افزارهای موجود در بازار است.

استودیو Lightspeed نه تنها بازی را به پیشرفته‌ترین و بالاترین سطح رهگیری پرتو مجهز کرده، بلکه تقریباً بیشتر تکسچرها و مدل‌های آن را نیز به طور کامل بهبود داده است. نتیجه نهایی به لطف جلوه‌های جدید، بیشتر از یک ریمستر به یک بازسازی شباهت دارد. نورهای سفید اتاق‌های آزمایش تیز تر و پرنورتر هستند، گوی‌های درخشان اکنون تولید سایه می‌کنند و با درخششی که دارند، از کشندگی خود خبر می‌دهند و محیط‌های سرد و خشک بازی حس و حال تنهایی را به درستی به بازیکن منتقل می‌کنند.

_{مقایسه گرافیکی نسخه ریمستر شده (سمت راست) با نسخه اصلی (سمت چپ)}

درحالی که ویژگی‌های Portal With RTX روی کاغذ جذاب به نظر می‌رسند، اما بازیکن هرگز اولین باری که یکی از پورتال‌ها را ایجاد می‌کند و نور منعکس شده از آن روی محیط را مشاهده می‌کند را فراموش نخواهد کرد. دیدن چنین فناوری سنگین و پیچیده‌ای در عنوانی که ۱۵ سال از عرضه آن می‌گذرد به معنای واقعی کلمه یک معجزه واقعی است.

ابزار RTX Remix فعلاً در دسترس عموم قرار ندارد اما مطمئناً با قرار گرفتنش در دستان درست، پتانسیل واقعی آن برای پیدایش مادهای گرافیکی حیرت انگیز بروز پیدا می‌کند. به طور مثال هم اکنون Richter Overtime یکی از یوتیوبرهای متمرکز روی بازی‌های مربوط به موتور بازی سازی سورس (Source) با دستکاری نسخه جدید پورتال، چشمه‌ای از رهگیری پرتو در منطقه معروف Ravenholm در بازی Hlaf-Life 2 به ما نشان می‌دهد و با این کار ثابت می‌کند که اگر ماد سازها بدون عجله و با وفاداری به منبع اصلی روی یک پروژه کار کنند، می‌توانند نسخه‌ای بازسازی شده از بازی‌های کلاسیک را تولید کنند که برای تجربه آن نیازی به پرداخت ۷۰ دلار نباشد.

البته نباید فراموش کرد که نهایتاً همه این ویژگی‌های هیجان انگیز در اختیار انویدیا قرار دارد و هرچقدر هم که جذاب به نظر برسد، همانطور که در ابتدا اشاره کردیم Portal with RTX مشکلات خاص خود را نیز دارد. به طور مثال برای این که بهترین تجربه را هنگام بازی کردن این اثر داشته باشید، حتماً به کارت‌های سری ۴۰ آرتی‌اکس نیاز دارید؛ چرا که تنها این سری کارت است که می‌تواند با استفاده از DLSS 3 و فناوری Frame Generation، نرخ فریم با ثبات و روان درکنار کیفیت تصویر بالایی را در رزولوشن‌های قابل قبول ارائه بدهد.

با این اوصاف، درحالی که کارت‌های قدیمی‌تر Nvidia مثل سری RTX 30 و 20 هم از پس اجرای بازی بر می‌آیند، اما از آن‌جایی که با اثری سنگین (و بهینه سازی نچندان جالب) روبه‌‍رو هستیم، کاربران مجبور هستند تا تنظیمات بازی را حسابی تغییر بدهند تا نرخ فریم قابل بازی دریافت کنند.  به طور مثال تجربه بازی با RTX 3090 در رزولوشن 1440p و DLSS Balanced چیزی بین ۵۰ الی ۶۰ فریم ارائه می‌دهد. این درحالی است که RTX 3070 با کاهش دادن تنظیمات از Ultra به High و با DLSS Performance می‌تواند نهایتاً بازی را با نرخ ۴۰ فریم برثانیه اجرا کند که نشان از سنگین بودن این بازی دارد.

درکل هرچه در خانواده کارت‌های RTX پایین‌تر برویم، نیاز به دستکاری بیشتری در تنظیمات وجود دارد؛ حتی در مواردی کاربر مجبور می‌شود رزولوشن بازی را به 1080p کاهش بدهد. متاسفانه درحال حاضر حتی با بهترین کارت گرافیک‌های شرکت ای‌ام‌دی (مثل RX 7900 XT) نیز نمی‌توان تجربه قابل بازی در نسخه جدید پورتال کسب کرد. نهایت فریمی که کارت یاد شده در این بازی در رزولوشن 1440p دریافت می‌کند ۲۰ بوده و فقدان FSR نیز تنها یکی از مشکلات آن است، چرا که بازی روی این کارت‌ها حتی مشکلاتی مثل رندر نشدن محیط درون پورتال‌ها را نیز دارد!

البته این باگ احتمالاً در آینده حل شود اما دربهترین حالت، به نظر می‌رسد با دستکاری‌های زیاد این کارت‌ها نهایتاً بتوانند ۴۵ فریم دریافت کنند که واقعاً آمار ناامید کننده‌ای محسوب می‌شود. اما نگرانی اصلی این است که مادهایی که در آینده به واسطه RTX Remix تولید می‌شوند روی کارت گرافیک‌های AMD اجرا نشوند که باعث می‌شود توجه خریداران بیشتر به سمت Nvidia معطوف شود و ای‌ام‌دی به سادگی از رقابت باز بماند. البته احتمال وقوع همچین اتفاقی خیلی کم است.

با تمامی این تفاسیر، توصیه می‌کنیم تجربه Portal with RTX را به هیچ عنوان از دست ندهید؛ آن‌هم در شرایطی که یکی از بهترین بازی‌های معمایی تاریخ با ارتقای گرافیکی همراه بوده و مالکین نسخه اصلی نیاز به پرداخت هزینه اضافی ندارند. هرچند ضرورت استفاده از کارت‌هایی مثل RTX 4090 و 4080 برای تجربه بازی در بهترین حالت هزینه زیادی است، اما درصورتی که از کارت گرافیک‌های قدیمی‌تر مثل سری 30 و 20 هم استفاده می‌کنید، با فدا کردن برخی از تنظیمات همچنان می‌توانید از زیبایی‌های ظاهری جدید بازی بهره ببرید.

مطلب پیشنهادی

جیتر چیست و چه تفاوتی با پینگ دارد؟

با هم، ولی متفاوت!