نقد فیلم Thunder Force – همه ابرقهرمانان هم باشکوه پرواز نمی‌کنند
احتمالا فیلم‌های بسیاری را بتوانید برای سنین نوجوان و پایین‌تر پیدا کنید که علاوه بر سرگرم‌کننده‌بودن، بتواند مضمون‌های آموزشی هم برای همین رده سنی به تصویر بکشد. اما اگر بخواهیم از دنیای سینمایی مارول و ...
احتمالا فیلم‌های بسیاری را بتوانید برای سنین نوجوان و پایین‌تر پیدا کنید که علاوه بر سرگرم‌کننده‌بودن، بتواند مضمون‌های آموزشی هم برای همین رده سنی به تصویر بکشد. اما اگر بخواهیم از دنیای سینمایی مارول و دیسی صرف نظر کنیم، فکر نمیکنم فیلم‌های متعددی با چنین ویژگی‌هایی در چهارچوب ژانر ابرقهرمانانه بتوانید پیدا کنید. فیلم Thunder Force یکی از این عناوین است.
پنجمین تجربه بن فالکون در جایگاه کارگردان، به همراه شریک زندگی و بازیگر پایه ثابت آثارش، ملیسا مک کارتی، فیلمی است در بستر دو ژانر پرطرفدار امروز، ابرقهرمان و کمدی که همیشه طرفداران خاص خودش را پیدا می‌کند.
این بار در ویجیاتو فیلمی دیگر از سرویس نتفلیکس را بررسی می‌کنیم که زمان زیادی از انتشار آن نمی‌گذرد، در ادامه با ما همراه باشید.
همانطور که شاید از پیش به آن پی برده باشید، هرجا اشاره‌ای به ژانر ابرقهرمانی می‌شود، صحنه‌ها و شوخی‌های خنده‌آور نیز در کنار آن به چشم می‌آید. گویا این دو مقوله جدانشدنی تنها در همنشینی یکدیگر، به‌خوبی اثربخش می‌شوند. همین مسئله باعث می‌شود تا اثر جدید بن فالکون نیز از این قضیه مثتثنی نباشد و دائما در حال تلاش باشد تا لحظات پرنشاطی برای بینندگان خلق کند. همگی با فراز و نشیب‌های داستان‌های این چنینی آشنا هستیم. دو قطب مخالف که به یکدیگر جان می‌دهند. تا زمانی که انسان‌های شرور وجود دارند، ابرقهرمان یا قهرمانانی نیز به وجود می‌آیند تا آن‌ها را متوقف کنند.
این بار جرقه معروف را پالس عظیمی از پرتوهای کیهانی در سال 1983 می‌زند که تغییر ژنتیکی را در برخی افراد به دنبال دارد و موجب آزاد شدن برخی قدرت‌های فراطبیعی در این افراد می‌شود. اما متاسفانه این تغییر ژنتیکی تنها در افراد معدودی اتفاق می‌افتد که تمایل ویژه‌ای به جامعه ستیزی دارند. از طرفی دیگر قهرمانی نپخته (همانطور که انتظار می‌رفت) با هنرنمایی ملیسا مک کارتی وجود دارد که شخصیتی است نا‌امید کننده و حواس پرت که، همین ویژگی‌هایش باعث می‌شود، پا در مسیر سرنوشتش بگذارد.
حتی اگر تا هم اکنون فرصت نکرده باشید، اخرین اثر فالکون را تماشا کنید، احتمالا همین مقدمه چینی برایتان کافی باشد تا بتوانید ادامه آن‌را پیش‌بینی کنید، اما هیچ‌کس نگفته است که نمی‌توانید از مسیر لذت ببرید!
نکته قابل توجهی که این کمدی شخصیت محور داستان خود را در کنار آن روایت می‌کند این است که Thunder Force درواقع از ابرقهرمان‌هایی بهره می‌برد که دارای خصوصیت‌هایی در تناقض با چهارچوب اصلی داستان‌های ابرقهرمانی که به وفور دیده می‌شوند، هستند.
لیدیا و امیلی، دو زن میان سال، با هیکلی نه چندان خوب و رنگ پوست‌های متفاوت هستند (زمانی که درمی‌یابیم فالکون هنگام نوشتن فیلمنامه، اهداف دیگری نیز در سر داشته است) که هیچ نکته ظاهری قابل توجهی در آن‌ها به چشم نمی‌آید. این ساختار شکنی شاید تنها خصوصیت Thunder Force باشد که خود را از مسیر یک فیلم ابرقهرمانی پاپ کورنی جدا کند. (البته لازم بذکر است، دیگر به ژآنر ابرقهرمانی به عنوان یک ژانر تنها سرگرم کننده پاپ کورنی دیده نمی‌شود و جزو ژانرهای مهم سینما معاصر به شمار می‌آید).
اما مسئله‌ای که نمی‌توان از گفتنش صرف نظر کرد ترازو بن فالکون است که هرچه کفه ابرقهرمانی آن بتواند برای سنگین‌تر شدن تلاش کند، کفه طنز آمیز و کمدی آن از هیچ وزنی سهیم نیست. شاید بتوان گفت فیلم "شزم" با درون‌مایه و اهداف نسبتا مشابه، البته با بودجه بسیار بیشتر، توانست موفق‌تر از محصول جدید نتفلیکس عمل کند.
در حقیقت از ترکیب برنده اسکار، اکتاویا اسپنسر و ملیسا مک‌کارتی که همگی با نیمه بااستعداد و شوخ‌طبعی او در اثار دیگرش آشنا هستیم انتظار بیشتری در زمینه خلق لحظات طنز آمیز می‌رود.
فیلمنامه حتی از پتانسیل بابی کاناوله در نقش شرور اصلی فیلم نیز استفاده کافی را نمی‌برد، حتی ایدئولوژِی و نقشه شرورمندانه‌اش مانند لقمه دور سر چرخاندن بسیار عجیب و سوال برانگیز است، شاید "آدم شرور داستان بودن" به تنهایی می‌توانست دلیل قانع کننده تری برای راضی کردن تماشاگر باشد. به شخصه، به استعداد بابی کاناوله در خلق شروری با جدیت تمام، در کنار کاریزمایی طنزآمیز (همانطور که نمونه‌اش را در سریال آقای ربات از او مشاهده کردیم) امید زیادی داشتم که متاسفانه به فصل برداشت نرسید!
بخش بزرگی از کمدی فیلم به خود بینندگان بستگی دارد. اگر از دسته‌ای باشید که به راحتی لبخند بر لبانتان نقش نمی‌بندد، تماشای Thunder Force برای شما می‌تواند مانند هواپیمایی باشد که هر لحظه احساس می‌کنید در حال جدا شدن از زمین است، اما تا خود مقصد روی چرخ‌هایش حرکت می‌کند.
در اخر باید گفت شاید جدید‌ترین اثر بن فالکون به عنوان کارگردان در مقایسه با چهار فیلم قبلی‌اش، افت بسیاری کرده است و تماشا آن برای عده‌ای خوشایند نباشد، اما به عنوان فیلمی روان و سرگرم کننده با شوخی‌هایی نسبتا مشابه با سبک آثار اخیر آدام سندلر می‌تواند گزینه خوبی برای تماشا باشد.
ویجیاتو شخصیت‌های کمیک‌بوکی را به شما معرفی می‌کند:
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
یعنی دهن این فمینیستا سرویس،روزی که نتفلیکس از رنگین پوستا و فمینیستا بکشه برون قلمش رو اون روز عید بین المللی!
کلا فیمینیستی بود فیلم?
والا من برای اینکه بتونم لیگ عدالت زک اسنایدر رو ببینم ۲ ماه طول کشید تا تموم شده نصفش هم به خاطر واندر وومن و پوشش ، حالا فرض کن فیلمی ببینم که کاراکتر اصلی اش زن باشه ، ج.ر???? مرتال کمبت هم کی ببینم خدا می‌دونه
این حجم از زن ستیزی هم خوب نیست اصلا آقا!
اینا با زنا مشکل دارن میخوان مثل سریال یاور مرد سالاری رو ترویج کنن
ارزش یک بار دیدنم نداره با زور یک سری عقاید فمینستی هم توش چپوندن