نقد سریال FUBAR | بازگشت آرنولد شوارتزنگر

آرنولد شوارتزنگر مدت‌ها پیش جایگاه خود را در نوک قله بازیگران کمدی اکشن تثبیت کرد. این ستاره سینما در 30 سال گذشته اکشن و کمدی را در کاتالوگ کارنامه کاری خود با هم ترکیب کرده است. اما آخرین پروژه او از نتفلیکس، یعنی سریال «فوبار» همچنان توانایی او را در آوردن طنز و اکشن برای مخاطبان نشان می‌دهد. در ادامه برای آشنایی بیشتر با این اثر با بررسی و نقد سریال FUBAR همراه ویجیاتو باشید.

• «فوبار» / FUBAR
• ژانر: اکشن، کمدی، جاسوسی، هیجان انگیز
• بازیگران: آرنولد شوارتزنگر، مونیکا باربارو، گابریل لونا، فورچون فیمستر، تراویس ون وینکل
• اولین نمایش: نتفلیکس
• سال انتشار 2023
• وب سایت IMDb
• خلاصه داستان: لوک (شوارتزنگر) و دخترش اِما (باربارو) سال‌هاست که به یکدیگر دروغ گفته‌اند، هر دوی آن‌ها نمی‌دانند که دیگری یک مأمور سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا است. هنگامی که هر دو حقیقت را درک می‌کنند، متوجه می‌شوند که در واقع هیچ چیزی در مورد یکدیگر نمی‌دانند.

---

هرکسی که بخواهد فیلم «True Lies» جیمز کامرون را به صورت سریالی در سال 2023 راه اندازی کند، می‌تواند تغییرات زیر را ایجاد کند: همکار سفیدپوست قهرمان داستان اکنون به دلیل فضای امروز سیاه پوست می‌شود و تیم سرویس مخفی شامل یک مرد و یک زن خواهد شد. با این حال، مهمتر از همه، شخصیت اصلی باید با این واقعیت کنار بیاید که پس از یک ماموریت که در آن یکی از اعضای خانواده‌اش در خطر است، اکنون همان عضو بخشی از بازی جاسوسی است. این می‌تواند به چیزی شبیه فوبار منجر شود، یک سریال از نتفلیکس که جدا از عنوان، چیزهای زیادی را وام‌دار فیلم جیمز کامرون است.

مشکل این شباهت آن است که این یک شمشیر دو لبه است که می‌تواند باعث شود سریال نتفلیکس در اولین تماس مخاطب با محتوای مورد نظر باعث رد شدن شود، زیرا حتی از راه دور هم این سریال به سطح فیلم منتشر شده در سال 1994 نمی‌رسد. البته هر کسی که کمی صبر داشته باشد، این صبر در نهایت به یافتن یک سرگرمی خوب در اینجا ختم می‌شود که شما را بیشتر به خودش جذب می‌کند.

باید بدانید: مهم ترین نکته اشتراک فیلم جیمز کامرون و سریال فوبار یک جاسوس است؛ شخصیتی که در هر دو اثر توسط ستاره اکشن نامی تاریخ سینما اجرا می‌شود. آرنولد شوارتزنگر یکی از بزرگترین ستاره‌هایی است که جهان تا به حال دیده است. این مرد شخصی است که در اتریش بزرگ شد، به آمریکا آمد، قهرمان شاخص «مستر المپیا» شد، به لطف بنگاه‌های املاکش میلیونر شد، ستاره سینما شد، با یک خانواده سلطنتی آمریکایی ازدواج کرد، و سپس حتی فرماندار ایالتی شد و اکنون در دهه هشتم عمر خودش زندگی می‌کند.

فراموش نکنید تعداد بسیار کمی از مردم حتی یک چهارم کاری را که شوارتزنگر انجام داده است، انجام می‌دهند. و با این حال، ما هنوز دوست داریم او را روی صفحه نمایش ببینیم. او واقعاً یک ستاره سینما است و با FUBAR، سریال تلویزیونی جدیدش در نتفلیکس، می‌خواهد آخرین بار عظمت خود را به ما یادآوری کند.

اما باید بدانید سریال FUBAR یک مجموعه تلویزیونی است که توسط نیک سانتورا ساخته شده است و در آن آرنولد شوارتزنگر، مونیکا باربارو، گابریل لونا، فورچون فیمستر، تراویس ون وینکل ایفای نقش می‌کنند. این سریال داستان لوک برونر، یک مامور کهنه کار سیا را روایت می‌کند که در نهایت یک استراحت می‌کند و تصمیم می‌گیرد برای حضور در کنار خانواده خود بازنشسته شود. با این حال، آخرین مأموریت او را به مکانی می‌فرستد که در آنجا یک کشف سرنوشت ساز انجام می‌دهد. او متوجه می‌شود دختر بزرگترش هم مامور است. اکنون، پدر و دختر هر دو باید با هم کار کنند و در نهایت بهتر یکدیگر را درک کنند.

از نگاه محتوایی باید گفت: سریال FUBAR همراه با موج فرامدرنیسم است که امروز بیشتر محتوای تولید شده برای تلویزیون و سینما را فرا گرفته است. این جنبش تلاش می‌کند تا قدرت داستان‌سرایی و ایده‌های گذشته و قدیمی را در ضروری‌ترین اصطلاحات آن جستجو کند و آن را با بازسازی پست مدرنیسم ترکیب کند. نتیجه مجموعه‌ای از فیلم‌ها و سریال‌ها بوده است که نسبت به وجود خود و جایگاه خود در یک ملیله بزرگ‌تر احساس آگاهی می‌کنند. بنابراین، فوبار به عنوان اثری که می‌داند چیست و هنوز هم سعی می‌کند طنین احساسی موجود در فیلم‌ها و سریال‌های قدیمی را هدف قرار دهد، کاملاً با این سناریو مطابقت دارد.

پس این شباهت و وام‌دار گذشته بودن یک هدف است و FUBAR تا حدی به آن دست می‌یابد. سریال شخصیت لوک برونر را می‌گیرد و فوراً آن را با همه چیزهایی که شوارتزنگر در آثار کلاسیک خود نمایندگی می‌کرد، پر می‌کند. اینجاست که ما با شخصیتی روبرو هستیم که تقریباً برگرفته از فیلم True Lies است. در این یکی از نمادین ترین نقش‌های آرنولد، او همچنین نقش یک مامور ویژه را بازی کرد که باید وظیفه خود را برای نجات جهان و مسئولیت‌های خود به عنوان پدر و شوهر را متعادل می‌کرد.

اکنون سریال FUBAR اساساً این فرض را می‌گیرد و دوباره امتحان می‌کند، با این تفاوت که شخصیت آرنولد اکنون بچه‌های بزرگتری دارد و در ازدواج خود کاملاً شکست خورده است. با این تفاسیر، بازهم همه چیز کاملاً آشنا به نظر می‌رسد.

مشکل بزرگ این اثر و آثار شبیه به آن این است که نمی‌توانند از ارجاع فراوان به رسانه‌هایی که آن را احاطه کرده‌اند دست بردارند. برخی از شخصیت‌ها اساساً طوری طراحی شده‌اند که تنها ارجاعاتی به گذشته باشند و این یک خطای بزرگ است. همه اینها بخشی از فرامدرنیسمی است که امروز هالیوود به دلیل نداشتن ایده جدید دچار آن شده، و اگرچه این می‌تواند برای گروهی سرگرم کننده باشد، اما هم‌زمان هم می‌تواند برای گروه بزرگی خسته‌کننده باشد.

سریال FUBAR گاهی اوقات نمی‌داند کجا متوقف شود، و از آنجایی که مدام به ما یادآوری می‌کند که این سریال شباهت‌هایی با بسیاری از نمایش‌ها و فیلم‌های دیگر دارد، گاهی اوقات آرزو می‌کنید که ای کاش به جای این سریال، بار دیگر آن‌ها را تماشا می‌کردید. پس اگر بعد از تماشای قسمت اول آن چند نفر از قایق سریال پیاده شوند تعجب نمی‌کنم، زیرا حتی من خودم هم با این احساس باقی ماندم که مطمئناً ارزش ادامه دادن را نداشت، اما اولین فضیلت فوبار همان تِم پدر و دختری مؤثری است که توسط آرنولد و باربارو مدیریت می‌کند، بنابراین حداقل می‌خواهید ببینید که این وضعیت چگونه حل می‌شود.

در نتیجه از همان ابتدا این کاریزمای شوارتزنگر است که به تداوم سریال کمک می‌کند، زیرا صرف حضور او پرده را پر می‌کند و باعث می‌شود که رابطه پریشان لوک با دخترش به هسته قابل درک سریال بدل شود. به این نکته باید این واقعیت را اضافه کنیم که FUBAR یک سریال نتفلیکس است. این نتفلیکسی بودن یعنی آن از نظر بصری چندان خوب به نظر نمی‌رسد و به دنبال ظاهری استاندارد است و در نیمه راه بین یک کمدی خانوادگی و کمدی اروتیک در رفت و آمد است.

حتی از سوی دیگر این سریال یک داستان اکشن تا حدی عمومی است؛ شاید صحنه‌های گاه به گاه بهتر در بخش اکشن در لحظاتی به چشم مخاطب برخورد کنند، اما هر کسی که انتظار نمایش عالی سکانس‌های اکشن را در این راه دارد، در نهایت کاملاً ناامید خواهد شد. به عبارت دیگر، «FUBAR» می‌داند که در اعماق وجودش چیزی جز یک اثر مضحک نیست که هدفش جلب رضایت مخاطبان از همه نوع است، بنابراین همین نتیجه را هم به آن‌ها می‌دهد؛ یعنی سرگرم‌کننده است اما در آخر بازهم خسته‌کننده به نظر می‌رسد.

البته ما باید در نظر بگیریم که آرنولد شوارتزنگر در این مرحله از زندگی خود یک مرد 75 ساله است. او واقعاً نمی‌تواند بسیاری از کارهایی را که در سی، چهل و یا حتی پنجاه سالگی انجام می‌داد، انجام دهد. بنابراین، بیشتر اکشن‌هایی که شخصیت او در آن شرکت می‌کند، بیشتر با استفاده از ترفندهای دوربین و دوتایی انجام می‌شود. در واقع همه چیز به این بستگی دارد که چقدر می‌توانید این نسخه از آرنولد را قبول کنید. ولی باید قبول کرد مونیکا باربارو بسیار بهتر است. پس از دیدن او در فیلم Top Gun: Maverick، مطمئناً باربارو می‌تواند نقش اصلی را در هر پروژه‌ای بازی کند.

در پایان باید گفت: سریال FUBAR به آنچه که برای انجام آن تنظیم شده است، دست می‌یابد. این اثر یک چارچوب ساده ایجاد می‌کند که در آن آرنولد می‌تواند یک بار دیگر ستاره نمایش باشد. پس کسانی که از طرفداران آرنولد و آثار قبلی او هستند، از دیدن او در یک اثر اکشن کمدی لذت خواهند برد. اما باید باور کرد داستان چیز جدیدی نیست، بنابراین منتظر شگفتی‌های زیادی نباشید. با این حال، سادگی و صمیمیت باعث می‌شود این سریال در زمان نبود کار دیگر، ارزش دیدن داشته باشد.