بهترین فیلم های علمی تخیلی صامت در تاریخ سینما

ژانر علمی تخیلی بدیع، جسورانه و قابل تامل، مخاطبان را وادار می‌کند تا فراتر از وحشیانه ترین رویاهای خود، آینده‌ای پر از خطرات و احتمالات را ببینند. داستان علمی تخیلی در هزاره جدید به اوج جدیدی رسید، اما این ژانر از زمان پیدایش سینما در سراسر هنر هفتم وجود داشته است. در واقع و برخلاف تصور بسیاری، فیلم‌ های علمی تخیلی یکی از ژانرهایی است که هالیوود را از پایه ساخته است. اما دوران سینما صامت بسیاری از فیلم های علمی تخیلی باورنکردنی و نمادین را تولید کرد. این جذاب است که به آنها نگاه کنیم و ببینیم که چگونه تصورات در مورد آینده تغییر کرده است. مهمتر از آن، دیدن اینکه چقدر آنها حتی تحت یک ادراک مدرن عالی و تاثیرگذار هستند.

اکنون ما در جدیدترین مقاله سینمایی ویجیاتو می‌خواهیم به معرفی بهترین فیلم های علمی تخیلی صامت در تاریخ سینما بپردازیم؛ پس در ادامه همراه ما باشید.

همچنین اگر به دنبال لیستی جامع از فیلم علمی تخیلی هستید، از طریق این لینک مقاله مورد نظر را بخوانید.

Aelita (1924)

این فیلم علمی تخیلی صامت از سینمای شوروی به نام Aelita در سال 1924 میلادی توسط یاکوف پروتازانوف کارگردانی شد. این فیلم بر اساس رمانی که یک سال قبل از فیلم منتشر شده بود اقتباس شده و داستان مخترع جوانی را دنبال می‌کند که به مریخ سفر می‌کند و به ملکه Aelita در قیام علیه بزرگان حاکم و مستبد مریخ می‌پیوندد.

فیلم Aelita که به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های علمی تخیلی اولیه شناخته می‌شود، همچنان یک فیلم برجسته و تأثیرگذار در این ژانر پر از جاه‌طلبی است. این فیلم چندین سال قبل از شناخته شده ترین تلاش‌های شاخص در ژانر علمی تخیلی تولید شده بود و جالب است بدانید این فیلم صامت یکی از اولین تصاویر سفر فضایی در سینما را به نمایش می‌گذارد. فیلم Aelita ممکن است به اندازه سایر آثار صامت علمی تخیلی مشهور نباشد، اما سهم آن در این ژانر چیزی بی اندازه است.

The Hands Of Orlac (1924)

سینما چندین فیلم ترسناک مبتنی بر بدن‌های عجیب و غریب و گروتسک تولید کرده است و آنها تا حد زیادی مدیون فیلم اتریشی «دست‌های اورلاک» محصول 1924 میلادی هستند. این فیلم صامت داستان یک پیانیست مشهور جهان را دنبال می‌کند که در یک تصادف دست‌های خود را از دست می‌دهد. او که ناامید شده، با عمل پیوند موافقت می‌کند، اما دست‌هایی که به دست می‌آورد دست یک قاتل است.

فیلم کلاسیک The Hands of Orlac که به طرز ماهرانه‌ای دو ژانر ترسناک و علمی تخیلی را در هم می‌آمیزد؛ چرا که به شدت ترسناک و پرتنش است و توسط فضایی تقریبا غیرقابل تحمل از ترس احاطه شده است که با حالت صامت فیلم این ترس و وحشت تشدید شده است. این فیلم ماندگار که با اجرای قدرتمند کنراد وید تثبیت شده است، یک سفر هذیان‌آمیز و کابوس‌‌وار به تاریک‌ترین جنبه‌های ژانر علمی تخیلی است.

A Trip To Mars (1918)

فیلم دانمارکی «سفر به مریخ» محصول 1918 یک پروژه پیشگامانه در داستان‌های علمی تخیلی صامت سینمایی است. شاید اولین اپرای فضایی در سینما، این فیلم شامل یک سفر انسانی به مریخ است، جایی که آنها تمدنی صلح‌آمیز، عاقلانه و گیاهخواری را پیدا می‌کنند که پس از درگیری‌های بسیاری که زمین را گرفتار کرده، تکامل یافته است.

اگرچه ممکن است در نگاه امروزی این ایده قدیمی به نظر برسد، اما سفر به مریخ قطعه‌ای جذاب از تاریخ سینماست. این فیلم که به طرز شگفت انگیزی در به تصویر کشیدن سفرهای فضایی دنباله دار جالب است، یک طرح داستانی جذاب را قربانی جلوه‌های بصری خیره کننده خود می‌کند. با این حال، سفر به مریخ همچنان یک ورودی مهم در کانون ژانر علمی تخیلی و یک تجربه تماشایی ارزشمند برای طرفداران این ژانر است.

Dr. Jekyll And Mr. Hyde (1920)

رمان کلاسیک و گوتیک رابرت لوئیس استیونسون از اوایل دهه 1900 چندین اقتباس دریافت کرده است. با این حال، اقتباس جان اس رابرتسون در سال 1920 با بازی جان بریمور در میان شناخته شده ترین‌ها باقی مانده است. فیلم صامت دکتر جکیل و آقای هاید این رمان را صادقانه اقتباس می‌کند و پیامدهای خطرناک آزمایش‌های جکیل را ارائه می‌دهد.

دکتر جکیل و آقای هاید که دارای جوی مناسب و اغلب ترسناک است، ویترینی برای جان بریمور است که یک جفت بازی به یاد ماندنی را در نقش‌های اصلی ارائه می‌دهد. این فیلم اکنون در مالکیت عمومی است و مشهورترین صحنه آن، یعنی تبدیل جکیل به آقای هاید یک لحظه نمادین در سینمای صامت است.

Frankenstein (1910)

رمان مهم مری شلی، فرانکشتاین یا پرومتئوس مدرن، اولین اقتباس روی صفحه نمایش خود را در سال 1910 به کارگردانی جی. سرل داولی دریافت کرد. این فیلم با الهام از رمان شلی، آگوستوس فیلیپس در نقش ویکتور فرانکنشتاین و چارلز استانتون اوگل را در نقش هیولا به نمایش گذاشت.

اعتقاد بر این بود که فرانکشتاین تا زمانی که دوباره در اوایل دهه 1960 میلادی کشف شد، از اساس یک فیلم صامت گمشده بود. این فیلم یکی از بزرگترین فیلم‌های ترسناک دوران سینمای صامت است و صحنه خلق هیولا به عنوان یکی از واضح ترین و چشمگیرترین لحظات فیلم‌های صامت رتبه بندی می‌شود. فرانکنشتاین به شدت طرح رمان را تغییر می‌دهد، اما به عنوان یک داستان ارزشمند که از کلاسیک متحول کننده مری شلی الهام گرفته شده، برتری می‌یابد.

Twenty Thousand Leagues Under The Sea (1916)

فیلم ۲۰٬۰۰۰ فرسنگ زیر دریا، اقتباس استوارت پاتون از رمان همنام ژول ورن در سال 1870، همچنان یکی از مهم‌ترین فیلم‌های صامت تاریح سینماست. این فیلم با ترکیب عناصری از رمان دیگر ژول ورن، یعنی جزیره اسرارآمیز، به دنبال کاپیتان نمو، فرمانده ناوتیلوس است که به دنبال انتقام از مردی است که همسرش را به خودکشی سوق داد و باعث ناپدید شدن دخترش شد.

این اثر صامت و به یاد ماندنی که به خاطر تکنیک‌های فیلمبرداری پیشگامانه‌اش مشهور است، تلاشی تحسین برانگیز برای به تصویر کشیدن قدرت تسلیم ناپذیر فیلم‌های کلاسیک ژول ورنی است. این فیلم با نمایش تصاویری خیره کننده از زندگی دریایی و دارای یک ماجراجویی خارق العاده، برای مخاطبان جنگ جهانی اول که به دنبال فرار از واقعیت‌های خشن زندگی واقعی بودند، اثری به شدت راهگشا بود.

The Lost World (1925)

اقتباس «هری او. هویت» در سال 1925 از دنیای گمشده اثر سر آرتور کانن دویل یکی از معروف ترین فیلم‌های صامت است. خلاصه داستان پروفسور چلنجر را دنبال می‌کند که یک گروه اکتشافی را به سمت آمازون هدایت می‌کند، جایی که او ادعا دارد دایناسورها و دیگر موجودات ماقبل تاریخ زنده و در حال رشد هستند.

دنیای گمشده دارای جلوه‌های بصری پیشگام توسط استاد این کار ویلیس اوبراین است که سبک استاپ موشن را نیز با کینگ کنگ در سال 1933 به سطح دیگری برد. این فیلم با جلوه‌های بصری فراتر از هر چیزی که تا آن زمان دیده شده بود، مرزها را تحت فشار قرار داد و تماشاگران را خیره کرد. دنیای گمشده امروزه بسیار تاثیرگذار است و به عنوان یک ماجراجویی علمی تخیلی هیجان انگیز از دل تاریخ سینمای صامت باقی مانده است.

Woman in the Moon (1929)

فریتز لانگ بدون شک مهم‌ترین کارگردان در داستان‌های علمی تخیلی اولیه است که دو تا از تاثیرگذارترین آثار این ژانر را در دوران سینمای صامت تولید کرده است. فیلم علمی تخیلی آلمانی او در سال 1929، «زن در ماه»، دانشمندی جاه طلب را دنبال می‌کند که از موشک برای رسیدن به ماه به امید کشف ثروت استفاده می‌کند.

فیلم علمی تخیلی و صامت Woman in the Moon که با عنوان موشکی به ماه در ایالات متحده منتشر شد، اولین تصویر رایج از یک سفر موشکی بود، بنابراین الهام بخش یک نسل کامل از دوستداران فیلم و سینما بود. این فیلم لانگ را به عنوان یکی از جسورترین کارگردانان سینما تثبیت کرد و ژآنر علمی تخیلی را به عنوان یک ژانر قانونی که شایسته جایگاهی دائمی در این رسانه است تأیید کرد.

A Trip to the Moon (1902)

ژرژ ژان مِلی‌یِس در کنار فریتس لانگ به عنوان یکی از انقلابی ترین و مهم ترین کارگردانان تاریخ فیلم‌های علمی تخیلی ایستاده است. کمک‌های او به این ژانر به لطف معروف ترین فیلم کوتاهش، سفر به ماه در سال 1902، قابل توجه و بی اندازه است. این فیلم درباره گروهی از دانشمندان است که پس از فرار از دست گروهی زیرزمینی از ساکنان متخاصم ماه به ماه سفر می‌کنند و با یک زندانی ماه به زمین بازمی‌گردند.

شیرینی، سادگی و در عین حال آینده نگر بودن، سفر به ماه را یکی از تاثیرگذارترین و قابل تشخیص ترین فیلم‌های تاریخ سینما کرده است. مسلماً این اولین تلاش علمی تخیلی عظیم بر پرده نقره‌ای سینما است که الهام بخش و تأثیرگذار بر فیلم‌های آینده بی شماری است. سفر به ماه، تعریف تلاشی دنباله‌دار است، اولین تلاشی است که در نوع خود به تخیل مخاطبان کمک می‌کند و به آنها را جرأت می‌دهد که به بالا نگاه کنند و رویاهای احتمالی بی‌شماری در پهنای فضا و آسمان را ببینند.

Metropolis (1927)

شاهکار فریتز لانگ در سال 1927، متروپلیس، احتمالاً بهترین فیلم علمی تخیلی تاریخ است. بر اساس رمانی به همین نام در سال 1925، داستان در دنیایی می‌گذرد که به یک مدینه فاضله ثروتمند تقسیم شده است که در آن طبقه ثروتمند و حاکم بر فراز دنیای زیرزمینی تیره و تار اشغال شده توسط کارگران استثمار شده ساکن شده‌اند. هنگامی که یک مرد جوان ممتاز متوجه شرایط زندگی کارگران می‌شود، به یک معلم زیبا در شورش او علیه طبقه حاکم می‌پیوندد.

متروپولیس یک حماسه علمی تخیلی جذاب و پرهیاهو است که در میان مهم ترین فیلم‌های تاریخ قرار می‌گیرد. در واقع Metropolis که به خاطر نمایش ناآرامی‌های اجتماعی، جلوه‌های بصری الهام‌گرفته از هنر دکو، و رنگ‌های سیاسی قوی، شهرت دارد، همچنین به‌خاطر به تصویر کشیدن یکی از اولین روبات‌های سینما نیز شهرت دوچندان دارد. متروپلیس که یک شگفتی فنی به تمام معناست، پیروزی سینمای صامت و تصویری تیره و تار و دیستوپیایی از آینده است که امروز هم به طنین انداز بودن خود برای فیلمسازان ادامه می‌دهد.