Fallout 76 این روزها در چه وضعیتی است؟

دو سال از عرضه Fallout 76 می‌گذرد، جدیدترین و جاه‌طلبانه‌ترین نسخه سری محبوب فال اوت که در زمان عرضه نتوانست به هیچ کدام از وعده‌هایش عمل کند و نتیجه نهایی یک افتضاح تمام عیار بود. حالا بعد از گذشت مدتی طولانی، بالاخره آپدیت مورد انتظار Wastelanders از راه رسیده و اندرو رینر (Andrew Reiner)، نویسنده وبسایت گیم اینفورمر، از تجربه چندین ساعته خود از این آپدیت جدید گفته است. در ادامه یادداشت او را با هم می‌خوانیم.

---

بعد از عرضه پر از مشکل و ایرادش در سال ۲۰۱۸، تا به امروز Fallout 76 آرام آرام به سوی مسیر درست قدم برداشته و حالا آخرین بسته الحاقی بازی که Wastelanders نام دارد، نویدبخش‌ترین این قدم‌هاست. سازنده بازی یعنی استودیو بازی‌سازی بستدا برای عرضه این محتوای جدید به جرات به اعتراضات کاربرانش گوش داد و تصمیم گرفت از آن فلسفه «هر انسان دیگری که در این دنیا زندگی می‌کند، یک بازیکن است» فاصله بگیرد و خرابه آخرالزمانی‌اش را با ده‌ها کاراکتر دیگر پر کند.

گیمرها از این شکایت داشتند که دنیای بازی مرده و راکد است و حالا این دنیا جانی دوباره به خود گرفته. هر چند که خیلی از مشکلات اصلی Fallout 76 همچنان به قوت خود باقی‌اند، اینکه کاراکترهایی باشند که بتوانید رو در رو با آن‌ها صحبت کنید، واقعا باعث پیشرفت روایت داستان بازی می‌شود و در نتیجه‌اش خود Fallout 76 هم بهتر می‌شود.

اینکه بتوانید با Overseer (ناظر پناهگاه) رو در رو بایستید و با او به ماموریت بروید، روح تازه‌ای به پیکر بی‌جان بازی می‌دمد و او هم تنها یکی از ده‌ها کاراکتری است که با گشت و گذار در بازی با آن‌ها آشنا می‌شوید. شما با Overseer در همان ابتدای شروع بازی ملاقات می‌کنید و او به شما ماموریتی می‌دهد تا روی واکسن طاعون اسکورچ‌ها کار کنید که البته مشابه همین ماموریت در دنیای واقعی هم با کرونا در حال اتفاق افتادن است.

خیلی زود می‌فهمید که مردم منطقه دسته به دسته دارند به سمت Appalachia رهسپار می‌شوند و اگر به سرعت اقدام نکنید همه آن‌ها در خطر ویروس هستند. می‌توانید حتی به محل زندگی آن‌ها بروید و قانعشان کنید که به این درمان نیاز دارند. زمان محدود است و این ماموریت شما را با خود به آپالاچیا می‌کشد. این ماموریت جدید به خوبی طراحی شده و چندین شخصیت و ماموریت‌های جالب هم در پس آن هستند. من به خصوص یکی از این ماموریت‌ها را دوست داشتم که از من می‌خواست از نوشیدنی نوکا کولا یک استفاده جدید و جالب بکنم و فهمیدن سرنوشت یکی از مردانی که در معدن کار می‌کرد هم برایم خیلی جالب و لذت‌بخش بود.

ماموریت آخری که صحبتش شد، یعنی همان مردی که در معدن کار می‌کرد و این معدن شوربختانه مملو از عقرب و موجودات جهش‌یافته دیگر شد، در کنار سرگرم کننده بودن، همچنین نشان می‌دهد که ماموریت‌های بازی از زمان عرضه تا بسته الحاقی Wastelanders چه تغییراتی کرده‌اند. همانطور که به راهتان در معدن ادامه می‌دهید، داستان این مرد بیشتر از طریق یادداشت‌هایی که از خود باقی گذاشته روایت می‌شود. زمانی که Fallout 76 عرضه شد، تقریبا تمامی ماموریت‌های بازی به همین روش بازگو می‌شدند. در آن زمان مدام داستان‌هایی نوشته شده روی کاغذ یا کامپیوتر از مردمانی می‌خواندیم که زمانی در این سرزمین زندگی می‌کردند.

بعضی از این داستان‌ها واقعا خوب بودند اما می‌دانستید هیچ وقت در نهایت به ملاقات انسانی زنده منجر نمی‌شوند. بیشتر اوقات در آخر جنازه آن‌ها را پیدا می‌کردید. حالا به Wasterlanders پا بگذارید و دیگر پیدا کردن یادداشت‌های یک مرد هم به لطف حضور NPC‌ها متفاوت است.

حالا که مردمانی زنده در این دنیا حضور دارند، یک کاراکتر دیگر در این ماموریت که از قضا نسبتا بامزه و خنده‌دار است، همراهیتان می‌کند. این ماموریت هم بعد از کلی پیچ و خم در نهایت به مردی ختم می‌شود که اتفاقا زنده است! با این شخص می‌توانید مکالمه داشته باشید و حتی اگر کاراکتر شما مهارت‌های به خصوص لازم را داشته باشد، می‌توانید روی رفتار و اعمال او تاثیر بگذارید. مراحل جدید بازی حس همان فال اوت‌های قدیمی را می‌دهند چرا که مملو از شخصیت‌هایی متنوع هستند و المان‌های نقش‌آفرینی به بهترین شکل ارائه می‌شوند، درست مثل همین مکالمه‌ها.

بیشتر بخوانید:

• ۱۶ بازی که سال‌ها از معرفی‌شان می‌گذرد و خبری از آن‌ها نیست
• چه اتفاقی می‌افتد اگر بازی‌های ویدیویی به مرز واقعیت برسند؟

بیشتر صحبت‌ها با کاراکترهای دیگر انتخاب‌های جدیدی را ممکن می‌سازد که می‌تواند سرنوشت داستان را تغییر دهد و بله، اگر بخواهید می‌توانید کارهای اشتباه و بد هم انجام دهید. سیستم انتخاب دیالوگ مشابه نسخه سوم و New Vegas است و بی‌نهایت دلیل جلوی پایتان می‌گذارد تا به مهارت‌های مرد نظر برسید تا نتایج بیشتری ببینید.

اینکه سرنوشت مردمان جدید آپالاچیا تا حدی در اختیار من است واقعا لذت‌بخش بود و برخی از تصمیماتم نوار  احترامم را نزد دو فکشن و گروه Raiders at Crater و Settlers at Foundation کم و زیاد کردند. کمک کردن به این گروه‌ها شانس پیدا کردن تجهیزات جدید را بیشتر می‌کند. این سیستم احترام شما را مجبور می‌کند تا می‌توانید ماموریت و محتوای جدید انجام دهید و با امتیازهایش نوار آن را پر کنید.

برخی از NPC‌هایی که در ماجراجویی‌هایتان با آن‌ها آشنا می‌شوید، می‌توانند به همراهان‌تان تبدیل شوند (در این بازی به آن‌ها متحد گفته می‌شود)، کسانی که خط داستانی و ماموریت‌های خاص خودشان را دارند اما متاسفانه در کنار شما همراه نمی‌شوند و تنها در کمپ‌تان اسکان می‌کنند و بله خیالتان راحت، می‌توانید به آن‌ها از احساسات عاطفی خود بگویید.

هر چند که تا به الان تمامی مراحل این همراهان را انجام نداده‌ام اما داستان سوفیا (Sofia) را واقعا دوست داشتم و اینکه چطور داستان فضانوردانی را تعریف می‌کرد که به این دنیای نابود شده بازگشته‌اند. حضور سوفیا در کمپ به آن حس زندگی می‌دهد اما او تنها کسی است که می‌تواند آنجا باشد چرا که بازی تنها اجازه حضور یک همراه در هر لحظه را می‌دهد. این متحدین می‌توانند از کمپ شما دفاع کرده و به شما ماموریت‌های روزانه بدهند.

برای تجربه هسته داستانی اصلی Wastelanders باید حدودا در سطح و لول ۲۰ باشید. به عبارت دیگر اگر تازه بازی را شروع کردید، باید برخی از ماموریت‌ها و محتویات قدیمی را پشت سر بگذارید. اما همان لحظات و بخش‌های مقدماتی Fallout 76 هم اصلاح شده‌اند تا بتوانید تعامل مناسبی با کاراکترها داشته باشید.

جهان بازی هم حالا مملو از دشمنان، لوکیشن‌ها، سلاح و زره‌های جدید است و خیلی از این تجهیزات نیز با واحد پولی طلای بازی خریداری می‌شود که خوشبختانه با گذراندن خط اصلی داستان به دست می‌آید، بنابراین در ازای آن‌ها لازم نیست از درهای نوشابه خود استفاده کنید و با پیشروی در بازی به آن‌ها می‌رسید.

در بسته الحاقی Wastelanders کارهای زیادی برای انجام دادن و چیزهای فراوانی برای تماشا وجود دارد و خیلی از آن‌ها لذت‌بخش و هوشمندانه‌اند اما لذتی که این بسته الحاقی با خود به همراه می‌آورد همچنان به یک بازی پر از گلیچ، باگ و مشکلات فنی دیگر غل و زنجیر شده. در طول مدت زمان تجربه‌ام از بازی، بارها پیش آمد که دشمنانی ناگهان جلوی چشمم ظاهر می‌شدند، یکی از کاراکترهایی که باید همراهم می‌بود، در داخل دیوار گیر کرد و یکی از باس‌فایت‌های بازی هم به داخل زمین فرو رفت و دیگر نمی‌توانستم بهش حمله کنم.

خیلی زود هم یادم افتاد که چقدر از اینکه باید حواسم به نوار گرسنگی و تشنگی باشد، بدم می‌آید. بله می‌دانم این یک بازی بقامحور است و این دو هم از المان‌های آن به حساب می‌آیند اما با این وجود هنوز هم آزاردهنده‌اند. چنین چیزی برای سیستم وزن بازی که روی سرعت حرکت کاراکتر تاثیر می‌گذارد هم صدق می‌کند.