۱۰ فیلم تماشایی درباره نوازندگان پیانو

در این لیست از ویجیاتو می‌خواهیم به معرفی ۱۰ فیلم تماشایی درباره نوازندگان پیانو بپردازیم، پس با ما همراه باشید. این فیلم‌ها چه آهنگسازان و افسانه‌های موسیقی معروف را به تصویر بکشند و چه بر استعدادهای ناشناخته نوری بتابانند، کماکان می‌دانند چگونه درام را در نوای موسیقی پیدا کنند.

مدتهاست که مشخص شده است که فیلم‌ها چگونه ظرفیت انتقال مخاطب را به دنیای کاملاً جدید دارند. آنها به عنوان پنجره‌ای برای ورود به داستان‌هایی عمل می‌کنند که ما از آنها بی‌خبریم، داستان‌هایی که نیاز به اشتراک گذاری دارند و افرادی که شایسته شناسایی هستند. شاید تجربه انسانی و مبارزات نادیده گرفته شده بیشتر در فیلم‌های مربوط به موسیقی دانان زنده باشد. موسیقی هنری است که شما را با بالاترین اوج‌ها به هیجان در می‌آورد و شما را به فراز و فرود احساسی می‌کشاند.

اما فیلم‌های مربوط به نوازندگان پیانو در دنیایی نادر اتفاق می‌افتند. این فیلم‌ها چه آهنگسازان مشهور و افسانه‌های موسیقی را به تصویر بکشند یا بر استعدادهای ناشناخته متمرکز باشند، این فیلم‌ها می‌دانند چگونه مخاطب را دگیر قصه خود کنند. زیرا در این داستان‌ها، کیبورد فقط یک ابزار ساخته شده از هشتاد و هشت کلید سیاه و سفید نیست، بلکه دروازه‌ای برای بیان، همراهی در تنهایی و راهی برای درک این دنیای بی‌رحمانه و عجیب است. این فیلم‌ها صمیمی‌ترین مبارزات و پیروزی‌های هنرمندان را به نمایش می‌گذارند و امیدی را که در پشت سر مانده به اشتراک می‌گذارند.

La La Land

---

این فیلم که در سال 2016 موفق به جذب مخاطبان زیادی شد، داستان یک بازیگر زن مشتاق و یک پیانیست مبارز جاز را روایت می‌کند. این یک فیلم موزیکال عاشقانه در مورد عاشق شدن و دنبال کردن رویاهای خوش است. این فیلم به دلیل موسیقی، فیلمبرداری و طراحی تولید عالی مورد تحسین منتقدان قرار گرفت و هفت جایزه گلدن گلوب را از آن خود کرد. جاستین هورویتز آهنگ‌ها و موسیقی‌های لالا لند را ساخته و تنظیم کرده است و این فیلم دارای تعدادی صحنه موزیکال با موسیقی زیبای پیانو است.

رایان گاسلینگ تنها در سه ماه نواختن پیانو جاز را آموخت تا نقش اصلی سباستین را در این فیلم بازی کند. برای اینکه رایان بتواند تمام جوانب موسیقی پیانو را روی صفحه نمایش دهد، ماه ها قبل از فیلمبرداری La La Land نیاز به ساعت‌ها تمرین در روز داشت، و او این کار را به خوبی انجام داد.

What Happened, Miss Simone

---

تعداد کمی از اولین فیلم‌های یک کارگردان آنقدر بزرگ می‌شوند که نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین مستند شوند. اما این اثر به چنین جایگاهی رسید. «چه اتفاقی افتاد، خانم سیمون؟» حقیقت دردناکی را که در پس صدای غم انگیز و ملودی‌های بی تکلف پیانو به جا مانده از نینا سیمون بود را روشن می‌کند. سیمون قبل از اینکه بتواند تاثیر آن را درک کند به سمت موسیقی کشیده شده بود. او که به عنوان هنرمندی که از مبارزات دوران حقوق مدنی عذاب می‌کشد، پا به دوران بزرگسالی گذاشت و متوجه شد که این صنعت تا چه حد نسبت به موسیقی‌دانان آفریقایی-آمریکایی ناعادلانه بوده است و خود را از طریق موسیقی‌اش نجات داد.

سیمون حاضر نشد خود را در قفس جامعه و انتظارات قرار دهد و شناخته شده بود که او در اوج موفقیت از خانواده و حرفه خود دور شده است. این مستند فیلم‌های آرشیوی، مصاحبه‌های تزلزل‌ناپذیر و گزیده‌هایی از نامه‌های شخصی سیمون را در هم می‌آمیزد تا داستان هنرمندی را روایت کند که علیرغم اینکه مبارزی سرسخت بود و در دوره‌های بیماری روانی گرفتار شده بود، اما عشق به پیانو از او یک انسان شناخته شده ساخت.

Amadeus

---

حتی اگر شما فردی با دانش کمی در مورد موسیقی باشید، نام موتزارت را شنیده‌اید. ستایش او به طور یکسان در تئاترهای تاریخ،ی افسانه و موسیقی تکرار شده است. اما در قرن هجدهم در وین، فضای زیادی برای حسادت و رقابت‌های کوچک وجود داشت. هنگامی که موسیقی به دل مردم نفوذ کرد، این خطر را داشت که زیبایی هنر را قبل از اینکه زمانش برسد، از بین ببرد. این فیلم از روی صحنه نمایش آمادئوس اقتباس شده است. این داستان در وین، اتریش، بیوگرافی تخیلی ولفگانگ آمادئوس موتزارت است. این بر رقابت بین موتزارت و آهنگساز ایتالیایی آنتونیو سالیری در دربار امپراتور جوزف دوم تمرکز دارد.

در حالی که آمادئوس یک اثر تخیلی است، زندگی واقعی ولفگانگ موتزارت به خودی خود کاملاً دراماتیک بود. او در سنین بسیار جوانی استعداد موسیقیایی خود را نشان داد و آهنگسازی را در حدود سن 5 سالگی آغاز کرد. او در وین ماند و در آنجا به شهرت رسید اما نه ثروت. موتزارت اکثر سمفونی‌ها، کنسرت‌ها و اپراهای شناخته شده خود را در اواخر عمر کوتاه خود ساخت. موتزارت در سن 35 سالگی درگذشت، اما علت مرگ را نمی‌توان با اطمینان شناسایی کرد. محققان حداقل 100 علت بالقوه مرگ را به بحث گذاشته و بیان می‌کنند. موتزارت در واپسین روزهای زندگی خود برای تکمیل کارهای ناتمام از جمله رکوئیم معروف خود عجله داشت.

از آنجایی که این داستانی درباره ولفگانگ موتزارت است، موسیقی او تمام فیلم را نشانه گذاری می‌کند. این یک کلاسیک سینمایی محسوب می‌شود و برای هر علاقه‌مند به پیانو اثری است که باید تماشا شود.

Green Book

---

دکتر دان شرلی یک آهنگساز و پیانیست جاز ماهر بود که در سال 1962 قصد داشت به یک تور کنسرت برود. او همه چیز را آماده کرده بود به جز یک راننده و محافظ. شرلی، فرانک «تونی لیپ» والونگو را برای این کار استخدام می‌کند. در طول سفر، یک دوستی بعید بین این دو انسان متضاد شکوفا می‌شود. شرلی متعلق به یک موسیقی کلاسیک پیچیده جهانی است و تونی با دیدگاه محدود خود نسبت به جهان دست و پنجه نرم می‌کند

این فیلم با الهام از رویدادهای واقعی، داستان تور برجسته پیانیست کلاسیک و جاز آفریقایی-آمریکایی دان شرلی را به سمت جنوب آمریکا در طول اوج تبعیض نژادی روایت می‌کند. کتاب سبز در دهه 1960 اتفاق می‌افتد، بنابراین طبیعتاً دوره‌ای از زیبایی‌شناسی آمریکای تفکیک‌شده وجود دارد که چالش‌هایی بزرگ‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شود. همچنین اجرای فوق‌العاده‌ای از ویگو مورتنسن و برنده اسکار ماهرشالا علی در حالی که درباره فصلی امیدوارکننده در تاریخ آمریکا صحبت می‌کند، ارائه می‌شود. کتاب سبز شما را به خنده، گریه، رقص و سوگواری وادار می‌کند. این یک داستان تاریخی از تنش نژادی و جشن یک پیانیست است که موسیقی و فرهنگ را تحت تأثیر خود قرار داده است.

Scott Joplin

---

انفجار شهرت موسیقی جاز در قرن بیستم آغاز شد، اما موسیقی مدت‌ها قبل از آن به شکل ویژه همچنان یک هنر غالب بود. ریتم‌های آهسته جنوب آمریکا همیشه در شام‌های مجلل و بارهای متل طنین انداز بود. و تنها صدایی که حتی در شمال شنیده می‌شد، خود پادشاه رگتایم بود. اسکات جاپلین، تقریباً به تنهایی، موسیقی خود را از پست‌ترین مکان‌ها به خانه‌های اپرای نیویورک ارتقا داد. با این حال، آهنگ‌های امیدوارکننده او مبارزات یک نابغه موسیقی سیاه‌پوست را در کشوری که بر سر برتری سفیدپوستان رونق داشت، پنهان کرد.

اسکات جاپلین به کارگردانی جرمی کاگان یک فیلم زندگینامه‌ای کم هزینه از دهه 70 است که ظهور اولیه جاپلین و همچنین افول بسیار چشمگیر حرفه موسیقی او را به تصویر می‌کشد. این فیلم علیرغم اینکه در تولید کمی عقب مانده به نظر می‌رسد، اما دارای موسیقی باورنکردنی و جزئیاتی در مورد تعقیب بی وقفه موسیقی است.

Behind the Candelabra

---

پشت چلچراغ که توسط کارگردان استیون سودربرگ ساخته شده است فقط فیلمی درباره یک نوازنده پیانو تحسین شده نیست. این یک رمان عاشقانه تراژیک و یک طنز اجتماعی شیطانی است. یک واقعیت غیرقابل انکار این است که لیبراچی (پیانیست مشهور امریکایی) پردرآمدترین مجری سرگرمی در جهان بود. او روی صحنه و در رسانه‌ها پیانیست پر زرق و برق و شومنی جذاب با سبک صحنه خاص خودش بود که تماشاگران را خیره می‌کرد. اما در زیر آن شخصیت مردی بود که با تنهایی شخصی بزرگ مبارزه می‌کرد.

این فیلم به دهه پایانی زندگی هنرمند و رابطه او با اسکات تورسون جوان می‌پردازد. تورسون که محصول خانه‌های پرورش‌دهی و یک نوازنده نوپا بود، فوراً تحت تأثیر جذابیت و سبک زندگی لیبراچی قرار گرفت و به زودی شیفته او شد. بهترین بخش فیلم، بازی‌های برنده جایزه توسط مایکل داگلاس و مت دیمون، لباس‌های غنی و طراحی صحنه‌های درخشان است.

The Piano Teacher

---

«معلم پیانو» به دلیل پیش‌فرض‌ خاصش، برای همه سرگرم‌کننده یا درگیرکننده نیست، «اریکا کوهوت»، معلم حرفه‌ای پیانو اواخر دهه 30 زندگی‌اش را دنبال می‌کند، که در کنسرواتوار وین درس می‌خواند و در خلوتی وسواس‌آمیز با مادرش زندگی می‌کند. هر قسمت از زندگی اریکا مرتب و کنترل شده است. به جز زمانی که او خود صرف پرورش آشفتگی‌های پر هرج و مرج درون خود با بازدید مکرر از سینماهای پورنو و نمایش‌های پیپ شو می‌کند. او به زندگی خود با این روال ادامه می‌دهد تا اینکه یک روز با دانش آموز والتر کلمر آشنا می‌شود که آهنگساز جوان با استعدادی است که ذوق پر از افراط و تفریط دارد.

اریکا خود را تسلیم تاکتیک‌های اغواگری والتر می‌کند و با او وارد رابطه می‌شود. ایزابلا هوپرت در نقش اصلی یک زن عذاب‌کشییده که می‌خواهد اجازه دهد خواسته‌های مشکوک او در قالب بازی‌هایی پیرامون تسلط و تسلیم جریان یابد، عملکرد خیره‌کننده‌ای ارائه می‌دهد. این فیلم دارای برخی از ملودراماتیک ترین قطعات پیانو است که تحت رهبری میشائیل هانکه زنده می‌شوند.

Shine

---

درخشش یک درام زندگی‌نامه‌ای است که داستان پیانیست استرالیایی دیوید هلفگات را روایت می‌کند. هلفگات دچار اختلال روانی شد و چند سالی را در یک موسسه روانی گذراند. مانند هر هنرمندی که از نردبان‌های شهرت بالا می‌رود و اغلب در اعماق چاله‌های تاریکی می‌افتد، داستان دیوید هلفگات که نیز یکی از نابغه‌های موسیقی است، گویای همین مسیر است.

بنابراین، فیلم «درخشش» حول و حوش سفر هلفگوت متمرکز می‌شود تا تعادل بین موسیقی زیبای او و ذهن شکسته‌ای که آنها را می‌نوازد پیدا کند. این شخصیت که توسط جفری راش اجرا می‌شود، درخشندگی و شکنندگی خاص خود را دارد. و نیازی به گفتن نیست، کارگردانی ظریف و تمرکز مطلق بر جنون هلفگوت چیزی است که فیلم را به ارتفاعات عظیمی سوق می‌دهد. در نهایت، این فیلم در مورد این است که چگونه موسیقی صدمه می‌زند و التیام می‌بخشد، هدف می‌دهد و روح را می‌شکند.

Four Minutes

---

یک کودک اعجوبه پیانو (هانا هرتسشپرونگ) در مسیر خودش لنگ می‌زند، سپس وارد یک زندگی جنایتکارانه می‌شود که او را به زندان می‌اندازد. در آنجا او این شانس را پیدا می‌کند که زیر نظر زنی مسن تر (مونیکا بلیبترو) که گذشته دردناکی دارد، استعداد خود را دوباره تقویت کند. این فیلم آلمانی درباره معلم پیانو به نام ترود کروگر در زندان زنان است. کروگر از استعداد خام جنی، زندانی که در ابتدا از شرکت در کلاس‌های پیانو منع شده، شگفت زده می‌شود.

کروگر قبول می کند که به شرط اطاعت مطلق به جنی درس بدهد. جنی به سرعت یاد می‌گیرد و به فینال یک مسابقه پیانو می‌رسد اما باید در این راه با موانع پیش بینی نشده زیادی روبرو شود. ما فیلم را برای شما اسپویل نمی‌کنیم، اما فکر می‌کنم که این اثر باید در صف تماشای همه باشد. در حالی که هیچ آهنگ برنده جایزه یا موسیقی ویژه‌ای ندارد، اما داستانی دلگرم کننده در مورد بالا رفتن و عشق به موسیقی است که هر پیانیستی قدردان آن خواهد بود.

The Pianist

---

یک پیانیست کنسرت (برنده جایزه اسکار، آدرین برودی) می‌بیند که پس از اشغال ورشو توسط نازی‌ها، دنیای خاص او دچار دگرگونی می‌شود. اگرچه این پیانیست به طور غیرقابل انکاری با استعداد و مشهور است، او همچنین یک یهودی است؛ او در نهایت مخفی می‌شود، اما آیا در این دوران پر از آشوب او از دستگیری توسط نازی‌ها فرار می‌کند؟!

تهاجم نازی‌ها به ورشو یک رویداد دلخراش در تاریخ بود که نه تنها بیگناهان بلکه هنرمندان را نیز تحت تأثیر قرار داد. در پرتو همین وقایع، پیش‌فرض پیانیست است که در آن زندگی ولادیسلاو شپیلمن به‌عنوان یک پیانیست یهودی تحسین‌شده از هم می‌پاشد. او به همراه خانواده‌اش به گتو فرستاده می‌شود. و در آنجا، او در حین بازی شاهد وحشت هولوکاست بود، زیرد رادار اسیرکنندگان آلمانی خود ماند اما به چراغی برای اطرافیانش تبدیل شد.

این فیلم یادآور خاطرات اشپیلمن است، و هر چقدر هم که غم انگیز باشد، تصویر متحرکی از بقا را در برابر همه شانس‌ها ترسیم می‌کند. آدرین برودی در نقش اصلی، مردی که زیر بار انسانیت و اعمال ناعادلانه دنیای بیرون له شده، بازی فوق العاده‌ای ارائه می‌دهد. علاوه بر این، ملودی‌های دلخراش پیانو، آهنگی را ایجاد می‌کنند که همچنان به عنوان یک آهنگ قدرتمند عمل می‌کند. به نوعی، پیانوی اشپیلمن به سلاحی تبدیل می‌شود که او در مواجهه با شرایط طاقت فرسا از آن استفاده می‌کند.

انتخاب ویژه نویسنده: The Piano

---

هالی هانتر نقش زنی لال را بازی می‌کند که برای ازدواج با کشاورزی با بازی سم الیوت به نیوزیلند سفر می‌کند. هنگامی که او شروع به آموزش پیانو برای یک مرد محلی (هاروی کیتل) می‌کند، یک شور و اشتیاق بعید و در عین حال همه جانبه بین آنها ایجاد می‌شود. این فیلم محصول 1993 داستانی در مورد یک نوازنده پیانو و دخترش در یک شهر قرن نوزدهمی در نیوزلند است. این بر شور و شوق این نوازنده و تلاش‌های هولناک او برای بازیابی پیانوی خود پس از فروش تمرکز دارد.

مایکل نایمن موسیقی این فیلم را نوشت و به پرفروش ترین آلبوم موسیقی متن تبدیل شد. این آلبوم خاص در لیست 100 آلبوم موسیقی متن برتر تمام دوران رتبه بندی شده است. از آنجا که شخصیت اصلی فیلم بی صدا است، موسیقی با صدای بلندتر صحبت می‌کند! هالی هانتر، بازیگر نقش اول، اصرار داشت قطعات پیانوی خود را برای این فیلم بنوازد و برای بازی خوبش جوایز زیادی را دریافت کرد.