چرا خالق Watchmen ترجیح می‌دهد شما سریال HBO را تماشا نکنید؟

احتمالا وقتی آلن مور (نویسنده کامیک‌های Watchmen) نخستین قسمت از سریالی که HBO با نویسندگی و تهیه‌کنندگی دیوید لیندلوف ساخته را تماشا کند، اصلا خوشحال نمی‌شود. البته این که نویسنده انگلیسی تقریبا هیچ وقت از اقتباس آثارش خوشحال نبوده هم در این نارضایتی بی‌تاثیر نیست. اما سریال Watchmen واقعا بیش از حد متفاوت است. با ویجیاتو همراه باشید تا ریشه این تفاوت عجیب را واکاوی کنیم.

در مقایسه با آثار قبلی آلن مور که به تصویر کشیده شده‌اند (مانند From Hell و The League of Extraordinary Gentlemen و البته V for Vendetta) رمان Watchmen بیش از حد متمایز به نظر می‌رسد؛ عنوانی ساختارشکن، تحمل‌ناپذیر، جنجالی و متنفر از فرهنگ معاصر. به همان میزانی که هالیوود در ده سال اخیر تلاش کرده ابرقهرمانی‌تر شود، این کمیک 12 جلدی DC که در سال‌های 1986 و 1987 منتشر شد، همیشه نمادی متفاوت از یک داستان تاریک و آخرالزمانی بوده است. در سال 2010، مجله تایم لیستی از 100 رمان برتری که از سال 1923 منتشر شده‌اند را ارائه کرد. Watchmen تنها «رمان گرافیکی» این لیست بود. درباره این رمان در لیست تایم نوشته شده بود Watchmen کلیشه‌ای است که در بهترین حالت ممکن در چارچوب یک کامیک ابرقهرمانی نوشته شده است.

در روزهایی که فرانک میلر The Dark Knight Returns را می‌نوشت، Watchmen در سال 1986 بخشی از آغاز دوران کامیک‌های جدی بود. امروزه هم سریال‌های تلویزیونی در تلاش هستند تا داستان ابرقهرمان‌ها را به ژانری بزرگسالانه تبدیل کنند. البته آلن مور مدت‌هاست که از دنیای کمیک بازنشسته شده و البته هنوز درباره سریالی که از کتاب‌های او ساخته شده نظری نداده است. با این حال عوامل سریال جدید HBO اعتقاد دارند آلن مور آن‌ها را نفرین می‌کند.

اگر League of Extraordinary Gentlemen با بازی سین کانری یا Watchmen با کارگردانی زک اسنایدر را دیده باشید، به آلن مور حق می‌دهید که ناامید شده باشد. او در سال 2012 به گاردین گفت:

تجربه به من نشان داده تنوع هالیوود در بسیاری از سطوح برای من احساسی جز سرکوب به همراه نداشته است. هر فیلم بازسازی فیلمی دیگر است یا از سریالی در دهه 1960 نشات می‌گیرد. که ما یا آن سریال را دوست داشته‌ایم یا از آن متنفر بودیم. این شبیه یک پارک تفریحی است.

حرف‌های آلن مور بی‌شباهت به حرف‌های اخیر مارتین اسکورسیزی نیست.

فیلمی که زک اسنایدر به عنوان Watchmen ساخته با خشونت جنسی بی‌سابقه به اثری عجیب و غریب تبدیل شد که نه تنها هیچ شباهتی با کامیک‌های آلن مور ندارد، بلکه متعلق به هیچ دوره‌ای نیست. اسنایدر تاکید دارد آن چه او ساخته یک فیلم طنز است اما آن‌چه او ساخته فیلمی طاقت‌فرساست که تلاش می‌کند کمدی باشد. بنابراین آلن مور قبول نکرد تا اسم او حتی در لیست عوامل فیلم Watchmen حضور پیدا کند. با این حال مور از دیوید هایتر، نویسنده فیلم، تمجید کرد. هر چند که اصلا دوست نداشت Watchmen را تماشا کند:

فیلم‌نامه به حدی به تماشاگر نزدیک بود که احساس می‌کردم هر لحظه ممکن است تماشاگران به گروه Watchmen ملحق شوند. اما باید بگویم کتاب من یک کامیک بوک است. این یعنی نه فیلم‌نامه است و نه یک کتاب. صرفا یک کامیک بوک است.

تا زمان اکران فیلم، آلن مور از فیلمی که براساس کامیک بوک او ساخته شده بود، ناراضی‌تر شد. او در گفتگو با بلاگ Los Angeles Times's Hero Complex گفت:

فیلم Watchmen شبیه مجموعه‌ای از کرم‌های تهوع‌آور شده است. من هم شبیه یکی از این کرم‌های مریض شده‌ام.

اما انتقاد آلن مور از دخالت در آثارش صرفا به تحقیرکردن هالیوود محدود نمی‌شود. او در سال 1989 به دلیل اختلاف نظر در کامیک Watchmen قراردادش با DC Comics را فسخ کرد. درگیری او با DC یکی از بزرگ‌ترین مسائل حقوقی میان نویسندگان و ناشران است. با این حال DC موفق شد با سواستفاده مالی و قانونی از او، نویسندگان و طراحان جدیدی را برای شخصیت‌های Watchmen پیدا کند. در سال 2012، این DC Comics بود که اعلام کرد شخصیت‌های Nite Owl ،Silk Spectre ،Dr. Manhattan و Rorschach از دنیای Watchmen صاحب یک مجموعه جدید می‌شوند. مجموعه‌ای که پیش درآمد بود. بنابراین آلن مور در دفاع از حقوق خودش موفق نبود. مور در سال 2006 به The New York Times گفت:

بله من فهمیده بودم. این واقعا ناعادلانه است. آن‌ها موفق شدند من را فریب بدهند. بنابراین دیگر غیرممکن است دوباره با آن‌ها همکاری کنم.

آلن مور در سال 2012 درباره کمیک‌های جدید Watchmen به شرکت Fast گفت:

این کامیک‌ها پیش درآمد هستند. در حقیقت جایگزینی هستند به آن چه من نوشته بودم. فرصتی به ابرقهرمانان من داده شده تا منشا آغازشان را به تصویر بکشند. این کامیک‌ها دقیقا همان حسی که حالا به این صنعت دارم را نمایش می‌دهند. همه چیز تبدیل به یک فرانچایز تمام نشدنی شده است. برای همین هم ناشران کامیک حالا سخت‌تر از همیشه فروش می‌کنند.

حالا می‌توان درک کرد که چرا آلن مور علاقه‌ای به سریال Watchmen ندارد. باوجود نقدهای مثبت برای ساخته جدید دیوید لیندلوف، احتمالا آلن مور او را تحسین نخواهد کرد. حتی با وجود آن که لیندلوف تلاش کرده شخصیت‌های کامیک آلن مور را در دنیای تازه‌ای به تصویر بکشد، باید بداند این عملکرد تحسین‌برانگیز او برای مور هیچ اهمیتی ندارد. این حقیقت را شورانر، نویسنده و تهیه‌کننده سریال به تنهایی فهمیده است. لیندلوف به Vulture گفت:

اگر می‌خواهید به آلن مور احترام بگذارید، بهتر است سریال Watchmen را تماشا نکنید. این همان کاری است او که انتظار دارد.

بنابراین تماشای سریال جدید HBO به یک جنجال فلسفی تبدیل شده است. هواداران کمیک‌های Watchmen با یکدیگر بحث می‌کنند که آیا تماشای این سریال کاری غیراخلاقی است یا نه. اوضاع مثل نگاه کردن به نقاشی‌های گرافیتی بر روی دیوارهای شهرمان است. مطرح کردن این سوال که «چرا باید Watchmen را تماشا کنیم؟» خیلی عجیب نیست. اما پرسیدن «چه کسانی Watchmen را تماشا می‌کنند؟» شاید این بحث را کمی پیچیده‌تر کند.

شما چه فکری می‌کنید؟ آیا آن‌چه میان آلن مور و DC گذشته در نگاه شما به سریال جدید HBO تاثیرگذار است؟ دیدگاه خود را با ما در اشتراک بگذارید.

بیشتر بخوانید:

• کمیک‌هایی که قبل از تماشای سریال Watchmen باید بخوانید