فیلم‌های ابرقهرمانی بسیار کسل‌کننده می‌شدند اگر فقط آنها را به این دلیل تماشا کنیم که گربه‌ها را از درخت‌ها و مردم را از آتش‌سوزی ساختمان‌ها نجات می‌دهند. ابرقهرمانان به چیزی نیاز دارند که یک تهدید ایجاد کند، آنها را مجبور به مقابله با ارزش‌هایشان کند و آنها را به حد بالای چالش درونی خود برساند. این یعنی ورود یک شخصیت معروف به نام ابرشرور. هالیوود تعداد زیادی از این جنس ابرشرورها را به ما داده است، اما شخصیت‌های موجود در این لیست ویجیاتو انتخاب ما برای بهترین ابرشرورهای فیلم‌های ابرقهرمانی تمام دوران هستند.
اریک کیلمانگر (مایکل بی جردن)
اگر حق با شرور باشد چه؟ اگر در یک فیلم ابرقهرمانی این سوال را از خود می‌پرسید، پس باید دانید که در حال تماشای یک ابرشرور خوب نوشته شده و مؤثر هستید. شاید هیچ شخصیت شروری در این لیست بیشتر از اریک کیلمانگر با بازی مایکل بی جردن چنین چیزی را در بر نگیرد. با وجود اینکه او یک واکاندایی واقعی و ریشه‌دار است، اما کیلمانگر در آمریکا به دنیا آمد و بزرگ شد. بنابراین، او چیزی جز خشم عادلانه برای کشور خود ندارد که قرن‌ها ستم سیاه پوستان در آمریکا را نادیده گرفته است.
اگرچه روش‌های کیلمانگر ممکن است ناجور و خشن باشد، اما مخالفت با اهداف اصلی او دشوار است. مورد او حتی به اندازه کافی قانع کننده است که واکاندایی‌ها کشور خود را به جهانیان نشان دهند. با فیلمنامه‌ای محکم و اجرای جذاب مایکل بی جردن، به راحتی می‌توان فهمید که چرا بسیاری این شخصیت را یکی از بهترین ابرشرورهای مارول می دانند.
مگنتو (ایان مک‌کلن)
ممکن است متوجه شوید که بهترین ابرشرورهایی که انگیزه‌های قابل درک دارند، موضوعی در حال اجرا در این لیست هستند. در حالی که شرور بودن یک شخصیت فقط به خاطر داشتن شرارت می‌تواند قانع کننده باشد، اما زمانی که بتوانید شخصیت شرور را درک کنید بسیار خاطره انگیزتر می‌شود. به همین دلیل است که مگنتو (ایان مک‌کلن) نیز در این فهرست قرار دارد.
مگنتو به عنوان یک بازمانده از هولوکاست با وحشت ظلم و تعصب بیگانه نیست، به همین دلیل است که برای محافظت از جهش یافته‌ها از ظلم بشریت مبارزه می‌کند. مبارزه او به ویژه زمانی بهتر قانع‌کننده است که بیبینم دوستش چارلز با رویکردی متفاوت با همان نبرد مبارزه می‌کند. همانطور که انتظار می‌رفت، مک کلن شخصیت را با مقدار مناسبی از تهدید و جاذبه آغشته می‌کند تا یک شخصیت منفی واقعی روی صفحه خلق کند.
اوزیماندیاس (متیو گود)
فیلم «Watchmen» از زک اسنایدر ممکن است به‌طور برده‌وارانه به منبع کمیک مورد اقتباسش وفادار بوده باشد، اما این فداکاری به این معنی بود که فیلم خیلی چیزها را درست میکرد. در حالی که این اثر هم دور از اقتباس کامل است، ولی سخت است انکار کنیم که انتخاب و شخصیت پردازی کاراکتر‌های آلن مور دقیق نبوده است، به خصوص در مورد اوزیماندیاس نابغه و بزرگ.
اوزیماندیاس همچنین در بین بهترین ابرشرورهای دیگر این لیست یک امتیاز منحصر به فرد دارد – او برنده شد. زمانی که گروه قهرمانان داستان می‌رسند تا اوزیماندیاس را متوقف کنند، او قبلاً نقشه بزرگ خود را اجرا کرده است. اوزیماندیاس به معنای واقعی کلمه همیشه یک قدم جلوتر از واچمن‌های همکارش بود و متیو گود به خوبی این شخصیت محاسبه گر را زنده کرد.
لوکی (تام هیدلستون)
همانطور که هاروی دنت می‌گوید: شما یا قهرمان می‌میرید یا آنقدر زندگی می‌کنید تا خود را بدل به یک شرور کنید. اما اگر برعکس این اتفاق بیفتد چه؟ زمانی که لوکی برای اولین بار در فیلم Thor معرفی شد، بلافاصله یکی از بهترین ابرشرورهای MCU بود، و اکنون او آنقدر در اطراف گروه مثبت داستان‌ها حضور داشته است که اکنون بیشتر قهرمان شده تا شرور.
البته تا زمانی که ما او را داشتیم، لوکی شرور شگفت انگیزی بود. به لطف بازی شیطنت آمیز و باشکوه تام هیدلستون، این شخصیت اغلب بهترین بخش از هر فیلمی بود که او در آن حضور داشت. او نه تنها شوخ طبعی تیز و زبان تندتری دارد، بلکه کمدی است و به طرز خوشمزه‌ای شیطان صفت؛ در واقع او همه چیزهایی است که طرفداران در یک شرور به دنبال آن هستند. بنابراین، مارول هیچ چیز خوبی را به سادگی رها نمی‌کند و اکنون ما یک مجموعه کامل با تمرکز بر لوکی و یک فصل دوم در مسیر پخش داریم.
ریدلر (پل دانو)
ریدلر به جز در فیلم بتمن و با اجرای پل دانو، چند بار در فیلم‌ها ظاهر شده است. اول، در دهه 60 میلادی، و سپس دوباره در دهه 90، زمانی که جیم کری نقش او را بازی کرد. هر دوی این نسخه‌های ریدلر به تنهایی قابل تشخیص بودند، اما یک ویژگی مشترک داشتند: هر دو بسیار عجیب و غریب و «مضحک» بودند.
این مدل پرداخت شخصیت از ریدلر باعث می‌شود که ریدلر متفاوت پل دانو از فیلم مت ریوز یعنی The Batman نفسی تازه در روح این شخصیت باشد، زیرا این نسخه بیشتر به‌عنوان فردی تاریک و رنج‌دیده به نظر می‌رسد. این برداشت‌های منحصر به فرد از افراد شرور است که به آنها کمک می‌کند تا سال‌های آینده جایگاه خود را در تاریخ فرهنگ پاپ یا در میان مخاطبان به دست آورند.
پنگوئن (دنی دویتو)
هر چیزی که تیم برتون لمس می‌کند گوتیک و عجیب می‌شود، و حمله او به کانون بتمن با بازگشت بتمن بهترین نمونه از این جنس خاص است. نسخه پنگوئن برتون بسیار شرور، شوم و از بسیاری جهات وحشتناک است.
با قاب‌بندی داستان فیلم حول محور منشا پنگوئن، پس از رها شدن او توسط والدینش در فاضلاب تا پیشنهادش برای شهرداری گاتهام و در نهایت نبرد او با شوالیه تاریکی، احساس نکردن جذابیت‌های اسوالد کوبل‌پات در این فیلم سخت است. اسوالد بدفرجام در نهایت دور انداخته شد زیرا والدین اجتماعی‌اش نمی‌توانستند بدشکلی او را کنترل کنند. بنابراین، اسوالد شرور دیگری است که فقط می‌خواست دوستش داشته باشند. اگر والدین او این کار را نکنند، حداقل پنگوئن‌های باغ وحش گاتهام این کار را خواهند کرد.
اولتران (جیمز اسپیدر)
اغلب دلیل خوب بودن داستان منشأ یک تبهکار یا ابرشرور این است که بر اساس انگیزه‌ای قابل درک و حتی قابل توجیه برای شرارت استوار است. گاهی اوقات افراد بدخواه می‌خواهند کار درست را انجام دهند، اما ابزارهایی برای رسیدن به این هدف آنها را شرور می‌کند. چنین موردی در مورد شرور فیلم Avengers: Age of Ultron وجود دارد. یک هوش مصنوعی که توسط بروس بنر و تونی استارک برای کمک به محافظت از زمین ایجاد شد، یعنی اولترون برای یک قهرمان ساخته شد.
اما اولترون با توجه به ذهن دو تن از درخشان ترین قهرمانان زمین، بلافاصله از آن ذهن برای از بین بردن بشریت به نام حفاظت از زمین استفاده می‌کند. منشأ اولترون نیز به زیبایی فشرده شده است: او به عنوان یک هوش مصنوعی به طور همزمان یک کودک ساده لوح و یک بزرگسال باتجربه است که اعمال او را بیش از پیش نگران کننده می‌کند.
آقای گلس (ساموئل ال جکسون)
الیجا پرایس، با نام مستعار آقای گلس، یک نظریه پرداز کتاب‌های مصور است که به دلیل اختلالی که باعث می‌شود استخوان هایش به راحتی شکسته شود، به شدت آسیب پذیر شده است. آسیب‌پذیری او با آسیب‌ناپذیری دیوید دان (بروس ویلیس) متعادل می‌شود، مردی به ظاهر معمولی که پس از جان سالم به در بردن از تصادف قطار مجبور به پذیرش استحکام و قدرت ابرقهرمانی خود می‌شود.
فاش شدن اینکه آقای گلس برای یافتن همتای ابرقهرمانی خود، تصادفات پر از آشوب و کشتار، از جمله تصادف قطار را سازماندهی کرده است، ادامه کامل داستان منشا اوست. منطق کیهانی اقدامات آقای گلس درست است، حتی اگر خشونت تروریستی او مذموم باقی بماند. به لطف آقای گلس، فیلم دست کم گرفته ام نایت شیامالان یعنی Unbreakable که توسط برخی فراموش شده، یک طلای ناب از سینمای ابرقهرمانی است.
دکتر اختاپوس (آلفرد مولینا)
قسمت دوم مرد عنکبوتی از سم ریمی اولین فیلم لایو اکشنی بود که شخصیت شرور چند دستی دکتر اختاپوس را به نمایش گذاشت، که احتمالاً به این دلیل که آلفرد مولینا این نابغه شرور را به تصویر کشید، فراموش کردن آن بسیار سخت خواهد بود. دکتر اتو اکتاویوس که زمانی یک مربی جذاب و دلسوز علمی برای پیتر پارکر بود، در تلاش برای مهار قدرت خورشید به سرعت تبدیل به یک شخصیت شرور می‌شود.
بازی مولینا در نقش دانشمندی که به نام دکتر اکتاویوس نیز شناخته می‌شود، باورنکردنی بود، و سکانس‌های اکشنی که او در مقابل مرد عنکبوتی قرار می‌گیرد، یکی از بهترین‌های تاریخ سینماست. آلفرد مولینا در این نقش به سادگی ماندگار است و در نقش شخصیت شرور بسیار سرگرم کننده است و در عین حال به شخصیت خود لایه‌های احساسی کاملی می‌دهد که تماشاگران را مجبور به تحسین او می‌کند. اگرچه چیزی بیش از بیست سال از عمر آن می‌گذرد، اما طرفداران هنوز نقش مولینا در قامت دکتر اختاپوس را فراموش نکرده‌اند. این نقش آنقدر نمادین بود که در فیلم Spider-Man: No Way Home محصول 2021 نیز دوباره ظاهر شد.
گرین گابلین (ویلم دفو)
معمولاً اتفاق نمی‌افتد که یک ابرشرور بزرگ تمام دوران بتواند تقریباً 20 سال بعد بازگردانده شود و بازهم پس از اولین بازی خود، کماکان مؤثر باشد. اما این دقیقاً همان چیزی است که در مورد نورمن آزبورن/گرین گابلین اثر ویلم دافو اتفاق افتاد. این ابرشرور موفق شد نه تنها یک، بلکه دو مرد عنکبوتی متفاوت را تهدید کند و زندگی آنها را کاملاً فلاکت بار کند. گرین گابلین (ویلم دافو) زمانی که برای اولین بار در فیلم مرد عنکبوتی سونی در سال 2002 ظاهر شد، یک نماد بود. این به خاطر تصویر درخشان دافو از دشمن اصلی اسپایدی (توبی مگوایر) است.
مسلماً، بازی دوگانه ویلم دفو در نقش نورمن ناامید و گرین گابلین بی بند و بار بهترین بخش از تمام فیلم‌های مرد عنکبوتی بود که او در آن حضور داشت. در حالی که احتمالاً دیگر او را در نقش دوباره این شخصیت نخواهیم دید، اما دو حضور او در فیلم ابرقهرمانی برای تثبیتش به عنوان یکی از بهترین ابرشرورهای تمام دوران کافی بود. گرین گابلین به عنوان یک شخصیت شرور به قدری مورد پسند قرار گرفته است که طرفداران با انتشار فیلم MCU مانند دو دهه پیش به همان اندازه خوشحال شدند. بازگشت به یک نقش پس از بیست سال سخت است و همچنان همان انرژی و واکنش طرفداران را ایجاد می‌کند، به همین دلیل است که گرین گابلین برای چندین دهه آینده در یادها باقی خواهد ماند.
تانوس (جاش برولین)
ما فقط کوتاه ترین نگاه تانوس را داشتیم که به فیلم Avengers: Infinity War منجر شد و سپس در اولین صحنه خود، او کشتی‌ای فضایی از آزگاردی‌ها از جمله ثور را شکست داد و او هالک را چنان سخت شکست داد که هیولای بزرگ عصبانی پس از آن حاضر به بیرون آمدن نشد. برای بقیه فیلم این راهی دلخراش بود که به ما نشان داد این بزرگترین تهدیدی است که تاکنون در MCU یا همان جهان سینمایی مارول دیده‌ایم.
سال‌ها ساختن و ساختن دقیق جهان به نحوی توانسته بود با تمام تبلیغات Avengers: Infinity War و Avengers: Endgame مطابقت کند. این سطحی از هیاهو است که MCU از آن زمان نتوانسته آن را بازسازی کند، و تانوس با بازی جاش برولین بخش بزرگی از آن بود. تقریباً با هیمن دلایل کافی است که او را به بهترین ابرشرور در فیلم‌های ابقهرمانی تمام دوران تبدیل کنیم، اگرچه این شخصیت انتخاب برتر لیست ما نبود.
اما دلیل تانوس برای انجام شرارت این است که او معتقد است که پاکسازی جهان از 50 درصد حیاتش، تعادلی را برای همه هستی به ارمغان خواهد آورد. اگرچه بسیاری با نظر او مخالفند، برخی فکر می‌کنند که او ممکن است درست گفته باشد. به طور جدی، به این فکر کنید که چقدر تخریب در طول MCU رخ داده است. صرف نظر از این، شهرت او در چندین قالب میم اینترنتی این احتمال را ایجاد می‌کند که تانوس برای مدت طولانی جایی نخواهد رفت و نسل‌های آینده نیز با دانستن نام او بزرگ خواهند شد.
جوکر (هیث لجر)
جوکر بدون شک بزرگترین ابرشرور کتاب‌های مصور تمام دوران است، و بازی هیث لجر برنده اسکار در نقش شاهزاده دلقکی جرم و جنایت به درستی جایگاه اول این فهرست را به خود اختصاص داده است. اجرای لجر، تماشاگران را هر بار که روی پرده می‌رفت، روی لبه صندلی‌هایشان نگه می‌داشت.
برنامه‌های جوکر دائماً بتمن کریستین بیل را زیر پا می‌گذارد. جوکر توانست هرج و مرج را به تصویر بکشد در حالی که همیشه یک قدم جلوتر از بزرگترین کارآگاه جهان بود. و هیث لجر در آخرین و بدون شک بهترین نقش خود، گل بازی یک عمر را اجرا کرد. از آن زمان هیچ شخصیت شروری به اندازه لجر صحنه‌ها و تماشاگران را مجذوب نکرده است، به همین دلیل است که او بهترین ابرشرور تمام دوران است.
جوکر نولان یکی از بهترین شخصیت‌های منفی سینماست که جنایات دیوانه‌وار و در عین حال روشمند خود را در بسیاری از بهترین لحظات سه گانه به تصویر می‌کشد و همچنین نحوه برجسته سازی و تکمیل بتمن را به عنوان یک شخصیت قهرمان به تصویر می‌کشد. با این حال، بازی افسانه‌ای هیث لجر در نقش شاهزاده جنایت بود که جوکر را تبدیل به یک شرور به یاد ماندنی کرد. در حالی که شوالیه تاریکی یک فیلم بتمن است، اما جوکر نمایش را دزدید و آن را به فیلم خود تبدیل کرد.
باید قبول کنیم اگر دی‌سی تو دنیای سینما بهتر عمل میکرد و دوتا بازیگر بهتر داشت واقعا مارول شانسی در برابرش نداشت
شخصیت پردازی و اون عمق شخصیتی‌ای که دی‌سی به تک تک کرکترهاش داده خیلی بهتر از ماروله
واقعا بازی هیث لجر در نقش جوکر مسحور کننده بود
این واقعیت هم غیر قابل انکاره که جوکر نولان زیر سایه‌ی بازی هیث لجر تونست تبدیل به یکی از ماندگارترین ویلن های تاریخ بشه وگرنه ما جوکر های زیادی تو سینما داشتیم ولی هیچکدوم انقدر ماندگار نشدن(گرچه خودم معتقدم که ثانوس به خاطر زیرساخت ها و شخصیت پردازی کاملش می تونست اول باشه ولی بازی هیث لجر معادله رو بهم میزنه)
از ثانیه به ثانیه اجرای هیث لجر لذت میبردم
شاهکار بود
واقعا نامید کنندست انقدر کم به عنوان جوکر دیدیمش
بنظر من گرین گابلین باید جاش با تانوس عوض شه
خسته نباشید آقای پریمی
اینم از اون مقالات سینمایی خوب و فهرست های طلایی هستش!
الآن که فرصت نشد اما فردا میام ضمن کامل خوندن مقاله یک کامنت درخور این مقاله‌ی خواندنی می‌نویسم.
(شرورترین ابرشرور تاریخ سینما بر طبق انتظار و کاملا دارای شایستگی بر رتبه‌ی اول ظاهر شده، و این عالیه.)
همشون یه طرف جوکر هیث لجر هم یه طرف