نقد فیلم Pinball | مردی که بازی را نجات داد

آیا می‌دانستید که پین‌بال همان بازی کلاسیک که خیلی‌ها آن را تجربه کرده‌اند، در گذشته در کشور ایالات متحده غیرقانونی بود؟ اگر به شما بگویم که این ممنوعیت سی و پنج سال باقی مانده بود، تعجب نخواهید کرد؟ من هم این ماجرا را نمی‌دانستم، و وقتی تریلر این فیلم با موضوع یک قطعه گمشده تاریخ را دیدم، می‌دانستم که باید این اثر را ببینم که مرا به یاد بازی‌های دوران کودکی‌ام برد. در ادامه با نقد فیلم Pinball (پین‌بال: مردی که بازی را نجات داد) همراه ویجیاتو باشید.

پین‌بال که در دهه 1970 میلادی یک بازی شانسی یا همان قماربازی در نظر گرفته می‌شد، به مدت 35 سال در نیویورک ممنوع شد. راجر شارپ مردی بود که وقتی به قصد نویسنده شدن به این شهر نقل مکان کرد، توانست این اقدام را لغو کند. این داستان واقعی، ماجرایی است که در مرکز فیلم بیوگرافی برادران براگ «Pinball: The Man Who Saved the Game» قرار دارد. این زوج کارگردان که از اواسط دهه 2000 فعال بودند، سرانجام اولین فیلم خود را با یک کمدی بیوگرافی آغاز کردند که با پیروی از دستور یک خط روایی سنتی، با دیالوگ‌های خوب اما ساده نوشته‌شده و ساختاری هوشمندانه شتاب بیشتری می‌گیرد.

همچنین این اثر در نوع خود یک فیلم رمانتیک است، و شیرینی خوش بینانه‌ای دارد که به نظر می‌رسد ممکن است از دورانی که به تصویر می‌کشد نشات گرفته باشد. بدون دیدن تریلر، ممکن است مشکوک شوید که پین بال صرفا یک مستند درباره ماجرای راجر شارپ است. در عوض، برادران براگ با هوشمندی یک درام را با شکستن دیوار چهارم در هم آمیخته اند. مطمئناً، ما این کار را با کمدی‌هایی مانند «The Office» یا حتی در فیلم‌های کمدی مانند «What We Do in the Shadows» دیده‌ایم.

اما این فیلم با راجر امروزی که در کنار نسخه جوانترش قدم می‌زند و داستان زندگی‌اش را برای تماشاگران روایت می‌کند، عنصر جدیدی را به این فرم روایی اضافه می‌کند. این یک رویکرد جالب است که باعث می‌شود داستان شخصی‌تر به نظر برسد. شاید هر مخاطبی با این فرم قصه‌گویی ارتباط نگیرد، ولی اگر با شکل و قصه‌گویی فیلم کنار بیایید می‌توانید با داستان آن همراه شوید. جنبه دیگری که پین بال را بسیار خاص می‌کند این است که تنها نیمی از فیلم واقعاً در مورد مقصد نهایی راجر است که سیاستمداران را متقاعد کند که اشتباه کرده‌اند. نیمه دیگر داستان عاشقانه شیرینی از نحوه آشنایی او با همسرش الن و پسرش ست را روایت می‌کند.

داستان این فیلم زمانی به اوج می‌رسد که راجر در مقابل نمایندگان نیویورک ایستاده است تا از دعوای پین بال برای قانونی بودن دفاع کند. دانستن اینکه داستانی که گفته می‌شود واقعا اتفاق افتاده است، آن را بسیار شیرین‌تر می‌کند. این امر به ویژه صادق است زیرا آقای شارپ به معنای واقعی کلمه مجبور بود در مقابل سیاستمداران یک میز پین بال بازی کند تا ثابت کند که این یک بازی مبتنی بر مهارت است و فقط یک بازی شانسی نیست. دیدن اینکه یک گیمر از توانایی‌های خود برای چیزی معنادار استفاده می‌کند برای طرفداران پین بال بسیار سرگرم کننده است، اما حتی برای کسانی که هرگز با این بازی برخورد نکرده‌اند نیز یک داستان جالب است.

به طور کلی برادران براگ شکل خاصی از روایت مستند و بیوگرافی را به داستانی ساده تزریق می‌کنند که آن را تا حدودی کارتونی اما به طرز اغواکننده‌ای سرگرم‌کننده می‌کند. البته باید بیان کرد که پین‌بال در میان فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای استاندارد مورد نظر شما قرار نخواهد گرفت، بلکه یک پرتره معمولی با روکش متفاوت است که مکانیسم‌های رنگ‌آمیزی آن مخاطب مورد نظرش را پیدا می‌کند.

البته «پین بال: مردی که بازی را نجات داد» چیزی بیش از یک فیلم ساده در مورد بازی پین بال است. این فیلم شامل بخش‌های مساوی از گرایش به ژانر طنز و درام است که حول یک داستان جذاب از غلبه بر ناملایمات در مواجهه با مقامات دولتی متمرکز شده است. بنابراین، پین بال سزاوار توجه بیشتری است، زیرا من واقعاً معتقدم که اگر به فیلم اجازه دیده شدن بدهید، می‌تواند شما را به خود جذب کند. پس اجازه ندهید بی میلی یا عدم آشنایی به پین‌بال شما را از تماشای این فیلم کوچک دور کند.

این فیلم یک نگاه اجمالی 90 دقیقه‌ای ظریف اما نشاط‌آور و سرگرم‌کننده به داستانی است که ممکن است بسیاری ندانند. برادران براگ با تمرکز بر بخشی از تاریخ نامحتمل ایالات متحده، فیلم کوچک جالبی ساخته‌اند. مدت زمان کوتاه آن همیشه به فیلم فضای کافی برای نفس کشیدن نمی‌دهد، اما براگ‌ها با این مواد داستانی، خود و مخاطب را به گونه‌ای سرگرم می‌کنند که می‌توان فیلم‌ آن‌ها را در این روزگاری که سینما کمتر اثر قابل توجهی دارد، حداقل یک‌بار تا پایان تماشا کرد. پین‌بال داستانی جالب از زندگی واقعی را با رویکردی دلپذیر مرور می‌کند. هیچ چیز پیشگامانه‌ای در داستان سرایی آن نیست، اما به اندازه کافی درگیرکننده است که شما را به خودش جذب کند.

یک فیلم بیوگرافی بسیار ساده که به شیوه‌ای عالی اجرا شده است. این فیلم ترکیبی جالب بین درام و طنز دارد، جایی که دومی به لطف روش هوشمندانه و خنده‌داری که در آن دیوار چهارم را می‌شکند تا بی‌منطق‌ترین و اجباری‌ترین فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای را مسخره کند، قابل توجه است. فراموش نکنید همیشه جالب است که داستان‌های کوچکی در مورد رویدادهایی پیدا کنید که در نگاه اول چندان مهم نیستند، مانند مبارزه راجر شارپ برای نجات بازی پین بال، اما ارزش شناختن آنها را دارد، و چه راهی بهتر از یک اتفاق خوب با فیلم و سینما.