ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از ویجیاتو انتخاب کنید.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
اصلا راضی نیستم
واقعا راضی‌ام
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر ویجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

انیمیشن

وال-ای درمورد زندگی در دوران قرنطینه به ما چه می‌آموزد؟

وال‌-ای داستان روباتی است که به مدت هفتصد سال تنها بر روی زمین رها شده است، درحالی که نژاد انسان به فضا فرار کرده است تا از زمین که به سرعت درحال نابودی است فرار ...

ژینو عباسی
نوشته شده توسط ژینو عباسی | ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۲۰:۲۸

وال‌-ای داستان روباتی است که به مدت هفتصد سال تنها بر روی زمین رها شده است، درحالی که نژاد انسان به فضا فرار کرده است تا از زمین که به سرعت درحال نابودی است فرار کنند. انیمیشن وال-ای که محصول استودیوی پیکسار است، پیامی مهم درمورد ارتباطات، تنهایی و عشق و علاقه بدون قید و شرط در خود جای داده است که مناسب دوران قرنطینه و زندگی فعلی همگی ما در شرایط دنیای کرونایی است.

چیزی که بیشتر از همه موارد مخاطب را حیرت‌زده می‌کند معرفی کامل شخصیت‌ها و دنیای انیمیشن در همان نیم ساعت اول انیمیشن آن هم بدون هیچ دیالوگی است. تنها با نشان دادن زندگی روزمره وال-ای شما تمام چیزی را که باید درمورد شخصیت وال-ای و دنیایی که در آن زندگی می‌کند بدانید، خواهید فهمید. اولین صحنه فیلم، تصویری پاناروما از نمای شهری پوشیده از زباله است و وال-ای به تنهایی در این شهر پرسه می‌زند. ما تلاش‌های بی‌وقفه او را برای تمیز کردن شهر می‌بینیم که در حقیقت کاملا بی‌اثر است. این تلاش بدون موفقیت و پیشرفت، نشانگر بی‌هدفی وال‌-ای است.

ما همچنین خواهیم فهمید که وال-ای شیفته‌ی مصنوعات ساخت بشر است که در طول گذر این همه سال جمع کرده است. آن طور که به نظر می‌رسد این وسایل برای وال-ای امیدبخش دنیایی بهتر هستند. او همچنین شیفته‌ دیدن و تماشای فیلم‌های قدیمی، به ویژه سکانس‌های عاشقانه‌شان، است. با دیدن این سکانس‌ها وال-ای چگونگی روابط احساسی و فیزیکی را یاد می‌گیرد و کم کم متوجه می‌شود که خودش تا چه اندازه تنها است. او حتی با یک سوسک دوست می‌شود تا به نوعی برای خود هم‌دم و هم‌نشینی داشته باشد.

همه‌ ما به نوعی با این موضوع می‌توانیم همزادپنداری کنیم چرا که از نظر اجتماعی از دوستان خود فاصله گرفته‌ایم. این مساله نشان می‌دهد که ما اگرچه به این جدایی و فاصله خو می‌گیریم و عادت می‌کنیم اما روابط بین ما و دیگران بخشی ضروری از شکوفایی و موفقیت حقیقی ما است.



یک روز، ایو (Eve) به عنوان نمادی از امید وارد زندگی وال-ای می‌شود. او یک روبات است که از طرف انسان‌ها به زمین فرستاده شده است تا مشخص‌ کند آیا زمین مناسب‌ ادامه حیات و بازگشتشان است یا خیر. او پاسخی در جواب تمام کنجکاوی‌ها و سوالات وال‌-ای درمورد دنیا و شوق و اشتیاقش به برقراری ارتباط است. او به سرعت عاشق ایو می‌شود و به او کلکسیون وسایلش را نشان می‌دهد. زمانی که ایو یک گیاه زنده را روی زمین کشف می‌کند، سیستمش خاموش می‌شود و منتظر سفینه‌اش می‌ماند تا او را به نزد انسان‌ها بازگرداند. به همین سادگی، تنها روزنه ارتباطی وال-ای از او گرفته می‌شود و او دوباره تنها می‌ماند.

هرچند، تعهد وال‌-ای به ایو بسیار قوی و پایدار است. او هفته‌ها منتظرش می‌ماند، تا ایو باز هم بیدار شود. زمانی که سفینه فضایی ایو، به نزدش باز میگردد، وال-ای‌سفینه را می‌گیرد و همراه ایو از زمین می‌رود. او به سرعت وارد دنیایی جدید می‌شود.

زمانی که آن‌ها به سفینه ایو می‌رسند، ما خواهیم فهمید که چه بر سر نژاد بشریت آمده است. مردم این انیمیشن درون دنیایی سرتاسر مصرف‌گرا زندگی می‌کنند. یک صفحه مانیتور همیشه جلوی چشمشان است که تنها وسیله ارتباطی‌شان با یکدیگر است (برایتان آشنا به نظر نمی‌آید؟). بخاطر فاصله فیزیکی‌شان با دیگران، ارتباطاتی هم که با یکدیگر دارند بسیار ساختگی و مصنوعی است. هیچکس حتی متوجه اتفاقات و دنیای پیرامونش نیست، زیرا کاملا به صفحه مانیتورشان میخکوب شده‌اند. آن‌ها در عین حال بسیار تنها نیز هستند. هیچ خبری از خانواده و قوم و خویشی نیز دیده نمی‌شود. همگی اگرچه از نظر جسمی به یکدیگر نزدیک هستند اما کاملا ایزوله شده‌اند. تنها زمانی که وال-ای مانیتورهایشان را خاموش می‌کند، انسان‌ها متوجه حضور دیگران می‌شوند و شروع به برقراری ارتباط با یکدیگر می‌کنند.

بالاخره بعد از این که از این مانیتورها جدا می‌شوند، دو انسان به نام‌های جان (John) و مری (Mary) شروع به بررسی محیط اطرافشان و یکدیگر می‌کنند. این موضوع نیز خود یادآوری عالی از شرایط زندگی فعلیمان است. اگرچه اکنون که کلی وقت اضافه داریم، غرق شدن در دنیای گوشی‌هایمان برایمان بسیار آسان است اما تنها باعث می‌شود تنهاتر شویم. ما باید به هر قیمتی به دنبال‌ یافتن راه‌هایی برای دل کندن از صفحه گوشی‌هایمان و برقراری ارتباط با بقیه مردم باشیم.

اتکای بیش از اندازه ساکنین سفینه، آن ها را به شدت دربرابر خطر کنترل شدن توسط ماشین‌آلات آسیب‌پذیر کرده است. این موضوع به خوبی با شناخت شخصیت کاپیتان سفینه قابل درک است. روبات خلبان خودکار او را کاملا از دنیا غافل کرده است تا بتواند او را کنترل کند و مانع‌ بازگشت انسان‌ها به زمین شود. از آن‌جایی که مردم دیگر نمی‌دانند چگونه بدون کمک ماشین‌آلات زندگی کنند،‌ تا حدی که حتی راه رفتن را فراموش کرده‌اند، ماشین‌ها بر آن‌ها برتری دارند و حتی چیزهایی را هم که انسان‌ها می‌توانند ‌ببینند و بفهمند‌ را کنترل می‌کنند. پنهان کردن شرایط واقعی زمین از آن‌ها باعث می‌شود که انسان‌ها تلاشی برای بازگشت به خانه‌شان زمین، نکنند. زمانی که کاپیتان بالاخره خلبان خودکار را خاموش می‌کند، از آن به عنوان یک فرمان استفاده می‌کند که خود سمبلی از بازپس گرفتن کنترل زندگی‌اش است.



با وجود این که این ماشین‌آلات و تکنولوژی سفینه، برای آن‌ها آسودگی و رفاه فراهم کرده است، اما انسان‌ها باز هم خوشحال یا راضی نیستند. زمانی که کاپیتان از شرایط زمین باخبر می‌شود، خلبان خودکار تلاش می‌کند او را قانع کند که انسان‌ها نمی‌توانند بر روی زمین زنده بمانند. اما کاپیتان پاسخ می‌دهد: "‌من نمی‌خواهم زنده بمانم، می‌خواهم زندگی کنم." این مدرکی است که نشان می‌دهد، اگرچه زندگی در سفینه راحت و آسوده است، اما انسان‌ها باز هم به دنبال مساله‌ای عمیق‌تر که همان ارتباطات حقیقی است، هستند.

یکی از بزرگترین کنایه‌های نهفته این انیمیشن این است که، اگرچه انسان‌ها قادر به برقرار کردن ارتباط با یکدیگر نیستند اما شخصیت‌های روباتیک انیمیشن، وال-ای و ایو، رابطه‌ای عمیق در طول ماجراجوییشان با یکدیگر شکل می‌دهند. تقریبا در آخرهای فیلم، زمانی که آن دو در فضا سفر خود را آغاز می‌کنند، بدون کوچک‌ترین دیالوگی، قدرت و عمق عشقی که به یکدیگر دارند را نشان می‌دهد. بدون دیالوگ بودن این سکانس، زیبایی آن را چند برابر می‌کند. داستان عاشقانه آن‌ دو در عین زیبایی‌اش بسیار ساده است و به شدت احساسی و تعاملی در انیمیشن بازگو می‌شود.

به طور کل این انیمیشن، فیلمی عالی برای دیدن مجدد آن‌ هم در دوران و شرایط قرنطینه فعلی است. این انیمیشن نه تنها بسیار شیرین، پر از ماجراجویی‌های هیجان‌انگیز، شخصیت‌هایی دوست‌داشتنی و انیمیشنی‌ جذاب است، بلکه پیام‌های مهمی در ارتباط با سبک زندگی فعلیمان در بر دارد. این انیمیشن، ارزش ارتباطاتمان با دیگران را به ما می‌آموزد، و به ما یادآوری می‌کند که صفحه‌های مونیتورهایمان هرگز نمی‌توانند جای ازتباطات حقیقی و فیزیکی را اشغال کنند.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (20 مورد)
  • mos-nazari
    mos-nazari | ۶ خرداد ۱۴۰۰

    خیلی ممنون برای تهیه این مطلب و به اشتراک گذاری این نگاه درست به این انیمیشن زیبا:)

  • Dark1205
    Dark1205 | ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰

    ویجیاتو لطفا کامنت هایم را منتشر کن

  • aliestiri
    aliestiri | ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰

    همیشه برام سواله اگه وال ای تو ایران بود چیکار میکرد بنظرم پیکسار میتونه یک کارتون فوق غمگین خفن از ایران امروزی بسازه

    • Thunderbolt
      Thunderbolt | ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰

      مطمئن باش سوژه زیاده

      • aliestiri
        aliestiri | ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰

        اگه درباره ی تعصبات بیخودمون کارتون بسازن خوبه

        • Thunderbolt
          Thunderbolt | ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰

          مثالت از تعصبات بی خود چیه

          • aliestiri
            aliestiri | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

            مثلا قتل رومینا اشرفی

        • Dark1205
          Dark1205 | ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰

          مثلا چی؟

    • Dark1205
      Dark1205 | ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۰

      ای خدا!داداش زیادی فیلم های خودمان را نگاه کردی.پیکسار یا کلا هالیوود درباره زیاد جرت و پرت ساخته که تو اکثرشون هم ایران بیشتر افغانستان است تا خود ایران اصلی.پیکسار هم اگر بخواد بسازه از این فرمول پیروی میکنه نکته مثبت که نمیگه همش منفی،مثل ذهن تو.

      • aliestiri
        aliestiri | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

        یک نکته مثبت درباره ی دولت ایران بگو هان همون قتل بابک خرمدین

        • Dark1205
          Dark1205 | ۱ خرداد ۱۴۰۰

          بابا حرف اصلی من اینه ۲۴ ساعت عوض هی فحش دادن و بردن آبروی خودمان تو سطح جهان بهتره جاش بشینیم فکر کنیم چون همه جای دنیا مشکل وجود داره هیچ جایی در دنیا نیست که بگیم آقا اینا دیگه هیچ مشکلی ندارند نه این دورغ محضه ولی اینکه همش بشینیم بگیم آقا وضعیت بده و دیگه هیچ امیدی نیست خب وضعیت همینطوری باقی میماند

          • aliestiri
            aliestiri | ۱ خرداد ۱۴۰۰

            آره خوب هیچ جا گل وبلبل نیست ولی نمیشه از بدی ها نگفت

      • aliestiri
        aliestiri | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

        فقط تاریخ باستان ودانشمندانمون قابل افتخاره

      • Mohsen2288
        Mohsen2288 | ۱۴ خرداد ۱۴۰۰

        ..

    • Dark1205
      Dark1205 | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

      ببین داداش تعصب (الان)لازمه.لطفا اول توضیحات رو بخوان:
      ببین الان متاسفانه تو جهان اینقدر مردم سکولار و دین ستیز شدند که واقعا الان جوان هایی تو سن من و تو واقعا هیچ اطلاعاتی از دین خودمان نداریم و همین ناآگاهی هم تونسته منجر به تشکیل عرفان های دروغین در سراسر جهان بشه که ماشاءالله الان از گوشه همشون یک گروه تروریستی مثل داعش ساخته شده است. فکر هم نکن ما هیچ وقت امکان نداره وارد اینجور گروه های بشویم اتفاقا ما سریعتر از بقیه وارد این گروه ها میشویم چون آگاهی خیلی پایینی داریم.
      دلیل بعدی اینه که الان تمام مذاهب دنیا به خاطر عدم تعصب براحتی تحریف شدن و کلی مذاهب انحرافی در کنارشان زده بیرون مثل این صهیونیسم ها.
      دارم فکر میکنم شاید اگر تعصب بعضی ها نبود شاید ما هم الان همه مون داعش بودیم بی شوخی
      ویجیاتو لطفا منتشر کن براش لازمه

      • aliestiri
        aliestiri | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

        چه ربطی داره من خودم دینم رو میشناسم بهش هم عمل میکنم ولی آیا اسلام واقعی تو ایران اجرا شده

        • Dark1205
          Dark1205 | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

          نمیدونی داداش با روش هایی که اونا شست و شوی مغزی میدن داری شست و شو مغزی میشه چون اکثرا اون اولا خود حقیقت رو میگن فقط یک جاهای خیلی کوچکش رو عوض میکنن.از همون جاهای کوچک تو رو میرسونن به چه میدونم سر بریدنو و شیطان پرستی و ... اینه که داداش درسته تو کشور ما درست اجرا نمیشه ولی خب وضعمان از یکسری از کشور ها خیلی بهتره که اصلا آدم خجالت می کشه به اینا بگه خدا پرست مثلا مومن و این حرفا که خودت بهتر میدونی.ولی داداش همه اندازه یاد بگیرم و به بقیه هم توجه نکن آقا اصلا از فردا بیان معذرت میخواهم ولی بیان همجنس بازی رو آزاد اعلام کنن خب به ما چه؟ما که دلمون نمیخواد پس این کار رو انجام نمیدیم و خیلی کار های دیگر.آقا یک کاری به نظر تو اشتباه خب اشتباه هست به بقیه چه ربطی داره تو کار خودت رو انجام البته مطمئن شو که کارت درسته

          • aliestiri
            aliestiri | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

            خب داداش یکی بدنیا میادترنسه یا همجنسگرا خب ما اون بدبخت رو چکار کنیم هان من کاری ندارم به شست وشو واینا ولی بدون هر چیزی بدی که دولت ها جلوشون رو نمیگیرن قطعا براشون سود داره مثلا همین مواد مخدر تازه همه جا ممنوعه ولی بازم جلوی کسایی که مواد مخدر میسازن رو نمیگیرن یا همین دولت خودمون که مردم رو سر بورس بدبخت کرد یا دولت آمریکا که با وجود کلی انتقادات جلوی فروش جی تی ای رو نمیگیره بله نباید به دولت ها اعتماد کرد

          • Dark1205
            Dark1205 | ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۰

            یک نکته هیچکس نه ترنس بدنیا آمد ترنس که اسمش روشه تبدیل یعنی تغییر جنسیت نکته بعدی اینکه همجنس گرا این فلسفه اش خیلی مسخره است بیش از ۴۰ تا مقاله درباره این پدیده خواندم که در تمام جهان ثابت شده است که هورمون های مختلفی در مغز انسان وجود دارد که این هورمون ها میل به غیرهمجنس میاورد افرادی که همجنس گرایی میکنند در دو صورت این هورمون از بین اول مصرف مخدر دوم معذرت میخواهم ولی عقیم شدن بازهم عذر خواهی میکنم ببخشید.من هم با تو موافقم من هیج وقت نه خیلی موافق دولتم و نه آنچنان افراطی مخالفش ولی بببین همون حرفی که قبلا زدم آقا همه خودشان رو بندازن یعنی کار درستیه و ما هم باید خودمان را بیندازیم؟مسلما نه.درباره درمان مشکل همجنس گرایی واقعا هنوز هیچ دارویی کشف نشده است جالبه برای اعتیاد جنسی دو جنس مخالف دارو برای درمان وجود دارد ولی همجنس گرا واقعا یک بخش خیلی مهم رو از مغزش از دست داده.خلاصه اینکه همه جای دنیا من نمیگم فقط تو ایران ما مشکل داریم نه همه جهان مشکلات وجود داره ولی اینکه ما خودمان رو بزنیم به اون راه هم درست نیست وقتی که مشکل وجود داره راه حلی هم براش وجود داره برای همین میگم بیشتر از اینکه غر بزنیم و فحش بدیم بیاین دنبال راه حل باشیم این بهتره چون همه جای دنیا مشکلات وجود داره و هیچ جا هم تو این دنیا بهشت نیست

          • aliestiri
            aliestiri | ۱ خرداد ۱۴۰۰

            گفتم که هیج جا بهشت نیست حتی آمریکا وغربش ولی ممکنه یکی گرایشاتش وقتی به دنیا میاد ترنس باشه از لحاظ دی ان ای هستش دکترا تایید اش کردن وهمچنین همجنسگرایی از لحاظ دی ان ای ممکنه این هم دکترا گفته ولی اگه کسی بدون دی ان ای جزو این دو گروه بشه آدم درستی نیست

مطالب پیشنهادی