نگاهی به مینی سریال Amazing Stories – قصه‌های شب مدرن

اپل با ورود به حوزه فیلم و سریال سازی ریسک بزرگی را به جان خرید و برای اینکه بتواند از این کارزار موفق بیرون بیاید، از سرمایه مالی خوب خود استفاده کرده و سعی داشته تا بهترین تیم‌ها را برای تولید محتوای اختصاصی برای اپل تی وی به کار بگیرد. سریال‌هایی که تاکنون توسط این شبکه تهیه شده، عموما از کیفیت بالایی برخوردار بودند و توانسته‌اند بین تماشاگران برای خودشان جایی پیدا کنند. یکی از جدیدترین سریالهای این کمپانی با همکاری استیون اسپیلبرگ ساخته شده و Amazing Stories نام دارد، اگر این اسم برایتان آشنا است چیز عجیبی نیست چرا که دقیقا یک سریال با همین اسم و با تهیه کنندگی اسپیلبرگ در سال ۱۹۸۵ نیز از شبکه NBC پخش شد اما خبر خوب اینکه سریال جدید یک ریمیک نیست بلکه یک ریبوت کامل است.

مینی سریال Amazing Stories در قالب ۵ قسمت عرضه شده و فعلا خبری مبنی بر ساخت فصل دوم آن به طور رسمی به گوش نمی‌رسد هرچند به نظر می‌رسد با توجه به تعدد اپیزودهای سریال قبلی و موفقیت سریال کنونی و همچنین وجود شخصی چون اسپیلبرگ در پشت پرده این سریال، احتمالا به زودی شاهد پخش فصل دوم آن هم باشیم. همانطور که از اسم سریال برمی‌آید، در مینی سریال Amazing Stories ما با چندین داستان عجیب و شگفت انگیز روبرو هستیم، داستان‌هایی که به هم ارتباط معنایی ندارند مگر در هسته اصلی آنها که رنگ و بوی علمی – تخیلی دیده می‌شود.

در واقع باید گفت مینی سریال Amazing Stories یک آنتولوژی بوده (آنتولوژی به سریال‌هایی گفته می‌شود که هر اپیزود آن داستان مجزایی دارند و برای دیدن آن نباید حتما به ترتیب اپیزودها را تماشا کرد و خط داستانی واحدی در بین قسمت‌های هر فصل وجود ندارد) و داستان‌های خود را با محوریت مضامین تخیلی-عاشقانه و شاید با ارفاق بتوانیم ژانر اکشن را نیز در این وادی بگنجانیم. سری پیشین Amazing Stories نیز همین رویه را دنبال کرده بود و در آن زمان ۴۵ قصه متفاوت به دستان ۴۵ کارگردان توانا بود و در آن سالها افرادی چون استیون اسپیلبرگ، کلینت ایستوود، رابرت زمه‌کیس، برد بیرد، مارتین اسکورسیزی و دنی دوویتو برخی از اپیزودهای آن را کارگردانی کردند. دیدن این اسامی در کنار نویسندگان حاذق هالیوودی کاری کرد که Amazing Stories هنوز هم بعد گذشت ۲۵ سال به عنوان یک سریال جذاب یاد شود و همچنان طرفداران و بینندگان زیادی داشته باشد.

موفقیت سری پیشین باعث شد که اسپیلبرگ و کمپانی اپل تصمیم بگیرند تا نسل جدید و کنونی جوانان و نوجوانان را نیز از شنیدن چنین قصه‌هایی بهره‌مند بسازند. توافق اولیه بر سر یک مینی سریال ۵ قسمتی صورت گرفت و حال با پخش شدن هر ۵ قسمت آن می‌توان ارزیابی بهتری نسبت به این اثر داشت. مهمترین اتفاقی که در نسخه جدید Amazing Stories افتاده اینست که در این ۵ اپیزود خبری از کارگردانان به‌نام و مطرح نیست و اسامی که این قسمت‌ها را ساختند نه که بی‌تجربه باشند اما اکثر آنها در عالم تلویزیون سابقه دارند و اسامی درخشانی به حساب نمی‌آیند. اسپیلبرگ اما به عنوان تهیه‌کننده در بین تیم سازندگان حضور دارد اما مشخصا حضور کمرنگی در روند تولید اپیزودها داشته است. حذف شدن این اسامی و نوابغ باعث شده که مینی سریال به پای نسخه کلاسیک و ۴۵ قسمتی خود نرسد ولی اشتباه نکنید، این حرف به آن معنا نیست که مینی سریال Amazing Stories هیچ چیزی در چنته ندارد.

قصه‌هایی که برای این ۵ قسمت انتخاب شده، دقیقا مانند قصه‌های پریان و قصه‌های شب یک مادربزرگ برای نوه‌های خویش می‌ماند با این تفاوت که تمامی داستان‌ها حال و هوای امروزی و علمی تخیلی دارند. در حقیقت این مینی سریال داستان‌هایی را روایت می‌کند که باب طبع کودکان، نوجوانان و جوانان امروزی است، نسلی که با مضامین علمی تخیلی و ابرقهرمانانه بزرگ شده و حالا قصه‌های جدید و مدرن‌تری نسبت به افسانه‌های برادران گریم و حکایات ازوپ برای شنیدن لازم دارند. قسمت اول مینی سریال بهترین اپیزود این مجموعه بوده و سازندگان تصمیم گرفته‌اند برگ برنده خود را در همان شروع کار رونمایی کنند. این موضوع از جهاتی حسن دارد و از مواردی دردسرساز شده، حسنش به این است که با دیدن این اپیزود کشش لازم برای دیدن سایر اپیزودها در مخاطب ایجاد می‌شود و مشکلش آنجاست که در ادامه هیچ یک از اپیزودها به گرد پای قسمت نخست هم نمی‌رسند.

بازی با مکان و زمان، یکی از مهم‌ترین ارکان اساسی هر ۵ اپیزود است. اوج این موضوع در همان قسمت اول به چشم می‌آید (که تا حدی تداعی کننده رمان معروف استتیون کینگ به نام 11.22.63 است) و در قسمت‌های آتی نیز کم و بیش جزو بطن داستان قرار دارد. قسمت‌ دوم توسط چیناکا هاج، یک شاعر آمریکایی نوشته شده و در عین اینکه روایتگر یک قصه فانتزی است، حس و حال شاعرانه و عاشقانه‌تری نسبت به سایر اپیزودها را در خود جای داده است. این قسمت برای کسانی که با مرگ عزیزان خود کنار نیامده‌اند نیز حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد. قسمت سوم بیشتر از سایر اپیزودها حس و حال نوجوانانه دارد و دست روی سوژه داغ امروزی گذاشته: ابرقهرمان‌ها. البته نگاهی که این اپیزود به این پدیده دارد کاملا خلاقانه و نوآورانه بوده و این ویژگی متمایز را مدیون نویسنده خوب آن یعنی پیتر آکرمن است که هنور خود را پیش‌تر در انیمیشن‌هایی چون سری عصر یخ و پرندگان خشمگین به نمایش در آورده است.

قسمت چهارم مینی سریال Amazing Stories جزو ضعیف‌ترین قسمت‌های این سری کوتاه حساب می‌شود و گنگ‌ترین آنها نیز به شمار می‌رود. این قسمت با اینکه سوژه نابی (موضوع کما رفتن و اتفاقاتی که در این مدت برای بیمار رخ می‌دهد) را دستمایه موضوع اصلی خود قرار داده و از تیم بازیگری قدرتمندی نیز استفاده می‌کند، اما بیشتر از آنکه به روایت قصه خود بسنده کند به بازیگران خود تکیه کرده و یادش می‌رود که چارچوب‌های قصه خود را محکم کند. از همین رو است که تمامی تلاشی که سازندگان در این اپیزود به کار گرفته‌آند تا با نمایش یک رابطه مادر-دختری خلق کنند، توسط این اشتباه به باد هوا می‌رود و تاثیرگذاری داستان در حد صفر می‌رسد. در این قسمت سازندگان عملا صفت Amazing (به معنای شگفت انگیز) را تبدیل به عبارت «عجیب و غریب و بی‌معنی» کرده‌اند.

قسمت پایانی مینی سریال Amazing Stories اما یک پایان آبرومندانه برای این سلسله قصه‌ها است. یک عاشقانه علمی تخیلی که مانند قسمت اول می‌تواند با روح و روان مخاطب بازی کند و با خلق صحنه‌هایی، داستان شگفت انگیز خود را به یک اثر ماندگار در ذهن تبدیل کند. در این قسمت بازهم مضمون سفر در زمان و مکان دستمایه تیم سازنده قرار گرفته و مانند قسمت اول از این مضمون و پتانسیل بالای آن، به خوبی استفاده شده است. داستان‌های Amazing Stories ویژگی خاصی که دارند و خوشبختانه این ویژگی در تمامی اپیزودها (حتی اپیزودهای نسبتا بدتر سری) حفظ شده اینست که داستان خود را ماهرانه برای چندین نسل روایت می‌کنند؛ در واقع فیلمنامه‌های اپیزودها طوری نوشته شده که هم بتوانند بچه‌های کم سن و سال را مجذوب خود سازد و هم نوجوانان و جوانان را با خود همراه سازد.

مینی سریال Amazing Stories قصه‌هایی برای نسل امروزی است و افسانه‌های شگفت انگیز خود را برای این نسل به ارمغان آورده، نسلی که قصه‌های جن و پری را دوست دارند ولی از شنیدن قصه‌هایی با لایه‌های علمی-تخیلی نیز استقبال کرده و ذهن‌‌شان در دنیای تکنولوژی شده امروزی، بیشتر از نسل‌های پیشین قابلیت پرواز و رویاپردازی دارد. رویایی که تیم سازنده مینی سریال Amazing Stories در سر پرورانده‌اند، در بیشتر اپیزودها جواب گرفته و در یکی دو مورد آن، تبدیل به رویای آزار‌دهنده‌ای می‌شود. اگر در قسمت‌های آتی و فصول بعدی، مانند نسخه کلاسیک این اثر افراد باسابقه‌تر و ماهرتری به خلق قصه‌های شگفت انگیز خود بپردازند، احتمالا می‌توان این امید را داشت که فصل بعدی به مراتب جذاب‌تر از فصل کنونی خواهد بود، هرچند فصل نخست مینی سریال Amazing Stories هم قابل احترام است.