بررسی بازی Dead Space

مدتی پیش به بررسی بازی کالیستو پروتکل پرداختم و از اشکال‌های جدی که به آن وارد بود برایتان گفتم. اما حالا نوبت به منبع الهام این بازی، یعنی Dead Space رسیده. اثری که توسط استودیو EA Motive بازسازی شده و می‌خواهم در طول این متن از نقاط قوت و ضعف ریمیک دد اسپیس برایتان بگویم. پس در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.

Dead Space

• امتیاز کاربران
  36 ratings9.1/10
• امتیاز متاکریتیک 89

• ژانر وحشت
• تاریخ انتشار ۷ بهمن ۱۴۰۱
• ناشر بازی EA
• سازنده EA Motive
• حالت بازی تک نفره
• درجه سنی بازی مناسب برای ۱۷ سال به بالا

Dead Space از معدود بازی‌های بود که از رزیدنت ایول ۴ الهام گرفت و برخلاف بسیاری از هم‌قطارهایش، توانست ژانر وحشت و بقا را چند پله جلو ببرد. اتفاقی که حالا با ساخت نسخه ریمیک Dead Space توسط EA Motive بار دیگر تکرار شده و با خیال راحت می‌توانم در شروع متن به شما بگویم که با یک بازسازی بی‌نظیر طرف هستید که نه تنها از نسخه اورجینال پایش را فراتر گذاشته بلکه بار دیگر به ما نشان می‌دهد که چرا ژانر وحشت و بقا هنوز هم پتانسیل‌های نهفته‌ای دارد که کشف نشده‌اند.

بگذارید کار را با چیزی که در ظاهر بازی کاملا مشخص است شروع کنیم. بهبود گرافیکی چیزی است که طبیعتا در پروسه بازسازی هر اثری اتفاق می‌افتد. حالا به لطف تکنولوژی‌های امروزی با بافت‌های واقعی‌تر، محیط‌هایی پرجزئیات‌تر، نورپردازی دقیق‌تر و همچنین مدل‌سازی‌های منحصر به فردتری در نسخه بازسازی Dead Space طرف هستیم. این یک موضوع طبیعی است و به نظرم EA Motive با بودجه‌ای که در اختیار داشته به خوبی از پس آن برآمده. به معنی واقعی کلمه، با جلوه‌های بصری بی‌نظیری طرف هستیم که واقعا می‌توان آن را نسل نهمی خواند.

اما مسئله اینجاست که آیا گرافیک بهتر، صرفا برای زیباسازی بوده یا از آن به شکل کاربردی‌تری هم در گیم‌پلی استفاده شده. خب این موضوع، چیزی است که EA Motive متوجهش بوده و روی آن هم کار کرده. از نظر مهم‌ترین دستاورد بصری ریمیک Dead Space، فیزیک دشمن‌های آن است. حالا وقتی که به بدن نکرومورف‌ها شلیک می‌کنید، با چشمان خودتان می‌بینید که بافت گوشتی بدن آن‌ها متلاشی می‌شود و استخوان و مفصل‌های آن‌ها در معرض دید قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی اگر دوباره به استخوان‌ها و مفاصل شلیک کنید، شاهد قطع شدن اعضای نکروموف‌ها خواهید بود که در واقع بهترین استراتژی شما برای مقابله با این موجودات نفرت انگیز نیز به حساب می‌آید.

با این حال، نکته اینجاست که اگر مفصل‌ها را نبینید و به آن‌ها شلیک نکنید، صرفا گلوله‌های باارزشتان را برای متلاشی کردن بافت گوشتی دشمنانی خرج کرده‌اید که از این موضوع آسیبی جدی نمی‌بینند. بنابراین، به خوبی می‌توان تاثیر تکنولوژی و قدرت موتور گرافیکی بازی را در جریان گیم‌پلی دید. چراکه این موضوع نه تنها به سیتستم بقای بازی کمک می‌کند و باعث می‌شود قدر مهماتتان را بیشتر بدانید، بلکه نحوه تقابلتان با دشمنان را به نسبت نسخه اورجینال بهبود داده و باعث هیجان انگیزتر شدن مبارزات هم شده. از نظر من این یک پیشرفت بصری کاربردی است. چیزی که در ریمیک رزیدنت ایول ۲ هم شاهدش بودیم و متاسفانه در بازسازی قسمت سوم کم‌رنگ شد.

در واقع می‌توانم بگویم که این موضوع یک استفاده درست از تکنولوژی امروزی است. برای مثال، کالیستو پروتکل نیز که شباهت‌های خیلی زیادی به Dead Space دارد هم گرافیکی امروزی و به شدت زیبا دارد. اما در کالیستو پروتکل صرفا شاهد یک پوسته زیبا هستیم، نه یک طراحی گرافیکی کاربردی که در جریان گیم‌پلی هم تاثیر می‌گذارد. جالب‌تر اینکه EA Motive صرفا به استفاده از تکنولوژی روز برای بهبود گرافیک استفاده نکرده. بلکه آن‌ها دنبال این بودند که یک تجربه ایمرسیوتر نسبت به نسخه اورجینال ارائه دهند. در جهت رسیدن به این هدف، لودینگ‌های طولانی دد اسپیس اورجینال که مدام حین جا به جایی در ایشیمورا باید به تماشایشان می‌نشستیم، کاملا از نسخه ریمیک حذف شده‌اند و حالا می‌توانید یک تجربه کاملا وان کات، مثل دو نسخه اخیر God of War داشته باشید. این موضوع نه تنها به سیستم روایی بلکه به تجربه یکپارچه‌تر مراحل بازی نیز کمک شایانی کرده.

به لطف این موضوع، حالا شرایط برای گشت و گذار در محیط سفینه ایشیمورا نیز ایجاد شده بود. چیزی که EA Motive از آن به بهترین شکل ممکن استفاده کرده تا طراحی مراحل ریمیک Dead Space شکل و ظاهر امروزی‌تری به خود بگیرد. حالا گشت و گذار در محیط برای شما دو آورده خیلی مهم دارد. پیدا کردن سلاح‌های جدید اولین موضوعی است که باید در موردش صحبت کرد. در نسخه اورجینال Dead Space شما مجبور بودید برای به دست آوردن سلاح‌های جدید به فروشگاه بروید و با پرداخت پول، آن‌ها را به اینونتوری خود اضافه کنید. این موضوع باعث می‌شد تا شما نتوانید قبل از خرید، سلاح‌ها را تست کنید و ببینید که آن‌ها اصلا با استایل و سبک بازی کردن شما سازگار هستند یا نه. EA Motive این موضوع را به شکل ویژه‌ای تغییر داده و حالا باید برای به دست آوردن سلاح‌های جدید، محیط را زیر و رو کنید.

آ‌ن‌ها حتی برای گشت و گذار بیشتر و همچنین ارزش دادن به این موضوع، چند سطح دسترسی برای آیزاک کلارک تعریف کرده‌اند. برای مثال وقتی می‌توانید در یک سری از اتاق‌ها را باز کنید که سطح دوم دسترسی را بعد از تجربه کردن ۴ یا ۵ فصل بازی، به دست آورده باشید. در این شرایط یک دفعه خودتان را می‌بینید که به اولین بخش‌های بازی برگشته‌اید و دارید برای به دست آوردن مهمات و بسته‌های سلامتی بیشتر، درها و کمدهایی را باز می‌کنید که در ابتدا برایتان قفل بودند. جالب‌تر اینکه یک سری از این سلاح‌ها دقیقا پشت همین درهای بسته وجود دارند و اگر نمی‌خواهید از دستشان بدهید باید به سیستم گشت و گذار بازی احترام بگذارید.

البته گشت و گذار در محیط، آورده دیگری هم برایتان دارد که به نظر من از جذابیت‌های نسخه بازسازی Dead Space است. به طور کلی حالا مراحل جانبی متنوعی به بازی اضافه شده‌اند که هدف اصلی وجود آن‌ها قصه‌گویی و شخصیت‌پردازی پخته‌تر است. با دنبال کردن این مراحل جانبی که معمولا پروسه عجیب و غریبی هم ندارند، شما با کاراکترهایی مثل نیکول (همسر آیزاک) و همچنین دکتر مرسر (یکی از شخصیت‌های منفی بازی) بیشتر آشنا می‌شوید و داستان آن‌ها را در جریان همه‌گیری بیماری نکروموف‌ها متوجه می‌شوید. داستان‌هایی که در نهایت باعث درک بهتر فضای کلی قصه بازی می‌شوند و روایت آن را به شکل ویژه‌ای نسبت به نسخه اورجینال بهبود می‌بخشند.

این چیزی است که بشخصه برایم جذاب بود. بازی دنبال قصه گویی بیشتر است و این اتفاق را واقعا دوست داشتم. Dead Space اورجینال هم قصه به نسبت خوبی را روایت می‌کرد و همین موضوع بنای داستانی که امروز در نسخه ریمیک شاهدش هستیم را تشکیل داده. اما نکته اینجاست که در نسخه ریمیک حالا می‌توانیم از بعد‌های متفاوت‌تری به کاراکترهای بازی و قصه‌شان نگاه کنیم و این موضوع باعث شده تا داستان Dead Space به نسبت گذشته عمق بیشتری پیدا کند. تغییراتی هم در خود قصه ایجاد شده که برخی از آن‌ها را واقعا دوست داشتم و برخی دیگر را نه. برای مثال، مرگ دکتر مرسر در نسخه اورجینال بهتر بود و او به عنوان یک معتقد واقعی به ارزش‌های کلیسای یونیتالوژی جانش را از دست می‌داد.

اما در نسخه ریمیک نه تنها شیوه مردن او تغییر کرده، بلکه فلسفه این اتفاق هم متفاوت شده. خوبی و بدی این تغییر را باید به دست مخاطب بازی سپرد و دید که از نظرشان کدام یک بهتر است. اما نظر من این بود که نسخه اورجینال حداقل داستان دکتر مرسر را بهتر تمام می‌کرد و دیدگاه جالب‌تری از یونیتالوژیست‌ها را در ذهن ما قرار می‌داد. با این حال، قصه Dead Space هنوز هم برای یک بازی ترسناک، عالی به نظر می‌رسد و با بهبود‌های که EA Motive روی آن انجام داده، شنیدنی‌تر هم شده. خصوصا که حالا آیزاک کلارک نیز توانایی صحبت کردن دارد و به این واسطه می‌توانیم افکار کاراکتر اصلی را نیز در مورد اتفاقاتی که در حال رخ دادن هستند بدانیم. با این حال، فقط قصه بازی نیست که دستخوش تغییر شده. بلکه طراحی مراحل بازی نیز جدای از چیزهای که تا الان به آن‌ها اشاره کردم تغییرات مهمی داشته.

برای مثال، حالا تنوع دشمنان در یک محیط به نسبت قبل بیشتر شده. قبلا کل تقابل‌های ما با نکرومورف‌های سمی به دو سه بار خلاصه می‌شد. اما حالا آن‌ها در جریان مراحل حضور پررنگ‌تری دارند و باعث می‌شوند که شما در هر لحظه مجبور شوید استراتژی‌های متفاوت‌تری را در پیش بگیرید. از طرفی برای افرادی که این بازی‌های را صدها بار تجربه‌ کرده‌اند نیز، نسخه ریمیک Dead Space چیزهای جدیدی برای ارائه دارد تا حس تکراری بودن به آن‌ها دست ندهد. برای مثال، بخشی که با آیزاک پشت توپ‌های ایشیمورا می‌نشستیم و به شهاب‌سنگ‌ها شلیک می‌کردیم، کاملا تغییر کرده و حالا به جای تجربه یک مینی گیم ساده، در فضای بی‌وزن برای از جلوگیری از اصابت این اجرام آسمانی به سفینه اقدام می‌کنیم.

از این مدل تغییرات در بازی زیاد به چشم می‌خورند و تغییراتی هم بودند که به درستی صورت گرفته‌اند. اما انتظار داشتم که یک سری از مراحل قدیمی شده بازی توسط EA Motive تغییر می‌کردند. برای مثال، مراحلی در نسخه اورجینال وجود داشتند که بازی شما را در یک اتاق محبوس می‌کرد و تا همه دشمنان را از پا در نمی‌آوردید، راه خروج برایتان باز نمی‌شد. این مدل از طراحی مراحل خیلی وقت است که دوره‌اش به سر رسیده. چراکه این موضوع در بازی‌های ترسناک باعث می‌شود که ترس شما از دشمنان یک دفعه از بین برود و دیگر به مقابله با تعدادی از آن‌ها عادت کنید.

در کنار این، Dead Space اورجینال برخلاف منبع الهامش یعنی رزیدنت ایول ۴، علاقه به درگیر کردن مخاطب با پازل‌ها نداشت. چیزی که واقعا جای خالیش حس می‌شد و EA Motive این موضوع را خیلی خوب متوجه شده. اما متاسفانه به خاطر ساختار کلی بازی، دست EA Motive برای ایجاد تغییری گسترده در این مورد بسته بوده و در نهایت با یک سری پازل خیلی ساده طرف شدیم که اونقدرها درگیر کننده نیستند. این موضوع از نظر من تنها ایراد مهم بازی است و امیدوار بودم که EA Motive کمی پازل‌های چالش برانگیزتری را با پیشرفت مراحل جلویمان بگذارد. اما در نهایت پازل‌ها نقطه تمرکز این بازسازی نبودند و سازندگان روی بخش‌هایی وقت گذاشته‌اند که می‌توانسته به خروجی نهایی جذابیت بیشتری ببخشد؛ اتفاقی که در نهایت هم باعث موفقیت بازی شده.

با تمام این‌ها اما، نسخه بازسازی شده Dead Space یک تجربه نوستالژیک و منحصر به فرد است. همه چیز در عین حال آشناست اما نیست. شما می‌دانید که ساز و کار بازی چگونه است، حتی می‌دانید که یک سری از مراحل چطور به پایان می‌رسند. اما در نهایت بازی شما را با تغییرات کوچک و بزرگی که داشته سورپرایز می‌کند؛ چه از نظر داستان و چه گیم‌پلی. به صورت کلی EA Motive هر کاری که از دستش برمی‌آمده را برای بازطراحی Dead Space انجام داده و به معنی واقعا کلمه می‌توانم بگویم که توانسته یکی از بهترین بازی‌های ژانر وحشت و بقا را در طی چند سال اخیر بسازد. باید دید که رزیدنت ایول ۴ ریمیک هم به همین اندازه می‌تواند موفق عمل کند یا Dead Space تبدیل می‌شود به بهترین بازی ترسناک امسال.

بازی Dead Space با کد نسخه پی‌سی که سازنده بازی در اختیار ویجیاتو قرار داده بررسی شده است.

خلاصه بگم که…

خلاصه‌اش اینکه، ریمیک Dead Space در زمره بهترین بازسازی‌های تاریخ ویدیو گیم قرار می‌گیرد. گرافیک بی‌نظیر، صداگذاری دقیق، فیزیک عالی دشمنان، حذف لودینگ‌ها و قصه‌گویی عمیق‌تر چیزی بود که سری Dead Space برای یک بازسازی ایده‌آل به آن‌ احتیاج داشت. با اثری طرف هستیم که از تکنولوژی روز به بهترین شکل ممکن استفاده کرده تا یکی از بهترین بازی‌های ژانر وحشت و بقا در قابی زیباتر دوباره به نمایش درآید.

می‌خرمش…

اگر دنبال یک بازی عالی در ژانر وحشت و بقا هستید، به هیچ عنوان نباید Dead Space را از دست بدهید. بازی از هر نظر یک تجربه فوق‌العاده است و با گرافیک عالی و گیم‌پلی جذابش، حسابی می‌تواند برای ۱۰ الی ۱۲ ساعت درگیرتان کند.

نمی‌خرمش…

تنها دلیلی که شاید به خاطرش نباید سراغ Dead Space بروید، ترسناک بودن بازی است. با اثری طرف هستید که به شکلی عریان تکه پاره شدن اعضا، پاشیدن خون به صورتی اغراق شده و دشمنانی بدفرم و نفرت انگیز را به تصویر می‌کشد. پس اگر از خون یا تاریکی می‌ترسید، پیشنهاد می‌کنم سراغ Dead Space نروید.