۵ باس بازیها که عملا هیچ کاری را درست انجام نمیدادند
در دنیای بازیهای ویدیویی ما با باسهای سرسخت و عجیب و غریب زیادی سر و کله زدهایم. اما یک سری از باسها و آنتاگونیستها هم بودهاند که حتی در بدی کردن به دیگران نیز کارشان ...
در دنیای بازیهای ویدیویی ما با باسهای سرسخت و عجیب و غریب زیادی سر و کله زدهایم. اما یک سری از باسها و آنتاگونیستها هم بودهاند که حتی در بدی کردن به دیگران نیز کارشان خوب نبوده. بله، اینها همان کاراکترهایی هستند که در اولین رویارویی با آنها هم میتوانید متوجه بازنده بودنشان بشوید. مقاله امروز هم در مورد همین کاراکترهاست و در ادامه از ۵ باس بازیها برایتان گفتم که عملا هیچ کاری را درست انجام نمیدادند. با ویجیاتو همراه باشید.
5) Eddie Dombrowski - Silent Hill 2
ادی در جریان وقایع سایلنت هیل ۲، به عنوان کاراکتری معرفی میشود که در طول عمرش همیشه توسط دیگران مسخره شده. این مسخره شدنهای بیش از حد، روی روح و روان ادی تاثیر مخربی گذاشت و از او یک بیمار روانی ساخت. اتفاقی که در نهایت باعث شده بود تا این کاراکتر چاغِ تنبل، برای کشتن فردی که بیش از همه او را مورد تمسخر قرار داده بود اقدام کند. با این حال، ادی حتی در قتل آن فرد نیز شکست میخورد به جای کشتن او، فقط زخمیاش میکند. اما ادی برای اینکه حرصش خالی شود، به جای تمام کردن کارش، سگ آن فرد را میکشد و به خاطر همین گناهش در سایلنت هیل سرگردان میشود. نکته اینجاست که وقتی دیوانگی ادی به اوج خود میرسد و تصمیم میگیرد که جیمز را هم به قتل برساند، باز هم به راحتترین شک ممکن شکست میخورد و از پا در میآید.
4) Mysterio - Spider Man 2
رویارویی با میستریو در Spider Man 2، یکی از جذابترین بخشهای این بازی افسانهای بود. میستریو شخصیت جالبی داشت و چالشهایی که در جریان آن تئاتر آتش گرفته پیش رویمان میگذاشت واقعا جذاب و دوست داشتنی بود. اما وقتی این رویه زمانی تغییر کرد که نوبت به رویارویی نهایی با میستریو رسید. ما در یک فروشگاه به میستریو میرسیدیم و او تهدیدمان میکرد که این یک رویارویی نهایی است و دیگر چارهای نداریم جز خداحافظی همیشگی با اسپایدرمن دوستداشتنی. نکته اینجا بود که بازی آنقدر نوار سلامتی میستریو را بزرگ جلوه میداد که نزدیک بود باور کنیم زمان مرد عنکبوتی به سر رسیده. اما این فقط توهمی بود که میستریو دوست داشت ما باورش کنیم و کافی بود یک ضربه ساده به او بزنیم تا کل این نوار سلامتی عریض و طویل در عرض یک چشم بر هم زدن خالی شود.
3) Electrocutioner - Batman: Arkham Origins
اولین رویارویی ما با الکتروکیوشنر به نظرم یکی از خندهدارترین اتفاقاتی بود که میتوانست در جریان یک بازی جدی بیفتد. الکتروکیوشنر یک دفعه سر و کلهاش در میانههای داستان Arkham Origins پیدا میشد و با لحنی جدی به ما میگفت که بتمن را میکشد، سپس قلب او را با استفاده از دستکشهای برقیاش دوباره به کار میاندازد و برای بار دوم آن را از کار میاندازد. اما از همان ابتدا مشخص بود که الکتروکیوشنر، کمیکهای بتمن را نخوانده. چون لباس بروس وین کاملا نسبت به الکتریسیته مقاوم است و عملا الکتروکیوشنر هیچ آسیبی نمیتواند به او برساند. همین هم میشود و بتمن بعد از اینکه میبینید الکتروکیوشنر هیچ حرفی برای گفتن ندارد، تنها با یک لگد او را بیهوش میکند. در ادامه جوکر هم که از عملکرد ضعیف الکتروکیوشنر راضی نیست، او را از پنتهاوس برجی که در آن مخفی شده پایین میاندازد و به بتمن اجازه میدهد که بعد از مرگش، یک بار دیگر این کاراکتر جوگیر را تحقیر کند. چراکه بتمن بعد از مرگ الکتروکیوشنر بالای سر جسدش میرود و دستکشهای برقیاش را نیز از او میگیرد.
2) Dr. Neo Cortex - Crash Bandicoot
دکتر نئو کورتکس از آن دانشمندهای بدشانسی است که دست به طلا بزند، تبدیل به خاک میشود. اما بزرگترین بدشانسی نئو کورتکس وقتی رقم خورد که تصمیم گرفت روی یک بندیکوت خنگ و بیآزار آزمایش کند. بندیکوتی که در نهایت به خاطر آزمایشات مختلف نئو کورتکس، تبدیل شد به کرشی که این روزها هنوز هم طرفدار کم ندارد. بله، در طی همه این سالها، هر بلایی که سر نئو کورتکس آمده به نوعی تقصیر خودش بوده. چراکه او در تک تک نسخههای مختلف کرش بندیکوت از چیزی ضربه خورده که خودش آن را خلق کرده. از آن بدتر اینکه، کرش برخی اوقات باعث شده تا اطرافیان نئو کورتکس نیز پشت او را خالی کنند و حتی در مقابلش قرار بگیرند. دیگر فکر نمیکنم از این بدتر وجود داشته باشد.
1) Nemesis - Resident Evil 3 Remake
زمانی که بازسازی Resident Evil 3 معرفی شد، همه ما داشتیم به این فکر میکردیم که چقدر بازگشت به راکون سیتی و تعقیب شدن توسط نمسیس میتواند هیجانانگیز و ترسناک باشد. با این حال، نمسیس بازسازی نسخه سوم، نه تنها از نظر ظاهری شباهتی به ریشههایش نداشت، بلکه عملا در وظیفهای هم که به او سپرده شده بود شکست خورد. در اصل آمبرلا نمسیس را به راکون سیتی فرستاده بود تا اعضای باقی مانده گروه استارز در شهر را شکار کند. خوشبختانه کار نمسیس آنقدرها هم پیچیده نبود. چراکه عملا به جز جیل ولنتاین، فقط برد ویکر در شهر حضور داشت. در نسخه اورجینال، همان ابتدای کار برد ویکر به دست نمسیس به شکلی فجیع کشته میشد. اما در نسخه بازسازی، نمسیس حتی از کنار برد نیز رد نمیشد؛ چه برسد به اینکه بخواهد به او صدمه بزند. از طرفی نمسیس نسخه بازسازی Resident Evil 3، آنقدر در دنبال کردن جیل سادهلوحانه عمل میکرد که از یک جایی به بعد جیل هم به جای ترسیدن از این تایرنت غول پیکر، او را مسخره میکرد.
برای دیدن لیست بهترین بازیهای سال ویجیاتو روی این لینک کلیک کنید.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
DR.zomboss از pvz هم میتونست گزینه خوبی باشه
این کاراکتر بشدت اسکل بود خودش زامبی اسپاون میکرد و خودش به اتیششون میکشید و آخر سر هم دستگاه خودش نابودش کرد-_-
نمیدونم چرا بعضیا به اویل ۳ ریمیک اینقدر گیر میدن
از نظر من تنها اشکالش این بود که زیادی تیر میداد و از این بابت خیالت راحت بود
بعضیا میگن قیافه نمسیس داغون بود و ترسناک نبود
مگه اونجایی رو که از تو دیوار یهو میومد رو یادتون رفته ( یه لحظه روح امام خمینی جلوم ظاهر شد )
در ضمن تو نسخه ریمیک هر چیزی رو ممکنه تغییر بدن هیچوقت قرار نیست همه چیز اونطوری که میخواین باشه
( مگه یادتون رفته همین چند وقت قبل شصت دلار پول دادیم برای سایبر پانک و الان داریم باگ هاشو کشف میکنیم )
اخرشم بگم نیما جان منتظر یه مقاله از اویل ۸ هستم
به نظر من تنها ایراد اویل ۳ ریمیک همون طراحی افتضاح جا خالی دادن و کانتر اتک کردن بود و بدتر از همه حذف اون قابلیت گذاشتن چاغو یا نارنجک یا فلش بنگ تو دهن زامبی ها ورداشته شده بود و بازی بر اساس یک سیستم افتضاح پیش میرفت و باس فایت ها هم بر اون اساس بودن و به خاطر همین وقتی زامبی ها میگرفتنتون کاری جز زدن یک کلید مشخص نداشتید که حداقل بیشتر از این دمیج نخورید (البته به نظر من این قابلیت رو میتونستن برا اویل ۲ و همینطور اویل ۳ برای زمانی بزارن که شما وسیلهای نداشتید که از خودتون دفاع کنید و مانع گاز گرفتن زامبی ها بشید تا اینطور پلیر ذرهای تایم برای استراحت نداشته باشه و اون سعی برای بقا و آسیب نخوردن رو بیشتر القا کنه) و قابلیت دیگهای که بود جاخالی دادن بود حداقل این یکی از اون کانتر اتک خیلی بهتر کار میکرد ولی با این جفتشون افتضاح طراحی شده بودن (مخصوصاً کانتر اتک که واقعاً فاجعه بود) و این دوتا قابلیت شانسی کار میکردن و ۷۰ یا ۸۰ درصد اوقات جاخالی دادن و ۹۵ درصد اوقات کانتر اتک درست کار نمیکردن. حتی اگه بازی با این که این دو قابلیت بد طراحی شده بودن ولی اون حالت ۲ ریمیک رو که وقتی گیر میوفتادی گذاشتن چاغو یا نارنجک یا فلش بنگ تو دهن زامبی ها رو نگه داشته بود، بهش خیلی ایراد نمیگرفتم چون حداقل بازی بر اساس هر دو سیستم پیش میرفت که اگه اون یکی خوب کار نکرد، از یک قابلیت دیگه میشد کمک گرفت نه این که مبتنی بر یک قابلیت ضعیف مجبور بودید پیش برید.
تو رزیدنت ۳ ریمیک باید بیشتر روش کار میکردن
هم خیلی کوتاه بود
هم دنبال کردن نمسیس خیلی کم بود
و اینکه یه سری صحنه ها مثل مرگ برد که تو نسخه اورجینال خیلی ترسناک بود اصلا تو ریمیک نبود
عالی نیما... منم میتونستم باشم
منم انقدر بدشانسم دست به طلا بزنم خاک میشه:((
اولین تو اویل ۷
تو بازی همیشه میگفتم پا نشه بخورتمون
اما اخر بازی حتی با VR هم با اون صورت شخماتیکش مسخره بنظر میرسید
هع اون دکتر کورتکس و کرش رو دوست داشتم. عاشق هردوشون بودم
عالی بود.
یه سوال دارم ازتون:من الان دارم رد دد۲ رو روی پیسی نسباتا ضعیفم با کارت گرافیک جییتی ۱۰۳۰ بازی میکنم و گرافیکش خیلی با استاندارد فاصله ولی خیلی هم بد نیست.بنظرتون پاکش کنم بعد رو نسل۹ دوباره بریزم یا بزارم باشه؟؟
بستگی به توقعات خودت داره
خودم به شخصه نمیتونم گرافیک پایین بازی کنم
مورد Mysterio چقد جالب بود
اخه از اونجایی ک میستریو ب ادم توهماتی میده، این کار که بازی توسط اون خیالات تغیر کنه باحال میشه درصورتی ک الکیه!
يادش بخير به اين يارو تو Batman: Arkham Origins يه كف گرگی زدم مثل چی پخش زمين شد
واقعا ایول 3 افتضاح بود