این امری طبیعی است که ببینیم بازیهای ویدیویی تلاش میکنند به مرور زمان پیشرفت کنند. بتوانند برای رقبای خود قد علم کنند و طرفدارانشان را به وجد آورند. این کاملا طبیعی است که ببینیم فلان بازی آنقدر محبوب است که مایکروسافت یا سونی تصمیم به انحصاری کردنش میگیرند. حتی به مرور زمان برخی از بازیها گذشته خود را فراموش میکنند و تلاش میکنند در قالبی جدید بتوانند تولدی دوباره را تجربه کنند.
اما در این بین بازیهای زیادی را داریم که کاری به کار کسی ندارند. دنبال رقیب تراشی نیستند و برایشان اهمیتی هم ندارد که رقبایشان پیشرفت کردهاند یا نه. این دسته از بازیها انگار در ته یک غار بزرگ ساخته شدهاند. بدون اینکه بازیسازانشان از دنیای بیرون خبری داشته باشند و بدانند تکنولوژی چقدر پیشرفت کرده. سری بازیهای Serious Sam نمونه بارز این دسته از بازیها هستند.
اگر به گذشته برگردیم و هر قسمت از این سری بازی را در زمان خود بررسی کنیم، متوجه میشویم که همواره از استانداردهای زمانشان عقب بودهاند. درنتیجه انتظاراتمان را از Serious Sam 4 پایین میآوریم. حتی با این وجود که میدانیم تقریبا ده سال از انتشار نسخه پیشین آن گذشته و اگر سازندگانش یک پنجم این زمان را صرف ساخت قسمت چهارم میکردند، شاید سری Serious Sam با یک انقلاب بزرگ روبهرو میشد.
استودیو Croteam بیشتر از ۱۵ سال است که وظیفه ساخت سری Serious Sam را به عهده دارد. جالب است که چطور طی این زمان هیچ تصمیمی برای ایجاد تحولی بزرگ در بازی گرفته نشده. مقابل Serious Sam ما سری DOOM را داریم که در دو قسمت گذشته خود کولاک کرده. با حفظ المانهای کلاسیک سری شاهد اضافه شدن مکانیزمها و قابلیتهای جدیدی بودیم که بسیاری از کاربران را به خود مجذوب کرد. اما این اتفاق درخصوص Serious Sam 4 نیز افتاده؟ آیا چهارمین قسمت از این سری بازیهای قدیمی میتواند میزبان مخاطبین جدید باشد؟
پاسخ به این سوال را موکول میکنم به نتیجهگیری. فعلا صحبتهای زیادی داریم و میبایست سنگهایمان را با Serious Sam 4 وا بکنیم. Serious Sam از همان ابتدا یک شوتر اول شخص بیکَله بوده و هنوز هم بر این اساس باقی مانده. بیکله از این نظر که خبری از استراتژی و تاکتیک داشتن نیست. شمایید و مجموعهای از سلاحها که به ترتیب از جیبتان بیرون میکشید و دهها و حتی صدها آدم فضایی بزرگ و کوچکی که به سمتتان یورش میآورند را قلع و قمع میکنید.
هیچ المانی از هیچ سبک دیگری وجود ندارد. درواقع ما با یک شوتر اول شخص کلاسیک طرفیم که کاملا به ریشههای این سبک پایبند است. Sam Stone یا کارکتر اصلی سری بازیهای Serious Sam که به خاطر صدای خشن، چهره سنگی و احساساتی که در وجودش خشکیده و دیگر وجود ندارد معروف است برگشته تا بتواند باز هم انسانها و کره زمین برابر حمله آدم فضاییها دفاع کند. آدم فضاییهایی که طی این سالها تغییر زیادی نکردهاند و همچنان با همان شکل و فرم ۱۹ سال پیش در محیط دیده میشوند.
سم دست کمی از دانته محبوب و معروف سری Devil May Cry ندارد. آن طرف دانته است و غولها و شیاطین غول پیکری که نادیده گرفته و حتی به تمسخر کشیده میشوند. این طرف هم سم است و آدم فضاییهایی که نمیتوانند هیچ دلهرهای در وجودش ایجاد کنند. شاید دلیل موفقیت سم همین کلهشقی اوست. بهرحال چه کسی جرئت و توانایی این را دارد تا به تنهایی جلوی لشگری از دشمنانی عجیب و غریب بایستد و شکستشان دهد؟
اگر قسمتهای پیشین Serious Sam را تجربه کرده باشید میدانید که قرار است در قسمت چهارم با چه چیزی مواجه شوید. این مسئله هم نکتهای مثبت است، هم منفی. چرا که Serious Sam 4 از نظر گیمپلی هیچ تفاوتی با نسخههای پیشین ندارد و تنها کمی روانتر شده. نه قابلیت سُر خوردنی به بازی اضافه شده نه حرکاتی پارکور که به شما اجازه دهند با آزادی عملی بیشتری دشمنانتان را سلاخی کنید. تنها کاری که انجام میدهید بالا و پایین پریدن و دویدن است. البته به اضافه هدفگیری و شلیک که ۹۹ درصد بازی را به خود اختصاص داده.
شاید این مسئله را وفاداری به ریشههای سری تلقی کنید. اما اگر قرار است هرقسمت از بازی همان تجربه قسمت پیشین باشد، دیگر چه نیازی به انتشار نسخهای جدید است؟ دقیقا همان اعتراضی که نسبت به EA و سری فیفا مطرح میشود. مهم نیست شما Serious Sam 4 را بازی کنید یا ۳. تفاوتها آنقدر کم هستند که میتوانیم از آنها به عنوان یک پچ یا بروزرسانی بزرگ یاد کنیم. وقتی پس از ۹ سال قسمت جدیدی از یک بازی را تجربه میکنیم، حداقل انتظارمان دیدن تغییراتی رو به جلو است.
متاسفانه این مسئله درخصوص Serious Sam 4 صدق نمیکند. Serious Sam 4 درواقع نسخه بهبود یافته Serious Sam 3 است. باگهای محیطی کمتر شده، جلوههای بصری بهبود پیدا کرده، سلاحهای جدید به بازی اضافه شده، محیط بازی بزرگتر شده و تعداد دشمنانی که با آنها مواجه میشوید افزایش پیدا کرده و... . هیچ نشانهای از دانلود کردن ۵۰ گیگ بازی جدید نیست. انگار یک آپدیت ۵ گیگی برای قسمت سوم دانلود کردهاید تا شاهد بهبود فنی آن باشید.
از طرفی میبایست به این نکته توجه کنیم که مشغول تجربه Serious Sam 4 در سال ۲۰۲۰ هستیم. اگر متوجه میشدیم که قرار بوده Serious Sam 4 در سال ۲۰۱۲ منتشر شود، اما فایلهای بازی گم شدهاند و دوباره در سال ۲۰۲۰ پیدا شدهاند قضیه فرق میکرد. اینطوری میتوانستیم خودمان را توجیه کنیم که بازی در اصل برای ۸-۹ سال گذشته است و طبیعی است که تمام بخشهایش تا این حد قدیمی و از مد افتاده باشد.
اما اینطور نیست و این حقیقتی است که باید پذیرفت. Serious Sam 4 هنوز کاتسینهای کلیشهای بازیهای قدیمی را به تصویر میکشد، تکسچرهایش ناقص است و انیمیشن مربوط به آدم فضاییهایش هیچ تفاوتی با گذشته نکردهاند. حتی خبری از چند انیمیشن برای لحظه مرگ دشمنانتان نیست و اگر آنها را Melee هم کنید، همواره یک انیمیشن ثابت به شما نمایش داده میشود. درواقع هیچ خبری از ذوق و انگیزه در ساخت Serious Sam 4 دیده نمیشود. انگار استودیو Croteam مجبور بوده قسمت چهارم را منتشر کند و با بیخیالی تمام همه چیز را کپی – پیست کرده.
تنها بخش جدیدی که در Serious Sam 4 به شما چشمک میزند کو-آپ آنلاین آن است. جایی که میتوانید همین خط داستانی را با چهار نفر دیگر به صورت آنلاین تجربه کنید. البته هیچ خبری از همکاری تیمی و حتی قابلیتهای سادهای که در بخش کو-آپ بازیهای دیگر میبینیم نیست. هر کس برای خودش بازی میکند و حتی اگر بمیرد یا آسیب ببیند، نیازی به ریوایو کردن یا ریاسپاون کردن ندارد. مستقیما به بازی برمیگردد و کارش را ادامه میدهد. درواقع تنها چیزی که در این بخش لذتبخش و متفاوت ظاهر میشود حضور دوستانتان در کنارتان است. نه هیچ قابلیت یا المان جدیدی از بازی.
برای جمعبندی میخواهم Serious Sam 4 را از دو دیدگاه بررسی کنم. یکی برای آن دسته افرادی که بیتوجه نسبت به تغییرات و پیشرفت صنعت بازیهای ویدیویی علاقهمند به تجربه سری Serious Sam هستند و آن را از گذشته تا کنون دنبال میکنند. دومی برای آن دسته افرادی که تاکنون هیچ کدام از قسمتهای Serious Sam را بازی نکردهاند و نیمنگاهی به قسمت چهارم بازی دارند.
داستان اصلی ۱۰ ساعت
قابل افزایش تا ۱۳
بحث طرفداری جداست. شما فارغ از تمام مشکلاتی که بازی محبوبتان دارد آن را تجربه میکنید و کاری هم به نقدهای منفی و اعتراض منتقدین ندارید. قسمت چهارم Serious Sam رو به جلو حرکت کرده، اما با گامی بسیار کوچک. نه آن چیزی که بعد از ۹ سال انتظار داشتیم. این بار میتوانید گیمپلیی روانتر، محیطهایی بزرگتر، موجهایی وسیعتر از دشمنان و تنظیمات گرافیکی متنوع را تجربه کنید. Serious Sam 4 با تمام وجود به ریشههای این سری پایبند است و اگر این چیزی است که شما دنبالش هستید، خیالتان راحت باشد.
اما اگر طرفدار این سری نیستید و میخواهید از قسمت چهارم کار را شروع کنید چی؟ آیا Serious Sam 4 میتوانید به خوبی این سری را به شما معرفی کند و تبدیل به خاطرهای خوش در ذهنتان شود؟ اصلا و ابدا. Serious Sam 4 عنوانی است با استانداردهای ۱۰-۱۵ سال پیش. عاری از هرگونه مکانیزم و المان امروزی، خشک و کاملا خطی. اگر به تجربه این دسته از شوترها علاقهمندید، میتوانید سراغ DOOM و DOOM Eternal بروید که کاملا امروزی و فوقالعاده محسوب میشوند.
خلاصه بگم که...
Serious Sam 4 کاملا به ریشههایش پایبند مانده و هیچ تغییری نکرده. این مسئله هم خوب است و هم بد. البته بستگی به این دارد که شما جزو طرفداران سرسخت بازی هستید، یا بار اول است که میخواهید آن را تجربه کنید.
میخرمش...
اگر طرفدار سری Serious Sam هستید و بیتوجه به تمام مشکلات آن را دوست دارید، پس قسمت چهارم را حتما تجربه کنید.
نمیخرمش...
اما اگر تابحال Serious Sam را تجربه نکردهاید، قسمت چهارمش را فراموش کنید. سراغ DOOM و DOOM Eternal بروید و فراموش کنید که Serious Sam 4 وجود دارد.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
یک کلمه میشه راجبش گفت دیوونه ی بامزه. هم سری Doom رو بازی کردم و هم Sam من که واقعا دیوونه ی این بازی هستم.درسته بازی رو کنسول نسل نهم بازی میکنیم و توقع یک بازی نسل نهمی رو داریم از هر لحاظ اما خداییش سام رو از بچگی باهاش خاطره داریم و این بازی بهبودهایی داشته این از کم لطفی نویسنده هست.یک سری از عناوین نیازی ب داستان و گرافیک خفن ندارن.این بازی یک جذابیتی داره ک بنده به شخصه اصلا هیچ چیز این بازی هیچ موقع تو ذوقم نزده.
یه چیز دیگه که یادم رف بگم موسیقی متن بازی بود که از دو سه تا چاپر به بعد موسیقیای شاهکاری به نسبت شرایط پخش میشد و منو تا جایی علاقه مند کرد به موسیقیش که در به در دنبالشم اما توی هیچ سایتی ندیدم موسیقی نسخه چهارم رو حالا یا هنوز عرضه نشده یا پولیه چون سایتای خارجیم سرزدم انگار باید پول داد بخاطرش که انصافا پول گرفتن هم دارا چون خیلی قشنگه ولی خب متسفانه به پول ما ارزشش رو نداره ترجیح میدم تو همون بازی با موسیقی حال کنم?
خب آقا شما میگی که نسخه چهارم انگار کپی شده نسخه سومه و خیلی تغییرات کمی از لحاظ گیم پلی و حالت بازی داشته اما دقیقا برعکسشه من خودم تمامی سری بازیای سریوس سم رو بازی کردم حتی نسخه های بازسازی شده و الان چند وقته که دارم نسخه آخرو بازی میکنم و بدون هیچ تعصبی میگم که بازی خیلی پیشرفت داشته در هر زمینه ای در نسخه به نسخه . اگه نسخه های بازسازی شده رو کنار بزاریم و فقط بخایم از نسخه ۱ تا ۴ پیشرفت رو بسنجیم توی سریوس سم ۱ ما با ی بازی در سبک تک نفره و آخرالزمانی مواجه هستیم که گرافیک کلاسیک طور و قابل قبولی داره و بیشتر به اسرار مصریان باستان پرداخته و ارتباط اونارو با فضاییا نشون میده و ی حس ترس با کلی راز تاریک رو داره توی نسخه ۲ سریوس سم از حالت ترسناک نسخه اول بیرون اومد و جنگ با بیگانه هارو توی فضا و سیارات توجیه میکرد و از گرافیک کارتونی مانند بهره برد که برای سبک سریوس سم این گرافیک چندان مناسب نبود اما باز اصالت بازی حفظ شد و برای مخاطب سرگرم کننده بود چون یک سری جزئیات اضافه شده بود و در نسخه سوم سریوس سم یک انقلاب گرافیکی به نسبت نسخه های قبل داشت و این دفه گیم پلی بشدت خشن تر و سریع تر ساخته شده و حال و هوای کار باز به اسرار مصریان باستان برگشته که اینبار بشدت زیادی نکات مختلف و راز های مختلف داره و لازم به ذکره که نسخه به نسخه بازی یک سری باس های جدید و هیوالا های جدید اضافه میشدن و اون قبلی ها هم به نسبت قیافه هاشون و کمی نحوه مبارزه شون عوض میشد و توی نسخه سوم این تحول هم در گرافیک بود هم در هیولاها هم در سلاح های بازی و اینکه برای اولین بار سریوس سم با یک سری آدم در ارتباط بود و جدا از نتریسا در نسخه اول که چندان تاثیری نداشت به علت یک سری نوشته که خواندنش برای مخاطب حوصله سر بر بود در نسخه ۲ تبدیل به صدا شده و کمی ارتباط را با کسان دیگر و همچنین افراد قبایل بر قرار میکرد اما این فاز هم همچنان یک فاز کودکانه بود و آنرا نمیتوان قدمی بزرگ در نظر گرفت اما به نسبت نسخه اول ارتباطات شکل گرفت و در نسخه ۳ این ارتباط رئال و واقعی شد هر چند در حد صدا و فیلم بازی باقی ماند اما در سریوس سم ۴ میشه گفت که با درس گرفتن از سری های قبلی بازیی ساخته شده که با گرافیک امروزی حالا نمیگم در حد سایبر پانک ولی خب در حد زمان و خود بازی گرافیک خوبی داره و باز یکسری باس جدید اضافه شده و باس های اصلی تغییرات ظاهری و مبارزه ای داده شدن و گیم پلی بازی توی بهترین حالت سریوس و در عین حال اکشنش قرار گرفته و اینبار ارتباطات از همون اول کار بشدت گسترده و جمعی هست و بازی دارای کلی شخصیت اصلی و فرعی شده و سریوس سم اینجا از حالت خشکی دراومده یکم و بیشتر حالت سریوس کمدی داره دیالوگ ها و نحوه رفتارش که باعث میشه مخاطب بیشتر عاشقش بشه و در مورد سلاح ها اینجا تغییرات ظاهری چندانی نداریم اما بشدت جزئیات کار بالا رفته و حتی قسمت جدیدی تحت عنوان آبجکت هایی مثل نوشابه خشم یا لایف و دستگاهای دیگه اضافه شده که توی هیچ نسخه ای نبوده و برای گیمر کاملا چیز باحال و جدیدیه و مورد بعدی توانایی هایی هست که به مرور زمان با ترکوندن گوی بنفش بدست میاد که واقعا به بازی یه حالت تاکتیکی میده و به بازیکن حق انتخاب تواناییش داده میشه که انصافا پیشرفت جالبی بود که بشه سلاح رو دوتایی استفاده کرد یا حتی ۵ موشک با یک شلیک فرستاد سمت دشمن. در کل سریوس سم از نسخه ۲ به بعد تغییرات کاملا چشم گیری داشته که یجوری برای هر نسخه یه فازی رو تعیین میکنه وقتی بازیشون کنی و برای کسی مثل من که همه نسخه هارو به ترتیب رفته تجربه سریوس سم ۴ واقعا چیز فوق العاده خفنی بوده تا اینجا . دمتون گرم اگه تا تهش خوندید
تا حدودی موافقم باهات از بچگیم عشق این بازیو داشتم و دارم یه مدت دور شدم ازش نسخه سه رو نشد بازی کنم امسال بازی کردم و بشدت منتظر چهار بودم یکی این و نسخه سوم هاف لایف که خبری نیس هنو
من نتم ضعیف بود توی سه روز دان کردم حداقل انتظار داشتم تا یه هفته بازی کنم در صورتی که دو روزه تموم شد البته برای بقیه شاید اینجور نباشه من چون اشنا بودم با روند بازی سام برام راحت بود خیلی چالش نکشید منو البته مراحل اخر یذره چیت زدم چون ادم الکی میمیره بنظرم اینو باید رفع میکردن و باز شدن سلاح های جدیدش خیلی دیره امثال ما که اشنایی داریم شاید بتونیم کنار بیایم رد کنیم مراحل و ولی تازع کارا میمونن توش از ده طرف میریزن روشون کم میارن تکراری بود خلاصه با نویسنده موافقم میتونست خیلی بهتر و بیشتر باشه ولی خوب بود لذت بردم مخصوصا از یار شدن توی بازی خیلی کیف میده
واقعا خیلی بده که میگید اگه sam بازی نکردید برید doom بخرید اینو فقط یه فن بازی مقابل میگه من حاظرم نسخه اولیه سم رو بازی کنم اما هیچ سری doom که گیم پلی سرد و بی روحی داره بازی نکنم شما باس های بزرگ بازی تفنگ ها درخت مهارتارو نگا بکن گیم ولی خفن گرافیکشم خوب بود اگه بازی به گرافیک بود اون amoung us دو بعدی الان 60 میلیون پلیر نداشت
من تو بازی خیلی بد سلیقه ام و بازی هایی که اخریا بازی کردم و خوشم اومده(Horizon Zero Down,Resident Evil 3,Doom Eternal,Cod Mw2 Remastered) بوده.
با اینکه دفعه اولی بود سری Sam رو تجربه میکردم اما واقعا لذت بردم،بابت گرافیکش اکه رو ultra بزارید و api رو directx12 باشه خیلی خوبه
تو هر مرحله موسیقی خاص خودشو داره و کلا خیلی خیلی بازی سریعیه مدام باید موست رو با شدت حرکت بدی و همینطور محیط خیلی بزرگ و بازی داره طوری که اگه بخواید تمام لوت های محیط یک مرحله رو بدست بیارید باید کلی وقت براش بزارید از بس که مپش بزرگه
بعضی مراحل دیوانه وار از درو دیوار شیاطین میریزن سرت و من فکرشو نمیکردم بتونم از پس همشون بر بیامو سلاخیشون کنم!
من از ۴ سالگیم طرفدار این مجموعه بودم و اکثر نسخه ها رو بازی کردم ولی من به عنوان طرفدار دو اتیشش میگم که این نسخه واقعا بده و هیچ شباهتی به نسخه های اولیه نداره حتی گرافیکش اینقدر ضعیفه یه ترجیح میدم نسخه های قدیمی این سری رو بازی کنم
خدایی خیلی از باساشو از doom اسکی رفته و کیفیتشم که داغونه من سری doom رو ترجیح میدم تازه کمبات های خفنتری هم داره
ارزش 50 گیگ رو نداره اونم بااین گرافیک پایینش
ولی هواداران خاص خودشو داره+یه گیم پلی خفن
ولی هواداران خاص خودشو داره+یه گیم پلی خفن
گیم پلی خفن منظورت پریدن ایم گرفتن با تیر زدنه؟ -_-
نه منظورم گیمپلی سریعشه
مثل doom
شما میتونید نسخه فشرده دودی رو بگیرین که ۲۸ گیگه
بازی معرکست