۱۵ بازی دست کم گرفته شده پلی استیشن ۴ که باید تجربه کنید

در این مطلب سراغ ۱۵ بازی قدرندیده‌ی کنسول پلی استیشن ۴ می‌رویم که هرگز محبوبیت و عشقی که شایسته‌اش بودند را دریافت نکردند.

کمپانی سونی دوران معرکه‌ای را با PS4 برای گیمرها رقم زد و نسل هشتم را جوری جلو برد که طرفداران از بابت آثار انحصاری و فرست‌پارتی هیچ کم و کسری نداشتند. با این حال برخی از بازی‌هایی که برای این کنسول منتشر شدند گرچه که آثار بسیار جذابی بودند ولی به دلایل مختلفی نتوانستند نظر گیمرها و گاها منتقدان را به خود جلب کنند و بدین‌ترتیب متاسفانه خیلی زود هم فراموش شدند. در این مطلب ۱۵ مورد از این بازی‌ها را فهرست کرده‌ایم و می‌خواهیم آن‌ها را با هم مرور کنیم. با ویجیاتو همراه باشید.

inFamous: Second Son

---

سری بازی‌های اینفیمس در نسل هفتم و با قسمت دوم خود حسابی در اوج به سر می‌برد. با این وجود بازی inFamous: Second Son گرچه نمرات بسیار خوبی از منتقدها دریافت کرد و در روزهای ابتدایی عرضه از لحاظ فروش به آمار و ارقام بالایی دست یافت اما نتوانست محبوبیتی به اندازه بازی‌های قبلی این مجموعه، دریافت کند. اگر این اثر را تجربه کرده باشید حتما می‌دانید که چه گیم‌پلی پرسرعت و خوش‌ساختی دارد و قصه‌ای شنیدنی تعریف می‌کند، اما اگر آن را تجربه نکرده‌اید باید بگویم Infamous: Second Son علاوه بر مواردی که ذکر کردیم هم جهان زیبایی دارد و هم به خوبی از قابلیت‌های پلی استیشن ۴ استفاده می‌کند. از آن‌جایی هم که بازی در فهرست بازی‌های پلی استیشن پلاس (سطح اکسترا و پرمیوم/دلاکس) قرار دارد، به راحتی می‌توانید با تهیه این اشتراک در کنار چند صد بازی دیگر به تجربه این اثر هم بپردازید.

The Last Guardian

---

فومیتو اوئدا با ساخت بازی‌های Ico و Shadow of the Colossus نشان داد در صنعت ویدیوگیم و خلق یک اثر هنری‌ِ درگیرکننده یک‌پا اسطوره‌ است. آخرین بازی او یعنی The Last Guardian در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و با اینکه مدت زمان زیادی در دست توسعه بود و سازندگان پای هر بخش و مکانیزم از بازی وقت بسیاری گذاشته بودند، متاسفانه به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفت. حیوان دست‌آموز بازیکن در این اثر رفتار بسیار واقع‌گرایانه‌ای دارد و گاهی اوقات از پیروی کردن دستورات شما سر باز می‌زند. همین مساله هم باعث شد تا بعضی از منتقدان به‌جای پذیرش این مکانیزم به‌خصوص در بازی، آن را به پای اشتباهات سازندگان بنویسند و از آن به عنوان یک نکته منفی یاد کنند. اگر لست گاردین را تجربه کنید خیلی راحت می‌توانید متوجه شوید که این مورد به هیچ عنوان یک نقص یا مشکل فنی نیست و در عوض تصمیم آگاهانه‌ای از سوی سازندگان است که با دنیای منحصربه‌فرد و قصه‌ای که در بازی روایت می‌شود همخوانی دارد و این‌چنین The Last Guardian را به تجربه‌ی واقعا خاصی تبدیل می‌کند که حتما یک‌بار هم که شده باید سراغش را بگیرید.

Days Gone

---

بازی دیز گان محصول استودیوی بند (Bend Studio) در یک دنیای پساآخر‌الزمانیِ زامبی‌زده جریان دارد و یک جهان باز را در اختیار بازیکن قرار می‌دهد. این عنوان در سالی که عرضه شد به یکی از ناامیدکننده‌ترین بازی‌های پلی استیشن تبدیل شد و راستش را بخواهید چراییِ این ماجرا تا حدودی قابل درک است. دیز گان گرچه یک شاهکار بی‌عیب و نقص نیست اما بیش از آن اندازه‌ای که شایسته‌اش بود مورد هیت (نفرت) و بدگویی گیمرها قرار گرفت. فیزیک و مکانیک موتورسواری در این بازی بسیار خوب پیاده‌سازی شده و حمله به دل لانه‌ی عظیم فریکرها و گذراندن دقایقی طولانی برای تخلیه و پاکسازی کامل آن واقعا سرگرم‌کننده و لذت‌بخش است. همان‌طور که گفتم Days Gone به هیچ‌وجه یک اثر نوآورانه یا شدیدا تاثیرگذار نیست اما با این حال همچنان یک جهان باز برای گشت و گذار و داستان نسبتا خوبی برای شنیدن دارد.

The Order: 1886

---

بازی اوردر ۱۸۸۶ عنوانی تقریبا عالی است که متاسفانه در همان بدو ورود، به دلیل شکست در برآورده کردن انتظارات بیش از حدی که بازیکنان از آن داشتند، دیگر کسی سراغش را نگرفت. وقتی در نسل نهم به انتظاری که گیمرها از این عنوان در نسل هشتم داشتند فکر کنید تازه متوجه می‌شوید که The Order: 1886 عجب بازی معرکه‌ای بود که اصلا به آن چیزی که لایقش بود، نرسید. این اثر نه‌تنها در زمان عرضه از لحاظ بصری یکی از بهترین بازی‌های پلی استیشن ۴ بود که همچنان گرافیک و جلوه‌های ویژه آن کم از یک بازی نسل نهمی ندارند. اوردر ۱۸۸۶ یک شوتر سوم‌شخص عالی است که شما را در نقش یک شوالیه به مبارزه با گرگینه‌ها می‌فرستد. با این حال قبل از رفتن سراغ آن بهتر است بدانید که این اثر یک عنوان خطیِ سرگرم‌کننده و داستان‌محور است که آزادی عمل زیادی بهتان نمی‌دهد و از همین رو ممکن است ارزش تکرار چندان بالایی نداشته باشد.

Gravity Rush 2

---

بازی Gravity Rush 2 گیمر را به یک دنیای خارق‌العاده و سفری کم‌نظیر می‌برد و در همین حین یک مکانیزم جالبِ جابه‌جایی جاذبه با طراحی و اجرای واقعا شگفت‌انگیز را به او معرفی می‌کند. هر بخش و کنج از گرویتی راش ۲ واقعا عالی کار شده و بسیار حیف است که عده‌ی کمی از بازیکنان سراغ آن رفته‌اند. گیمرهایی که این اثر را تجربه کرده باشند حتما می‌دانند که واقعا تعریف و تمجیدهایی که از این بازی می‌کنیم بی‌راه نیست. با این وجود بسیاری از طرفداران تبلیغات و بازاریابی نامناسب سونی را مقصر می‌دانند و معتقدند این امر باعث شد تا Gravity Rush 2 به عرضه و لانچی که سزاوارش بود، دست پیدا نکند.

Sniper Elite 4

---

اسنایپر الیت ۴ باری دیگر کنترل شخصیت کارل فریبورن را به گیمر می‌دهد و ماموریت‌های به‌نسبت سخت و هیجان‌انگیزی را پیش رویش قرار می‌دهد. درست است که این سری هیچ‌گاه از لحاظ مکانیزم‌های گیم‌پلی و داستان آن‌قدر عالی و بی‌نقص عمل نکرده اما همیشه جذابیت‌های مخصوص به خود را داشته که نمونه‌اش را نمی‌توان در جای دیگری یافت. اگر بتوانید با نواقص بازی کنار بیایید، می‌بینید که در دل Sniper Elite 4 یک اثر مخفی‌کاریِ واقعا پویا جا خوش کرده که روش و ابزار بسیار خلاقانه‌ای را برای کشتن دشمنان در اختیارتان قرار می‌دهد.

Just Cause 3

---

سری جاست کاز بعد از موفقیت قسمت دوم در یک سراشیبی سقوط قرار گرفت و فروش نه‌چندان خوب بازی‌های سوم و چهارم این مجموعه گواه بر این موضوع است. با این وجود، بازی جاست کاز ۳ در ساخت و پرداخت مولفه‌هایی که بازی‌های قبلی این عنوان پیاده کرده بودند به خوبی عمل کرد و عموم منتقدان هم آن را تجربه‌ی به‌نسبت خوبی می‌دانند. البته که هنوز بسیاری از گیمرها هستند که علاقه‌ای به گیم‌پلی این عنوان جهان‌باز ندارند. جاست کاز ۳ اما یک بازی نسبتا خوش‌ساخت است که گیم‌پلی پرهرج و مرجی دارد و حتی پس از ده‌ها ساعت فعالیت در جهان آن، هنوز حس تازگی و رضایت را به بازیکن القا می‌کند.

Titanfall 2

---

همزمانی تاریخ عرضه تایتان‌فال ۲ با بازی‌های بتلفیلد ۱ (Battlefield 1) و کال آو دیوتی: اینفینیت وارفر (Call of Duty: Infinite Warfare) در سال ۲۰۱۶ باعث شد تا شوترِ استودیوی ریسپاون نتواند در حد و اندازه‌ای که سزاوارش بود توجهات را به سوی خود جلب کند و اکنون پس از سال‌ها تازه گیمرها به خارق‌العاده بودن این اثر پی برده‌اند. اگر تا به حال این اثر را تجربه نکرده‌اید واقعا منتظر چه هستید؟ تایتان‌فال ۲ یک کمپین تک‌نفره واقعا عالی دارد که اگر به سبک FPS (شوتر اول‌شخص) علاقه‌مند هستید بهتر است هرچه سریع‌تر سراغش بروید و پس از آن هم می‌توانید سری به بخش چندنفره بازی بزنید که اخیرا به‌روزرسانی و آپدیت تازه‌ای را دریافت کرده و گویا مجددا احیا شده است.

The Dark Pictures Anthology: House of Ashes

---

بازی The Dark Pictures Anthology: House of Ashes محصول استودیوی سوپرمسیو گیمز (Supermassive Games) داستان گروهی از سربازان را روایت می‌کند که می‌خواهند یک معبد باستانی را کاوش کنند. آن‌ها در همین حین با وحشت‌های بسیاری که در این مکان نفرین‌شده قرار گرفته، مواجه می‌شوند. داستان این اثر انسجام خوبی دارد و بسته به انتخاب‌های شما در طول داستان ادامه مسیر قصه شکل می‌گیرد. اگر به عناوین داستان‌محور و ژانر وحشت علاقه دارید پس به هیچ عنوان نباید دستپخت سوپرمسیو را از دست بدهید.

Concrete Genie

---

بازی Concrete Genie که توسط استودیوی PixelOpus توسعه یافته، اثری به شدت آرامش‌بخش و جذاب است که در آن با آزادی عمل و خلاقیتی که دارید باید یک شهر تیره و تار را دوباره زنده کنید. گرچه گیم‌پلی بازی تا حدودی ساده به‌نظر می‌رسد اما ترکیب آن با داستان فوق‌العاده اثر و ارزش تکرار بالایی که این اثر دارد آن را به عنوانی تبدیل می‌کند که حتما باید یک فرصت به آن بدهید. متاسفانه این بازی به دلیل بازاریابی ضعیف سونی نتوانست مخاطبان بسیاری پیدا کند و خیلی از گیمرها حتی روح‌شان از وجود این بازی خبر ندارد.

Sherlock Holmes: Crimes & Punishments

---

استودیوی Frogwares از سال ۲۰۰۲ خیلی بی‌سر و صدا روی بازی‌های ماجراجویی متفاوتی از مجموعه شرلوک هولمز کار می‌کند. با این حال یک بازی از این سری وجود دارد که پیشرفتی اساسی داشت و واقعا ارزش تجربه بالایی دارد؛ Crimes & Punishments گیم‌پلی به‌نسبت استانداردی برای این ژانر وضع می‌کند. شما باید پس از بررسی صحنه‌ی جرم، سرنخ‌هایی را برای دستگیری فرد مظنون جمع‌آوری کنید. شما بسته به شواهد و مدارکی که دارید یک‌سری نتیجه‌گیری می‌کنید و از هر منظر که به پرونده نگاه کنید نتایج متفاوتی را خواهید یافت. همین هم باعث می‌شود تا بازی در طول زمان ارزش تکرار بسیار بالایش را حفظ کند. از طرف دیگر در این بازی شاهد شرلوک هولمز سخت‌گیرتر با رفتارهای غیراخلاقی‌تر هستیم که بسیار به کارآگاهی که آرتور کانن دویل (نویسنده و خالق شخصیت شرلوک) نوشته بود، نزدیک‌تر است و با اقتباس‌های معمول این شخصیت متفاوت است.

The Surge 2

---

بازی The Surge 2 عناصر موفق و امتحان پس‌داده‌ی بازی قبلی را گرفت و آن را تا جایی که می‌توانست ارتقا داد و به پیشرفت رساند. این عنوان گیمر را به یک دنیای پساآخر‌الزمانی و علمی تخیلی می‌برد و او را در مقابل باس‌فایت‌های بی‌رحمی قرار می‌دهد که مبارزه با آن‌ها لذت و چالش‌های خاص خود را دارد. The Surge 2 به‌خاطر اشباع بیش از اندازه آثار سولزلایک در زمان عرضه در سال ۲۰۱۹ نتوانست مخاطبان زیادی جذب کند و اصلا دیده نشد. بنابراین اگر این اثر را تا به حال تجربه نکرده و یا از آن دسته افرادی هستید که موقع انتشار بازی، آن را نادیده گرفتید بد نیست یک شانس دوباره به بازی بدهید. از کجا معلوم! شاید تبدیل به طرفدار دوآتشه بازی شدید.

Yakuza 0

---

سری یاکوزا به تازگی در میان رسانه‌ها و گیمرهای غربی توجه زیادی به خود جلب کرده و آثار اخیر این مجموعه مثل Yakuza: Like a Dragon تحسین گسترده‌ای را از سمت منتقدان و البته طرفداران به دست آورده است. یاکوزا زیرو اما متاسفانه نتوانست به تمجید و تحسین خوبی از سوی هواداران دست یابد و بگذارید روراست باشیم؛ این مساله بسیار غم‌انگیز است. می‌پرسید چرا؟ خب این اثر یک جهان باز و پر شده با محتوای متنوع و البته گسترده را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهد و داستان آن هم با ایجاد یک‌سری لحظات جدی و موقعیت‌های کمدی، جذابیت اصلی و معروف این سری را مثل همیشه حفظ می‌کند.

What Remains of Edith Finch

---

بازی What Remains of Edith Finch یک واکینگ سیمولاتور (شبیه‌ساز پیاده‌روی) است که داستان تکان‌دهنده‌ای از وقایع و فجایعی که برای خانواده فینچ رخ داده را بازگو کرده و زمان بسیار کمی را از شما طلب می‌کند. گرچه بازی گیم‌پلی بسیار ساده‌ای دارد اما طراحی هوشمندانه و بسیار جالب آن، از هر مکانیزم و تصویری برای روایت قصه جذابش استفاده می‌کند؛ تجربه‌ای که به‌نظرم هر گیمر باید حداقل یک بار در طول زندگی‌اش آن را امتحان کند. همان‌طور که اشاره کردیم بازی بسیار کوتاه است و وقت چندانی از شما نمی‌گیرد. بنابراین اگر دل‌تان یک ماجراجویی عمیق که تا مدت‌ها ذهن‌تان را به خودش درگیر کند می‌خواهد، What Remains of Edith Finch را به هیچ وجه از دست ندهید.

inFamous First Light

---

بازی inFamous First Light که یک اکسپنشن مستقل برای بازی inFamous: Second Son محسوب می‌شود، بازیکنان را در نقش شخصیت ابیگل واکر قرار می‌دهد تا با داستان تلخ زندگی او همراه شوند و ماجراجویی‌هایی که او تا پیش از آشنا شدن با دلسین (شخصیت اصلی بازی سکند سان) از سر گذرانده را تجربه کنند. گیم‌پلی بازی تا حد زیادی مشابه سکند سان است و بر اصل و اساس همان طراحی بنا شده که خب همچنان عالی و کم‌نظیر است. اگر از طرفداران بازی‌های ابرقهرمانی هستید، حتما چند ساعت از وقت‌تان را برای کاوش در یک سیاتلِ تخیلی و همراه شدن با قصه ابیگل خالی کنید.