ده دلیلی که نشان می‌‌دهد انیمه از دهه نود تا به امروز بهتر شده است

بسیاری از هواداران انیمه عاشق رمانتیسایز کردن و غرق شدن در نوستالژی انیمه‌های دهه نود هستند. البته، از آن جایی که این دهه، دهه اساسی برای انیمه بوده این موضوع قابل درک است. انیمه‌های نمادینی مانند Neon Genesis Evangelion، Sailor Moon و Cowboy Bebop که میزان تنوع و تاثیرگذاری انیمه‌های دهه نود را نشان می‌دهند.

چیزهای زیادی برای دوست داشتن انیمه‌های دهه نود است، اما این صنعت از آن زمان تا به کنون تغییرات زیادی کرده است. انیمه‌های مدرنی مانند Attack On Titan، Space Dandy و Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba به لطف این تغییرات مهم و پیشرو شانس حضور داشتن را پیدا کردند. این نکته نیز مهم است که گذشته را فراموش نکنیم، اما از طرفی، می‌توان یک صحبت درست درمان درباره دلایل و روش‌هایی که انیمه، در طول سی سال گذشته بهتر شده است داشته باشیم. پس با ویجیاتو و بررسی ده دلیل که انیمه از دهه نود تا به کنون بهتر شده، همراه باشید.

مطلب پیشنهادی:35 تا از بهترین فیلم های تاریخی با هیجانی غیر قابل وصفگذری در تاریخ با کمک سینما

دلیل دهم: عرضه نسخه‌های چند زبانه، سبب ایجاد پل ارتباطی بین مارکت‌ها شده است

یکی از بهترین مزایای دیدن و نشستن پای انیمه‌های مدرن، این است که زمان بین به روی آنتن رفتن انیمه در ژاپن به طرز قابل توجهی، تا وقتی که به صورت جهانی در دسترس قرار بگیرد کمتر شده است. در دهه نود، ممکن بود سال‌ها طول بکشد که انیمه‌های سریالی محبوب در دسترس همگان قرار بگیرند و حتی ممکن بود گارانتی برای این اتفاق نیز نباشد.

صنعت انیمه از گذشته تا به کنون، بیشتر در قید و بند سرویس‌های استریم قرار گرفته است. این موضوع، باعث شده که بیشتر انیمه‌ها تنها چند ساعت بعد از به روی آنتن رفتن در ژاپن، به صورت جهانی در دسترس قرار می‌گیرند. این سرعت و فوری فوتی بودن، این اجازه را داده همه باهم، از انیمه لذت ببرند به جای آنکه دیگر افراد، دیرتر به این دورهمی برسند.

دلیل نهم: کیفیت دوبله بهتر شده است

بحث‌های زیادی بین مخالفان و موافقان دیدن انیمه با زیرنویس علیه با دیدن انیمه با دوبله وجود دارد. بسیاری از ایراداتی که به انیمه‌های دوبله شده وجود دارد، به خاطر طبیعت بی‌نظم روند تولید آن در دهه‌های هشتاد و نود بوده است. فیلم‌نامه‌های اصلی، در آن زمان اهمیت چندانی نداشتند. در صورتی که امروزه، اساسی‌ترین انتظار برای یک انیمه دوبله شده، این است که ترجمه دقیقی داشته باشد.

صداپیشگان و کارگردانان نیز قدم‌های بزرگی را از دهه نود تا به حال، برداشته‌اند و در روندی تصاعدی، اینکه دوبله انیمه‌ها کیفیت یکسان یا حداقل نزدیکی نسبت به اثر اصلی داشته باشند، به یک چیز عادی تبدیل شده است. سرعت عرضه شدن دوبله‌ها به نرخ بالایی رسیده و نسبت به دهه نود، امروزه مخاطبان به جای سال‌ها منتظر ماندن، لازم است تنها چند هفته انتظار بکشند یا حتی ممکن است نیازی به انتظار کشیدن برای محتوای دوبله شده نداشته باشند.

دلیل هشتم: ژانرهای بیشتر و موضوعات مختلف‌تر

در کل، انیمیشن فرمی از مدیوم است که داستان گویی در آن محدودیتی ندارد، اما با این وجود، انواع خاصی از روایت‌ها و ژانرها رایج‌تر هستند. انیمه به عنوان مدیومی که به ژانرهای خاص می‌پردازد و داستان‌های متفاوت و تکی را روایت می‌کند که معمولاً در مین استریم به موفقیتی نمی‌رسند، شناخته شده است.

انیمه‌های دهه نود تنوع زیادی داشتند، اما انیمه‌های بتل شنون و مجیکال گرل شوجو چیزهایی بودند که بر این صنعت حکومت می‌کردند. در طول زمان، انیمه گستردگی بیشتری پیدا کرده و در دهه‌های گذشته، توانستیم شاهد رشد مواردی همچون انیمه‌های ورزشی متفاوت، سریال‌های ایسکای بی قید و بند و پژوهش روانشناختی شخصیت‌ها باشیم.

مطلب پیشنهادی:بهترین فیلم های پلیسی ایرانی | 21 فیلم برتر پلیسی سینمای ملیگلوله‌های سربی

دلیل هفتم: مکان‌های بیشتری برای صحبت درباره انیمه وجود دارند

فندوم انیمه در دهه نود، تک و تنها بود و یک چهارم زیربنایی که در زمان حال، برای این فندوم وجود دارد، در آن وقت وجود نداشت. وقتی که بحث محل‌های گپ و گفت درباره انیمه می‌شود، هواداران آزادی عمل‌های یکسانی دارند که معمولاً شامل شخصیت‌های سریال مورد علاقه‌شان می‌شود و این موضوع، در سرتاسر جهان دیده می‌شود.

هرچند، انجمن‌های مهم و تاثیرگذار آنلاینی برای کسانی وجود دارند که ترجیح می‌دهند فندومشان مجازی باشد. وب سایت‌ها، انجمن‌ها و کامیونیتی‌های شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به بهترین نحوه ممکن، آن‌ها را به جهان معرفی کنند. این دسترسی و به اشتراک گذاری برای دیگر هواداران انیمه، چیزی است که در دهه نود خبری از آن نبود.

دلیل ششم: انیمیشن‌ فوق العاده

ساختن انیمیشن از دهه نود تا به کنون، به لطف روش‌هایی که هم مفید و هم مضر برای صنعت بودند، از جهات بسیاری تغییر کرده است. یک سری ویژوال‌های هیجان انگیز وجود دارند که از انیمه‌های دهه هشتاد و نود بیرون آمده‌اند و نتیجه کار کردن چندین انیماتور هستند که به صورت خستگی ناپذیر بر روی این ویژوال‌ها کار کرده‌اند.

مشکل مشترکی که بین استودیوهای انیمیشن مدرن وجود دارد، این است که می‌توانند بابت بیش از حد کار کردن انیماتورها ضربه ببینند. نگه داشتن این تعادل کار سختی است، اما خستگی همیشه جزئی از هنر هم نیست. استودیوهای انیمه مانند MAPPA، Wit، Ufotable و Science SARU تنها چند نمونه برجسته هستند که در دهه‌های اخیر پدیدار شده‌اند.

دلیل پنجم: امروزه انیمه‌های سینمایی از حمایت بیشتری در سالن‌های سینما برخوردارند

یکی دیگر از پیشرفت‌های برجسته‌ای که انیمه از دهه نود تا به حال تجربه کرده، این است که انیمه‌های سینمایی اکران شده در سالن‌های سینما از حمایت خاصی برخوردار شده‌اند. دیدن یک انیمه سینمایی در سینماهای آمریکا در طول دهه نود، اتفاقی بسیار کمیاب بود و این سالن‌ها بیشتر برای آثار بسیار محبوب مانند پوکمون رزرو می‌شدند. حال انیمه‌های سینمایی به جای آنکه طول عمر کوتاهی داشته باشند، روزهای بیشتری در سالن‌های سینمای آمریکا و اروپا اکران می‌شوند.

انیمه‌های سینمایی بیشتری در حال دریافت این نوع بازخورد هستند که در تئاترها مدت زمان بیشتری بر روی پرده می‌مانند و نتیجه آن، موفقیت در باکس آفیس بوده است. هواداران انیمه دیگر لازم نیست برای اکران جهانی سینمایی My Hero Academia و Chainsaw Man نگرانی داشته باشند.

مطلب پیشنهادی:نقد فیلم تفریق – اونا کم شن من و تو جمع می‌شیممنهای اونا ما باقی میمونیم.

دلیل چهارم: ترکیب زیبایی شناسی انیمیشن‌های دو بعدی و سه بعدی

انیمیشن و تکنولوژی از دهه نود تا به کنون، پیشرفت فوق العاده‌ای داشته‌اند که یکی از این پیشرفت‌ها، استفاده از طراحی‌های کامپیوتری سه بعدی برای ساختن یا کامل کردن ویژوال‌های دستی دو بعدی است. انیمیشن CG در دهه نود، تازه قدم‌های اولیه خودش را به عنوان یک ابزار بدوی برداشته بود.

همچنان شک و تردیدهایی راجع به تکنیک استفاده از CG سه بعدی در انیمه وجود دارد، اما از طرفی تعداد خاصی از انیماتورها مانند Studio Orange توانسته‌اند با این روش، در این مدیوم پیشرفت کنند. انیمه‌های Studio Orange کاملاً CG هستند و ویژوال‌هایی که دارند، به راحتی در برابر نسخه سنتی انیمیشن‌ها قرار می‌گیرند. در ضمن، انیمیشن CG می‌تواند برای اضافه کردن جزئیات دیدنی دیگر جهانی به طراحی دو بعدی نیز استفاده شود.

دلیل سوم: دسترسی بیشتر و آزادی انتخاب در سرویس استریم

دیدن انیمه در دهه نود، می‌توانست پروسه گران و پیچیده‌ای باشد. Cartoon Network با نمایش دادن انیمه‌های مین استریم در شبکه‌های Toonami و Adult Swim اتفاق بزرگی را برای مخاطبان رقم زد. هرچند، در آن زمان، اصل کار برای دیدن انیمه‌های جدید، این بود که باید آن‌ها را به تدریج در قالب وی اچ اس یا دی وی دی گران می‌خریدید.

خوشبختانه، نحوه دیدن انیمه بسیار راحت شده و حال سرویس‌های استریم زیادی مانند Crunchyroll هستند که به طور کامل در اختیار انیمه قرار دارند. در ضمن، سرویس‌هاس استریم بزرگی مانند هولو، نتفلیکس و مکس، بخش‌های انیمه بزرگی نیز دارند. این قضیه بدین معنا است که حال می‌توانید در سریال‌های مختلف جست و جو کنید به جای آنکه هزینه‌های سنگین موجود در دهه نود را متحمل شوید.

دلیل دوم: تعداد بیشتر سریال‌های چارچوب شکن و پیشگامانه

یکی دیگر از مزایای تولید محتوا در این سی سال، این بوده که مخاطبان انیمه نسبت به مفاهیم مکرر این مدیوم، روز به روز هوشیارتر و آگاه‌تر شده‌اند. انیمه‌های کلاسیکی وجود دارند که این انتظارات را تعریف کرده و به سراغ مواردی دست نخورده رفتند، اما از طرفی، این‌ها حداقل انتظارات هستند.

زیرشاخه‌های ژانرها در دهه‌های گذشته رشد درخشانی داشته‌اند به نحوی که چیزی دلنشین و بامزه مانند یک انیمه مجیکال گرل، می‌تواند به کابوس شب‌هایتان تبدیل شود. Wonder Egg Priority و Puella Magi Madoka Magica دو مثال برجسته از این اثربخشی مهم هستند. حتی انیمه‌های کمدی مدرن مانند Space Dandy و Osomatsu-san به طور جدی‌ای می‌توانند محدودیت‌های این مدیوم را کنار بزنند و کاری کنند که از خودتان بپرسید که در حال تماشای چه چیزی هستید.

دلیل یکم: بازسازی‌های مدرن و پیشرفته‌تر از انیمه‌های قدیمی‌تر

بازسازی‌ها و ری‌بوت‌ها چندان یک موضوع مدرن محسوب نمی‌شوند، اما در این بین مدرکی وجود دارد که نشان می‌دهد هرچه زمان می‌گذرد، گنجینه عناوین افسانه‌ای پیدا می‌شود که بتوان از آن‌ها الهام گرفت. البته منظور این نیست که تا قبل از دهه نود، خبری از ریمیک‌ها نبوده، بلکه کم‌تر و دیر به دیر تولید می‌شدند.

یک سری از انیمه‌های جدید، بازسازی انیمه‌های قدیمی هستند که کمک به رستگاری انیمه‌های اصلی و یا بردنشان به مسیری جدید محسوب می‌شوند. بازسازی‌های مدرن از Osomatsu-san، Urusei Yatsura، Fruits Basket و Rurouni Kenshin همگی ثابت کرده‌اند که تجربه‌های باارزشی هستند. هیجان انگیز است که دوران جدید انیمه، چیزهای تازه‌ای را پیدا کرده تا به همراه آنان آثار کلاسیک را بهتر کند، مانند Trigun.

همچنان انیمه در حال پیشرفت است و ممکن است تا چند سال بعد، ابعاد بیشتری به این مدیوم اضافه شود که هم اکنون در دسترس نیستند. اما نکته مهم این است که این صنعت، خودش را به ترید مارک‌های موفق دهه نودی خود نچسباند و سعی کرد که با ارائه موارد بیشتری به مخاطبانش، هواداران بیشتری برای خود پیدا کند. به نظر شما، از چه دیگر جهاتی، انیمه نسبت به دهه نود پیشرفت پیدا کرده است؟