هر آنچه از Need for Speed نسل بعد انتظار داریم

همانطور که به طور رسمی تایید شده که بتلفیلد بعدی در دست ساخت است، Need for Speed جدید نیز یکی دیگر از برنامه‌های الکترونیک آرتز برای آینده به حساب می‌آید که البته در حال حاضر هیچ اطلاعاتی از آن نداریم. تنها می‌دانیم که خوشبختانه EA برای اولین بار در چند سال اخیر قدم اول را درست برداشته و حداقل ساخت بازی را به استودیویی سپرده که می‌دانیم کارش را بلد است. هر چند که کرایترین امروز با دوران اوجش فاصله دارد و تغییرات زیادی کرده.

در هر صورت حالا که هیچ تریلر یا اطلاعاتی از بازی منتشر نشده، بهترین فرصت است که انتظاراتمان از نید فور اسپید بعدی را لیست کنیم. در واقع از ویژگی‌ها و عواملی بگوییم که دوباره می‌توانند Need for Speed را به دوران شکوهش بازگردانند. راستی اگر انتظارات شما در این مطلب دیده نمی‌شود، پس حتما آن‌ها را در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

بخش داستانی ساده و غیر پیچیده

اگر تا حدودی از Need for Speed Heat بگذریم، تقریبا تمامی نسخه‌های اخیر سری به شکل احمقانه‌ای تلاش داشتند تا داستانی هیجانی و به ظاهر پیچیده را روایت کنند. مشابه اتفاقی که دارد تا حدی برای سری فیلم‌های Fast and Furious هم می‌افتد. از گذشته تا به امروز هیچکس انتظار روایت داستانی از بازی‌های ریسینگ نداشته و این انتظارات امروز هم تفاوتی نکرده است.

نید فور اسپید زمانی در بدترین حالتش است که بیشتر از آنکه باید خودش را جدی می‌گیرد. داستان‌های ساده‌ای چون مسابقه دادن با تمامی افراد یک لیست کاملا کافی است و دیگر نیازی احساس نمی‌شود که خودمان را درگیر یک روایت درجه ۲ هالیوودی با صداپیشه‌های آماتور بکنیم. متاسفانه گست گیمز و EA در این زمینه الگوی بدی را برای خودشان انتخاب کرده بودند و تلاش برای نوشتن داستان‌های سینمایی تنها به این سری بیشتر و بیشتر ضربه زد. حالا کرایترین می‌تواند با یک داستان سر راست و ساده چون گذشته، تمرکز بیشترش را روی گیم‌پلی بگذارد.

هندلینگ بهتر ماشین‌ها

نمی‌دانم مشکل از موتور گرافیکی فراسبایت است که بیشتر استودیوهای الکترونیک آرتز از آن می‌نالند یا خود گست گیمز چنین هندلینگ خشک و آزار دهنده‌ای را برای ساخت بازی‌هایش پایه‌ریزی کرده است. اما سلیقه را هم که کنار بگذاریم، هندلینگ ماشین‌ها در Need for Speed واقعا افتضاح است. حتی اگر نخواهیم این سری را با شاهکاری چون فورتزا هورایزن مقایسه کنیم، باز هم اتومبیل‌ها در هنگام دور زدن مثل ماشین‌های اسباب بازی می‌مانند که شما به طور کامل آن‌ها را در جای خودشان می‌چرخانید. انگار که خود چرخ‌ها توانایی چرخش نداشته باشند.

از آن طرف بیشتر ماشین‌ها حتی در حالت تنظیمات Drift طوری به زمین می‌چسبند که انگار به اندازه یک کامیون سنگین هستند. صحبت از تنظیمات شد، به نظرم این سیستم تنظیم هندلینگ بین دو حالت دریفت و گریپ هم واقعا مسخره است. تقریبا مهارت شما در کنترل ماشین هیچ اهمیتی ندارد و حالت میانه این تنظیمات هم پاسخگو نیست. در حالت دریفت تقریبا غیر ممکن است ماشین خودتان را صاف نگه دارید و در حالت گریپ هم آنقدر اتومبیل خشک می‌شود که دریفت به کنار، اصلا نمی‌تواند پیچ‌ها را پشت سر بگذارد. امیدوارم کرایترین بتواند همان گیم‌پلی نرم و خوش دست نسخه‌هایی چون ریبوت Hot Pursuit را دوباره تحویلمان بدهد.

یک Hot Pursuit جدید

با توجه به شایعات اخیر و توییت صفحه اصلی نید فور اسپید، احتمالش زیاد است که نسخه بعدی هم دوباره به سراغ مسابقات خیابانی برود اما بر خلاف آنچه همه فکر می‌کنند، اصالت این سری هیچ وقت لزوما به مسابقات خیابانی و سری آندرگراند یا Most Wanted نبوده است. با توجه به چندین تلاش ناموفق اخیر EA برای احیای اتمسفر مسابقات خیابانی و شهری، به نظرم برای تنوع هم که شده بهتر است نسخه بعدی به جاده‌های بین شهری و تعقیب و گریز با پلیس در این فضا برگردد. یک هات پرسوت دیگر که اجازه می‌دهد نقش پلیس‌ها را هم بر عهده بگیرید.

بیشتر بخوانید:

• ۶ بازی معرفی نشده که دیوانه‌وار منتظرشان هستیم
• ۸ بازی تخفیف خورده استیم که باید حتما بخرید
• نسل هشتم کنسول‌ها چه بازی‌هایی را بدهکار ما شد؟ [قسمت دوم]

نکته مهم دیگری که با نگاه کردن به تاریخچه سری Need for Speed می‌توان فهمید این است که کرایترین همیشه در خلق این اتمسفر تخصص داشته و برعکس هر زمانی که تلاش کرده است تا خودش را درگیر مسابقات خیابانی کند، شکست خورده. مقایسه ریبوت موست وانتد و هات پرسوت سال ۲۰۱۰ به خوبی فکر کنم خودش گویا باشد. هر دو نسخه را کرایترین ساختند اما ریبوت موست وانتند درست بر خلاف هات پرسوت اصلا نتوانست حس نسخه‌های قدیمی را تکرار کند. امیدوارم EA برای یک بار هم که شده حداقل به صفحه ویکی‌پدیا سری نید فور اسپید خودش نگاه کند تا شاید متوجه شود کدام استودیوهایش در ساخت چه فضاهایی مهارت و تخصص بیشتری دارند.

استفاده بهتر از جهان بازی

اولین Need for Speed جهان‌باز برای خودش انقلابی بود. آن زمان اهمیتی نمی‌دادیم که این دنیا چقدر کوچک است و آیا محتوای دیگری دارد یا خیر. تنها خوشحال بودیم که می‌توانیم خودمان بین ماموریت‌های مختلف جا‌به‌جا شویم و در شهرهای بازی رانندگی کنیم. اما از آن زمان انتظارات ما از بازی‌ها بسیار بالاتر رفته و به خصوص سری فورتزا هورایزن ثابت کرده است که چطور می‌توان از این دنیاهای بزرگ نهایت استفاده را برد.

اما دنیای نید فور اسپید تقریبا به اندازه گذشته محدود و بدون جذابیت باقی مانده است. نهایت کار جذابی که می‌توانید انجام دهید، پریدن از نقاط مختلف و آزاد کردن تروفی و اچیومنت است. راستش را بخواهید انتظار نداریم Need for Speed هم دنیایی به بزرگی و زیبایی فورتزا هورایزن ۴ جلوی پایمان بگذارد که بتوانیم با صد‌ها ماشین مختلف در آن گرد و خاک به پا کنیم. اما حداقل شهر یا محیط نسخه بعدی به قدری جذابیت و محتوا داشته باشد که برای رانندگی کردن در آن نیازی به مسابقه دادن نباشد.

بهره بردن از پتانسیل‌های نسل بعد

الکترونیک آرتز می‌گوید که تمام استودیوهایش در ساخت بازی‌های جدید از جمله Need for Speed دارند از امکانات سخت‌افزاری کنسول‌های جدید استفاده می‌کنند و به شخصه امیدوارم این موضوع تنها به معنای گرافیک کمی بهتر نباشد. ریبوت سال ۲۰۱۵ هنوز هم تا به امروز از لحاظ گرافیکی واقعا زیباست اما به لطف SSD‌، پشتیبانی از فناوری رهگیری پرتو و قدرت سخت‌افزاری کنسول‌های نسل بعد، تغییرات و پیشرفت‌های نید فور اسپید بعدی می‌تواند بسیار فراتر از جلوه‌های بصری باشد.

جهان بزرگتر، ماموریت‌ها و مسابقات بدون لودینگ و هوش مصنوعی واقعی‌تر تنها از ساده‌ترین پیشرفت‌هایی هستند که به ذهن می‌رسد و پتانسیلش را دارند در نسل بعد به واقعیت بپیوندند. هر چند احتمالا برای فهمیدن پتانسیل واقعی نسل بعد باید منتظر عرضه نسخه بعدی فورتزا بمانیم اما همین حالا هم نید فور اسپید بعدی می‌تواند درس‌های زیادی از فورتزا هورایزن و حتی گذشته خود بگیرد.