از بین تمامی سبک‌های نوین بازی‌ها، ژانر Walking Simulator یکی از آن سبک‌هایی است که تا حد زیادی مورد بی‌لطفی و کم‌توجهی گیمرها قرار گرفته است. این ژانر یک ستینگ فوق‌العاده برای روایت داستان‌هایی درگیر کننده و جالب به حساب می‌آید و تمام کردن اکثر این بازی‌ها هم چند ساعتی بیشتر به طول نمی‌کشد. پس یک بازی ماجراجویی و شبیه‌ساز پیاده‌روی موفق باید در وهله اول داستانی شنیدنی برای گفتن داشته باشد و What Remains of Edith Finch این شرط را به درستی رعایت می‌کند.
اما عامل دیگری که به خاطر آن معتقدم ساخته استودیو Giant Sparrow تا حدی متفاوت‌تر از بازی‌های مشابهش است، فضاسازی سورئال به یاد ماندنی و نمادپردازی بازی در قالب مینی‌گیم‌هایی جذاب و متنوع است. داستان What Remains of Edith Finch در مورد خاندانی نفرین شده است که به خاطر این نفرین از هر نسل آن تنها یک نفر زنده می‌ماند.
- سازنده: Giant Sparrow
- ناشر: Annapurna Interactive
- مدت زمان بازی: حدودا ۲ ساعت و نیم
- پلتفرم‌ها: پی‌سی، پلی استیشن 4، ایکس باکس وان و نینتندو سوییچ
حداقل سیستم مورد نیاز برای اجرای بازی:
- پردازنده: Intel i3 3.30 GHz
- حافظه رم: ۲ گیگابایت
- سیستم عامل: ویندوز ویستا ۶۴ بیتی یا بروزتر
- کارت گرافیک: Geforce GTX 750 یا AMD Radeon 7790
شما در نقش ادیث (Edith)، جوان‌ترین عضو و تقریبا تنها باقی مانده خانواده فینچ قرار دارید و داستان بازی با قدم گذاشتن به خانه قدیمی جدتان آغاز می‌شود. جد ادیث یعنی اودین (Odin)، بعد از فوت همسر و فرزند تازه متولد شده‌اش تلاش می‌کند تا از نفرین گریخته و همراه با تنها دخترش یعنی ادی (Edie) از نوروژ به آمریکا نقل مکان می‌کند. اودین اصرار داشته تا خانه‌شان در نوروژ را با خود به آمریکا بیاورد اما امواج دریا خانه را محاصره می‌کنند و اودین درست در نزدیکی ساحل غرق می‌شود.
اعضای باقی مانده خانواده، خانه‌ای جدید می‌سازند و ادی بچه‌دار می‌شود. برای مدتی ادی تصور می‌کند که آن‌ها موفق به فرار از نفرین قدیمی خود شدند اما کم کم تراژدی‌های وحشتناکی به سر همسر و تمامی فرزدانش می‌آید. همانطور که بالاتر اشاره شد، از هر نسل از خاندان فینچ تنها یک عضو باقی می‌ماند و حالا شما به عنوان کوچیک‌ترین عضو خانواده فینچ بعد از مدت‌ها و مریض شدن مادر ادیث، قدم به این خانه قدیمی می‌گذارید. با گشت و گذار در خانه و رفتن به داخل اتاق خواب هر کدام از اعضای خاندان فینچ، در قالب مینی‌گیم‌ها و فلش‌بک‌هایی با نحوه مرگ هر کدام آشنا می‌شوید، مرگ‌هایی که به هیچ وجه عادی نیستند.
اگر بخواهم بیشتر از این در مورد داستان بازی و کنار هم قرار گرفتن قطعات پازل صحبت کنم، بدون شک لذت کشف آن به دست خودتان از بین می‌رود. اما ویژگی تحسین‌برانگیز داستان What Remains of Edith Finch به چند پهلو بودن، ایهام و نمادهای به کار رفته بر می‌گردد. داستان بازی از یک طرف ماجرای خانواده‌ای نفرین شده و منحوس را تعریف می‌کند که هر کدام به شکل‌های باورنکردنی و فراطبیعی کشته شده‌اند اما از طرفی شاید هم این تنها داستان خانواده‌ای بزرگ است که همگی به نوعی با بیماری‌های روانی، افسردگی و مشکلاتی مشابه دست و پنجه نرم می‌کردند. داستان درک این اتفاقات را کاملا بر دوش شما می‌گذارد و در انتهای
تمام کردن What Remains of Edith Finch تنها حدود ۴ ساعت از زمان شما را می‌گیرد اما خاطره و یاد بازی و شخصیت‌هایش تا سال‌ها در ذهنتان باقی می‌ماند. از طرفی دیگر برای اجرای بازی نیاز به مشخصات سخت‌افزاری خاصی ندارید و مهم‌تر از همه، What Remains of Edith Finch احتمالا بهترین دریچه برای ورود و شناخت این سبک مهجور است. چرا که مینی‌گیم‌های سرگرم کننده، صداگذاری درجه ۱ و حتی گرافیک خوش آب و رنگ بازی از جمله ویژگی‌هایی به حساب می‌آید که مشابه‌اش را نمی‌توان در هر بازی داستان‌محور و واکینگ سیمولیتور دیگر دید. بنابراین احتمالش وجود دارد که پس از تجربه بازی و آشنا شدن با این سبک، به بازی‌های مشابه دیگر هم شانس دهید.
عالی بود این گیم محشر
این بازی باعث شد گریه کنم بخندم ناراحت بشم
کلا کن فیکن ام کرد
به نظرم یکی از عالی ترین چیزایی که میشه تجربش کرد
مرگ برادر ادیث که افسرده بود و توو ذهن خودش یه دنیای بازی میسازه و توو اون سرزمین به اصطلاح پادشاه میشه استثنایی بود
چقد شکه شدم همین الان که پیامو دارم مینویسم مو به تنم سیخ میشه
چی بود این بازی واقعا
عالییییییییی
سلام به نظرتون وقتی مردیم توی بهشت چیزی به اسمps5 یا iphone 11 pro max و بازی هایی مثلgta v هستش یا نه من که تا الان به نتیجه ای نرسیدم شما هم این زیر پاسخ کامنت من رو بدید اگه این چیز ها هست پس کار های خوبی انجام بدیم بریم بهشت حال کنیم از این دنیا که حال نکردیم پدرام و کاربران گرامی لطفا جواب بدید
نظر حاوی اسپویل
خدا بگم چکارشون کنه. هر وقت داخل پلی لیستم به قطعه کلاسیک waltz of the flowers میرسم، یاد اون نوزاد داخل بازی می‌افتم که خفه شد مرد. یکی از بازی‌هایی که واقعا داستانش رو فراموش نکردم همین بازیه. اینکه شما تو ذهن افسرده کسی قرار میگیری و باهاش همراه میشی و خیلی مسائل دیگه که واقعا نمی‌شه همه رو نوشت. این بازی حرف‌هایی برای گفتن داشت و تجربه خاصی بود برای من.
بهترین جای خونه هم اتاق بالای بالا بود.
درسته که خانواده ی نفرین شده ای بودن ولی خونشون خیلی خیلی رویایی و خوشگل بود.پر از کتاب و جاهای مخفی،وسط جنگل، کنار دریا.آدم نفرینم میشه اینطوری نفرین بشه والا
یکی از بیاد موندنی ترین بازی هایی که تو این چند وقت بازی کردم!