تاریخچه شخصیت گودزیلا و تغییراتش در طی زمان

تنها تعداد کمی نماد وجود دارند که معروف‌تر از گودزیلا باشند و دلیل محبوبیت گودزیلا به دلیل وجود این حقیقت است که برای ۷۰ سال این پادشاه هیولاها یک دایناسور غول‌پیکر تکامل‌یافته بوده که زرهی پولک‌مانند و نفسی مرگبار دارد. با این حال اگر دقیق‌تر نگاه کنیم متوجه خواهیم شد که گودزیلا در طول سال‌ها تغییرات بسیار کرده و اغلب آنها از یک فیلم به فیلم دیگر اتفاق افتاده است.

گودزیلایی که در سال ۱۹۵۴ برای اولین بار مشاهده کردیم با گودزیلاهایی که در عنوان‌های سال ۱۹۷۴، ۱۹۹۴ یا ۲۰۱۴ می‌بینیم بسیار متفاوت است  و امسال نیز شاهد اضافه شدن فیلم‌هایی به این فرنچایز خواهیم بود. برای مثال گودزیلای اپل تی‌وی به نام Monarch: Legacy of Monsters و Godzilla Minus One از کمپانی توهو در آینده‌ای نزدیک منتشر خواهند شد. در نتیجه فرصت مناسبی برای پرداختن به شمایل و جزئیات این خزنده هسته‌ای است.

GODZILLA (1954)

گودزیلای این سال به وسیله ترکیبی از عروسک‌گردانی و پوشیدن لباس — که تبدیل به پدرخوانده سبک توکوساتسوی ژاپنی شد — به وجود آمده و این گودزیلا موجودی تهدیدآمیز است. این موجود که قوی بوده و دچار ترس شده، برای حمله‌ای غیر‌قابل‌توقف و منظم در شهر توکیو ساخته شده است (دستان او به شکلی منصفانه بی‌حرکت هستند و این خصیصه‌ای است که تا ریبوت سال ۲۰۱۶ یعنی  Shin Godzilla دیگر دیده نمی‌شود.) هر حرکت در این فیلم عمدی به تصویر در آمده و بسیار از شات‌ها به ران‌های کلفت و پاهای او اختصاص داده شده که در حال خراب‌کردن و گذر از ساختمان‌هاست.  اگرچه تمام این‌ها مقصودی سینمایی نداشته‌اند: بازیگری که لباس گودزیلا را پوشیده بود یعنی Haruo Nakajima بسیار در طول فیلم‌بداری سختی کشید و در زیر یک لباس ۱۰۰ کیلویی که از موادی انعطاف‌ناپذیر ساخته شده بود، عرق می‌کرد.

GODZILLA RAIDS AGAIN (1955)

لباس فیلم دنباله گودزیلا به شکل قابل توجهی با فیلم اصلی فرق دارد: بسیار باریک‌تر است و گردن و ران‌هایی لاغر‌تر دارد و دارای سری است که از جلو بسیار غیر‌عادی به نظر می‌آید و عروسک‌گردانی نیز بد جلوه می‌کند. خیلی از این‌ها باعث شده که گودزیلا مجبور باشد که با دشمن بزرگ کایجویی خود که هیولایی چهار پا  به نام Anguirus است، دست و پنجه نرم کند. از آنجایی که هرچه جلوتر رفتیم فیلم‌های این فرنچایز به شکل اجتناب‌ناپذیری حول محور هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) چرخید، در نتیجه این گودزیلای عظیم‌الجثه باید لاغر‌تر، چابک‌تر، و احساسی‌تر می‌شد. این لباس جوری طراحی شد که بتواند پیروزی‌های کوچک و استیصال گودزیلا را به تصویر بکشد و از فضای آخرالزمانی فیلم ۱۹۵۴ دور شود.

KING KONG VS. GODZILLA (1962)

دو لباس قبلی همه ایرادات و ناهمگونی‌ها را دارا بود و گودزیلا را هیولایی شبیه به یک تیرانوسورس رکس می‌کرد که با سلاح‌های هسته‌ای تقویت شده، به همین منظور لباس او کم‌کم شروع به بهینه‌سازی شد. این گودزیلا ذاتاً شبیه به یک خزنده است ( احتمالا به این دلیل که او را نسبت به دشمن اصلی‌اش یعنی کینگ کونگ متفاوت کند) و بازوان و ران‌هایش عضلانی و آماده‌ مبارزه است. نکات گفته شده در صحنه‌های مبارزه مفید واقع شد. نزاع‌ها در فیلم Godzilla Raids Again جنون‌آمیز و حیوانی است درحالی که این مبارزات در King Kong vs Godzilla براساس کشتی‌گیری حرفه‌ای ژاپنی است، کشتی‌ای که بسیار عجیب،مضحک و عضلانیست.

MOTHRA VS. GODZILLA (1964) AND GHIDORAH, THE THREE-HEADED MONSTER (1964)

لباس چهارم گودزیلا یک شگفتی به حساب می‌آید و به حدی صیقلی است که گودزیلا می‌تواند به راحتی کشتی بگیرد و مبارزه کند ( و توسط گیدورا شاه سه سر که یک اژدهاس شکست بخورد و پا به پای موثرای باوقار مبارزه کند.) اما از صورت و چشمان او کینه‌توزی می‌بارد، طوری که از فیلم اول تا الان شاهد آن نبوده‌ایم. بازیگر، ناکاجیما، در این نقطه راه رفتن گودزیلا و نحوه مبارزه با به خوبی و کامل انجام می‌دهد و دستانش را کمی در کنار خود بلند کرده و کف آن را رو به جلو نگه می‌دارد. این شبیه به ورزش ژاپنی سومو است که گودزیلا را آماده هر چالشی می‌کند.

INVASION OF ASTRO-MONSTER (1965) AND EBIRAH, HORROR OF THE DEEP (1966)

از زمانی که مشخص شد که فیلم‌های گودزیلا عمدتا توسط کودکان ستایش می‌شوند و فیلم‌های سبک هیولایی شروع به رقابت با یکدیگر و با آثاری مشابه در سطح تلویزیون کردند، طراحی گودزیلا کمی ملایم‌تر شد و دیگر مثل قدیم رعب‌آور نبود. در اواسط دهه ۶۰ میلادی طراحی این هیولا نو شد و او با اینکه هیکل لاغرش را حفظ کرده است اما عضلات خیلی کمی دارد ( این باعث می‌شد که ناکاجیما هر وقت که از آب بیرون می‌آید شبیه به یک کیف لاستیکی بزرگ به نظر بیاید.) سر او به یک شکل دایرهای دوستانه‌تر تبدیل شد و چشم‌هایش شبیه به غورباقه از بالای جمجمه‌اش بیرون زده‌اند. این گودزیلا دیگر هیولایی نیست که قصد از بین بردن شهر توکیو را دارد. در حقیقت تا اواسط دهه ۸۰ میلادی دیگر او به از بین بردن و خرابی چیزی دست نمی‌زند مگر اینکه تحت کنترل فضایی‌ها باشد

SON OF GODZILLA (1967)

فرزند گودزیلا، مینیلا، در این فیلم دارای سری است که برای نشان دادن آزاردگی و رنجش ساخته شده است. ( در این نقطه معمولا اجزای سر گودزیلا شامل چشمان و مژه‌های قابل حرکت می‌شد تا این هیولا را بیشتر شبیه به انسان بکند) این لباس خیلی متوسط است و چیز زیادی برای گفتن در مورد آن وجود ندارد. با توجه به اینکه در این فیلم گودزیلا یک ولی است که یک فرزند کوچک تپل دارد که باید ازش مراقبت کند، پس این صورت شبیه به انسان او در اینجا مناسب و منطقی به نظر می‌آید. اما در نهایت این لباس تمام مشکلات لباس قبلی را داراست و از هیچ نظر و زاویه‌ای خوب به نظر نمی‌آید.

DESTROY ALL MONSTERS (1968), ALL MONSTERS ATTACK (1969), GODZILLA VS. HEDORAH (1971), AND GODZILLA VS. GIGAN (1972)

اگر نگاهی کوتاه به تاریخچه شکل و شمایل گودزیلا بندازیم، این لباس در ابتدا قرار بود که لباس نهایی او باشد. شکست این فیلم در گیشه باعث شد که استودیوی «توهو» بینگارد که فیلم Destroy All Monsters عنوان همه جانبه و نهایی در سبک کایجو و حول محور مشت‌زنی خشونت‌آمیز است. لباس این هیولا در این فیلم با خصیصه‌های معین‌شده‌ و صورت سلطه‌گر و سوسماری‌اش گودزیلا را به یک ژنرال برای یک ارتش از هیولا‌ها تبدیل می‌کند. این فیلم پایان این فرنچایز نبود و سه فیلم دیگر با این لباس فیلم‌برداری شدند. (در اواخر کار نشانه‌های استفاده زیاد از آن مشخص بوده و لباسی که در تصویر می‌بینیم رسما در حال فرسودگی و پاره شدن است) عنوان Godzilla vs. Gigan آخرین کار تماشایی ناکاجیما در هیبت این هیولاست و قرار داد او و بسیاری از بازیگران دیگر پس از این فیلم توسط توهو و به دلیل کم‌کردن هزینه‌ها به پایان رسید.

GODZILLA VS. MEGALON (1973), GODZILLA VS MECHAGODZILLA (1974), AND TERROR OF MECHAGODZILLA (1975)

با اینکه لباس‌های اواسط دهه ۶۰ دارای آن چشمان اغراق شده بودند، اما این گودزیلا طراحی شده تا رفیق مخاطبان نوجوان و بچه‌های باهوش باشد و محوریت عنوان Megalon این نکات گفته شده است. خوشبختانه این لباس کمی مرتب‌تر و مناسب‌تر شده و گشاد نیست و زمانی که زمان مواجهه گودزیلا با گودزیلای مکانیکی فرا می‌رسد، تنظیمات و ویژگی‌های صورت گودزیلا طوری ساخته شده است که ذات وحشی و درنده‌خوی او را به خوبی نشان دهد. او به یک حس عصبانیت برای شکست دادن همزاد رباتی خود نیاز داشت، ترسناک‌ترین دشمنی که از زمان گیدورا شاه معرفی شده بود. گودزیلا توسط سه بازیگر و لباس گوناگون در طول این سه فیلم به تصویر در آمد.

THE RETURN OF GODZILLA (1984)

شروع دوران هیسه‌ای فیلم‌های گودزیلا با خودش یک بازیگر جدید و ثابت‌قدم را آورد: کنپاچیرو ساتسوما (Kenpachiro Satsuma). او یکی از تحسین‌کنندگان ناکاجیما است و در کنار او در در فیلم سال ۱۹۷۱ از این فرنچایز نقش‌آفرینی کرد. ساتسوما توانایی به انجام رساندن خواست استودیو برای به تصویر کشیدن یک گودزیلای جدی و مهیب را داشت. این لباس جدید نشان می‌دهد که برای اولین بار از سال ۱۹۵۵ گودزیلا دارای نیش است و پف بسیاری از لباس‌های قبلی به وسیله یک توده و جثه فلس‌مانند و زبر جایگزین شده است. البته شاید این لباس حجم زیادی داشته، چرا که ساتسوما به یاد دارد که در زیر این لباس که برای مردی بزرگ‌تر ساخته شده، کمی از پاافتاده بود. در بعضی از صحنه‌های فیلم یک ربات جایگزین بازیگر شده بود،‌ یک گودزیلای مکانیکی که تماما خبیثانه و شیطانی به نظر آمده و بیشتر برای تبلیغ‌ها استفاده شده بود.

GODZILLA VS. BIOLLANTE (1989) AND GODZILLA VS. KING GHIDORAH (1991)

مسلما لباس گودزیلا پس از اینکه به حالت مبارزه‌ای خود بازگشت، تغییر کرد. در این زمان گودزیلا بیشتر از هر وقت دیگر از اوایل دهه شصت میلادی  —  به دلیل داشتن عضلات سینه و ران‌های گوشتی — به یک خزنده شبیه بود و طوری به نظر می‌آمد که انگار توانایی به خاک نشاندن یک شهر را داشت. این هیولای غول‌پیکر در فیلم‌های اولیه مدام و در هنگام مبارزه در سراسیمه بود، اما ساتسوما و فیلم‌سازان تصمیم گرفتند که گودزیلای این دوره را یک فاتح جدی و بی‌احساس نشان دهند. یک ویژگی دیگر این عنوان این است که در آن اهمیت استفاده از پرتوی لیزری و تحولات استادانه و پرزحمت جایگزین مبارزات بزرگ شده بود. به حدی لباس این گودزیلا خوش‌ساخت بود و خوب به نظر می‌آمد که احتمال دزدیده شدنش وجود داشت.

GODZILLA VS. MOTHRA (1992)

برعکس دوره شووا (Showa-era)، لباس‌های گودزیلای دوره هیسه‌ای نیازمند بزرگ‌‌نمایی بودند تا فرق آنها از یک فیلم به فیلم دیگر مشخص شود. برای مثال این گودزیلا خیلی شبیه به گودزیلاهای فیلم‌های قبلی است، با این تفاوت که لاغرتر بوده و پوزه‌ای کوتاه‌تر و کتف‌هایی ضعیف‌تر دارد. طراحی آن دقیقا شبیه به گودزیلایی است که باید «موثرا» را تقریبا سی‌ سال پیش شکست می‌داد، اگرچه هیولای این فیلم شاید به حجم و اندازه خود برای مبارزه نیاز داشت. او حتی مجبور بود که برادر تیره و دوقلوی موثرا یعنی باترا (Battra) را نیز شکست دهد.

GODZILLA VS. MECHAGODZILLA II (1993)

برای یکبار دیگر جزئیات به شکلی اندکی در اینجا تغییر کرده‌اند: تنها دگرگونی قابل توجه مقدار توده‌ و حجمی‌ است که گودزیلا دارد و او در اینجا سنگین‌تر به نظر می‌آید. این ویژگی به او کمک می‌کند تا بتواند با گودزیلای مکانیکی و سلاح‌های مختلفش مبارزه کرده و همچنان سرپا بایستد.

GODZILLA VS. SPACEGODZILLA (1994) AND GODZILLA VS. DESTOROYAH (1995)

هیچ لباس نامناسب و ضعیفی در دوره هیسه‌ای دیده نمی‌شود و این پدیده در این‌جا به اوج خود می‌رسد. اگرچه فیلم SpaceGodzilla به طور کل به عنوان یک اثر ضعیف شناخته می‌شود، اما عنوان Destoroyah به خوبی این ضعف را جبران کرده و به ریشه اتمی گودزیلا برمی‌گردد اما به عنوان یک پایان (به طور موقت) برای پادشاه هیولاها به حساب می‌آید و او از درون شروع به ذوب شدن می‌کند. رنگ‌های قرمز و نارنجی اضافه شده به لباس او یک ذوب شدن قابل توجه و تلخ را به تصویر می‌کشد و ساتسوما آن را به عنوان بهترین عملکرد خود می‌شناسد که منجر به ترحم و دلسوزی مخاطب نسبت به این کایجو (گودزیلا) می‌شود.

GODZILLA (1998)

گودزیلای تحریف شده استودیوی TriStar Pictures شاید یکی از بهترین ترکیب‌ها از این هیولا را به ما داده باشد. این گودزیلا در واقع اگوانایی دریایی‌ به نظر می‌آید که در معرض اشعه ایکس قرار گرفته است. او در یک ژست دایناسور‌گونه به سمت جلو خیز برداشته و عضلات پاهایش لاغر ولی ورزیده است و فلس‌های پشتش در زوایای مختلف بیرون زده است. در این فیلم شاهد یک هیولای بی‌وقار هستیم که پیوند انیمیشن‌هایش آن‌را به مبارزی درنده و چابک تبدیل کرده است.

GODZILLA 2000: MILLENNIUM (1999) AND GODZILLA VS. MEGAGUIRUS (2000)

همه چیز در این لباس از نیش‌ها و فلس‌های فوقانی گرفته تا گوش‌ها قابل‌توجه است. این لباس نسبت به لباس‌های دوره هیسه‌ای زیاد عضلانی نیست و گودزیلا در این فیلم موقع راه رفتن کمی قوز می‌کند و هیچ حالت چهره قهرمانانه‌ای خارج از علاقه‌اش به پاره کردن هیولاهای دشمن ندارد. در این نقطه باید گفت که تمام فیلم‌های گودزیلا در واقع دنباله‌ای مستقیم به عنوان ۱۹۵۴ است، پس منطقی به نظر می‌آید که این گودزیلا یک هیولای سنگین‌وزن و اخرآلزمانی برای این فرنچایز باشد.

GODZILLA, MOTHRA AND KING GHIDORAH: GIANT MONSTERS ALL-OUT ATTACK (2001)

این لباس به عنوان یکی از باابهت‌ترین لباس‌های گودزیلا محسوب شده و تغییرات آن نیز مشخص است. هیچ مردمکی در چشمان او دیده نمی‌شود و گردن و بدن عضلانی او به شکل غیرعادی‌ای ترسناک جلوه می‌کند. همچنین دندان‌هایش باعث می‌شود که همانطور که اعمالش نشان می‌دهند، عصبانی به نظر برسد ( در یک صحنه او می‌ایستد تا از یک بیمارستان که زنی آسیب‌دیده در آن است، گذر نکند و تنها دلیلش این است که به شکلی ناگهانی با دم خود و همراه با نفرت آن را نابود کند). کارگردان، Shusuke Kaneko، به نوسازی قسمت سوم سه‌گانه فیلم‌های گامرا (Gamera) در دهه نود میلادی پرداخت که اغلب فیلم‌های گودزیلا را کنار می‌زدند. چیزی که او به فرنچایز گودزیلا اضافه کرد بازگشتی به کینه‌توزی غیر‌قابل‌کنترل و ابتدایی گودزیلا بود. گودزیلا حتی در اینجا باعث می‌شود که گیدورا شاه کوچک جلوه کند و نشان می‌دهد که با کسی شوخی ندارد.

GODZILLA AGAINST MECHAGODZILLA (2002) AND GODZILLA: TOKYO SOS (2003)

برای فیلمی که در آن گودزیلا به جنگ با گودزیلای مکانیکی می‌رود که از روی اسکلت هیولای اصلی در سال ۱۹۵۴ ساخته شده، ارجاعات به اولین فیلم کاملا ضروری است: گودزیلا دارای رنگ خاکستری اولیه، گوش‌های کشیده، الگوی فلس‌مانند و خشن، نیش‌های دراز و ستوت فقرات کج و کوله است. این عنوان همچنین خصوصیات جدید‌تری را — مانند گودزیلای مکانیکی پر‌ هرج و مرج — شامل می‌شود و به خلق امتزاجی از عناصر گذشته و حال می‌پردازد.

GODZILLA: FINAL WARS (2004)

در این عنوان و در سالگرد ۵۰ سالگی فیلم گودزیلا اثراتی از فیلم اصلی دیده می‌شود، اما بیشتر عناصر آن به نظر متضاد آن است. در این اثر شاهد دست‌ها، پاها و بالاتنه لاغر این هیولا هستیم. این موجود که سری کوچک‌تر دارد کمتر به کشتار دست می‌زند و بیشتر شبیه به یک اشکن فیگور است. البته این عنوان هدف خود را به اتمام می‌رساند که اساسا رژه‌ای از هیولاها محسوب شده که توسط پادشاه هیولاها یعنی گودزیلا در طی زمان دو ساعته فیلم شکست داده می‌شوند.

SHIN GODZILLA (2016)

این عنوان که  توسط سازنده انیمه Neon Genesis Evangelion، هیدکی آنو، نوشته‌ و کارگردانی (co-directed) شده، گودزیلا را در موقعیت نیروی ترسناک طبیعت و استعاره‌ای از فاجعه‌ای خالص قرار می‌دهد. با اینکه شاهد چندین مرحله از تکامل این موجود بوده‌ایم، اما معروف‌ترین شکل گودزیلا یک هیولای عظیم‌الجثه بد‌ریخت و درخشنده است که آرواره‌ای همراه با نفسی اتمی دارد. گودزیلا همچنین دمی بزرگ و غیر‌‌معمول را داراست و تمام طراحی‌های اشاره شده خیلی زود بین مردم جا افتاد و محبوب شد. (حتی یک پارک با تم گودزیلا وجود دارد که می‌توانید در آن با یک زیپ‌لاین به شکم این موجود بروید.)

GODZILLA (2014), GODZILLA: KING OF THE MONSTERS (2019), GODZILLA VS. KONG (2021), AND MONARCH: LEGACY OF MONSTERS (2023)

اگرچه این گودزیلا از دنیای سینمایی هیولاها (MonsterVerse) ممکن است که در این چهار تا فیلم و سریالی که در آن حضور داشت، یکسان به نظر برسد، اما تغییراتی برای علاقه‌مندان وجود دارد تا قدردانشان باشند. او بدن پرحجم خود و سر کروکودیل‌ ماننداش را همچنان حفظ کرده اما شاهد تغییری جزئی در اندازه او از فیلم ۲۰۱۴ تا عنوان King of the Monsters هستیم. همچنین فلس‌های پشت او به دلیل آسیب و روند درمان متفاوت به نظر می‌رسند. در فیلم Monarch  ارتش قصد در کشتن او دارد و قبل از اینکه این اتفاق رخ دهد، شاهد کمی کثیفی، خاک و خزه هستیم که روی بدن یک موجود با سایز او و پیش از این جمع شده بود.

GODZILLA MINUS ONE (2023)

طراحی گودزیلای این عنوان به نظر از دو منبع سرچشمه می‌گیرد: این هیولا بسیاری از زخم‌ها و ویژگی‌های عجیب و غریب خود را از عنوان اصلی حفظ کرده اما سر و عضلاتش به نظر از دوران گودزیلای هیسه‌ای الهام گرفته شده که به صورت بین‌المللی شناخته شده است. سوختگی‌هایی که روی بدنش وجود دارد نیز ویژگی مثبتی تلقی می‌شود، زیرا با موجودی طرف هستیم که از خود طبیعت، غم و اندوه و غرور انسان ساخته شده است. در نتیجه یک موجود که جسمی آسیب دیده دارد به نظر مناسب می‌آید و در کل شاید چیز کاملا جدیدی نباشد، اما هیچ گودزیلایی قبل از این انجامش نداده بود. بجای آن در طول ۷۰ سال اخیر طراحی این هیولا ترکیب شده و گونه‌های مختلفی را در طول آن برای این شخصیت شکست‌ناپذیر به وجود آورد.