باید‌ها و نباید‌های بازی‌سازی مستقل

ادموند مک میلان را احتمالا با بازی Super Meat Boy بشناسید؛ یکی از اولین بازی‌های مستقل موفق که فروش بسیار زیادی داشت. در مصاحبه‌های زیادی از وی درباره پیشنهاداتش به بازی‌سازان مستقل و تازه‌کاران سوال پرسیده شده است. در نهایت او یک لیست از باید‌ها و نباید‌ها آماده کرده‌ است که برای بازی‌سازی مستقل مفید خواهد بود.

این لیست صرفا یک سری پیشنهاد برای افرادی است که می‌خواهند مستقل بمانند و عنوانی که دوست دارند را بسازند، نه افرادی که به دنبال سوار شدن بر ترند‌ها و صرفا سودآوری از بازی‌سازی هستند. این لیست برای هنرمندانی است که از آزادی خلاقیت لذت می‌برند. می‌توانید مواردی که به دردتان می‌خورد را استفاده کنید و بقیه‌ آن ها را به دور بریزید. پس بدون حرف اضافه‌ای به سراغ لیست برویم.

صادق باشید

وقتی می‌گویم «صادق باشید» منظورم این است که از ته دلتان صحبت کنید. در کارتان مغرور یا فریبنده نباشید. با بازیکن همانگونه رفتار کنید که می‌خواهید در یک بازی با شما رفتار شود. وقتی می‌خواهید هنر خلق کنید، صداقت بسیار مهم است.

متوجه باشید که شما دارید کار هنری می‌کنید

طراحان بازی هنرمند هستند و این نسبت به شغل‌های غیر خلاقانه برتری‌هایی دارد. هدف شما نباید به دست آوردن پول زیاد باشد. اگر دنبال چنین هدفی هستید باید به سراغ رشته‌های تجارت یا دکتر شدن می‌رفتید. این یک رشته خلاق است و باید به همان سان با آن برخورد کنید. پولی کردن هنرتان یک مرحله بعد از طراحی است. این ویژگی احتمالا بزرگ‌ترین برتری بازی‌سازی مستقل است.

از اعماق دل طراحی کنید

چیز‌هایی بنویسید یا طراحی کنید که واقعا به آن‌ها علاقه‌مند هستید. خودتان را در مرکز کارتان قرار دهید و به دنیا نشان دهید که چه کسی هستید. چه چیزی را دوست دارید؟ از چه چیزی متنفر هستید؟ چرا؟ تمام فیلم‌سازان قابل توجه، یک نشان خاص دارند. معمولا در کار‌های فیلم‌سازان می‌توانید متوجه ویژگی‌های خاصی که در فیلم وجود دارد شوید. این زمینه می‌تواند به مخاطبان شما منتقل داده شود و حسی از وجود خود شما را در کارهایتان نشان دهد.

ریسک‌های بزرگ کنید

سعی کنید نهایت خلاقیت را در کارهایتان به کار ببرید. از گیم‌پلی گرفته تا ظاهر بازی، سعی کنید خاص باشید؛ بدین صورت شما نسبت به دیگران متمایز خواهید بود. هم‌چنین تلاش کنید مرز‌های خودتان را جابه‌جا کنید؛ سبک‌های جدید، مکانیک‌های خلاقانه و ظاهر متفاوت همگی جزو این مرزها هستند. تجربه و ریسک دو نکته اساسی در پیشرفت هنری هستند. از شکست نترسید چرا که چیزی از دست نمی‌دهید و صرفا از اشتباهات خود خواهید آموخت.

لقمه‌ بزرگ تر از دهانتان برندارید

اگر تازه شروع به کار کرده‌اید، کوچک فکر کنید و سپس فکرتان را دوباره کوچک‌‌تر کنید. با ساختن یک بازی بزرگ به احتمال زیاد نتوانید پروژه را به اتمام برسانید. اگر هم تمام کنید به قدری خسته می‌شوید که شاید دیگر بازی نسازید. یک فیلم‌ساز هیچ وقت کارش را با ساخت فیلم‌های بزرگ شروع نمی‌کند.

یکی از راحت‌ترین اشتباه‌هایی که می‌توانید انجام دهید این است که اجازه دهید جاه‌طلبی شما را در مسیری هدایت کند که آماده‌اش نیستید. به کندی و با سادگی شروع کنید. پرتوتایپ کردن یکی از حیاتی‌ترین کار‌های یک دیزاینر است.

تمرین کنید (بازی‌های کوچک زیادی بسازید)

ایده‌های کوچک‌تان را سریع بسازید؛ سپس روی آن‌هایی که موفق بودند بیشتر کار کنید. اگر به بازی‌های موفق صنعت مستقل نگاه کنید متوجه می‌شوید که اکثر آن‌ها با یک پروتوتایپ ساده شروع به کار کرده‌اند. اگر ایده‌ای داشتید که به نظر خوب می‌آید آن را ساده‌تر کنید. بدین صورت که بازی را از فرعیات تمیز کرده و فقط مکانیک‌های اصلی را نگه دارید. با این کار عنصر سازنده بازی‌ را طراحی می‌کنید که مانند چسب است. چسبی برای نگه داشتن اجزای بازی شما کنار هم.

هر چقدر چسب‌تان قوی‌تر باشد می‌توانید موارد بیشتری به آن اضافه کنید. از طرف دیگر اگر چسب‌تان به خوبی اجزا را نگه نمی‌دارد، از بازی بگذرید. وقتتان را صرف چیزی نکنید که قرار نیست کار کند. اگر بازی در ساده‌ترین حالت جذاب یا سرگرم‌کننده نباشد، وقتی پروژه را تمام کنید نیز نخواهد بود.

بازی‌هایی بسازید که خودتان می‌خواهید

چیزی را انتخاب کنید که شما را به جلو می‌برد. اگر دیگر نسبت به چیزی حس ندارید، آن را کنار گذاشته و روی چیزی که دوست دارید کار کنید. من در این مدت فهمیدم که بهترین بازی‌هایم آن‌هایی بودند که اشتیاق زیادی برایشان داشتم و سریع ساختم. و بدترین بازی‌ها آن‌هایی بودند که از ساختش خسته شدم اما خودم را مجبور به ساختش کردم. اگر حس کردید در حال از دست دادن علاقه‌تان به پروژه هستید سعی کنید از زاویه‌ای دیگر به آن نگاه کنید. یک تغییر پرسپکتیو ساده یا ابداع دوباره مکانیک می‌تواند تغییرات زیادی در اشتیاق شما ایجاد کند.

متمایز باشید

چیزی نسازید که کاملا شبیه به بازی دیگری باشد. وقتی مردم یک چیز جدید را تجربه می‌کنند نسبت به اشتباهات طراحی نیز بخشنده‌تر هستند؛ در نهایت خلاقیت شما توجه بیشتری را به خود جلب می‌کند. این نکته باید بدیهی باشد اما بعضی اوقات دیزاینر‌ها آن را فراموش می‌کنند. اگر متوجه یک ترند در گیم‌پلی یا ظاهر شدید به سراغش نروید. نوآوری کنید.

منتقدانه نگاه کنید

۹۹٪ دیزاین نگاه منتقدانه است. سعی کنید ایرادات طراحی‌تان را پیدا کنید و اگر نتوانستید آن‌ها را حل کنید سراغ بازی بعدی بروید. قبل از شروع پروژه به چیز‌هایی فکر کنید که ممکن است کار نکند. از خودتان بپرسید چطور مکانیک‌های اصلی ممکن است به شکل دردسر به سراغتان بیاید.

تفکر منتقدانه می‌تواند شما را نسبت به درگیری‌های آینده نجات دهد. همیشه قبل از گام برداشتن به خوبی مسیر جلو را نگاه کنید. حتی یک قدم به عقب برداشته و پروژه را از دید یک فرد دیگر ببینید. تصور کنید شما این بازی را نساخته‌اید و کار یک نفر دیگر است. چگونه آن را نقد می‌کردید؟ نقاط قوت و ضعف پروژه در چیست؟

بازی کنید

چگونه می‌خواهید طراحی بازی یاد بگیرید اگر بازی نکنید؟ حتی اگر یک بازی پرفروش، ولی بد بود باید آن را انجام دهید. قطعا دلیلی برای فروش خوب آن بازی وجود دارد. باید بتوانید تشخیص دهید بازی چه کار‌هایی انجام داده و جلوی چه اشتباهاتی را گرفته است. اگر این کار را نکنید خودتان نیز موقع ساخت بازی نمی‌فهمید چه کار‌هایی را انجام ندهید.

فرمول‌های بازی‌ها را تشریح کنید

همه‌ سبک‌های بازی یک سری فرمول هستند. طراحی مرحله، قوانین آموزشی و نحوه پرش همگی طبق یک فرمول انجام می‌شوند. این فرمول ها را تشخیص دهید و ببینید که چطور کار می‌کنند. بازی‌های زیادی انجام دهید و سپس به دنبال این بروید که از چه عناصری خوشتان می‌‌‌آید و چرا. بعد این عناصر را دوباره طراحی کنید. خیلی مهم است بفهمید چگونه می‌توان فرمول‌های موجود را تشریح کرد. حتی به اندازه بلد بودن ساختن این فرمول‌ها. چرا که از این طریق فرآیند یادگیری را انجام می‌دهید.

بزرگ شوید

اگر همچنان یک بچه نیستید و حس ساختن بازی‌های بزرگ‌سالانه دارید، این کار را بکنید. شما یک بازیساز مستقل هستید و نیازی به رعایت یک سری قوانین خاص ندارید. من نمی‌گویم که همه باید بازی بزرگ‌سالانه بسازند اما چرا همه‌ بازی ها معمولا یک تم ناپخته دارند؟ مردم احمق نیستند پس با آن ها مثل یک احمق برخورد نکنید. از طریق کارتان همان‌گونه با مردم حرف بزنید که با دوستان‌تان صحبت می‌کنید. برای خودتان طراحی کنید و ایده‌هایتان را سانسور نکنید.

بیرون بروید

محیط خارج از اتاق شما می‌تواند الهام‌بخش باشد. بروید ماجراجویی کنید و سپس راجع به آن یک بازی بسازید. این همان کاری است که میاموتو انجام داد. من عقیده دارم که بدون زندگی کردن نمی‌توان الهام گرفت. تمامی هنرمندان از زندگی کردن الهام می‌گیرند. چطور می‌خواهید این کار را انجام دهید اگر از اتاق‌تان بیرون نمی‌روید؟

باید بالانس را رعایت کرد. بروید کار‌هایی انجام دهید که مربوط به بازی ویدیویی و کامپیوتر نباشد. هم‌چنین با این کار از سلامت روانتان مراقبت می‌کنید.

فروتن باشید

مهم نیست که چقدر خوب باشید، همیشه افراد بهتری از شما وجود دارند. فروتن باشید و قبول کنید که شما بی‌عیب نیستید. غرور یک دیزاینر می‌تواند دیواری در اطرافش درست کند که مانع پیشرفتش شود؛ صرفا چون نمی‌خواهد قبول کند که اشتباه می‌کند. لحظه‌ای که فکر کردید دیگر چیزی برای یادگیری وجود ندارد، لحظه‌ای است که باید از کارتان کنار بکشید. با خودتان صادق باشید، نواقص‌تان را بپذیرید و قبول کنید که احتمالا در اشتباه هستید.

نسبت به بازخورد مثبت باشید

اگر عده‌ای بگویند بازی‌تان نواقصی دارد ولی شما تاکید کنید که بی‌عیب است، به احتمال زیاد شما اشتباه می‌کنید. پذیرفتن بازخورد منتقدانه بسیار سخت است. مخصوصا وقتی درست باشد. فروتن باشید و یادتان باشد شما به اندازه‌ای که فکر می‌کنید خوب نیستید. اگر بازیکنان بگویند یک مشکلی وجود دارد احتمالا باید آن مشکل را در نظر بگیرید. اما این خطا را هم انجام ندهید که فقط انتظار مخاطبان را برآورده کنید. اگر با چیزی مشکل دارند به دنبال دلیلش بگردید. هنگام جواب دادن به بازخورد سوالات دقیق بپرسید تا ریشه مشکل را پیدا کنید. به سمت حل سریع مشکل با قیچی کردن نروید.

با افراد کار کنید

بعضی از آدم‌ها در چیز‌هایی خوب هستند که شما نیستید. گیم دیزاین از کل ذهن استفاده می‌کند. پس احتمال دارد در مواردی دچار کمبود باشید. کسی را پیدا کنید که بتواند شما را تکمیل کند. از دید من یک سیستم خوب، یین و یانگ بین فردی با تفکر منطقی و فرد دیگر با ذهن خلاق وجود دارد. البته این تجربه برای‌ همه سازگار نیست اما به نظرم مهم است که حداقل با یک نفر دیگر کار کنید. چرا که بازی‌سازی مستقل می‌تواند به سرعت به یک کار گوشه‌نشینانه و تنها تبدیل شود. وجود فرد دیگری که بتواند ایده‌های شما را تایید کند، یک موهبت است.

شبکه‌سازی

با دیگر طراحان، طرفداران و رسانه‌ها راجع به کاری که می‌کنید صحبت کنید. با این کار ممکن است از جنبه فکری دیگری نسبت به بازی‌تان آگاه شوید یا حتی دوستان جدیدی به دست آورید. هیچ‌گونه شرمی در صحبت کردن راجع به کارتان وجود ندارد. بزرگترین تصور غلط این است که افراد نمی‌خواهند راجع به کار‌ها و افراد خلاق بشنوند. آن‌ها می‌خواهند. نویسنده‌ها میخواهند راجع به شما بنویسند، طرفداران می‌خواهند از پروژه بعدی‌تان آگاه شوند و دیزاینر‌ها می‌خواهند ایده‌هایشان را در میان بگذارند و تجربه کنند. پس صحبت کنید.

نسبت به کارتان هیجان‌زده باشید

اگر نسبت به کاری که انجام می‌دهید هیجان‌زده نیستید چطور انتظار دارید بقیه باشند؟ اگر نسبت به بازی‌سازی مستقل خوشحال نیستید چرا آن را انجام می‌دهید؟ کار را متوقف کنید. تا زمانی که کارتان را دوست نداشته باشید نمی‌توانید نسبت به آن انگیزه داشته باشید. از این که اشتیاق‌تان را در رسانه‌ها بروز دهید نترسید. مستقل بودن به معنی این است که خودتان قوانین را تعیین می‌کنید. اگر این قوانین شما را هیجان‌زده نمی‌کند نسبت به آن‌ها تجدید نظر کنید.

به جامعه بازی‌‌سازها بپیوندید

امروزه گروه‌ها و جوامع بازی‌سازی مستقل در حال گسترش هستند. به یکی از آن‌ها بپیوندید. لزومی به فعالیت یا پست گذاشتن نیست، می‌توانید صرفا آن‌ها را مطالعه کنید. با خواندن نظرات دیگر بازی‌سازها به یک سری بایدها و نبایدها دست می‌یابید که می‌تواند بینش شما را توسعه دهد.

کمی کسب و کار یاد بگیرید

تجارت و کسب کار موارد خسته کننده‌ای هستند اما باید دانش کمی از آن‌ها داشت. این موضوع در کنار شبکه‌‌سازی معمولا دیده می‌شود. می‌توانید از دیگر افراد راجع به شرایط مختلف تجارت و مشکلاتی که برای آن‌ها پیش آمده سوال بپرسید. راجع به درصد‌ها، فروش و بهترین جا برای فروش بازی نیز سوال کنید. اگر ایده‌ای از نحوه کار در تجارت نداشته باشید ممکن است یک قرار داد نشر خیلی خوب ببندید ولی بعدا بفهمید که تمامی مالکیت معنوی را از دست داده‌اید.

از فقیر بودن نترسید

بازی‌سازان مستقل، هنرمندانی تشنه هستند. فروتن و صرفه‌جو باشید. دوباره تکرار می‌کنم که هدف شما نباید درآمد مالی باشد. اگر چنین تفکری داشته باشید به احتمال زیاد شکست می‌خورید. اگر پول برایتان ارزشمند‌تر از یک کار خوب است پس بازی‌سازی مستقل به دردتان نمی‌خورد.

سعی کنید پول در بیاورید

البته این بند به معنای زیر پا گذاشتن حرف‌های قبلی نیست. هدف شما نباید پولدار شدن باشد اما برای زندگی کردن نیاز به پول دارید. پیدا کردن اسپانسر برای بازی‌، تبلیغات آنلاین یا حتی تقاضای اهدای کمک مالی راه‌هایی برای پول در آوردن هستند. به هر حال برای سیر بودن شکمتان باید پول داشته باشید.

خوشحال باشید

اگر با کارتان سرگرم نمی‌شوید، بهتر است آن را انجام ندهید. شما فقط یک بار زندگی می‌کنید. پس دلیلی برای انجام کاری که شما را خوشحال نمی‌کند ندارید.