بازی Valorant چقدر با عناوین رقیبش تفاوت دارد؟

استودیوی رایت گیمز توسعه بزرگ‌ترین بازی موبا در جهان، یعنی League of Legends را در کارنامه دارد. بنابراین به نظر می‌رسد کارمندان این کمپانی به خوبی می‌دانند اجزای مختلف یک بازی تیم‌محور و آنلاین را باید چطور کنار یکدیگر قرار داد تا تجربه‌ای خوشایند حاصل شود. وقتی خبر آغاز یک بتای محدود برای بازی اول‌شخص شوتر Valorant اعلام شد، بسیاری از گیمرها منتظر تماشای ساخته جدید رایت از نزدیک بودند. و تا اینجای کار بازی به هیچ‌وجه ناامیدمان نکرده و همچون ترکیبی معرکه از چندین شوتر دیگر به نظر می‌رسد و در عین حال ماهیت خودش را هم دارد.

بازیکنان در سراسر جهان تمایلی وصف‌ناپذیر به بازی پیدا کرده‌اند و ولورنت دائما بیشترین بازدید را در توییچ و دیگر سرویس‌های استریم بازی به دست می‌آورد. البته یکی از دلایلش اینست که برای دریافت جواز ورود به نسخه بتای بازی، باید استریم‌های در آن توییچ را تماشا کنید. اما دلیل دیگر هم اینکه طرفداران ژانرهای مختلف مثل بتل‌رویال و شوترهای نظامی و حتی دوست‌داران موبا هم عاشق هر ثانیه از ولورنت شده‌اند.

نخستین عنوانی که دائما ولورنت با آن مقایسه می‌شود، کانتر استرایک: گلوبال آفنسیو است، عنوانی که همین اواخر با کنار زدن Dota 2، به پیک بیشترین تعداد بازیکن همزمان در استیم رسید. CS:GO در سال ۲۰۱۲ منتشر شد و چهارمین نسخه از فرنچایزیست که به عنوان ورژنی دستکاری شده از Half-Life پا به حیات گذاشت.

در کانتر استرایک، دو تیم پنج نفره روبه‌روی یکدیگر قرار می‌گیرند و اوضاع در ولورنت هم به همین منوال است. یک تیم از محل کاشت بمب دفاع می‌کند و دیگری در صدد بمب‌گذاری در می‌آید. باز هم مثل ولورنت. حتی مکانیک تیراندازی ولورنت هم بسیار به کانتر استرایک شبیه است.

در هر دو بازی، سوار شدن بر الگوهای تیراندازی با هر سلاح اندکی وقت می‌برد اما به مرور زمان می‌توان آن‌ها را به خاطر سپرد. حرکات کاراکترها برخلاف عناوینی نظیر کال آو دیوتی هم کند است و هرچه بیشتر به صورت مداوم تیراندازی کنید، دقت‌تان کمتر می‌شود. بازیکنان کانتر استرایک معمولا برای سریع‌تر راه رفتن، چاقوی خود را به دست می‌گیرند و همین ترفند در ولورنت هم کارایی دارد، هرچند که برخی‌ کاراکتر‌هایش مانند Jett سرعتی بیشتر از بقیه خواهند داشت.

در میان هر راند از ولورنت، بازیکنان قادر به خرید یک سلاح اصلی، یک سلاح کمری و زره هستند. خود سلاح‌ها هم به راحتی کانتر استرایک را یادآوری می‌کنند. برای مثال سلاح «Frenzy» در ولورنت کاملا شبیه به «CZ-75» در CS:GO است، سلاح «Phantom» هم شبیه «AK-47» و این لیست می‌تواند همینجور ادامه پیدا کند. برخی می‌گویند این صادقانه‌ترین شکل از ادای احترام به فرمول کانتر استرایک است و برخی دیگر می‌گویند رایت گیمز صرفا همان اسلحه را برداشته و فقط کمی تخیل و فانتزی به آن‌ها اضافه کرده.

دومین عنوانی که هنگام قیاس ولورنت با دیگر بازی‌ها به ذهن می‌آید، Overwatch است. شوتر جدید رایت گیمز به اندازه کانتر استرایک، مکانیک‌های گیم‌پلی یا گان‌پلی‌اش را با اوورواچ به اشتراک نمی‌گذارد، اما اشتراکاتی هم با آن دارد.

بزرگ‌ترین شباهت به ساخته بلیزارد اینست که هم اوورواچ و هم ولورنت از شخصیت‌های قهرمان با قابلیت‌های منحصربه‌فرد استفاده می‌کنند و این ضمنا یکی از وجوه تمایز بزرگ ولورنت با کانتر استرایک هم هست. درست همانطور که اوورواچ المان‌های موبا را به ژانر شوتر آورد و بعدا تبدیل به خط مشی تازه امثال کال آو دیوتی و Paladins تبدیل شد، ولورنت این ترند را ادامه داده و آن را در قالب یک شوتر تیمی با تنها یک جان درآورده.

هر ایجنت (Agent) در ولورنت قابلیتی منحصربه‌فرد دارد که او را از دیگران متمایز می‌کند. در مجموع این ایجنت‌ها در چهار دسته‌بندی جای می‌گیرند: Duelist ،Initiator ،Sentinel و Controller. با این همه از آن‌جایی که هر تیم ۵ نفر حضور دارد، حداقل یکی از کلاس‌ها دو عضو در تیم خواهد داشت. در عنوانی مانند اوورواچ، قابلیت‌ها به شکلی بی‌وقفه استفاده می‌شوند و معمولا برای کیل گرفتن، چرا که محدودیت جان معنایی ندارد و ماموریت، وارد کردن بیشترین آسیب و جلو راندن آبجکتیو است. در ولورنت اما همچنان گان‌پلی در اولویت است و قابلیت‌های ایجنت‌ها به عنوان المان تکمیل‌کننده استفاده می‌شوند.

اوورواچ ضمنا یکی از نخستین عناوینی بود که لوت باکس‌ها را به صورت گسترده در بازی‌های ویدیویی جا انداخت. رایت گیمز تایید کرده که در ولورنت خبری از لوت باکس نخواهد بود و بنابراین می‌توانید نفسی از سر آسودگی بکشید.

ولورنت به طرق مختلف برای بسیاری از گیمرها انقلابی تلقی می‌شود. اما حداقل یک بازی دیگر هم تا به امروز قابلیت‌های هیروهای اوورواچ را با ژانر شوتر اول‌شخص و سناریوی بمب‌گذاری کانتر استرایک ترکیب کرده. درباره Rainbow Six: Siege صحبت می‌کنم که یکی از بهترین شوترها دهه اخیر است و با گذشت ۵ سال از عرضه، کماکان با قدرت به کار خود ادامه می‌دهد.

ولورنت چه ماهیتی از خود دارد؟

حتی با تمام تشابهاتش، ولورنت واقعا یک بازی منحصربه‌فرد است و هرکسی باید آن را تجربه کند تا قادر به دیدن میزان سرگرم‌کنندگی‌اش باشد. بتای محدود بازی به مرور زمان ظرفیت بیشتری می‌یابد و این یعنی بازیکنان بیشتری قادر به تجربه آن کنار یکدیگر خواهند بود. از سوی دیگر رایت گیمز تایید کرده که احتمال عرضه ولورنت روی کنسول و موبایل هم وجود دارد که به همین زودی مسیر بازی را از CS:GO جدا خواهد کرد.

ولورنت با تیک ریت تحسین‌برانگیز ۱۲۸ هرتز قابل بازیست که دو برابر بیشتر از تیک ریت CS:GO و اوورواچ و به مراتب بیشتر از تیک ریت ۲۰ هرتزی در Apex Legends، یا ۳۰ هرتز در فورتنایت یا ۱۲ هرتز در CoD: Modern Warfare به حساب می‌آید. تیک ریت در واقع فرکانس به‌روزرسانی سرور است و ۱۲۸ هرتز یعنی سرور در هر ثانیه، ۱۲۸ بار بازی را آپدیت می‌کند. بسیاری از بازیکنان حرفه‌ای بارها از تجربه روان بازی با این تیک ریت تمجید کرده‌اند و ضمنا با این نرخ، دیگر شاهد آن لحظاتی نخواهید بود که با خودتان می‌گویید «من که پشت دیوار بودم... چجوری من رو کشت؟».

در میان هر راند، بازیکنان می‌توانند چند لحظه استراحت کرده و در استراتژی خود بازنگری کنند. شاید بتوان بحث کرد که این قابلیت از دل اوورواچ یا Paladins بیرون آمده، اما موضوع هرچه که باشد، چنین قابلیتی فرصتی خواهد بود تا با هم‌تیمی‌ها مشارکت سازنده کنیم.

ولورنت ضمنا به نظر همچون بهترین بازی ممکن برای ورزش‌های الکترونیک می‌رسد. درحالی که عناوینی مانند CS:GO در این زمینه شدیدا موفق بوده‌اند، اما احتمالا سادگی کانتر استرایک اندکی آن را عقب نگه داشته باشد. اما شمایل هنری و مکانیک‌های گیم‌پلی‌اش باعث می‌شوند این بازی شدیدا هنگام تماشا هیجان‌انگیز باشد و حتی شبکه ESPN هم خبر از پخش مسابقات آتی ولورنت داده است. این یک بازی شدیدا رقابتی است که باعث می‌شود بازیکنان برای «فقط یه دست دیگه» دائما و دائما به بازی ادامه دهند.

ولورنت مشخصا بخش اعظمی از دی‌ان‌ای‌اش را با بازی‌های قبل از خود به اشتراک می‌گذارد. اما این چیزیست که درباره بسیاری از بازی‌های امروزی می‌توان گفت. دووم الهام‌بخش بسیاری از بازی‌های ژانر شوتر اول‌شخص بود. Grand Theft Auto III دوران بازی‌های سندباکس را آغاز کرد. Super Mario 64 به بازی‌سازان نشان داد چطور می‌توان یک پلتفرم سه‌بعدی معرکه ساخت. بسیاری هم می‌گویند که آنچارتد در ابتدا از Tomb Raider تقلید کرد و سال‌ها بعد نوبت Tomb Raider بود که از آنچارتد تقلید کند. ولورنت در حال بازنگری در یک خرده‌ژانر است و این کار را مقابل چشم میلیون‌ها بازیکن انجام می‌دهد.

ساخته جدید رایت گیمز تابستان از فاز بتای محدود خارج شده و روی پی‌سی عرضه می‌شود.