چرا نباید فیلم ‌Tenet کریستوفر نولان را نیامده ستایش کنیم؟

امروز تریلر فیلم جدید کریستوفر نولان یعنی Tenet منتشر شد که اطلاعات بیشتری از آن‌چه دراین فیلم با آن طرف هستیم به ما می‌دهد. همزمان با انتشار این تریلر، بسیاری از کاربران فضای مجازی شروع به تحسین این فیلم و ستایش نولان کرده‌اند؛ دیدی سطحی که جدا از اشتباه بودن، ممکن است باعث شود این کاربران در نهایت از محصول نهایی لذت نبرند.

نباید براساس تریلر از کیفیت محصول نهایی مطمئن شد

نکته عجیبی که معمولا بعد از انتشار اطلاعاتی از فیلم‌های کریستوفر نولان رخ می‌دهد، تحسین‌های عجیبی است که گروهی از کاربران در مورد محتوای فیلم منتشر نشده او می‌کند. چنین اتفاقی در مورد تریلر جدید فیلم Tenet هم رخ داد که در ادامه باهم بعضی از آن‌ها را مرور می‌کنیم:

کریستوفر نولان بدون نقص نیست

قبل از این که بخواهیم کریستوفر نولان را یک کارگردان بدون اشکال بدانیم، باید در نظر بگیریم که حتی کارگردان‌های بزرگ و موفق‌تری از نولان هم تجربه‌های ناموفقی در کارنامه درخشان خود دارند. آکیرا کوروساوا فیلم‌های متوسطی مثل Rhapsody in August وThe Most Beautiful در کارنامه خود دارد و مارتین اسکورسیزی هم به خاطر ساخت فیلم‌های ضعیفی مثل New York, New York و Bringing Out the Dead را ساخته است.

تازه، کارگردان‌هایی که پیش از این نام‌شان را آوردم، افرادی هستند که طی نیم قرن فعالیت هنری خود، بیشتر از ۱۰ فیلم کاملا موفق روانه سینماها کرده‌اند و به نظر بسیاری از منتقدان به عنوان افرادی که قوانین تازه‌ای برای هنر هفتم مطرح کرده‌اند شناخته می‌شوند. همین دلیل کافی‌ست که فیلم منتشر نشده کارگردانی مثل کریستوفر نولان که همین حالا هم انتقادات زیادی به شیوه فیلم‌سازی او وارد است را شاهکار ندانیم.

نولان در فیلم‌های شناخته شده خود مثل Inception، اینتراستلار و اخیرا هم Tenet سعی می‌کند با استفاده از فرضیه‌های علمی، مخاطب را با اتفاقاتی که انتظارش را ندارند، سوپرایز کند. به این معنا که نولان سوالی را برای مخاطب مطرح می‌کند و بعد با مطرح کردن یک فرضیه علمی که خود آن هم هیچ حقیقت و منطقی ندارد، این سوال را به شکلی که بیننده انتظار ندارد پاسخ می‌دهد.

در واقع نولان به جای آن که روی عمیق‌ شدن کاراکترها یا سیر منطقی داستان وقت بگذارد، سعی می‌کند با اتفاقی غیرمنطقی یک انفجار هیجان انگیز در روایت ایجاد کند. مثلا در فیلم اینتراینتراستلار کوپر(پدر) وارد یک فضایی می‌شود که طبق نظر فیلم، پنج بعدیست اما ما تنها ۴ بعد را مشاهده می‌کنیم. سپس به واسطه ارتباطی که به طرز کاملا عجیبی هنوز داخل سیاه چاله با ربات برقرار است، اطلاعات مورد نظر نظریه که نمی‌دانیم نظریه اش چیست به ما داده می‌شود. در نهایت، شخصیت اصلی این اطلاعات را در قالب کد مورس ساده که با این نظریه پیچیده ناشناخته قابل مقایسه نیست، به دخترش می‌رساند.

علاوه بر این موضوع، نولان در فیلم‌هایش به هیچ عنوان منطق علمی را رعایت نمی‌کند و معمولا تنها از سرفصل‌های علمی و تئوری‌های شناخته شده برای توجیه کردن اتفاقات فیلم‌هایش استفاده می‌کند. همین موضوع باعث می‌شود بسیاری از علاقه‌مندان سینما حس کنند که نولان در حال گول زدن مخاطبان خودش است. در واقع به همین دلیل است که بعضی از فیلم‌های این کارگردان به‌خصوص آن‌هایی که روی مسائل علمی تخیلی تاکید دارند نمی‌توانند نظر کاملا مثبت منتقدان را جلب کنند.

بیشتر بخوانید:

• جاناتالان نولان از پایان سریال Westworld می‌گوید
• تصاویر جدیدی از فیلم Tenet کریستوفر نولان منتشر شد
• کریستوفر نولان نشان امپراتوری بریتانیا را دریافت کرد

در آخر، مهم این نیست که نولان چه کارنامه‌ای داشته و هیجان‌زده شدن برای اثر جدید این کارگردان هم هیچ اشکالی ندارد. مشکل آن‌جاست که چه در بحث سینما و چه به طور کلی به عنوان یک فرد، چیزی را ندیده و تجربه نکرده مورد ستایش قرار دهیم.

ویجی لاگ: تمام جزییاتی که در گیم‌پلی ۱۸ دقیقه‌ای Ghost of Tsushima متوجه‌شان شدیم

تماشای ویدیو با بالاترین کیفیت در یوتوب ویجیاتو