بهترین فصل افتتاحیه بازی در سال 2019: Death Stranding
برخی از بهترین بازیهایی که برای همیشه در ذهنمان باقی ماندهاند، با یک اتفاق حماسی شروع شدهاند. بازیهای ویدیویی به خاطر ذات متفاوتشان با هر مدیوم دیگری و تعاملپذیریشان، گاهی با یک «فصل افتتاحیه» فکر ...
تمام بازیهایی که تحریریه رای به حضور آنها در این دستهبندی داده، به این قواعد پایبند بودهاند و در جریان چپتر نخست یا ساعات ابتدایی کاری کردهاند که برای ادامه داستان و گیمپلی شدیداً هیجانزده شویم. بیایید با نامزدهای «بهترین فصل افتتاحیه» در سال 2019 بیشتر آشنا شویم و سپس به سراغ برنده از دید تحریریه و مخاطبین ویجیاتو برویم.
A Plague Tale: Innocence
A Plague Tale داستانی غمانگیز درباره دخترکی که پدرش را از دست میدهد و همراه با برادرش در جهانی طاعونزده تنها میماند را روایت میکند. این داستان مغموم با فصل افتتاحیهای آغاز میشود که هم از زمانی که در اختیار دارد به درستی استفاده میکند هم با چند اتفاق کلیدی، فونداسیون لازم برای تجربه گیمپلی منحصربهفرد و نامتعارف بازی را فراهم میآورد. A Plague Tale یکی از بهترین فصلهای افتتاحیه امسال را دارد چون با کارگردانی و روایتش، خیلی زود دلبند جهانش میشویم.
Call of Duty: Modern Warfare
بعد از سالها افول و کمپینهای داستانی بیارزش، Call of Duty: Modern Warfare سال ۲۰۱۹ شروعی شبیه به یک مدرن وارفر واقعی داشت. در جنگلهای بیرون از یک مقر روسی همراه با جوخهتان در حال حرکت هستید و دو گارد را به آرامی از پای در میآورید. خیلی زود ماموریتی که قرار بود مخفیانه انجام شود به کارناوال گلولهها تبدیل میشود؛ و خیلی زود ماموریتی که قرار بود مخفیانه انجام شود ابعادی بینالمللی به خود میگیرد. زمینه برای نبردی چندگانه میان قدرتها و تروریسم فراهم شده و فقط شما هستید که میتوانید از تبعات هرچه بیشتر جلوگیری کنید.
Death Stranding
Death Stranding فصل افتتاحیه بینظیری دارد. کارگردانی فوقالعاده، میانپردههای بدون کات، موسیقیهای بینظیر و چشماندازهای جذاب جهان بازی، همگی از ویژگیهای بارز این افتتاحیه درجه یک هستند. اما همه اینها به کنار، چیزی که باعث میشود افتتاحیه Death Stranding نه تنها جزو بهترینهای سال، بلکه جزو بهترینهای دهه نیز قرار بگیرد، احساساتی است که در لحظه به لحظه افتتاحیه بلند بازی جریان دارد. بازی شروعی تاثیرگذار و منحصر به فرد دارد و دقیقا همین افتتاحیه عالی آن است که باعث میشود به راحتی از کنار مشکلات بازی بگذرید و از تجربه آن لذت ببرید.
My Friend Pedro
My Friend Pedro به عنوان یک بازی مستقل داستان چندانی ندارد و اتفاقا هرچه از بازی میگذرد نوعی افول را تجربه میکند. اما این باعث نمیشود که فصل افتتاحیه بینظیر بازی را فراموش کنیم. این بازی از همان دقایق ابتدایی به شما اجازه میدهد که قابلیتهای بینظیری مانند شیرجه زدن و بولتتایم (که مشابهشان را در سری مکس پین دیدهایم) را تجربه کنید و طراحی مراحل به قدری هوشمندانه انجام شده که با گذر از هر مرحله ابتدایی، نهتنها با چالشی جدید و دشوارتر روبهرو میشوید، بلکه عطش بیشتری هم برای پشت سر گذاشتن آنها دارید.
Sekiro: Shadows Die Twice
Sekiro: Shadows Die Twice برخلاف اکثر بازیهای فرام سافتور در سبک سولز-لایک، شما را به ناگاه در جهانی بیرحم رها نمیکند و در عوض فرصتی میدهد که با جهان مریضش آشنا شوید. گذشته از داستانی که به زیبایی آغاز میشود و به شکلی نبوغآمیز سوالاتی درباره پسزمینههای کلی برایتان به وجود میآورد، سکیرو با چندین مبارزه هیجانانگیز با دشمنان خردهپا و سپس معرفی یک مینیباس و در نهایت یک باس تمام عیار در محیطی رویاگونه، به شما اثبات میکند که این بازی قرار است تا دقایق پایانی دیوانهتان کند؛ و میکند.
انتخاب کاربران
مشاهده نتایج بعد از ثبت رای
یادتون نره که برای آشنایی با تمام برندگان بهترین بازیهای سال از نگاه ویجیاتو، هر شب ساعت ۲۲ به صفحه vigiato.net/goty سر بزنین.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
هر دو انتخاب عالی و قابل احترام